Τη γαλλική "L’ Equipe" θα την έχετε… ακουστά (μπορεί και να είστε στα εκατομμύρια των αναγνωστών της). Ο Αρνό Λεκόμτ είναι ο υπεύθυνος στο τμήμα μπάσκετ. Και ο άνθρωπος στον οποίον αποταθήκαμε για να… πάρουμε κλίμα από τους "τρικολόρ".

Για να μάθουμε τι υπάρχει στο μυαλό τους, λίγες ώρες πριν συναντήσουν το δήμιο τους. Τι νομίσατε; Πως είμαστε οι μόνοι στους οποίους έχουν δημιουργήσει ψυχολογικό οι Ισπανοί;

" Η τελευταία μας νίκη, επί της Ισπανίας, ήταν στο μικρό τελικό του 2005. Θυμάσαι; Τότε που είχαμε πέσει με την Ελλάδα στον ημιτελικό". Και ο Διαμαντίδης ανέλαβε το τελείωμα. " Ισως. Δεν θυμάμαι πολλά από αυτό το ματς (γελάει)" προφανώς… από το εγκεφαλικό. " Θυμάμαι όμως, ότι στο μικρό τελικό είχαμε νικήσει και πως ο Πάου Γκασόλ δεν είχε παίξει.

Η επόμενη φορά ήταν το 2009, στα προημιτελικά. Η Ισπανία είχε νικήσει εύκολα. Όπως και στον τελικό του 2011. Συναντηθήκαμε και στον προημιτελικό των Ολυμπιακών Αγώνων. Το ματς ήταν πολύ κλειστό, αλλά… χάσαμε και εκεί. Αν βάλεις και τα φιλικά, έχουμε χάσει οκτώ φορές. Η μόνη νίκη είναι για το Παγκόσμιο της Τουρκίας, στην πρεμιέρα του πρώτου γύρου. Και τότε δεν είχε παίξει ο Πάου Γκασόλ.

Η γενιά των Πάρκερ-Ντιό δεν έχει νικήσει ποτέ σε επίσημο ματς την Ισπανία, παρουσία του Πάου Γκασόλ. Παίκτης που… σίγουρα δεν παίζει αύριο. Αρα για εμένα αυτό είναι το παιχνίδι της ζωής τους, για τους συγκεκριμένους τύπους. Βρισκόμαστε σε διεθνείς διοργανώσεις, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, δίχως τεράστια επιτυχία.

Για αυτό και θα ξαναπώ ότι αυτή είναι η στιγμή της ζωής τους και αυτό γράφω στο άρθρο μου. Βέβαια, δεν θα ακούσεις κανέναν από την ομάδα να λέει κάτι τέτοιο, για τους ευνόητους λόγους" που έχουν να κάνουν με την πίεση. " Μόνο ο Πάρκερ μας είπε σήμερα ότι αυτός είναι ο πραγματικός τελικός. Πως όποιος κερδίσει, θα πάρει το χρυσό".

Η πραγματικότητα θέλει τους "τρικολόρ" να είναι έξαλλοι με την απόλυτη κυριαρχία των Ισπανών " όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και σε άλλα σπορ. Λένε μεταξύ τους πως αυτό κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει και ότι τώρα είναι η ώρα. Μέχρι και ο Γιοάν Πετρό που είναι ο πιο ήρεμος άνθρωπος, μου είπε σήμερα "enough is enough".

Πάμε τώρα και στα σκορ όσων είπε… ο ειδικός. Αυτή είναι η πέμπτη διαδοχική χρονιά –και έκτη τα οκτώ τελευταία χρόνια- που οι Γάλλοι θα βρουν μπροστά τους τους Ισπανούς. Το συνολικό σκορ είναι 19-5 υπέρ της "φούρια ρόχα", με τους "bleus" να έχουν αλλάξει… συχνότητα, μετά την κατάκτηση μεταλλίου στη Λιθουανία. Γιατί έως τότε, δεν μπορούσαν ούτε καν να πλησιάσουν το βάθρο.

Το 2005 λοιπόν, στη Σερβία μετά το χουνέρι που τους προσφέραμε, οι "πουρκουάδες" νίκησαν τους Ισπανούς 98-68 στο μικρό τελικό, με τον Πάρκερ να δίνει 25π. και τον Φλοράν Πιετρούς 23.

Το 2009, στην Πολωνία, η Γαλλία είχε ξεκινήσει με 6/6, πριν οι Ισπανοί τους περιποιηθούν στον προημιτελικό: με 28π. που είχαν 11/13 διπ. και 6/8 βολές, συν 9 ριμπ., του Πάου Γκασόλ νίκησαν 86-66 και πέταξαν τους "τρικολόρ" εκτός τετράδας.

Ένα χρόνο μετά, στην πρεμιέρα του Μουντομπάσκετ, ο Ζελαμπάλ έκανε ένα βήμα μπροστά (με 16π.) για το 72-66. Φυσικά, δεν έφτασαν πουθενά, ούτε όμως κι οι Ισπανοί.

Το 2011 στη Λιθουανία, τα είπαν μια φορά στη β’ φάση (96-69 υπέρ των Ισπανών) και μία στον τελικό (98-85), με τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο να μετρά 27π. και τον Πάρκερ 26π.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, η μοίρα τους… έριξε στο ίδιο παρκέ στα προημιτελικά. Οι Γάλλοι ήταν εξαιρετικοί, έως ότου αποφάσισε ο Μαρκ Γκασόλ να κάνει κάτι για αυτό (14π, 12 ριμπ.): ηγήθηκε του 15-6 έως το 66-59.