Για να βρίσκεσαι στο ρόστερ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας σημαίνει ότι έχεις ποιότητα. Για να παραμένεις σε αυτό για τρία χρόνια σημαίνει ότι είσαι κάτι ιδιαίτερο. Για να ξεχωρίζεις και να εξελίσσεσαι σε βασική επιθετική επιλογή της ομάδας σου, σημαίνει ότι είσαι ξεχωριστός. Ο λόγος για τον Κόρι Χίγκινς, έναν παίκτη που δεν απολαμβάνει της προβολής και της προσοχής που έχουν ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ο Νάντο Ντε Κολό (ή ο Μίλος Τεόντοσιτς παλαιότερα), πλην όμως αποτελεί εξίσου σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Γι αυτόν τον λόγο, ήταν κομβικής σημασίας η ανανέωση του συμβολαίου του πριν από μερικούς μήνες. Ο 28χρονος γκαρντ βγήκε -για λίγο- στην αγορά ως free agent, αλλά η "αρκούδα" φρόντισε με γρήγορες κινήσεις να τον διατηρήσει στη MegaSport Arena. Πολύ απλά γιατί αναγνώρισε τη σημασία της παρουσίας του στο δυναμικό της. Κι ο λόγος δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι χάθηκαν οι Μίλος Τεόντοσιτς και Άαρον Τζάκσον (άρα μαζί με τον Νάντο Ντε Κολό θα αποτελούσαν τη "βάση" της νέας μορφής που θα είχε η περιφέρεια), αλλά πολύ περισσότερο με τη δυνατότητα που έχει να προσφέρει σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις μέσα στο παιχνίδι.

Είτε ως βασικός εκτελεστής από το "2", είτε ως ενδιάμεσος δημιουργός, είτε ακόμη ως ο παίκτης που θα κάνει την "βρώμικη δουλειά" όσο συνυπάρχει στο παρκέ με τα αστέρια της ομάδας.

Η ΤΣΣΚΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΝΤΟΥΣ ΤΗΣ

Επί των ημερών του Δημήτρη Ιτούδη, η ρωσική ομάδα έχει εξελίξει σημαντικά το παιχνίδι της. Το γεγονός πως είναι η πιο συνεπής ομάδα στο μπροστινό μέρος του παρκέ δεν είναι τυχαίο. Οι σωστές αποστάσεις είναι αυτό που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της, όπως επίσης το ότι διαθέτει πληθώρα περιφερειακών παικτών που μπορούν να επιτεθούν από έξω προς τα μέσα. Σε αυτό έχει δομήσει άλλωστε το παιχνίδι της: από έξω προς τα μέσα.

Ο έμπειρος τεχνικός επιλέγει κάθε φορά να στηριχθεί σε παίκτες που έχουν την ικανότητα τόσο της δημιουργίας όσο και της εκτέλεσης. Σε πρώτο και δεύτερο χρόνο. Αναζητά στην αγορά για "κομμάτια" που θα συμπληρώσουν το παζλ, έχοντας την ικανότητα να λειτουργήσουν δίχως να "απαιτούν" πολλά σουτ. Ψάχνει δηλαδή για "οικονομικούς" παίκτες που θα έχουν τη δυνατότητα να αναδυθούν μέσα από το παιχνίδι της ομάδας και σταδιακά να φτάσουν στο σημείο να αποτελέσουν ισότιμα μέλη του συνόλου.

Αυτό έκανε ο Κόρι Χίγκινς την τελευταία τριετία, ανεβαίνοντας σταδιακά στο rotation της ομάδας του. Αρχικά ως ένας "χαμάλης", εν συνεχεία ως δεύτερη και τρίτη επιλογή στην επίθεση, έως ότου φτάσει να αποτελεί έναν παίκτη πάνω στον οποίο στηρίζει πολλά ο Δημήτρης Ιτούδης φέτος.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η "μεταμόρφωσή" του τα τελευταία δυόμιση χρόνια δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως εντυπωσιακή. Προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, άφησε το παιχνίδι της ομάδας να λειτουργήσει υπέρ του και με την "ασπίδα" των Μίλος Τεόντοσιτς και Νάντο Ντε Κολό να βρει σταδιακά τον χώρο και τον χρόνο του μέσα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σταδιακά, έπαψε να αποτελεί τον παίκτη που θα δώσει ανάσες στα δύο αστέρια της ρωσικής ομάδας και μετατράπηκε σε παίκτη που μπορεί να "μπει στα παπούτσια τους" όταν δεν είναι σε καλό βράδυ ή, ακόμη περισσότερο, να παίξει στο πλευρό τους. Να αντιμετωπίζεται ως ίσος προς ίσο.

