Στο πρώτο παιχνίδι απέναντι στους Λιθουανούς, ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να διατηρήσει τον έλεγχο σε κανένα από τα στοιχεία που θα έκριναν το παιχνίδι. Οι ερυθρόλευκοι έχασαν μονομαχίες και ήταν υποτονικοί σε επίπεδο αθλητικότητας, παρουσιάστηκαν νωθροί στην άμυνα μακριά από την μπάλα δίνοντας ευκαιρίες για ελεύθερα σουτ, και δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να αποκομίσουν ουσιαστική συνεισφορά από τους αναπληρωματικούς τους. Στο δεύτερο παιχνίδι , η παραπάνω εικόνα εμφανίστηκε για μόλις πέντε λεπτά --αμέσως μετά το πρώτο μισό της πρώτης περιόδου, ο Ολυμπιακός αποφάσισε να βρει οξυγόνο μέσω της άμυνας.

Επιμέλεια: Ευάγγελος Καραγιαννακίδης

Στην αρχή του παιχνιδιού, το πλάνο του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν ο ορισμός του ορθολογισμού. Επιλογές που εκμεταλλεύονταν τα μικρά πλεονεκτήματα που υπήρχαν διαθέσιμα για τους Λιθουανούς, με στόχο οι πολλές μικρές νίκες σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ να τον διευκολύνουν στο να αποκτήσει τον έλεγχο του ρυθμού. Στην άμυνα, μία πρώτη, αναμενόμενη κίνηση ήταν η τοποθέτηση του Τουπάν πάνω στον Βασίλη Σπανούλη. Ο Γιασικεβίτσιους προσπάθησε να περιορίσει τον αρχηγό του Ολυμπιακού με ένα αθλητικό και ευέλικτο κορμί, ενώ αντίστοιχα λειτούργησε και στην επίθεση.

Με τον Ολυμπιακό να έχει εμφανιστεί εξ αρχής πιο δυναμικός, οι Λιθουανοί δεν βρήκαν διαθέσιμους χώρους για ελεύθερα σουτ, και γι΄αυτό το λόγο προσανατολίστηκαν στο να εκμεταλλευτούν το μέγεθος του Μίσιτς απέναντι στους περιφερειακούς του Ολυμπιακού. Η Ζάλγκιρις ακούμπησε συνεχόμενες φορές την μπάλα στο χαμηλό ποστ με τον Σέρβο γκαρντ να επιχειρεί να παίξει με πλάτη είτε έχοντας ως προσωπικό αντίπαλο τον Ρόμπερτς είτε τον Σπανούλη, ενώ και το σύνολο των λιθουανικών επιθέσεων είχαν ως στόχο τον Έλληνα γκαρντ.

Πώς αντέδρασε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος;

Σπανούλης και Πρίντεζης εκτός παρκέ σχετικά νωρίς (περίπου στο όγδοο λεπτό της πρώτης περιόδου), περισσότερη ένταση στην άμυνα, και, όσο ήταν δυνατόν, περιορισμός των δημιουργικών επιλογών που μπορούσαν να έχουν διαθέσιμες οι Λιθουανοί. Οι αριθμοί υπογραμμίζουν την επιτυχία του πλάνου. Στην πρώτη περίοδο, η Ζάλγκιρις είχε μόλις 1 ασίστ, ενώ η δεύτερη σημειώθηκε αρκετά μετά τις αρχές της δεύτερης.

Αυτό ακριβώς ήταν το κλειδί προκειμένου ο Ολυμπιακός να επιβληθεί σε ολόκληρη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Οι Λιθουανοί αποτελούν ένα σύνολο απόλυτα εξαρτημένο από τις συνεχείς επιθετικές συνεργασίες --ο Ολυμπιακός έπρεπε απλά να σταθεί εμπόδιο σ’ αυτούς τους κώδικες επικοινωνίας. Χωρίς να χρειαστούν επιθετικά θαύματα, με τον Μιλουτίνοβ εκτός (το επίπεδο αποτελεσματικότητας στην ερυθρόλευκη επίθεση χαμηλώνει ακόμα πιο επικίνδυνα χωρίς τον Σέρβο), ο Ολυμπιακός έπρεπε να οδηγήσει το παιχνίδι σε μονοπάτια που θα ευνοούσαν τον δικό του αμυντικό χαρακτήρα.

Το πέτυχε καταθέτοντας πειστήρια χαρακτήρα. Ο Κώστας Παπανικολάου κάλυψε κενά και αυτόματα ανέβασε το επίπεδο της αμυντικής συνοχής , ο Ιωάννης Παπαπέτρου έδωσε μάχες για κάθε κατοχή, ο Γιώργος Πρίντεζης μάζεψε 7 αμυντικά ριμπάουντ (1 επιθετικό), κι ο Τζαμέλ ΜακΛίν, παρά το ότι αμυντικά δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς που ξεχώρισαν, κατέθεσε τόνους ενέργειας στην επίθεση κυριαρχώντας απέναντι σε ολόκληρη τη λιθουανική γραμμή των ψηλών.

Το μοναδικό διάστημα στο οποίο η Ζάλγκιρις φάνηκε πως επιστρέφει ήταν η έναρξη της τρίτης περιόδου. Το γιατί συνέβη αυτό κρύβεται στον τρόπο με τον οποίο ο Ντέιβις βρήκε ευκαιρίες για σκορ μέσω της αθλητικότητάς του. Ήταν το μοναδικό χρονικό σημείο που οι Λιθουανοί κατάφεραν να συνεργαστούν για συνεχόμενες επιθέσεις, ο Ντέιβις υποδέχτηκε την μπάλα στα σωστά σημεία προκειμένου να πετύχει εύκολα καλάθια, και υπήρξε η αίσθηση πως ο Ολυμπιακός έχει χάσει τον έλεγχο.

