Παναθηναϊκός - Αρμάνι: 90-63
Εκ-πλη-κτι-κός Παναθηναϊκός για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι συνέτριψε το Μιλάνο με 90-63, καθαρίζοντας το ματς από το πρώτο ημίχρονο. Μπατίστα και Διαμαντίδης και πάλι όλα τα λεφτά.
Ματς... καρμπόν με αυτό της περασμένης αγωνιστικής απέναντι στη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ για τον Παναθηναϊκό, που "άρπαξε από το λαιμό" την Αρμάνι και έφτασε με άνεση στην τελική επικράτηση (90-63). Αυτή ήταν η τρίτη νίκη για τους "πράσινους", που παρέδωσαν μαθήματα επιθετικού μπάσκετ, βγάζοντας ενέργεια και αυτοπεποίθηση.
Οι παίκτες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς ξεκίνησε εντυπωσιακά το ματς βρέθηκαν από νωρίς με μια διψήφια διαφορά την οποία δεν άφησαν από τα μέσα του δεύτερου δεκαλέπτου και έπειτα. Ήταν το σημείο που έβαλαν την υπογραφή τους οι Δημήτρης Διαμαντίδης (6 πόντοι με ένα σουτ, 6 ριμπάουντ, 8 ασίστ) και Εστέμπαν Μπατίστα (15 πόντοι σε 18 λεπτά).
Το μυστικό, ωστόσο, για τον Παναθηναϊκό δεν ήταν μόνο τα καλά του ποσοστά (9/16 στα τρίποντα), αλλά η συνολική του εικόνα στην άμυνα, με τους παίκτες να βγάζουν ενέργεια και, να εξασφαλίζουν τα ριμπάουντ (37-23) και να υποχρεώνουν τους παίκτες του Λούκα Μπάνκι να καταφύγουν σε ένα τελείως ατομικό τρόπο παιχνιδιού, που τελικά πήγε στο... βρόντο.
Ευτυχισμένος δήλωσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Σύνθημα αντεπίθεσης από τον Λούκα Μπάνκι
Ίδιο ξεκίνημα
Η Αρμάνι επέλεξε μια match up ζώνη για αρχή, αλλά ο Παναθηναϊκός κυκλοφορούσε ιδανικά την μπάλα. Του τύπου του 6-3 (1.38''), χωρίς να 'χει χάσει σουτ. Όταν ο Αντώνης Φώτσης διαμόρφωσε το 15-7 (4.44''), η παρέα του είχε 3/4 διπ., 3/4 τριπ., 3-2 ριμπ., με τους Ιταλούς να μην έχουν αρπάξει ούτε ένα, συν 5 ασίστ. Όταν οι γείτονες το... γύρισαν σε επιθετική άμυνα στο pick and roll, διαπίστωσαν πως ο Μπατίστα ήταν έτοιμος για εκείνους. Μετά, είδαν ότι και ο Ράιτ τους είχε καταλάβει (22-8, 7.12'').
Ο Σάμιουελς ήταν εκείνος που πήρε το πρώτο επιθετικό ριμπάουντ για την Αρμάνι και έκανε 10 τους πόντους της. Είχαν περάσει 7.36'' (22-10). Ενώ λοιπόν, η ομάδα του Μπάνκι είχε ένα θέμα, για το πώς να σταματήσει την επίθεση του Παναθηναϊκού, οι "πράσινοι" το 'χαν λύσει και αυτό το ζήτημα. Το Μιλάνο δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Κυριολεκτικά, αφού έχαναν μέχρι και φόλοου. Το 23-13 του Ράγκλαντ (9.15), ήταν το δεύτερο εντός παιδιάς της Μιλάνο, σε πέντε λεπτά! Αλλά ποιος μετρούσε; Οι παίκτες του Ιβάνοβιτς είχαν ήδη φτάσει τα 8-4 ριμπ. και τις 7 ασίστ.
Η εξέγερση και η καταστολή της
Τα σουτ χάνονταν, αλλά οι πρωταθλητές Ελλάδος έλεγχαν το ματς από την άμυνα (γιατί έκαναν ό,τι μπορούσαν, ώστε να μη "φάνε" πόντους, με μια τάπα και τη λήξη επίθεσης σε δυο διαδοχικές φάσεις να είναι ενδεικτικές του τι συνέβαινε). Για αυτό και ο Μποχωρίδης εισήλθε στη θέση του Διαμαντίδη, στο 11.49'' (όταν το σκορ ήταν 26-17, με βολές του Μπρουκς). Η Αρμάνι άρχισε να πιέζει στην άμυνα (τους Γκιστ, Ράιτ, Μποχωρίδη, Παππά και Μπλουμς) και με τον Ράγκλαντ να σουτάρει... από το σπίτι του (κάτι που δυσκόλευε την άμυνα του ΠΑΟ -διότι την 'άνοιγε") έφτασε έως το 28-24 (13.49'').
