Μετά από διάλειμμα μερικών ημερών, η ώρα της δράσης έφτασε (ξανά) για τις μικρές εθνικές ομάδες. Αυτή τη φορά είναι η σειρά της Εθνικής Εφήβων να αναλάβει δράση. Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου θέλει να πάει μέχρι το τέλος του δρόμου, ήτοι να κατακτήσει ένα μετάλλιο. Το Sport24.gr παρουσιάζει οκτώ πράγματα που πρέπει να προσέξετε στον Βόλο, μεταξύ των οποίων βρίσκονται στοιχεία χρήσιμα για όσους δουν τη διοργάνωση (είτε από κοντά, είτε τηλεοπτικά).

1. Η Εθνική Εφήβων πάει για μετάλλιο

Αυτό που πρέπει να αναφέρουμε ως δεδομένο είναι πως η ομάδα που έχει στη διάθεσή του ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έχει πολύ ταλέντο. Πάρα πολύ. Γι αυτό άλλωστε συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που θα διεκδικήσουν ένα μετάλλιο, όποιο χρώμα κι αν έχει αυτό. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός δεν έχει βέβαια στη διάθεσή του τον Αντώνη Κόνιαρη, αλλά η περιφέρεια μοιάζει να είναι "γεμάτη". Από τη μία ο Μιχάλης Λούντζης, που επιδεικνύει σημαντική αγωνιστική πρόοδο τον τελευταίο χρόνο, από την άλλη το δίδυμο των Νίκου Δίπλαρου - Ιάκωβου Μιλεντίγιεβιτς, που δίνουν διαφορετικές επιλογές στην επίθεση. Όσον αφορά τους δύο παίκτες πάνω στους οποίους είναι δομημένη η ομάδα; Η απάντηση προφανής: ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι οι παίκτες που εν πολλοίς θα καθορίσουν την πορεία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στη διοργάνωση.

2. Τα νέα μέλη της "γαλανόλευκης"

Σε σχέση με την ομάδα που είδαμε στο Παγκόσμιο της Κρήτης, υπάρχουν εφτά (7) νέα πρόσωπα. Αρκετά, αλλά δίχως αυτό να σημαίνει πως αλλάζει άρδην και η λογική. Μην ξεχνάτε πως πέρσι, τέτοια εποχή, η ίδια ομάδα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Παίδων του Ντουμπάι, οπότε καταλαβαίνετε πως οι παίκτες γνωρίζονται αρκετά καλά μεταξύ τους. Όσο για την επτάδα που αναφέραμε; Ο Θανάσης Ντουζίδης (18, 2μ02) θα βοηθήσει με το περιφερειακό του σουτ, ο Ιάκωβος Μιλεντίγιεβιτς (18, 1μ90) με την αποτελεσματικότητά του στα σουτ τριών πόντων, ο Δημήτρης Φλιώνης (18, 1μ90) με τη δημιουργία του, ο Γιάννης Μιχαλούτσος (18, 1μ98) με την ταχύτητα και την εκρηκτικότητά του, ο Βασίλης Χρηστίδης (17, 2μ06) με την ικανότητά του στο παιχνίδι με πρόσωπο στο καλάθι, ο Νίκος Δίπλαρος (18, 1μ88) με τη... φαντασία που βγάζει στο παρκέ και, τέλος, ο Παντελής Σκορδάς (18, 2μ01) με τα "γλυκά" τελειώματα που έχει μέσα από το "βαμμένο".

3. Με πολλές ελλείψεις η Κροατία

Αν μπορεί να μιλήσει κανείς για την ομάδα με τα περισσότερα προβλήματα, αυτή δεν είναι άλλη από την Κροατία. Δεδομένα. Η "χρβάτσκα" θα παραταχθεί στον Βόλο δίχως τέσσερις από τους πέντε κορυφαίους παίκτες της, αυτούς δηλαδή που θα ξεκινούσαν τα παιχνίδια. Ο Ντράγκαν Μπέντερ είναι εκτός αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων λόγω... παπουτσιών, ο Άντε Ζίζιτς αναρρώνει από τον τραυματισμό που αποκόμισε στο Παγκόσμιο της Κρήτης, ο Λόβρο Ματζάλιν "κόπηκε" την τελευταία στιγμή αφού δεν είναι 100% έτοιμος (σ.σ.: τραυματίστηκε μια εβδομάδα πριν το Παγκόσμιο, σε φιλικό κόντρα... στην Ελλάδα), ενώ ο Νίκολα Σλάβιτσα ενημέρωσε πως δεν θα ενισχύσει τη χώρα του σε αυτή τη διοργάνωση. Τι μένει; Ο Ίβιτσα Ζούμπατς (17.6 πόντοι και 7.9 ριμπάουντ στην Κρήτη), o οποίος θα κληθεί να επωμιστεί το βάρος του ηγέτη για την ομάδα του Ντάρκο Κούντσε.

