Το Sport24.gr παρουσιάζει τον Οθέλο Χάντερ
Από τη Λιβερία που κατάγεται ως την Κίνα και από τον Κουφό στον... Κουφό. Αυτή είναι η ζωή και η καριέρα του Οθέλο Χάντερ, της μηχανής των ριμπάουντ που απέκτησε ο Ολυμπιακός.
Ο Οθέλο Χάντερ που εντυπωσίασε με τη Σιένα είναι ο νέος σέντερ του Ολυμπιακού . Το Sport24.gr παρουσιάζει τη ζωή του Αμερικανολιβεριανού σέντερ, ο οποίος... χτύπησε στου Κουφού την πόρτα, έπαιξε άθελα του τον ρόλο που προδίδει το όνομα του (όχι στη Βενετία, αλλά στη γειτονική Σιένα) και επέστρεψε τελικά στη χώρα που διεκδικεί το ρόλο της Ιθάκης.
Διαβάστε πως περιέγραψε τον Χάντερ ο πρώην προπονητής του στη Σιένα, Μάρκο Κρέσπι.
Ο Οθέλο Τέγκμπα Χάντερ ο νεότερος, όπως είναι το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στο Ουίστον Σάλεμ της Νότιας Καρολίνας, μιας από τις πιο μπασκετικές πολιτείες της Αμερικής. Οφείλει το περίεργο σεξπιρικό του όνομα στον πατέρα του, τον Οθέλο τον πρερσβύτερο, που μετακόμισε μαζί με τη γυναίκα του, Τζεστίνα το 1980 στις ΗΠΑ από τη Λιβερία. Εξού και το λιβεριανό διαβατήριο που διαθέτει ο Χάντερ.
Ο 28χρονος ύψους 2.03 σέντερ, φοίτησε στο γυμνάσιο Richard Reynolds και στη συνέχεια φοίτησε για δύο χρόνια σε community college και συγκεκριμένα στο Hillsborough (12.5 πόντοι, 8.4 ριμπάουντ). Εκεί τον εντόπισε το Οχάιο Στέιτ, που τον πρόσθεσε στο ρόστερ του το 2006. Με τους "Buckeyes" έπαιξε έναν τελικό κολεγιακού πρωταθλήματος, ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε τον τουρνουά της παρηγοριάς, το NIT, πραγματοποιώντας μια σπουδαία εμφάνιση στον τελικό με 17 πόντους και 10 ριμπάουντ.
Η τελευταία του χρονιά στο Οχάιο Στέιτ ήταν και η καλύτερη με 9.9 πόντους, 6.5 ριμπάουντ, 1.5 κόψιμο και 60% στα δίποντα. Σε όλο αυτό το διάστημα αγωνίστηκε με παίκτες όπως ο Γκρεγκ Όντεν, ο Εβάν Τέρνερ, ο Τζον Ντίμπλερ (του Πανιωνίου) και ο Κώστας Κουφός, συνθέτοντας την ομάδα που έμεινε στην ιστορία ως "Thad Five"!
Από τον Κουφό στον... Κουφό
Τελικά αποφοίτησε το 2008 και παρότι εκτόξευσε τις μετοχές του στα pre-draft camps (15.7 πόντοι, 12.0 ριμπάουντ στο τουρνουά του Portsmouth), δεν άκουσε το όνομα του τη βραδιά της επιλογής.
Παρόλα αυτά δοκιμάστηκε στους Χοκς αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις στο summer-league με 13.2 πόντους και 6.3 ριμπάουντ, χάρις στις οποίες κέρδισε και το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Την πρώτη του χρονιά έπαιξε 16 ματς με τα "Γεράκια" έχοντας συνολικά 22 πόντους και 24 ριμπάουντ, ενώ την επόμενη αγωνίστηκε σε 7 ματς με 11 πόντους και 12 ριμπάουντ. Και στις δύο δηλαδή είχε περισσότερα "σκουπίδια" από πόντους.
Ενδιάμεσα γνώρισε και το πρωτάθλημα του NBDL, πριν πάρει την απόφαση να μετακομίσει στην Ευρώπη, βρίσκοντας το πρώτο του συμβόλαιο στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον Ηλυσιακό. Κι έτσι μετά τον Κώστα Κουφό, γνώρισε κι ακόμη έναν, τον Στέργιο! Στην Α1 έπαιξε για 9 παιχνίδια έχοντας 10.3 πόντους (61% στα δίποντα, 57% στις βολές), 7.0 ριμπάουντ και 1.0 κόψιμο σε 23 λεπτά συμμετοχής.
