Τελικά είναι το Μουντομπάσκετ της ζώνης; Μπορεί! Αφού και οι Αμερικανοί, εναντίον της Αγκόλας (121-66) έδειξαν πως έχουν αποφασίσει να την εντάξουν για τα καλά στο ρεπερτόριό τους, τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;

Αλλά γιατί να μη παίξουν οι ΗΠΑ την άμυνα που ...απαγορεύουν στο ΝΒΑ; Το προπονητικό τους επιτελείο προέρχεται από τον κόσμο των κολεγίων, όπου ορισμένες ζώνες έχουν γίνει θέμα ...επιστημονικών βιβλίων. Ο Τζιμ Μποχάιμ, ασίσταντ του Σιζέφσκι (αν μπορεί κανείς να αποκαλέσει βοηθό έναν άνθρωπο 65 ετών) έχει γράψει ιστορία στο Σίρακιους με την ζώνη.

Γιατί, λοιπόν, να μη την εφαρμόσει και σε αυτή την αμερικάνικη ομάδα που μοιάζει περισσότερο με κολεγιακή, παρά ένα γκρουπ παικτών κατευθείαν από το ΝΒΑ.

Ο Κέβιν Ντουράντ, βέβαια, είναι ένας καταπληκτικός παίκτης με εξαιρετικά αθλητικά προσόντα και τεράστιο ταλέντο. Χαζεύεις να τον βλέπεις. Με δέκα διασκελισμούς, μπορεί να διασχίσει όλο το γήπεδο, παίζει άμυνα, κατεβάζει τη μπάλα, βάζει τρίποντα, παίρνει ριμπάουντ και σκοράρει με κάθε τρόπο. Δεν είναι υπερβολικοί όσοι πιστεύουν ότι θα ξεπεράσει σύντομα τον ΛεΜπρον Τζέιμς.

Το ματς φυσικά με τους Αφρικανούς δεν αντέχει σε κριτική. Είχε τελειώσει πριν καν αρχίσει και ο ΣΙζέφσκι δοκίμασε σχήματα και συστήματα εν όψει των δύσκολων αγώνων που έρχονται, ώστε να είναι κι έτοιμος. Αυτή την έννοια είχε το τάιμ-άουτ που πήρε 13.5 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος της δεύτερης περιόδου, όταν ήδη το σκορ είχε ... ξεφύγει.

Το σύστημα που σχεδίασε κατέληξε σε ένα ελεύθερο τρίποντο του Ντουράντ. Προφανώς μπορεί να μη χρειαζόταν ένα τάιμ-άουτ, από την άλλη, όμως, κι ο προπονητής πρέπει να ετοιμάζεται για ειδικές καταστάσεις.

Οι Αγκολέζοι πάλεψαν όσο μπορούσαν. Για πέντε λεπτά, τουλάχιστον, έμειναν μέσα στο παιχνίδι, όταν το σκορ από 5-4 πήγε 14-7 με τον Ντουράντ να έχει βάλει τους μισούς πόντους των ΗΠΑ. Τρία λεπτά πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου το ταμπλό έγραφε 26-9 και όλοι, πλέον, έπρεπε να το διασκεδάσουν. Οι Αμερικανοί να προσφέρουν ορισμένες φάσεις για την εξέδρα, οι Αγκολέζοι να κερδίσουν κι αυτοί, κάποιες προσωπικές μονομαχίες και το χειροκρότημα.

Ο Γιοακίμ Γκόμεζ ήταν σίγουρα η φιγούρα που ξεχώρισε από την ομάδα του Λουίς Μαγκαλιάες, που στο τέλος αποθεώθηκε από ολόκληρο το γήπεδο!

Τα δεκάλεπτα:33-13, 65-38, 91-56, 121-66

ΗΠΑ: Μπίλαπς 19 (5/7τρ), Ντουράντ 17 (2τρ, 5ρ), Ουέστμπρουκ 4, Γκέι 17 (6/8δ), Γκρέιντζερ 5, Κάρι 5 (1/5τρ), Γκόρντον 17 (5/6τρ), Λοβ 8, Όντομ 9 (8ρ), Τσάντλερ 5

ΑΓΚΟΛΑ: Φόρτες 11 (3/6τρ), Μοράις 5 (0/5τρ), Μπονιφάτσιο, Πάουλο, Γκόμεζ 21 (9/12δ, 4ρ), Μπούνγκα 4, Αμπρόζιο 12 (7ρ), Αλμέιδα 4, Λουτόντα 8, Μίνγκας 2