Το περσινό ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν ένα από τα πιο γεμάτα που διέθεταν οι Πειραιώτες τα τελευταία χρόνια, έχοντας φτιάξει μία ομάδα που συνδύαζε ποιότητα, βάθος και ομοιογένεια. Οι παίκτες έπαιζαν για αρκετό καιρό μαζί, είχαν βρει την χημεία τους και ουσιαστικά οι μόνες νέες προσθήκες ήταν εκείνες των Έρικ Γκριν και Κεμ Μπιρτς, οι οποίοι προσαρμόστηκαν γρήγορα.

Το περσινό ρόστερ άλλαξε για το κάτι καλύτερο

Μία ομάδα που είχε στον "άσο" τους Βαγγέλη Μάντζαρη και Ντάνιελ Χάκετ, στο "2" τον Βασίλη Σπανούλη και τον Έρικ Γκριν που ήρθε να με σκοπό να δώσει επιθετική ώθηση και στο "3" τους Παπανικολάου και Λοτζέσκι. Στο "4" τον Γιώργο Πρίντεζη και τον Ιωάννη Παπαπέτρου που δοκιμάστηκε μέσα στην ρακέτα, συν τον Δημήτρη Αγραβάνη, ενώ στο "5" ο Ολυμπιακός θέλησε να ξεκινήσει την σεζόν με δύο αθλητικούς σέντερ, τους Κεμ Μπιρτς Μπιρτς και Πάτρικ Γιανγκ, όπως διέθετε στο παρελθόν το δίδυμο Ντάνστον-Χάντερ και Χάινς-Ντόρσεϊ. Οι Πειραιώτες δεν τα πήγαν άσχημα. Τα πήγαν περίφημα στην regular season της EuroLeague, κατακτώντας την 3η θέση και το πλεονέκτημα έδρας, έφτασαν στον 4ο τελικό τους σε Final Four τα τελευταία 6 χρόνια, ενώ στην Ελλάδα στο τέλος ξέμειναν από δυνάμεις και ενέργεια, χάνοντας το πρωτάθλημα.

Το ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετικά στελεχωμένο, αλλά στην πορεία αναμφισβήτητα επηρεάστηκε από τον σοβαρό τραυματισμό του Ντάνιελ Χάκετ που έχασε το υπόλοιπο της σεζόν (ένας πλέι-μέικερ που είχε ταιριάξει αρμονικά τόσο αγωνιστικά, όσο και σαν χαρακτήρας στα "ερυθρόλευκα" αποδυτήρια). Τους κόστισε το γεγονός πως ο Πάτρικ Γιανγκ δεν μπόρεσε ποτέ να "αναστηθεί" και να γίνει ξανά το "θηρίο" που ήταν, με τους Πειραιώτες να μην καταφέρουν να έχουν μέσα στην σεζόν δύο "σιδερένια" αθλητικά "5άρια", ενώ από τον Μάρτη και μετά η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου στερήθηκε και την παρουσία του πολύτιμου Ματ Λοτζέσκι που τραυματίστηκε, χάνοντας έναν παίκτη που τους έδινε μεγάλη επιθετική ώθηση.

Παρά την παρουσία στο Final Four, η ιστορία έγραψε "μηδέν" τίτλοι και οι Πειραιώτες αποφάσισαν να αλλάξουν το ρόστερ τους, κάνοντας... ριζική ανανέωση στο κομμάτι των ξένων, κρατώντας μόνο τον Νίκολα Μιλουτίνοβ. Το ζητούμενο ήταν να έρθουν ποιοτικοί και έμπειροι ξένοι παίκτες σε επίπεδο EuroLeague, σε καλή ηλικία και με καλό-πειθαρχημένο χαρακτήρα (γιατί από ένα σημείο και μετά κάποιοι έβγαλαν γκρίνες και άλλοι δεν "κόλλησαν" με τους Έλληνες, βάζοντας το "εγώ" πάνω από το "εμείς"), οι οποίοι θα γνωρίζουν την διοργάνωση και το μέγεθος του Ολυμπιακού (γιατί ορισμένοι πέρσι έψαχναν ήδη την επόμενη ομάδα της καριέρας τους πριν τελειώσει η σεζόν), δίνοντας στους Πειραιώτες το κάτι παραπάνω. Το θέμα όμως είναι αυτοί που ήρθαν να το δώσουν.

