Ο τελικός Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό είχε τελειώσει με την ΑΕΚ να έχει κερδίσει . Οι παίκτες της ΑΕΚ ετοιμαζόντουσαν να ανέβουν στο βάθρο. Πάνω στον ενθουσιασμό τους οι παίκτες ξεχάστηκαν, με αποτέλεσμα να ανέβουν πρώτα οι μισοί και στην συνέχεια οι υπόλοιποι. Αυτή ήταν και η μοναδική στιγμή όλο το βράδυ που δεν συγχρόνισαν τις κινήσεις τους. Και δεν είχε καμία σημασία.

Η ΑΕΚ τα κατάφερε. Χρειάστηκε να περιμένει 16 χρόνια για έναν τίτλο και 17 χρόνια για ένα Κύπελλο, αλλά τα κατάφερε: Επανήλθε στο προσκήνιο, φωνάζοντας ένα βροντερό “παρών” προς κάθε κατεύθυνση. Δεν κοίταξε απλώς στα μάτια τον Ολυμπιακό. Όπως είπε και ο Σπύρος Καβαλιεράρος, τον κέρδισε στα ίσα και έδειξε τόσο στους "ερυθρόλευκους" όσο και στον Παναθηναϊκό ότι δεν θα τους αφήσει σε ησυχία .

Η πορεία της ΑΕΚ μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου δεν ήρθε στην τύχη. Ήρθε μέσα από μία προσπάθεια σχεδόν τεσσάρων χρόνων. Μία προσπάθεια που ξεκίνησε από τις επενδύσεις του Μάκη Αγγελόπουλου, ο οποίος ακολούθησε ένα πολύ απλό πλάνο: Δεν έκανε σπασμωδικές κινήσεις, δεν προσπάθησε να... κόψει δρόμο προς την επιτυχία, δεν θέλησε απλώς να ξοδέψει αλόγιστα χρήματα για να έρθει η επιτυχία γρήγορα. Έμεινε συγκρατημένος και ακολούθησε την ίδια λογική που ακολουθεί και στις επιχειρήσεις του: Πήγε τα πράγματα βήμα-βήμα.

Το κύπελλο που κατέκτησε η ΑΕΚ είναι πιθανότατα το πιο... μάγκικο που έχει κατακτηθεί στον θεσμό την τελευταία 20ετία μετά από το θαύμα του διαλυμένου Άρη το 1998. Τότε δηλαδή που οι “κίτρινοι”, παίζοντας βέβαια εντός έδρας στο Αλεξάνδρειο, είχαν κερδίσει τον – μετέπειτα πρωταθλητή – Παναθηναϊκό του Ντίνο Ράτζα στον ημιτελικό και την – μετέπειτα φιναλίστ της EuroLeague – ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη στον τελικό. Τώρα η ΑΕΚ απέκλεισε αρχικά τον νταμπλούχο Παναθηναϊκό στον ημιτελικό και χθες, σε ουδέτερο γήπεδο και με παιδιά στην εξέδρα, κέρδισε τον φιναλίστ της περσινής EuroLeague, Ολυμπιακό. Σε αντίθεση όμως με εκείνο τον Άρη, που λόγω οικονομικών προβλημάτων σκόρπισε στα 4 σημεία του ορίζοντα, η ΑΕΚ ήρθε για να μείνει.

Αυτά τα 3 1/2 χρόνια της περιόδου του Μάκη Αγγελόπουλου είχαν ένταση. Είχαν όμορφες στιγμές και αρκετά λάθη. Το βασικό όμως είναι ότι η ομάδα μπήκε στον ίσιο δρόμο, έγινε υπολογίσιμη δύναμη και πλέον έφτασε στο σημείο να κερδίζει πανάξια – παίζοντας μάλιστα μπάσκετ και όχι... κλεφτοπόλεμο – τον Ολυμπιακό. Και αυτό είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο παράσημο αυτής της ΑΕΚ, που από το ξεκίνημα της χρονιάς έχει περάσει πολλά, αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα, αλλά – όπως δήλωσε και στην συνέντευξη που έδωσε στο Sport24.gr ο Μάκης Αγγελόπουλος – στα κρίσιμα παιχνίδια έβρισκε πάντα τον τρόπο να ξεχωρίζει.

Η επόμενη μέρα της ΑΕΚ έχει χαμόγελα, γιορτές και πανηγύρια . Το θέμα ωστόσο πλέον για την “Ένωση” δεν είναι το αύριο, αλλά το... μεθαύριο. Γιατί από μεθαύριο η ομάδα θα πρέπει να προσπαθήσει να διαχειριστεί αυτή την επιτυχία και να εστιάσει στους δύο στόχους που έχει: Την πρόκριση στο Final Four του Basketball Champions League και την προσπάθεια να πλησιάσει ακόμα πιο κοντά σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Το πρώτο βήμα προς την απόλυτη επιστροφή σίγουρα έχει γίνει. Μένει να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.