Την επόμενη χρονιά διεκδίκησε ξανά το όνειρο του ΝΒΑ παίρνοντας μέρος στο summer league στο Las Vegas (με τους Denver Nuggets), αλλά κατέληξε και πάλι στην Ευρώπη, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Σάσαρι. Στην Ιταλία έκανε μια εκπληκτική σεζόν με 14.8 πόντους, 7.8 ριμπάουντ, 2.3 κοψίματα και 59% στα δίποντα, βοηθώντας την ιταλική ομάδα να κάνει μια πολύ καλή πορεία, έχοντας για συμπαίκτες δύο καλούς Αμερικανούς όπως ο Τράβις Ντίνερ και ο Τζέιμς Ουάιτ.
Μέχρι και την Κίνα
Μετά την Ιταλία η επόμενη σφραγίδα που έβαλε στο διαβατήριο του ήταν από την Κίνα, όπου έπαιξε στους Σάντονγκ Φλέιμινγκ Μπουλς εκτοξεύοντας τα νούμερα του (18.1 πόντοι, 12.5 ριμπάουντ). Μετά από 31 ματς στην CBA, επέστρεψε στην Ευρώπη και στην Ουκρανία ολοκληρώνοντας τη σεζόν στην Αζόβμας με 11.6 πόντους, 7.0 ριμπάουντ.
Ακολούθησε την ίδια συνταγή και την επόμενη χρονιά (2012-13) μοιράζοντας τη σεζόν μεταξύ Ευρώπης και Κίνας. Αυτή τη φορά για να φορέσει τη φανέλα των Γιανξού Ντράγκονς και της ισπανικής Βαγιαδολίδ. Στην ACB μέτρησε 13.3 πόντους (55% στα δίποντα), 6.8 ριμπάουντ και 1.1 κοψίματα σε 27 λεπτά συμμετοχής, βάζοντας σιγά σιγά στο παιχνίδι του και το σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι δοκίμασε και 30 τρίποντα ευστοχώντας στα 12 (40%).
Οι εμφανίσεις του εντυπωσίασαν τον Μάρκο Κρέσπι που τον επέλεξε στη Σιένα, δίνοντας του τη δυνατότητα να παίξει για πρώτη φορά στην Euroleague. Με τη Σιένα είχε 6.3 πόντους (51% στα δίποντα, 25% στα τρίποντα, 50% στις βολές), 6.7 ριμπάουντ και 1.1 κοψίματα σε 21 λεπτά συμμετοχής. Έκανε το καλύτερο του παιχνίδι κόντρα στη Μάλαγα με 14 πόντους και 5 ριμπάουντ, ενώ απέναντι στον Ολυμπιακό είχε επί ιταλικού εδάφους 6 πόντους, 6 ριμπάουντ και 4 κοψίματα και στο επί φαληρικού 6 πόντους και 10 ριμπάουντ. Με αυτά τα νούμερα κατάφερε να πλασαριστεί στην 7η θέση των ριμπάουντ (67) και στην 10η των κοψιμάτων (11).
Όσο κυλούσε η χρονιά άρχισε μάλιστα να παίζει καλύτερα. Στην κανονική περίοδο είχε 9.6 πόντους (61% στα δίποντα, 6.9 ριμπάουντ σε 20'), ενώ στους τελικούς με το Μιλάνο είχε 15 πόντους και 7 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Έκανε μάλιστα season-high στον 6ο τελικό με 25 πόντους και 11 ριμπάουντ απέναντι στην ομάδα του Λούκα Μπάνκι.
Αγωνιστικά: ο Οθέλο Χάντερ είναι ένας εξαιρετικός ριμπάουντερ, που κάνει θραύση στα επιθετικά, πετυχαίνοντας έτσι αρκετούς προσωπικούς πόντους. Από εκεί και πέρα διακρίνεται για την ταχύτητα με την οποία τρέχει το γήπεδο, το δυναμικό ρολάρισμα του μετά το screen και το παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Διαθέτει σουτ από μέση απόσταση και δειλά-δειλά τα τελευταία χρόνια σουτάρει και για τρεις πόντους, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί ακόμη σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του. Έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει τα ποσοστά ευστοχίας του στις βολές (ποτέ δεν ήταν πάνω από 70%), αν και δεν είναι από τους παίκτες που κερδίζουν πολλά φάουλ.