Ο απογοητευτικός Ρόμπερτς και ο Μακλίν που δεν είναι αθλητικό "5άρι"

Από τους ξένους παίκτες που έχουν έρθει φέτος στον Ολυμπιακό, οι περισσότεροι παρουσιάζονται κατώτεροι των περιστάσεων, ειδικά το τελευταίο διάστημα. Η αγωνιστική εικόνα του Μπράιαν Ρόμπερτς είναι απογοητευτική. Ήρθε με σκοπό να αποτελέσει τον "εγκέφαλο" των "ερυθρολεύκων", τον παίκτη που θα βοηθήσει σε οργάνωση και επίθεση, τρέχοντας τον Ολυμπιακό στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις. Δεν εμπνέει ασφάλεια όταν έχει την μπάλα στα χέρια του, η συνεισφορά του στην δημιουργία είναι ελάχιστη (1.8 ασίστ), είναι άστοχος, διστάζει να διεισδύσει μέσα στην ρακέτα και κυρίως δείχνει να αδυνατεί να οδηγήσει τους Πειραιώτες στο γρήγορο τρανζίσιον παιχνίδι. Δεν λειτουργεί με ταχύτητα, δείχνει νωχελικός, καθυστερεί στην πρώτη πάσα για αιφνιδιασμό, ενώ ακόμη και στο σετ-παιχνίδι δεν έχει γρήγορα αντανακλαστικά και ζορίζεται να διαβάσει τον αντίπαλο. Έχει 10% ευστοχία στα τρίποντα στην EuroLeague, ενώ στα 2 τελευταία ματς απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό ήταν άφαντος στην δημιουργία, μετρώντας 0 (!) ασίστ.

Ο Τζαμέλ Μακλίν ήρθε στην θέση του Κεμ Μπιρτς, αλλά δεν έχει σχέση με τους αθλητικούς σέντερ του Ολυμπιακού (Χάινς, Ντόρσεϊ, Ντάνστον, Χάντερ) που συναντήσαμε στο ρόστερ του τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα "5άρι" που έχει πρώτα έφεση στην επίθεση, που κύρια ικανότητα του είναι να βάζει την μπάλα στο καλάθι και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αμυντικό ογκόλιθο, ούτε για rim-protector. Πρέπει να το συνηθίσει και να το εμπεδώσει αυτό η ομάδα του Πειραιά στην λειτουργία της, γιατί είναι κάτι καινούριο για εκείνη φέτος, όπως και ο Αμερικανός (που έχει εμπειρία σε επίπεδο EuroLeague) θα πρέπει να δείξει μεγαλύτερη συνέπεια στον τομέα του σκορ, αλλά και να βγάλει μεγαλύτερη σκληράδα στην άμυνα.

Ο Τόμπσον του 18.8% στα τρίποντα και το επιθετικό ξεμπούκωμα του Στρέλνιεκς

Ο Χόλις Τόμπσον ήρθε στον Ολυμπιακό με την φήμη του αξιόπιστου σουτέρ από την περιφέρεια, έκανε ορισμένα καλά ματς στο ξεκίνημα της σεζόν, αλλά στην EuroLeague έχει μόλις 18.8% (3/16) στα τρίποντα, χάνοντας μάλιστα με τους "πράσινους" 3 ελεύθερα σουτ (πέτυχε μόλις 1 πόντο στο ματς). Οι Πειραιώτες τον έφεραν στο μεγάλο λιμάνι για να αποτελέσει τον μεγάλο σουτέρ τους, αλλά ο πρώην παίκτης των Σίξερς παρουσιάζεται ασταθής και αρκετές φορές διστακτικός. Είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης; Θα φανεί στην πορεία.

Ο Γιάνις Στρέλνιεκς μπορεί να πραγματοποίησε την κορυφαία του εμφάνιση με τα "ερυθρόλευκα" (18 πόντοι, 3/5 τρίποντα), αλλά μέχρι πρόσφατα προβλημάτιζε και εκείνος με την αγωνιστική του εικόνα. Δεν έχει τα χαρακτηριστικά για να τρέξει τους "ερυθρόλευκους" στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά αποκτήθηκε με σκοπό να βοηθήσει στην δημιουργία στο σετ-παιχνίδι με καλό διάβασμα του παιχνιδιού, αλλά και να δώσει επιθετική ώθηση με το χέρι-αλφάδι που διαθέτει. Στην EuroLeague έχει μόλις 1.8 ασίστ ανά παιχνίδι, η συνεισφορά του στην δημιουργία είναι κατώτερη των προσδοκιών, ενώ και στο κομμάτι του σκορ έδειχνε μέχρι πρόσφατα αρκετά διστακτικός. Ευχή όλων στον Ολυμπιακό το ματς με τους "πράσινους" να αποτελέσει το αγωνιστικό του ξεμπούκωμα, γιατί είναι παίκτης που διαθέτει μυαλό και ποιότητα.

