Λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης Ελλάδα - Λετονία, ο συναισθηματικά φορτισμένος και εμφανώς συγκινημένος Βασίλης Σπανούλης, γνωστοποίησε σε δηλώσεις του στην τηλεόραση του ΑΝΤ-1, πως αποχωρεί από την Εθνική μας ομάδα σε ηλικία 33 ετών (γεννημένος: 7 Αυγούστου 1982). Ένας από τους σημαντικότερους και κορυφαίους αθλητές στην ιστορία του σπορ στην χώρα μας, έχοντας συμβάλλει στην κατάκτηση τίτλων, μεταλλίων και διακρίσεων με τα γαλανόλευκα χρώματα, έδωσε το δικό του τέλος εποχής.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, αλλά και ο επί σειρά ετών διεθνής με την Εθνική μας ομάδα, Βασίλης Σπανούλης, είπε τα εξής για την απόφαση του να αποχωρήσει, όντας γεμάτος συγκίνηση, προσπαθώντας με κόπο να συγκρατήσει τα δάκρυα στα μάτια του: "Νιώθω την ανάγκη να πω ότι ήρθε η ώρα να σταματήσω από την Εθνική μας ομάδα. Μεγάλωσα στην Εθνική ομάδα από 17 χρονών. Ένας κύκλος κλείνει για μένα. Πιστεύω ότι πρόσφερα αρκετά πράγματα. Μία καριέρα στην Εθνική γεμάτη από χαρές, λύπες, με τίτλους, με διακρίσεις, με μετάλλια, με επιτυχίες και αποτυχίες. Έτσι όμως είναι η καριέρα ενός αθλητή.

Καταφέραμε όλα τα παιδιά, όλοι οι παίκτες με τους προπονητές μας, όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στην Εθνική, να φέρουμε στην Ελλάδα τρία μετάλλια. Άλλες φορές πετύχαμε, άλλες φορές αποτύχαμε. Είμαι περήφανος! Αυτή τη στιγμή είμαι συναισθηματικά φορτισμένος. Είμαι από 17 χρονών παιδί σε αυτή την ομάδα, στις Εθνικές ομάδες. Αυτά όμως έχει η ζωή του αθλητή.

Νομίζω πως ήρθε η ώρα για μένα, αλλά και πως είναι η κατάλληλη στιγμή ώστε να σταματήσω από την Εθνική μας ομάδα. Ήρθε η ώρα να παίξουν και τα υπόλοιπα παιδιά για εμάς στα επόμενα χρόνια ώστε να υπάρξει και συνέχεια. Διαθέτουμε ταλέντο και ποιότητα. Υπάρχει πολύ ταλέντο από πίσω. Θα είμαστε όλοι μαζί τους. Σας ευχαριστώ πολύ, αυτά, δεν θα ήθελα να πω κάτι άλλο...", σχολίασε γεμάτος συγκίνηση ο Βασίλης Σπανούλης.

Σε βίντεο οι δηλώσεις του συγκινημένου Βασίλη Σπανούλη

Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2005

Οι διακρίσεις του Σπανούλη με τις Εθνικές ομάδες

Ο Βασίλης Σπανούλης σε επίπεδο Νέων, το 2002 (η φουρνιά των '82 και '83, με συμπαίκτες τους νεαρούς τότε Ζήση, Καϊμακόγλου και Μπουρούση), αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική μας ομάδα. Σε επίπεδο Ανδρών συμμετείχε στην κατάκτηση τριών μεταλλίων. Στο χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005 στη Σερβία, στο αργυρό στο Μουντομπάσκετ του 2006 στην Ιαπωνία, αλλά και στο χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στη Πολωνία, όντας τότε μάλιστα και μέλος της κορυφαίας πεντάδας του τουρνουά, πραγματοποιώντας καταπληκτικές εμφανίσεις.

Συνολικά, ο Βασίλης Σπανούλης με την Εθνική Ανδρών συμμετείχε σε πέντε Ευρωμπάσκετ (2005, 2007, 2009, 2013, 2015, το 2011 απουσίασε λόγω τραυματισμού), σε δύο Μουντομπάσκετ (2006, 2010), ενώ έλαβε μέρος και σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 2004 στην Αθήνα, η οποία και ήταν η πρώτη του παρουσία στην Ανδρών, όντας επιλογή τότε του κόουτς Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά και το 2008 στο Πεκίνο.

Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ του 2006

Ο Σπανούλης στη μεικτή ζώνη

Σπανούλης στη μεικτή ζώνη: "Το είχα πάρει απόφαση"

Οι περεταίρω δηλώσεις του Βασίλη Σπανούλη στη μεικτή ζώνη, μιλώντας για την απόφαση του να σταματήσει από την Εθνική μας ομάδα: "Πιστεύω ότι πετύχαμε τον μίνιμουμ στόχο που είχαμε με την πρόκριση στο προ-ολυμπιακό. Αποτύχαμε να πάμε στα μετάλλια. Ξεκίνησα από μικρό παιδάκι στις εθνικές ομάδες, ήρθε η ώρα να σταματήσω. Αυτό ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι.

Είμαι περήφανος που φόρεσα τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος. Με περηφάνια, με τιμή, παίζοντας για την Ελλάδα. Αυτή είναι η ζωή και συνεχίζεται. Εύχομαι τα παιδιά που έρχονται από πίσω να είναι αφοσιωμένοι και να βοηθούν την Εθνική ομάδα με περηφάνια. Δεν είναι μόνο επιτυχίες η διαδρομή. Κάναμε περήφανη τη χώρα μας, αλλά δεν είναι εύκολο να έχεις μόνο επιτυχίες.

Το είχα πάρει απόφαση. Το προ-ολυμπιακό τουρνουά αρχίζει πολύ νωρίς. Δεν αντέχει το κορμί. Πιστεύω πως πρέπει να καταλαβαίνεις πότε να σταματήσεις. Κάθε καλοκαίρι κάνω ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για να αντέχει το σώμα μου. Είναι η κατάλληλη ώρα για να σταματήσω.Μόνο ωραία πράγματα έχω να θυμάμαι", σχολίασε.

Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009

Μία ζωή στις Εθνικές ομάδες