4. Χωρίς τον ηγέτη της η Ουκρανία

Η δεύτερη πιο... "πληγωμένη" είναι η Ουκρανία. Όχι, δεν απουσιάζουν περισσότεροι παίκτες. Λείπει ένας, που κάνει... για πέντε. Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέμε, αφού ο Σβιάτοσλαβ Μίκχαλιουκ είναι ο απόλυτος σταρ για τη χώρα του, με την παρουσία του στην ανδρική ομάδα της Ουκρανίας ήδη από πέρσι να αποτελεί δείγμα του ταλέντου του. Η απουσία του από το Πανευρωπαϊκό μειώνει πολύ τη "λάμψη" της διοργάνωσης, μα πάνω απ όλα αφαιρεί έναν από τους βασικούς υποψήφιους για τον τίτλο του MVP. Για παράδειγμα, θα αναφέρουμε ότι στο Παίδων του 2013 είχε 25.2 πόντους, 8 ριμπάουντ και 3.4 ασίστ, ενώ στο Εφήβων του 2014 (Β' Κατηγορία) μέτρησε 16 πόντους, 4.7 ριμπάουντ και 1.1 ασίστ. Ναι, είναι ο λόγος που η Ουκρανία κέρδισε την άνοδο -προφανώς.

5. Ο Κορκμάζ στοχεύει στο MVP

Αυτή την απουσία θέλει να εκμεταλλευτεί ο Φουρκάν Κορκμάζ. Ο κορυφαίος σκόρερ της διοργάνωσης κι αυτός που μπορεί να οδηγήσει την Τουρκία μέχρι το βάθρο. Ο παίκτης της Αναντολού Εφές έχει γρήγορη εκτέλεση, σουτάρει καλά από την περιφέρεια, μπορεί να αλλάξει τον ρυθμό ενός αγώνα, μα πάνω απ όλα δεν φοβάται να αναλάβει όσες ευθύνες του ζητηθούν. Είναι ο "τρελός" του χωριού και του αρέσει. Για να συνοψίσουμε: εν τη απουσία του Σβιάτοσλαβ Μίκχαλιουκ, αν υπάρχει ένας παίκτης που αξίζει να προσέξετε παραπάνω, αυτός είναι ο Φουρκάν Κορκμάζ.

6. Η σταθερότητα της Ισπανίας

Οι "φούριας ρόχας" συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο σταθερών ομάδων σε επίπεδο "μικρών" ηλικιών εδώ και περίπου δύο δεκαετίες. Είναι μία από τις μεγαλύτερες σχολές παγκοσμίως, σπάνια έχουν κενά σε κάποια φουρνιά, και κυρίως σε κάθε διοργάνωση έχουν κάτι να επιδείξουν, να παρουσιάσουν. Στον Βόλο, ο Ξαβιέ Λόπεζ - Αροστέγιου και ο Σαντιάγκο Γιούστα είναι οι δύο παίκτες που θα αναλάβουν να συνεχίσουν την ισπανική παράδοση. Δύο παίκτες με καλό κορμί, μακριά χέρια και έφεση στο σκοράρισμα. Αδιαμφισβήτητα, ο Λουίς Γκιλ Τόρες θα στηρίξει πολλά πάνω τους, ευελπιστώντας πως στο τέλος της διαδρομής θα έχει κρεμασμένο ένα μετάλλιο στο στήθος του.

7. Σερβία, στα χνάρια των Νέων Ανδρών

Με τους Νέους Άνδρες να είναι Πρωταθλητές Ευρώπης, θα λέγαμε πως η Σερβία έχει ένα ισχυρό κίνητρο. Να διπλασιάσει τα χρυσά μετάλλια και να επιβεβαιώσει την τάση που υπάρχει πως οι "όρλοβι" (=αετοί) θα συνεχίσουν να πετούν ψηλά για πολλά χρόνια ακόμη. Ο Σλόμπονταν Κλίπα δημιούργησε μία ομάδα που κατά βάση γνωρίζει πολύ καλά, αφού με τους περισσότερους παίκτες συνεργάζεται στον Ερυθρό Αστέρα. Ο Νταβίντ Μιλαντίνοβιτς είναι ο σέντερ που μπορεί να κάνει τη διαφορά, ο Αλεκσάνταρ Αρανίτοβιτς προοδεύει διαρκώς και βάζει νέα πράγματα στο παιχνίδι του, ο Βόισλαβ Στογιάνοβιτς κάνει πολλά πράγματα στο παρκέ σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ ο Μίλος Γκλίσιτς μπορεί να "ντυθεί" εκτελεστής, όποτε τον χρειαστεί η ομάδα του. Συμπέρασμα; Η Σερβία έρχεται στον Βόλο για να κάνει αισθητή την παρουσία της.

8. Η Γαλλία έρχεται με φόρα

Η ομάδα που πάντως έρχεται με τη μεγαλύτερη... φόρα είναι η Γαλλία. Γιατί; Είναι η Πρωταθλήτρια Ευρώπης σε επίπεδο Παίδων, έχοντας στο ρόστερ της πολλούς από τους παίκτες που την οδήγησαν στο χρυσό μετάλλιο στη Ρίγα ένα χρόνο νωρίτερα. Η φροντ λάιν αποτελεί τη δύναμη πυρός για τους "τρικολόρ", οι οποίοι με το δίδυμο των Κιλιάν Τιγί και Στεφάν Γκομπόλ, μπορούν να νιώθουν σίγουροι ως ένα βαθμό. Από εκεί και πέρα όμως, θα πρέπει να προσπεράσουν το γεγονός πως οι περισσότεροι παίκτες είναι ένα χρόνο μικρότεροι (γεννημένοι το 1998) από τους αντιπάλους τους. Κατά τα άλλα, allez les bleus...