Πρέπει, λοιπόν, και οι ξένοι παίκτες να βρουν μπροστά (γιατί ήρθαν για να βοηθήσουν τους Έλληνες, και όχι το αντίθετο), όπως το ίδιο πρέπει να πράξουν και οι Έλληνες, στους οποίους τόσο η διοίκηση, όσο και ο κόσμος του Ολυμπιακού, τους έχουν ιδιαίτερη αδυναμία και συμπάθεια. Η αστερόσκονη του παλικαρίσιου back-to-back (2012-2013) θα τους συντροφεύει δικαίως για μία ζωή, όπως και οι συνεχόμενες και πανάξιες παρουσίες τους σε τελικούς Final Four, αλλά όποιος επαναπαύεται στο παρελθόν και στα ήδη κεκτημένα, τότε μένει στάσιμος και δεν έχει εξέλιξη.

Την χειρότερη επίθεση στην EuroLeague την έχει ο Ολυμπιακός, τελευταίος στα τρίποντα

Ο Ολυμπιακός στην EuroLeague ξεκίνησε δυναμικά, μετρώντας ρεκόρ 4-0, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις απέναντι σε Μπασκόνια, Μάλαγα, Μακάμπι και Χίμκι, δείχνοντας καλά δείγματα γραφής (με τα θετικά του και τα αρνητικά του), αλλά το τελευταίο διάστημα οι Πειραιώτες παρουσιάζοντας κατώτεροι των περιστάσεων, παίζοντας κακό μπάσκετ. Οι Πειραιώτες φέτος, όταν αποφάσισαν να στελεχώσουν το ρόστερ τους, έβαλαν κάποιους στόχους. Ένας από αυτούς είναι και να δώσουν μία παραπάνω έμφαση στο κομμάτι του σκορ, παίζοντας ένας περισσότερο επιθετικό και σύγχρονο μπάσκετ, έχοντας σκοπό να ανεβάσουν την επιθετική τους συγκομιδή κοντά στους 80 πόντους.

Στα τρία τελευταία παιχνίδια τους, απέναντι σε Μπαρτσελόνα, Άρη και Παναθηναϊκό, οι "ερυθρόλευκοι" βάζουν με το ζόρι καλάθι, έχοντας σημειώσει 51, 56 και 62 πόντους αντίστοιχα, έχοντας δηλαδή μέσο όρο 56.3 (!) πόντους, περίπου 25 πόντους κάτω από τον στόχο τους. Απέναντι στο "τριφύλλι" έτυχε και η συγκυρία να κάνουν τα χειρότερα τους φετινά παιχνίδια οι Γιώργος Πρίντεζης και Νίκολα Μιλουτίνοβ (3/13 δίποντα συνολικά από τους δύο παίκτες) και τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα για τους γηπεδούχους. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου διαθέτει την 16η επίθεση στην διοργάνωση με 71.5 πόντους, την χειρότερη από όλες τις άλλες.

Υπάρχει ξεκάθαρο επιθετικό πρόβλημα, το οποίο ο Γιάννης Σφαιρόπουλος το αιτιολόγησε στην έλλειψη αυτοπεποίθησης, στην κακή συνεργασία μεταξύ των παικτών, αλλά και στην αστοχία των αθλητών του, παρά τα ελεύθερα σουτ που βγαίνουν. Πέρα από αυτό όμως, ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται αρκετές φορές στατικός και προβλέψιμος, δίχως ιδέες. Παρεμπιπτόντως, οι Πειραιώτες είναι τελευταίοι και στα τρίποντα, έχοντας ποσοστό ευστοχίας μόλις 26.3%. Το περιφερειακό σουτ είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στο σύγχρονο μπάσκετ, αρκετές ομάδες το έχουν για όπλο τους, αλλά αυτό έχει εξελιχθεί σε... αχίλλειο πτέρνα για τους "ερυθρόλευκους".

