Ο Έλληνας προπονητής ο οποίος βρέθηκε στη Λιθουανία για να παρακολουθήσει από κοντά ορισμένους αγώνες του Ευρωμπάσκετ, έδωσε συνέντευξη στην ισπανική εφημερίδα "El Pais" τονίζοντας ότι οι Ευρωπαίοι παίκτες αντιλαμβάνονται καλύτερα το μπάσκετ απ' ότι οι ΝΒΑ-ερ.

"Στην Αμερική οι παίκτες ξεκινούν πρώτα σαν αθλητές και μετά γίνονται καλαθοσφαιριστές. Στην Ευρώπη οι παίκτες δεν είναι τόσο γρήγοροι, τόσο δυνατοί και δεν μπορούν να πηδήξουν τόσο ψηλά. Οπότε ξεκινάμε από μία διαφορετική φυσική κατάσταση και συγκεντρώνονται περισσότερο στο να καταλάβουν το μπάσκετ", υποστήριξε ο Παναγιώτης Γιαννάκης και συνέχισε:

"Κι επειδή, τα χρονιά περνούν οι Ευρωπαίοι έχουν γίνει καλύτεροι παίκτες, η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς και του ΝΒΑ μειώνεται. Είμαστε έτοιμοι να παίξουμε εναντίον τους. Είμαστε καλύτεροι στην τακτική. Οι Ευρωπαίοι παίκτες καταλαβαίνουν καλύτερα το μπάσκετ από τους Αμερικανούς. Άλλωστε, είναι υπέροχο το μπάσκετ και δεν έχει να κάνει μόνο με τα φυσικά προσόντα".

Ένα χρόνο μακριά από τους πάγκους, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ξεκουράστηκε, απόλαυσε το μπάσκετ χωρίς πίεση και βρέθηκε πιο κοντά στην οικογένεια, αλλά όπως τόνισε: "Θέλω πολύ να επιστρέψω στην προπονητική".

Αναφερόμενος στην Εθνική Ισπανίας μίλησε για το ταλέντο από το οποίο ξεχειλίζει αυτή η ομάδα: "Όταν παίζεις κόντρα στην Ισπανία, βελτιώνεσαι κι εσύ ο ίδιος. Παίξαμε μαζί τους στον ημιτελικό του 2007, ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της σεζόν. Πρόκειται για ένα γκρουπ με πολλούς ταλαντούχους παίκτες, κάτι που δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση σε όποιον προπονητή κι αν βρίσκεται στον πάγκο. Έχουν σπουδαία προσωπικότητα και μένουν πάντα ενωμένοι. Εξαρτάται αποκλειστικά από αυτούς αν θα κατακτήσουν το χρυσό".

Σε ερώτηση για τη διαφορά ανάμεσα στο χρυσό μετάλλιο που πήρε σαν παίκτης το 1987 και εκείνο που κατέκτησε ως προπονητής πριν από 6 χρόνια στο Βελιγράδι, σχολίασε: "Είναι μεγάλη η διαφορά. Όταν πετυχαίνεις κάτι τόσο μεγάλο όπως είναι να στεφθείς πρωταθλητής Ευρώπης για πρώτη φορά με μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα, δεν μπορείς να το συγκρίνεις με τίποτα. Ήταν μία ευλογία για το ελληνικό μπάσκετ. Το 2005 παίξαμε με πάθος, εξαιρετική άμυνα και διαβάζαμε τις αδυναμίες των αντιπάλων μας. Έλεγα στους παίκτες μου να μην κοιτάζουν το αποτέλεσμα και το χρονόμετρο. Να κοιτάζουν κάθε φορά μόνο την μπάλα".