Στο κείμενο που γράφτηκε πριν την έναρξη των πλέι-οφ, και στο οποίο επιχειρούσαμε να παραθέσουμε τα στοιχεία που θα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της σειράς, υπήρχε το εξής απόσπασμα:

“ Το κλειδί της σειράς: η επιβολή σε επίπεδο αθλητικότητας. Αν ο Ολυμπιακός είχε έναν επιπλέον αθλητικό ψηλό δίπλα στον Μιλουτίνοβ, ακριβώς όπως γινόταν τις προηγούμενες σεζόν, τότε οι ερυθρόλευκοι θα είχαν τεράστιο πλεονέκτημα που δύσκολα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Ζάλγκιρις. Από τη στιγμή που δε συμβαίνει αυτό και με μια γραμμή περιφερειακών η οποία δεν έχει παίκτες που μπορούν να αμυνθούν ικανοποιητικά στο χαμηλό ποστ και να προσφέρουν στον τομέα των ριμπάουντ, ο Ολυμπιακός απαιτείται να δώσει μάχη για κάθε κατοχή, για κάθε θέση, για κάθε καλή άμυνα πάνω σε προσπάθεια για σουτ.

Έχοντας να αντιμετωπίσουν μία επίθεση που χαρακτηρίζεται από ομαδικότητα (τον ορισμό δηλαδή της επίθεσης που μπορεί να δυσκολέψει τον χαρακτήρα της άμυνας του Ολυμπιακού σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός), για να φτάσουν μέχρι το τέλος, οι ερυθρόλευκοι πρέπει να επιβληθούν σε επίπεδο χαρακτήρα. Η Ζάλγκιρις έδειξε πως μπορεί να σκοντάψει πνευματικά όταν φτάσει στα όρια της, και ο Ολυμπιακός πρέπει να την σπρώξει μέχρι να την ρίξει σ' αυτόν τον γκρεμό”.

Διαβάζοντάς το, είναι σαν να βλέπει κανείς το δεύτερο παιχνίδι . Οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν τη μάχη του χαρακτήρα, επέβαλλαν το ρυθμό τους μέσω της άμυνας, και ανάγκασαν τους Λιθουανούς εντός ενός πλαισίου στο οποίο δε νιώθουν καθόλου άνετα. Από την άλλη, ένα στοιχείο που απαιτείται να υπογραμμιστεί είναι η, για μία ακόμα φορά, επιθετική δυσλειτουργία. Αν δεν έμπαιναν οι 25 πόντοι της τελευταίας περιόδου, με περίπου 8 έως 10 σε διάστημα που το παιχνίδι είχε ουσιαστικά κριθεί, το τελικό 79 θα έμοιαζε μακρινό όνειρο.

Χωρίς τον Μιλουτίνοβ, η επίθεση του Ολυμπιακού φθίνει σε κάθε επίπεδο, ενώ άμεση συνέπεια της απουσίας του Σέρβου είναι και η έλλειψη ενός παίκτη που θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τη δημιουργική φύση του Βασίλη Σπανούλη. Ήταν πολλές οι περιπτώσεις στις οποίες ο Σπανούλης υποδέχτηκε την μπάλα στην κορυφή, όμως, με τον ΜακΛίν να μην μπορεί να λειτουργήσει ως σκρίνερ σε επίπεδο αντίστοιχο με αυτό του Σέρβου, ο αρχηγός του Ολυμπιακού αναγκαζόταν να επιτεθεί αβοήθητος.

Εν όψει των αναμετρήσεων του Κάουνας, ο Ολυμπιακός χρειάζεται εναλλακτικές. Όσο κι αν μιλάμε για ένα πρόβλημα το οποίο αποτέλεσε την αχίλλειο πτέρνα ολόκληρης της σεζόν, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πρέπει να πάρει επιτέλους ουσιαστική βοήθεια από τον πάγκο. Ο Ρόμπερτς δεν έχει καταφέρει ακόμα να αποτελέσει παράγοντα στη σειρά, ο Στρέλνιεκς το ίδιο, ενώ ο Τζαμέλ ΜακΛίν είναι παίκτης που δεν πετυχαίνει σταθερά 20 ή 25 πόντους προκειμένου ο Ολυμπιακός να τον θεωρήσει ουσιαστικό επιθετικό πόλο για τα δύο παιχνίδια στη Λιθουανία.

Αν κάτι έγινε προφανές, αυτό είναι πως οι ερυθρόλευκοι κατάλαβαν ποιο είναι το ιδεατό σενάριο ώστε να έχουν προοπτικές πρόκρισης, κι αυτό είναι άμεσα συνυφασμένο με το κατά πόσο θα καταφέρουν να επιβάλλουν τον αμυντικό τους χαρακτήρα. Η Ζάλγκιρις κατανόησε πως ο Ολυμπιακός θα επιχειρήσει να μεταφέρει τη σειρά σε μια διαφορετική διάσταση. Για να φτάσεις στο Βελιγράδι, πρέπει να κερδίσεις σε τσιμεντένια παρκέ με τα γόνατα ματωμένα.

Photo credits: eurokinissi.gr