Ο Ολυμπιακός που ξέχασε να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας του Ολυμπιακού, η οποία χτίστηκε το καλοκαίρι του 2011 έχοντας συγκεκριμένες αρχές και φιλοσοφία, ήταν και είναι η καλή άμυνα, η ασφάλιση του ριμπάουντ και ακολούθως το γρήγορο τρανζίσιον παιχνίδι, βγάζοντας ενέργεια, με σκοπό το καλάθι είτε σε πρωτεύοντα, είτε σε δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Στοιχείο που βρίσκεται εδώ και χρόνια στην αγωνιστική του ταυτότητα, στο dna του, όντας σήμα κατατεθέν του, ένα στυλ μπάσκετ που του ταιριάζει, που του... αρέσει, αλλά και που πρεσβεύουν οι Πειραιώτες τα τελευταία χρόνια.

Ο Ολυμπιακός, όμως, κατάφερε στα δύο προηγούμενα παιχνίδια του (απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Άρη) να τα ολοκληρώσει δίχως να πετύχει καλάθι στον αιφνιδιασμό! Σε 80 λεπτά, δεν μπόρεσε να πετύχει πόντο στο τρανζίσιον, κάτι που δεν συνάδει με την φιλοσοφία, την αγωνιστική νοοτροπία, αλλά και με την στόχευση του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Τόσο ο ίδιος, όσο και οι παίκτες των "ερυθρολεύκων" στο ξεκίνημα της σεζόν, τόνιζαν και επισήμαιναν πως ένας από τους στόχους φέτος είναι να παίξουν ένα περισσότερο γρήγορο (αλλά όχι βιαστικό) μπάσκετ. Άλλωστε, κόντρα στην Χίμκι (σε ένα ματς που επικράτησαν με 92-75) ολοκλήρωσαν το παιχνίδι σκοράροντας 18 πόντους στο fast-break.

Οι Πειραιώτες, όμως, για ένα ακόμη παιχνίδι, αυτή την φορά κόντρα στον Παναθηναϊκό, δεν κατάφεραν να τρέξουν και έβγαλαν ελάχιστους αιφνιδιασμούς, με το πρόβλημα να παρατείνεται. Σίγουρα σε αυτό έφταιξε το γεγονός πως έχασαν αρκετά ριμπάουντ, αλλά ακόμη και όταν έβγαζαν άμυνες, δύσκολα πατούσαν.... το γκάζι, ζοριζόντουσαν να βγάλουν μία γρήγορη πρώτη πάσα, δεν λειτουργούσαν σωστά στο τρανζίσιον και εγκλωβιζόντουσαν με ευκολία στο σετ-παιχνίδι και στο αργό τέμπο, εμφανίζοντας έλλειψη ενέργειας. Ο Ολυμπιακός δείχνει σαν μία ομάδα που έχει ξεχάσει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο, με αποτέλεσμα να έχει χάσει ένα βασικό αγωνιστικό του χαρακτηριστικό. Του λείπει η γρήγορη πρώτη πάσα για να ανοίξει αιφνιδιασμό και σε αυτό την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι γκαρντ του.

Όταν ο πρώτος πασέρ σου είναι ο Παπανικολάου...

Ο Ολυμπιακός διαθέτει την 15η ομάδα στον τομέα των ασίστ, έχοντας μέσο όρο μόλις 13.5 ασίστ (πέρσι είχε 15.2 όντας 14ος), εμφανίζοντας αδυναμία και στο κομμάτι της δημιουργίας και μάλιστα μεγαλύτερη σε σχέση με πέρσι. Η αλήθεια είναι πως οι Πειραιώτες στα παιχνίδια τους βγάζουν αρκετά ελεύθερα σουτ ύστερα από καλή κυκλοφορία της μπάλας, αλλά είναι ιδιαίτερα άστοχοι, ειδικά από την περιφέρεια (26.3%), αλλά και κοντά στο καλάθι. Υπάρχουν αρκετές στιγμές όμως που δεν έχουν καλές συνεργασίες. Κακές και λανθασμένες πάσες, ελάχιστοι αυτοματισμοί, έλλειψη χημείας και επικοινωνίας μέσα στο παρκέ, "σκοτωμένες" επιθέσεις στο τέλος του χρόνου, με τους "ερυθρόλευκους" να βρίσκουν ρυθμό κυρίως από καταστάσεις στο "ένας εναντίον ενός" στην επίθεση. Και αν ρίξει κάποιος μία ματιά στην στατιστική, το... τραγικό της υπόθεσης, δείγμα της οργανωτικής αδράνειας των γκαρντ, είναι το γεγονός πως ο πρώτος πασέρ των "ερυθρολεύκων" είναι ο Κώστας Παπανικολάου (!) με 2.7 ασίστ στην EuroLeague. Οι Μπράιαν Ρόμπερτς και Γιάνις Στρέλνιεκς έχουν από 1.8, ο Χόλις Τόμπσον έχει 1.7 και ο Βαγγέλης Μάντζαρης 1.3