Σε εκείνο το σημείο επέστρεψαν οι Μπατίστα και Διαμαντίδης και να τελειώσει το επί μέρους στο 11-2. Στην εξέλιξη του σκορ σε 42-28 (19.55''), ο Ουρουγουανός είχε προσφέρει 11 πόντους -και ο αρχηγός τις εμπνεύσεις (είχε φτάσει τις 6 ασίστ). Ένα ωραίο κάρφωμα του Γκιστ ήταν που διαμόρφωσε σκορ ημιχρόνου (44-30). Ο Τζεντίλε που είναι το σημείο αναφοράς της Αρμάνι, δεν είχε ένα πόντο, σε 10.10'' συμμετοχής, ενώ πρώτος σκόρερ των Ιταλών ήταν ο Ράγκλαντ με τα τρελά του τρίποντα (11π., 3/6 τριπ.). Για τους "πράσινους" ο Μπατίστα είχε φτάσει τους 13π., με τον αρχηγό να μετρά 5π., άλλα τόσα ριμπάουντ, 1 κλεψ., 6 ασίστ και μόνο ένα λάθος σε 17.32''.
Διαφορά θέλησης (a.k.a. ενέργειας)
Η διατήρηση του ρυθμού ήταν -ζωτικής σημασίας- ανάγκη, διότι η Αρμάνι είχε δείξει πως περιμένει να εκμεταλλευτεί μια ευκαιρία. Για να φτάσει η διαφορά στο +20 (50-30, 21.20''), ο Χάκετ είχε χάσει δυο ελεύθερα τρίποντα (το σύστημα βγήκε, αλλά επί της ουσίας ουδέν) και ο Παναθηναϊκός πήρε εύκολους πόντους. Μπήκε και ο Σλότερ στο ρυθμό (σκόραρε και με floater) και έκανε επτά τους πόντους της περιόδου, το σκορ έγινε 55-33 (23.22''). Οι "πράσινοι" είχαν διατηρήσει το υψηλό επίπεδο στην ενέργεια τους και δεν έδωσαν δικαιώματα. Εκτός και αν θεωρείτε δικαίωμα το 58-38 από το 58-33 (24.51'').
Ο Κλέιζα περισσότερο κακό έκανε στην ομάδα του, παρά καλό (έδειξε έναν υπερβάλλοντα ζήλο να κάνει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να σταματήσουν να ασχολούνται μαζί του, που δεν του βγήκε σε καλό), με τον Σάμιουελς να είναι η μόνη λύση (είχε τους 10 από τους 13 πόντους της παρέας του, έως το 64-43, στο 27.52''). Όχι απαραίτητα γιατί τον έβρισκαν, αλλά επειδή έπαιρνε πρωτοβουλίες. Το κάρφωμα του Γκιστ στη χαμένη βολή του Ράιτ, ήταν ακόμα ένα στοιχείο που έδειχνε πως και αυτό το βράδυ θα ήταν του ΠΑΟ (68-43, 29', πριν το 71-43 με τον Παππά να προλαβαίνει το χρονόμετρο).
Το ποτάμι δεν γύριζε πίσω
Γιατί αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός έμοιαζε με ποταμό! Οι "πράσινοι" συνέχισαν να παίζουν με το γκάζι πατημένο, με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς να δίνει χρόνο συμμετοχής και στους παίκτες του πάγκου. Όπως τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη που σκόραρε μάλιστα στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα. Μαζί με τον διεθνή φόργουορντ πέρασε στο παρκέ και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος.
Το Μιλάνο προσπαθούσε να μειώσει τουλάχιστον τη διαφορά έχοντας στο μυαλό τον... επαναληπτικό, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν έδειξε να χαλαρώνει ούτε δευτερόλεπτο. Αυτό αποδεικνύεται από την ενέργεια που έβγαζε στο παρκέ ο Τζέιμς Γκιστ, ή το μεστό παιχνίδι του Έι Τζέι Σλότερ, που πανηγύριζε μέχρι την τελευταία στιγμή σαν μικρό παιδί. Το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία στα τελευταία λεπτά, η οποία απλά σφραγίστηκε με το τελικό 90-63.
Τα δεκάλεπτα: 23-13, 44-30, 71-43. 90-63