Κάπως έτσι, εξελίχθηκε σε κομβικό παίκτη για το επιθετικό παιχνίδι της "αρκούδας". Κάτι στο οποίο βέβαια συνδράμει κι η συνύπαρξή του με παίκτες - ηγέτες. Πως συμβαίνει αυτό; Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι αντίπαλοι προπονητές επικεντρώνονται στον τρόπο αναχαίτισης των Σέρχιο Ροντρίγκεθ και Νάντο Ντε Κολό, καταναλώνοντας τους καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς σε αυτούς τους δύο.

Τι μένει λοιπόν; Η δυνατότητα του Κόρι Χίγκινς να "πατήσει" πάνω σε καταστάσεις που έχει απέναντί του πιο ασυνεπείς αμυντικά παίκτες, ή κάποιους άλλους με πιο αργά πόδια.

ΙΚΑΝΟΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Ο Δημήτρης Ιτούδης τον χρησιμοποιεί ως δεύτερη (αλλά εξίσου αποτελεσματική) επιθετική επιλογή σε ό,τι έχει να κάνει με την περιφέρειά του. Επενδύει στην ικανότητά του στην προσωπική φάση, στο γεγονός πως μπορεί να εκτελέσει ή να δημιουργήσει από το low post, στη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το pick n' roll.

Δεν είναι τυχαίο πως φέτος ο Κόρι Χίγκινς είναι ο καλύτερος παίκτης της EuroLeague (μεταξύ αυτών που έχουν περισσότερες από 8 κατοχές ανά παιχνίδι) σε πόντους ανά κατοχή. Ο 28χρονος γκαρντ σημειώνει 1.236 πόντους, όντας αποτελεσματικός τόσο μετά από ντρίμπλα όσο και σε στατικά σουτ. Συγκεκριμένα,είναι συνεπής τόσο σε καταστάσεις απομόνωσης (iso) όσο και συνεργασιών μέσα από το pick n' roll. Αποτελεί τη δικλείδα ασφαλείας της ομάδας του, ανά περίσταση.

Βάσει των προηγμένων στατιστικών στοιχείο προκύπτει ότι αντλεί το 33% των πόντων του από pick n' roll, το 26% από στατικά σουτ (από δημιουργία άλλων), το 13% από transition και το 9% από απομόνωση.

ΜΕΓΑΛΟ "ΟΠΛΟ" ΤΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ

Κι αυτό γιατί έχει την ικανότητα να επιτεθεί τόσο με το δεξί όσο και με το αριστερό χέρι. Την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των παικτών στηρίζεται σε ένα από τα δύο χέρια, αυτός μπορεί να επιτεθεί από αμφότερους διαδρόμους, αυξάνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητες να πιάσει απροετοίμαστη την αντίπαλη άμυνα. Για παράδειγμα, ο Νάντο Ντε Κολό και ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ είναι πολύ πιο "δυνατοί" στο δεξί τους χέρι, με την αντίπαλη άμυνα να επιλέγει την προσαρμογή σε αυτή τη συνθήκη (οδηγώντας πολύ περισσότερο προς τα αριστερά).

Στην περίπτωση του Κόρι Χίγκινς τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι, αφού μπορεί να βάλει την μπάλα στο παρκέ και με τα δύο χέρια, να πάρει τόσο τον δεξί όσο και τον αριστερό διάδρομο. Γεγονός που απαγορεύει (sic) στον αντίπαλο προπονητή να επιλέξει να του δώσει ξεκάθαρα μία επιλογή.

Το μοναδικό του "πλην" είναι η αδυναμία που παρουσιάζει μέχρι στιγμής στο ενδιάμεσο παιχνίδι, ήτοι στο σουτ από μέση απόσταση. Γεγονός που αποτελεί βέβαια πρόβλημα για το μεγαλύτερο ποσοστό παικτών στην EuroLeague. Εφόσον βελτιώσει την εκτέλεσή του από μέση απόσταση, τότε θα μιλάμε για έναν από τους πιο "ισορροπημένους" περιφερειακούς της διοργάνωσης.

Προς το παρόν, κερδίζει τον τίτλο του MVP των υποτιμημένων.