Ο Τζαμάριο Ραμάν Μουν, ο νέος ξένος του Ολυμπιακού , γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1980 στο Γκούντγουοτερ της Αλαμπάμα, μια πόλη 1.600 κατοίκων που το μόνο που μπορούσες να κάνεις είναι "να παίζεις video-games, ή να παίζεις μπάσκετ". Ο Μουν έπαιξε μπάσκετ.

Όχι τόσο καλό, βέβαια, αρχικά. Η ιστορία του είναι διαφορετική με άλλους ΝΒΑερ. Δεν ήταν ποτέ το αστέρι του γυμνασίου, ούτε ο παίκτης που συγκέντρωνε τους σκάουτερ σε κάθε του βήμα και σε κάθε του παιχνίδι. Αντίθετα τα νούμερα του ήταν μάλλον φτωχά. Όπως και οι βαθμοί του. Μοιραία κατέληξε στο Μερίντιαν, ένα Community College στο Μισισίπι, όπου και αγωνίστηκε για μια σεζόν έχοντας 20.8 πόντους και 8.7 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.

Το καλοκαίρι "κόπηκε" λόγω βαθμών από την ομάδα και είχε να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Να διεκδικήσει μια θέση στο κολέγιο Μισισίπι Στέιτ, ή να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ. Προτίμησε την πιο εύκολο οδό, η οποία κατέληξε σε αδιέξοδο. Δοκιμάστηκε σε τρεις διαφορετικές ομάδες, αλλά δεν έγινε ντραφτ (το 2001), εξέλιξη που σηματοδότησε την έναρξη της περιπλάνησης του στα διάφορα πρωταθλήματα της Αμερικής.

Έπαιξε στο NBDL, στο USBL, στο ABA, στο WBA, στο CBA και στο Μεξικό! Σε 12 ομάδες συνολικά από το 2001 ως το 2007. Κι αν αυτό το νούμερο φαντάζει εντυπωσιακό, το παρακάτω θα συγκλονίσει: και οι 12 ομάδες που έπαιξε είτε άλλαξαν πόλη, είτε χρεοκόπησαν, είτε ανήκαν σε μια λίγκα που διαλύθηκε. Όχι ο κατάληλος άνθρωπος για ποδαρικό την πρωτοχρονιά.

Ο άνθρωπος που του άλλαξε τη μοίρα

Η τύχη του, ωστόσο, άλλαξε το 2006 όταν έπαξε στους Άλμπανι Πατρούνς, υπό τις οδηγίες του Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον. Ο λόγος για την παλιά δόξα του ΝΒΑ, που εκδιώχθηκε λόγω προβλημάτων με τα ναρκωτικά και κατέληξε να παίζει μέχρι τα... 50 του στη Γαλλία (Ναι, είναι ο συμπαίκτης του Ντέιβιντ Ρίβερς στην Αντίμπ). Ο Ρίτσαρντσον, λοιπόν, ήταν αυτός που έδωσε την απάντηση στο ερώτημα του Μουν "τι πρέπει να κάνω για να παίξω στο ΝΒΑ". Τι του είπε; "Στο ΝΒΑ υπάρχουν δεκάδες σκόρερ του ενός εκατομμυρίου. Δεν υπάρχουν όμως αμυντικοί του ενός εκατομμυρίου. Πρέπει να προσφέρεις κάτι που δεν υπάρχει".

Μάλιστα τον κάθισε κάτω σε μια καρέκλα και πήρε μπροστά του πέντε άτομα από ομάδες του ΝΒΑ. Για τα επόμενα 40 λεπτά άκουγε τον προπονητή του να ρωτάει σκάουτερ και τζένεραλ μάνατζερς "γιατί δεν παίζει ο Μουν στο ΝΒΑ". Κι εκείνος θυμάται: "Όλοι είπαν το ίδιο πράγμα, όλοι έλεγαν για την άμυνα. Ότι έπρεπε να αποκτήσω το μάτι του δολοφόνου. Γιατί δεν μου το έλεγαν τόσο καιρό";

Στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ

Έκτοτε ο Μουν επικεντρώθηκε σε αυτή ακριβώς την αποστολή: στο να μαρκάρει τον πιο επικίνδυνο παίκτη της αντίπαλης περιφέρειας, "συνήθεια" που τον καθιέρωσε στο ΝΒΑ. Οι αμυντικές του επιδόσεις ήταν αυτές που εντυπωσίασαν τους Ράπτορς μετά από μια τριήμερη δοκιμή, σε σημείο που του προσέφεραν συμβόλαιο. Τη ρούκι χρονιά του μάλιστα στο Τορόντο ξεκίνησε βασικός στα 75 από τα 78 ματς που αγωνίστηκε κάνοντας τα καλύτερα νουμερα της καριέρας του: 8.5 πόντοι, 6.2 ριμπάουντ και 1.4 κοψίματα σε 28 λεπτά συμμετοχής!

Τον Φεβρουάριο αναδείχτηκε καλύτερος ρούκι της Ανατολής και έπαιξε μάλιστα στο Rookie Game στα πλαίσια του All-Star Weekend έχοντας 12 πόντους. Δεν ήταν, όμως, αυτή η μοναδική του all-star στιγμή. Η φήμη του ως dunker είχε εξαπλωθεί για τα καλά κι έτσι κλήθηκε να τα βάλει με τους καλύτερους του είδους στον διαγωνισμό καρφωμάτων. Τελικά κατέληξε στην 3η θέση πίσω από τον νικητή Ντουάιτ Χάουαρντ και τον προηγούμενο πρωταθλητή Τζέραλντ Γκριν.

Έφυγε από τον Καναδά ως μέρος της ανταλλαγής του Ζερμέν Ο'Νιλ, του Σον Μάριον και του Μάρκους Μπανκς (του περσινού παίκτη του Παναθηναϊκού), καταλήγοντας στο Μαϊάμι. Στους Χιτ αν και έπαιζε βασικός (7.1 πόντοι, 4.5 ριμπάουντ και 37% στο τρίποντο σε 27 λεπτά) δεν στέριωσε, όμως. Οι Καβαλίερς του έκαναν μια άκρως δελεαστική πρόταση (8.9 εκατομμύρια για τρία χρόνια) και τον πρόσθεσαν στο ρόστερ τους.

Μετά από 101 παιχνίδια, ωστόσο, έγινε ξανά ανταλλαγή αυτή τη φορά με προορισμό τους Λος Άντζελες Κλίπερς, ως μέρος της ανταλλαγής του Μπαρόν Ντέιβις και του Μο Ουίλιαμς. Το τελευταίο του πέρασμα στο ΝΒΑ ήταν ένα ολιγοήμερο συμβόλαιο με τους Μπόμπκατς το 2012 κι ενώ στο μεσοδιάστημα μπαινόβγαινε στο NBDL με τη φανέλα των Λος Άντζελες Ντιφέντερς.

Στο ΝΒΑ έχει ρεκόρ καριέρας τους 17 πόντους (5 φορές), τα 15 ριμπάουντ (23/3/08 με τους Νάγγετς), τις 6 ασίστ (15/3/09 με τους Σίξερς), τα 5 κλεψίματα (2 φορές) και τα 6 κοψίματα (25/11/07 με τους Μπουλς).

Αναλυτικά η καριέρα του

Year	Team	GP	GS	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2007-08	Raptors	78	75	27.8	.485	.328	.741	6.2	1.2	1.0	1.4	8.5
2008-09	Raptors	54	39	25.5	.473	.345	.846	4.6	1.3	1.2	.8	7.3
2008-09	Heat	26	21	26.5	.459	.370	.867	4.5	1.0	.8	.6	7.1
2009-10	Cavaliers	61	2	17.2	.462	.320	.800	3.1	.8	.6	.5	4.9
2010-11	Cavaliers	40	13	19.1	.402	.284	.909	3.0	1.1	.6	.7	4.7
2010-11	Clippers	19	7	14.6	.424	.393	.833	2.5	.4	.2	.3	3.5
2011-12	Bobcats	8	0	15.4	.292	.200	1.000	2.8	.6	.1	.6	2.3
Καριέρα		286	157	22.6	.461	.329	.803	4.3	1.0	.8	.8	6.3

Μεξικό, Ρωσία και... Καναδάς

Πριν υπογράψει στους Ράπτορς και μπει στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ είχε περάσει και το πρωτάθλημα του Μεξικό. "Πέρασα καλά εκεί" όπως θυμάται για να προσθέσει: "έχω ακόμη επαφή με τον ιδιοκτήτη της ομάδας και τον γιο του". Αυτή, βέβαια, δεν ήταν η μοναδική του εμπειρία στο εξωτερικό αφού πέρασε και μερικά βράδια στη Ρωσία και συγκεκριμένα σε ένα προάστια της Μόσχας. "Περίμενα, όμως, το πρώτο τσεκ και δεν φαινόταν τίποτα στον ορίζοντα. Ήμουν πολύ μακριά από το σπίτι μου για να κάνω υπομονή" εξιστορεί σε μια πρόσφατη συνέντευξη του.

Όσο για τον Καναδά; Προέκυψε το 2011 κατά τη διάρκεια του λοκ-άου του ΝΒΑ. Για να μείνει σε φόρμα έκανε προπονήσεις με την ομάδα του Κεμπέκ, βοηθώντας -σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ομάδας- και τον προπονητή Ρόμπερτ Σπον ως ασίσταντ.

Το κάρφωμα της ζωής του

Όταν τον ρώτησαν για το καλύτερο κάρφωμα που έχει κάνει στην καριέρα του ταξίδεψε στα χρόνια του CBA. Ήταν μια φάση που ξεκίνησε από αιφνιδιασμό του Τι Τζέι Τόμπσον, ο οποίος του πέταξε τη μπάλα στο ταμπλό. "Θυμάμαι ένας αμυντικός προσπάθησε να πηδήξει μπροστά μου κι εγώ βρισκόμουν στις διακεκομένες. Πέρασα από πάνω του, όπως ο Βινς Κάρτερ είχε κάνει σε εκείνον τον Γάλλο (σ.σ Βαίς), ήταν κάπως έτσι.

Ο κόουτς (σ.σ Ρίτσαρντον) θυμάμαι ότι πήρε τάιμ-άουτ για να πανηγυρίσει μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Οπότε αν ένας προπονητής κάνει κάτι τέτοιο, τότε μάλλον όντως αυτό ήταν ένα σοβαρό κάρφωμα".

Η φωτογραφία από το κάρφωμα

Χάρλεμ και τραγούδι (σαν να λέμε Πέτγουεϊ)

Μια από τις πρώτες δουλειές που είχε βρει μετά το κολέγιο ήταν στους μυθικούς Χάρλεμς. "Φοβόμουν μήπως με κόψουν αν δεν μπορέσω να πιάσω τις alley-hoop πάσες". Ο Μουν έκανε πολύ καλή δουλειά εκεί, με αποτέλεσμα να γίνει ένας από τους 14 Γκλομπτρότερς που κατέληξαν στο ΝΒΑ, όπως ο Ουίλτ Τσάρμπερλεϊν, ο Κόνι Χόκινς, ο Νατ Κλίφτον, ο Μαρκίς Χάινς, ο Μίντοουλαρκ Λέμον, ο Τζερόμ Τζέιμς, ο Γκους Τάτουμ και άλλοι.

Να σημειωθεί ότι από τους Χάρλεμς, είχε περάσει και ο προκάτοχος του Μουν, ο Μπρεντ Πέτγουεϊ το 2010! Δεύτερο κοινό σημείο μετά τη λατρεία τους για τη μουσική. Ακριβώς! Ο πρώην παίκτης των Ράπτορς έχει βγάλει ραπ τραγούδι με τίτλο "Money Behind me" (τα χρήματα από πίσω).

Ιδού

Η μεγάλη απόδραση

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω ο Μουν θυμάται την εποχή που φοιτούσα στην Mt. Zion Academy, ένα αυστηρό ιδιωτικό σχολείο που είχε ένα καλό μπασκετικό πρόγραμμα. "Δεν είχαμε ούτε τηλέφωνο, ούτε τηλεόραση. Κάναμε προπόνηση στην εκκλησία και πηγαίναμε σχολείο στην εκκλησία. Και μετά πίσω στους κοιτώνες, όπου μας κλείδωναν. Εγώ κι ο Στίβεν Χάντερ (παλιός παίκτης του ΝΒΑ) βγάζαμε τα καρφιά από το παράθυρο, όμως και βγαίναμε έξω. Πηγαίναμε στα McDonald's και παίρναμε από το τηλέφωνο στο σπίτι μας. Ήξερα ότι δεν έπρεπε να ήμουν εκεί. Ήταν τρελό" θυμάται ο νέος ξένος του Ολυμπιακού.

Μετά το σχολείο επιχείρησε να δουλέψει. Αρχικά σε μια εταιρία με μάρμαρα και μετά σε μια με ξύλινες κατασκευές. "Μαμά, δεν είναι αυτά τα πράγματα για μένα" είπε στη μητέρα του στο τηλέφωνο και αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρο του. Όπως και έκανε μετακομίζοντας όπου... υπήρχε μπάσκετ, παίζοντας καμιά φορά ακόμη και για 200 δολάρια τη βδομάδα, όπως στους Κεντάκι Κόλονελς.

"Έπαιξα σε μέρη που αν χτυπούσες το μόνο που υπήρχε ήταν πάγος. Και καμιά φορά οι παίκτες φοβόντουσαν να πουν ότι τραυματίστηκαν, γιατί θα τους έδιωχναν" λέει με πίκρα ο Μουν, ο οποίος τελικά βρήκε το δρόμο του προς το ΝΒΑ και την καταξίωση, έστω κι αν πήρε τον "λιγότερο πατημένο δρόμο" όπως παραδεχόταν τότε ο τζένεραλ μάνατζερ των Ράπτορς, Τζέρι Κολάντζελο.

#Opportunity

Μόμπαιλ Ρέβελερς (NBDL), Ντοτζ Σίτι Λέτζεντ (USBL), Χάντσβιλ Φλάιτ (NBDL), Κεντάκι Κόλονελς (ABA), Ρόουμ Γκλαντιέντορς (WBA), Άλμπανι Πατρούνς (CBA/USBL), Φορτ Γουέιν Φλάιερς (NBDL), Φουέρζα Ρέτζια (Μεξικό), Γκάρι Στίλχεντς (USBL), Τορόντο, Μαϊάμι, Κλήβελαντ, Κλίπερς, Σάρλοτ και οι Ντιφέντερς (NBDL). Μακρύ ταξίδι αν μη τι άλλο. Το παραδέχεται γελώντας κι ο ίδιος: "Έμαθα ότι είχα σελίδα στη Wikipedia, οπότε μπήκα και διαπίστωσα ότι ένας τύπος παρακολουθούσε όλες τις ομάδες που έπαιξα. Ναι, αλλά ξέχασε μερικές".

Ίσως, βέβαια, αν δεν είχε κάνει το ταξίδι, να μην έβρισκε τελικά την Ιθάκη του, έστω και στα 27. "Πιθανόν αν είχα την ίδια ευκαιρία στα 22 να την σπαταλούσα".

Ευκαιρία. #Opportynity. Περίεργη λέξη. Αυτή έγραψε στο Twitter πριν μερικές ώρες ανακοινώνοντας ουσιαστικά ότι θα συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Στα 33 του, ένας παίκτης που έχει παίξει 157 ματς ως βασικός στο ΝΒΑ, βλέπει τους πρωταθλητές Ευρώπης σαν μια ευκαιρία. Αυτός είναι ο δρόμος του πολεμιστή.