Η επιστροφή του Σπανούλη και τα "θέλω" του Σφαιρόπουλου

Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο φυσικός ηγέτης του Ολυμπιακού, η ομάδα είναι σε μεγάλο βαθμό φτιαγμένη και δομημένη πάνω του, τόσο δημιουργικά, όσο και επιθετικά και είναι δεδομένο πως με την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση οι Πειραιώτες θα βελτιωθούν αγωνιστικά σε σκορ και ασίστ. Πρέπει όμως και οι υπόλοιποι παίκτες να βγουν μπροστά, Έλληνες και ξένοι, και να δώσουν το κάτι παραπάνω. Δεν γίνεται επειδή λείπει ο 35χρονος γκαρντ να είσαι τελευταίος σε επίθεση και τρίποντα και προτελευταίος στον τομέα των ασίστ στην EuroLeague. Οι υπόλοιποι τι κάνουν;

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι καλός προπονητής και έχει δείξει τα δείγματα γραφής του τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό, οδηγώντας τους Πειραιώτες τα τελευταία τρία χρόνια σε δύο τελικούς σε επίπεδο EuroLeague, αλλά και σε δύο σερί πρωταθλήματα στην Ελλάδα. Φέτος έχει φτιάξει μία ομάδα στην οποία έκανε αρκετές αλλαγές, έχοντας σκοπό να της δώσει μία διαφορετική και περισσότερο επιθετική κατεύθυνση. Άλλωστε, το ρόστερ στελεχώθηκε κυρίως με παίκτες που έχουν ως πρώτο τους προσόν να βάζουν την μπάλα στο καλάθι, με καλό περιφερειακό σουτ, διαθέτοντας και έφεση στην δημιουργία. Όταν όμως σε αυτούς τους συγκεκριμένους τομείς οι Πειραιώτες βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της στατιστικής, εμφανίζοντας ξεκάθαρες αδυναμίες, με τον Ολυμπιακό όχι μόνο να χάνει, αλλά να παίζει και κακό μπάσκετ, έχοντας απογοητευτική εικόνα, τότε κάτι πάει στραβά και έχει τις ευθύνες που του αναλογούν, καθώς όλοι οι παίκτες είναι δικές του επιλογές και αποτελούν τα "θέλω" του.

Η σεζόν μόλις ξεκίνησε, είναι αρκετά νωρίς για ξεκάθαρα συμπεράσματα, αλλά στον Ολυμπιακό άπαντες επιβάλλεται να κάνουν την αυτοκριτική τους και να κοιτάξουν στον καθρέφτη, καθώς πέρα από την πτωτική τους απόδοση τις τελευταίες εβδομάδες, μετρούν ήδη δύο σερί εντός έδρας ήττες από τον Παναθηναϊκό μέσα σε 1,5 μήνα. Επιβάλλεται λοιπόν να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, τα κακώς κείμενα, τις αδυναμίες τους, τα προβλήματα και να τα διορθώσουν. Στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα, ο Τζαμέλ Μακλίν τόνισε δύο-τρεις φορές πως "θα βελτιωθούμε μόνο μέσα από την προπόνηση. Πρέπει να προπονηθούμε περισσότερο, προπόνηση και πάλι προπόνηση, δεν χρειάζεται να λέμε πολλά", ενώ ο Γιάνις Στρέλνιεκς σχολίασε "πως πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, αλλά και να έρθουμε πιο κοντά σαν ομάδα, γιατί έχουμε αρκετούς νέους παίκτες στο ρόστερ". Ενδεχομένως να χρειάζονται απλά χρόνο για να βρουν τον ρυθμό τους και την χημεία τους, αλλά στο μεγάλο λιμάνι ξέρουν πως ύστερα από μία σεζόν δίχως τίτλο (όπως συνέβη το 2014), η πίεση και η κριτική αυξάνεται, όπως αντίστροφα μειώνεται η εμπιστοσύνη του κοινού προς τους πρωταγωνιστές. Και με αυτό θα πρέπει να ζήσουν, να προχωρήσουν, αλλά και να αντιδράσουν.