Ηταν 1 Δεκεμβρίου όταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης ανακοίνωνε ουσιαστικά τη μετακίνησή του από τον Άρη στον Παναθηναϊκό μέσω Instagram , γράφοντας μεταξύ άλλων: “ Φεύγω σαν φίλος και πάω να κάνω αυτό που αγαπάω από μικρό παιδί. Πάω να παίξω μπάσκετ”. Κάτι παραπάνω από 10 μέρες αργότερα δεν θα μπορούσε να αισθάνεται πιο δικαιωμένος.

Ο Λευτέρης Μποχωρίδης δεν κατάφερε ποτέ να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό. Κάτι οι τραυματισμοί, κάτι οι υψηλές απαιτήσεις – για τις οποίες ίσως δεν ήταν έτοιμος – κάτι οι λιγοστές ευκαιρίες που πήρε, είχαν ως αποτέλεσμα να περάσει μία τριετία όπου είχε μερικές σποραδικές καλές εμφανίσεις και αρκετά... DNP που λένε και στο ΝΒΑ (Did not play, coach decision - που σημαίνει ότι δεν έπαιξε έπειτα από απόφαση του προπονητή του). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι... ξέχασε και στο μπάσκετ.

Να γίνει ο καλύτερος Λευτέρης που μπορεί

Επιστρέφοντας στα γνώριμα λημέρια του Άρη ο Μποχωρίδης αισθάνθηκε για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια άνετα. Ξέρει ότι έχει το περιθώριο να κάνει λάθος χωρίς να χρειαστεί να κοιτάξει στον πάγκο υπό τον φόβο ότι θα βγει αλλαγή. Ξέρει ότι η ομάδα του τον έχει ανάγκη. Αισθάνεται σημαντικός. Έχει ελευθερία κινήσεων. Και όλα αυτά τον βοηθούν να είναι ο εαυτός του. Και φρόντισε μόλις στο τρίτο του παιχνίδι με την φανέλα της νέας/παλιάς ομάδας του να δείξει μέρος του ταλέντου του.

Ο Άρης ταξίδεψε μέχρι την Πολωνία ξέροντας ότι μία ήττα από την Ζιέλονα Γκόρα θα εξάλειφε τις όποιες σκέψεις για πρόκριση στην επόμενη φάση του Basketball Champions League. Ο Μποχωρίδης όμως δεν είχε σκοπό να το δει να συμβαίνει αυτό, οδηγώντας τους “κίτρινους” στη νίκη με 80-72 , έχοντας 22 πόντους με 4/5 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 5/5 βολές, 3 ριμπάουντ, 9 ασίστ, 3 κλεψίματα, 1 κόψιμο και 32 βαθμούς στο ranking! Αυτός, ναι, είναι ο all around πόιντ γκαρντ που είχαν όλοι στο μυαλό τους όταν τον έβλεπαν πριν από χρόνια να είναι εξαιρετικός με τις μικρές εθνικές ομάδες!

Η εμφάνιση του 23χρονου γκαρντ και – κυρίως – η αυτοπεποίθηση που έβγαλε στο παρκέ δεν είναι δυνατόν να μην κάνει τον κόσμο να χαμογελάσει. Ο Μποχωρίδης παραμένει ένα κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ, το οποίο δεν έχει την πολυτέλεια να βλέπει έναν παίκτη με τα δικά του στοιχεία (1.96 μέτρα, πόιντ γκαρντ με μακριά χέρια και ικανότητα στο σκοράρισμα και την δημιουργία) να... κάθεται σε έναν πάγκο, ακόμα και αν αυτός είναι του Παναθηναϊκού. Ένας παίκτης για να εξελιχθεί πρέπει να παίζει. Αυτό το κατάλαβε και ο ίδιος, για αυτό και πήγε στον Άρη, όπου ελπίζει να βρει τα πατήματά του στην προσπάθειά του να εξελιχθεί στον καλύτερο Λευτέρη που μπορεί.

Ο Μποχωρίδης έχει ακόμα βέβαια πολύ δρόμο μπροστά του. Χρειάζεται να δουλέψει σε πολλά πράγματα, αλλά και να αποδείξει – πρώτα από όλα στον εαυτό του – ότι μπορεί να καθιερώσει την απόδοσή του σε υψηλά επίπεδα. Και το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε. Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει.