-Τελικά το αποφάσισες; This is the end; Αυτό τουλάχιστον μας μεταφέρθηκε ότι δήλωσες στους Ρώσους δημοσιογράφους μετά την κατάκτηση του ένατου σερί πρωταθλήματος.

" Στον Ρώσο δημοσιογράφο που με ρώτησε, απάντησα ότι ήταν ο τελευταίος αγώνας μου με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ! Και πραγματικά, χαιρέτησα όλους τους ανθρώπους και τώρα μαζεύω τα πράγματά μου. Η ΤΣΣΚΑ ήταν σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου. Με ευεργέτησε και θα την έχω πάντα στην καρδιά μου"…

-Θέλεις να πεις ότι δεν είναι το οριστικό τέλος; Θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι;

" Ακου, δεν πρόκειται να πω ψέματα. Κατά 99% θα σταματήσω. Υπάρχει μεγάλη κρίση στην Ευρώπη, οι σύλλογοι αντιμετωπίζουν προβλήματα και πιθανότατα αυτή να ήταν η τελευταία σεζόν μου. Αφήνω, όμως, 1% γιατί αν μου έλθει μια καλή πρόταση, που θα με καλύπτει, θα το σκεφτώ σοβαρά. Πόσο θα ήθελα να αγωνιστώ στην Ελλάδα, για παράδειγμα"…

-Το λες σαν να σου έχει μείνει απωθημένο, δεδομένου ότι αγωνίστηκες μόλις για έναν χρόνο στην ΑΕΚ.

" Θα ήταν τέλεια αν μπορούσα να ξαναπαίξω στην Ελλάδα. Μου έχει λείψει η χώρα σας. Ο καιρός, το μπάσκετ, ο κόσμος. Θα ήταν φανταστικά".

-Δεν είχα την πρόθεση να σε ρωτήσω. Αλλωστε, νόμιζα ότι η απόφασή σου να αποσυρθείς από τη δράση ήταν οριστική. Επίτρεψέ μου, όμως, να σου υποβάλω ένα υποθετικό ερώτημα. Δεδομένου ότι μόνο δύο ελληνικές ομάδες θα μπορούσαν να καλύψουν τις προσδοκίες σου και ο Παναθηναϊκός έχει τρεις ξένους, τους Μπατίστ, Νίκολας και Σάτο, πώς θα αντιδρούσες αν ερχόταν ο Ολυμπιακός και σου έλεγε… Τζέι Αρ σε θέλουμε για έναν χρόνο;

" Θα δεχόμουν μετά χαράς! Σκέψου να αγωνιστώ πάλι για τον Ντούντα. Ο Ντούντα υπήρξε ένας από τους ευεργέτες μου. Με πίστεψε και με βοήθησε στην ΤΣΣΚΑ. Μετά ήλθε ο Μεσίνα, αλλά η συνεργασία με τον Ντούντα θα μου μείνει αξέχαστη. Οι προπονήσεις, το πρώτο Φάιναλ Φορ στην καριέρα μου, τα πάντα. Λες να ξαναπαίξω για αυτόν; Μόνο ο Θεός ξέρει".

-Παρά τα χρόνια σου, φύλαγες το εφετινό season high σου (25 π.) για τον τέταρτο τελικό με τη Χίμκι. Αλήθεια, αισθάνεσαι 35 ετών;

" Όχι. Αισθάνομαι πάρα πολύ καλά με το σώμα μου. Απλά, όπως σου είχα πει και μετά το Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης το 2008, σκεφτόμουν πάντα να αποχωρήσω όσο ακόμη θα ένιωθα καλά από σωματικής πλευράς. Είπα, όμως, ότι αφήνω 1% για παν ενδεχόμενο, για κάτι εξαιρετικό".

-Είναι αλήθεια ότι ρωτήθηκες σχετικά με τη ενδεχόμενη επιστροφή σου στην Εθνική Ρωσίας; Και ότι απάντησες ότι θα το σκεφτείς και θα ενημερώσεις τις επόμενες ημέρες τον Ντέιβιντ Μπλατ;

" Ναι, έτσι είναι. Πριν από μια εβδομάδα συναντήθηκα με τον κόουτς Μπλατ εδώ στη Ρωσία. Τα είπαμε για αρκετή ώρα, άλλωστε, έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση. Δεν υποσχέθηκα τίποτε και δεσμεύτηκα να του απαντήσω πέντε ημέρες μετά τους τελικούς του ρωσικού πρωταθλήματος. Αν του απαντούσα σήμερα (17/6), θα του έλεγα όχι, αλλά θέλω να το σκεφτώ καλύτερα τις επόμενες ημέρες με πιο καθαρό μυαλό. Μου είπε ότι θα είναι στην ομάδα ο Κιριλένκο, μου είπε ότι πιστεύει σε μένα, θα τα βάλω όλα κάτω και θα αποφασίσω".

-Τι έχεις κρατήσει από όλη αυτή τη σπουδαία ευρωπαϊκή διαδρομή;

" Μόνο τις φανέλες που φόρεσα στα οκτώ Φάιναλ Φορ και τις έδωσα στον πατέρα μου".

-Δεν εννοούσα υλικά, αλλά αναμνήσεις…

" ΟΚ. Νόμιζα ότι εννοούσες τα λάφυρα. Οσο για τις αναμνήσεις, δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο Φάιναλ Φορ μου με την ΤΣΣΚΑ στη Βαρκελώνη το 2003. Μπορεί να χάσαμε, αλλά θα μου μείνει αξέχαστο. Θυμάμαι τα πανηγύρια και το πάρτι στο ξενοδοχείο με τους συγγενείς και τους φίλους που είχαν έλθει να με δουν στη Μαδρίτη το 2008. Τότε κατακτήσαμε την Ευρωλίγκα και το συναίσθημα ήταν μοναδικό. Κατά σύμπτωση, στην ίδια πόλη είχαμε κατακτήσει το Ευρωμπάσκετ με την Εθνική Ρωσίας την προηγούμενη χρονιά. Αυτά πάνω κάτω"…

-Τόσα χρόνια στα γήπεδα έκανες φίλους; Όχι μόνο στο παρκέ, αλλά και εκτός γηπέδου;

" Είμαι πολύ φίλος με τον Βίκτορ Αλεξάντερ. Τον λατρεύω. Είμαι πολύ φίλος με τον Τρέιαν Λάνγκτον, όπως και με τον Νίκο Ζήση. Είναι φανταστικό παιδί και μιλάμε τουλάχιστον μια φορά τον μήνα στο τηλέφωνο. Στον γάμο του, παρεμπιπτόντως, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τον Σπανούλη. Τον ήξερα μόνο ως παίκτη, πόσο ανταγωνιστικός και πολεμιστής είναι, αλλά αυτή τη φορά γνωριστήκαμε καλύτερα και μου άρεσε πολύ".

-Λες να γίνετε και συμπαίκτες;

" Ποιος ξέρει; Όλα είναι πιθανά σε αυτή τη ζωή"…