Ο Μάνι Χάρις αναδείχθηκε MVP του Τελικού του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό . Ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, έβαλε μεγάλα σουτ, έκανε την διαφορά. Λίγο πιο πίσω ωστόσο υπήρχε ένας τύπος που έκανε... όλα τα υπόλοιπα: Ο Ντιλρόι Τζέιμς.

Ο Αμερικανός φόργουορντ δεν είχε της προβολής που του άξιζε. Γενικώς φέτος βασικά δεν έχει την προβολή που του αξίζει με βάση την προσφορά του. Και αυτό είναι πέρα για πέρα άδικο. Γιατί είναι πολύ πιθανό να είναι ο αθόρυβος MVP της ομάδας. Όπως ήταν και ο αθόρυβος MVP του τελικού με τον Ολυμπιακό, κάνοντας όλα αυτά τα μικρά πράγματα στο παρκέ που ελάχιστοι δίνουν σημασία και ακόμα περισσότεροι τα εκτιμούν .

Η στατιστική του Τζέιμς μετά το παιχνίδι έδειχνε ότι είχε 11 πόντους, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο και 1 κόψιμο σε 21 λεπτά συμμετοχής. Αυτό που δεν δείχνει όμως η στατιστική είναι ότι ο Αμερικανός έδωσε και την ψυχή του στο παρκέ, έπαιξε σέντερ στο τελευταίο 5λεπτο του αγώνα αλλάζοντας τα δεδομένα και έκανε περισσότερη ζημιά στον Ολυμπιακό από ότι φαντάζεται κανείς.

ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΕ

Ο Τζέιμς δεν ψάχνει συνήθως για την φαντεζί ενέργεια. Ξέρει τι μπορεί να κάνει και πώς να το κάνει. Σαφώς και υπάρχουν στιγμές που... ξεφεύγει λίγο στην επίθεση όταν υπερενθουσιάζεται. Δεν παύει όμως να είναι πολύτιμος για την ΑΕΚ. Και το έδειξε ξεκάθαρα αυτό στον τελικό, κάνοντας όλη την “βρώμικη” δουλειά.

Ο Τζέιμς ξεκίνησε το παιχνίδι έχοντας επωμιστεί το μαρκάρισμα του Πρίντεζη, κάνοντας εξαιρετική δουλειά, κάτι που φαίνεται από το εξής γεγονός: Ο υπαρχηγός του Ολυμπιακού – ίσως ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη με πλάτη στο καλάθι – δεν κατάφερε να τον ποστάρει, αφού σημείωσε μεν 10 πόντους, ωστόσο αυτοί ήρθαν από δύο τρίποντα, ένα λέι-απ μπροστά στον Σάκοτα και 2 βολές. Το θέμα ωστόσο είναι ότι το μαρκάρισμα του Πρίντεζη ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου της προσφοράς του Τζέιμς στην άμυνα.

Ο Αμερικανός ήταν υπεύθυνος για τις καλές περιστροφές της ΑΕΚ στην άμυνα στο δεύτερο ημίχρονο. Κυρίως όμως ήταν αυτός που – για ακόμα μία φορά – στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών όταν κλήθηκε να αμυνθεί σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ. Ο Τζέιμς είναι ένας από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη σε αυτό το κομμάτι χάρη στα εξαιρετικά του πλάγια βήματα, προκαλώντας πολλά προβλήματα στους περιφερειακούς του Ολυμπιακού και ειδικά στον Βασίλη Σπανούλη στο δεύτερο ημίχρονο.

Πιο υποτιμημένο σημείο της προσφοράς του βέβαια ήταν το γεγονός ότι στο τελευταίο 5λεπτο αγωνίστηκε στην θέση του σέντερ, κάνοντας εξαιρετική δουλειά και στις δύο πλευρές του παρκέ. Στην άμυνα δεν άφησε τους Μιλουτίνοφ και ΜακΛίν να τον ποστάρουν και στις αλλαγές στα σκριν μάρκαρε εξαιρετικά τους περιφερειακούς του Ολυμπιακού. Στην επίθεση ήταν αυτός που τράβηξε τους αντίπαλους σέντερ στην περιφέρεια – ευστοχώντας μάλιστα σε ένα κρίσιμο τρίποντο λίγο πριν το τέλος – ανοίγοντας “τρύπες” στην άμυνα των “ερυθρόλευκων” με τις διεισδύσεις του. Και, φυσικά, δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς αυτό που συνέβη στην τρίτη περίοδο, όταν με τον Κάιλ Ουίτζερ να περνάει στο παρκέ ο Τζέιμς τον σημάδεψε στην επίθεση, καταφέρνοντας σε τέσσερις σερί επιθέσεις είτε να σκοράρει είτε να κερδίσει φάουλ από τον Καναδό, βγάζοντάς τον από το παιχνίδι.

ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΑΣΤΑ

Στην ΑΕΚ της εποχής του Μάκη Αγγελόπουλου έχουν περάσει πολλοί ξένοι. Ο Τζέιμς είναι πιθανότατα ένα από τα μικρότερα ονόματα που ήρθαν στην ομάδα αυτά τα 3 1/2 χρόνια. Πλέον ωστόσο είναι πιο σαφές από ποτέ πως η προσφορά του είναι αντιστρόφως ανάλογη με το θεωρητικά μικρό όνομά του.

Ο Τζέιμς δεν είναι ο τυπικός Αμερικανός. Δεν τον ενδιαφέρουν τα νούμερά του, παρά μόνο να κερδίζει η ομάδα. Του αρέσει να παίζει άμυνα, απολαμβάνει την πρόκληση στο να μαρκάρει τη μία στιγμή έναν περιφερειακό και στην συνέχεια ένα βαρύ κορμί. Και ψάχνει όσο τίποτα την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατό μις-ματς στην επίθεση.

Είναι ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ έχει χτυπήσει “φλέβα χρυσού” στην περίπτωση του 31χρονου Αμερικανού, βρίσκοντας στο πρόσωπό του έναν παίκτη από άλλη... πάστα, που αποτελεί τον ορισμό του “glue guy”. Του παίκτη δηλαδή που με το παιχνίδι του ενώνει όλη την ομάδα, κάνοντας την διαφορά με όποιον τρόπο μπορεί. Δεν είναι τέλειος. Σαφώς και έχει ψεγάδια. Σε αυτή την ΑΕΚ όμως είναι πολύτιμος. Και ίσως να ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας στον τελικό με τον Ολυμπιακό.