Τρεις πόντοι. Τόσο κοντά, μα τόσο μακριά. Τρεις πόντοι και η ζωή του Ντέργουιν Κίτσεν θα είχε αλλάξει δραματικά. Μόνο που στην περίπτωση του μεγάλου ταλέντου της Φλόριντα δεν ήταν ένα άστοχο τρίποντο, αυτό που του έκλεισε το δρόμο για μια μεγάλη καριέρα, αλλά τρεις πόντοι στο σύστημα FCAT.

Αν είχε πιάσει τρεις βαθμούς περισσότερους ο Κίτσεν δεν θα είχε χάσει τρία "καλά" χρόνια μπάσκετ. Θα είχε παίξει στους "Γκέιτορς" και τώρα πιθανόν να έπαιζε στον Παναθηναϊκό. Αντ' αυτού ταλαιπωρήθηκε μεταξύ τριών κολεγίων πριν βρει την "Ιθάκη" του στο Φλόριντα Στέιτ και στην αγκαλιά του κόουτς Λέοναρντ Χάμιλτον και έφτασε να κάνει την πρώτη του επαγγελματική σεζόν πέρσι στο Ισραήλ.

Αυτός είναι ο Ντέργουιν Κίτσεν κι αυτή είναι η ιστορία του:

Γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1986 στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα και μεγάλωσε μαζί με τον Τζαμόν Λούκας, τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού και του Αμαρουσίου, με τον οποίο είναι πρώτα ξαδέρφια και κολλητοί φίλοι!Αποφοίτησε από το τοπικό γυμνάσιο Ρέινς το 2005 έχοντας διαγράψει μια λαμπρή καριέρα ως τότε: με τίτλους "Mr. Basketball", δύο πολιτειακά γυμνασιακά πρωταθλήματα (το ένα με δικό του νικητήριο τρίποντο!), πέντε πρωταθλήματα σε έξι χρόνια με τους "Lee Bulls" (AUU ομάδα) και κολέγια όπως το Κάνσας, το Τενεσί, το Αρκάνσας, το Κεντάκι, το Νεβάδα Λας Βέγκας και το Μαϊάμι να του χτυπούν την πόρτα.

Στους "Lee Bulls" γνώρισε τον Ντέιβιντ Τζόουνς, έναν άνθρωπο που αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από προπονητής ή μέντορας του Κίτσεν. Ήταν η πατρική φιγούρα που έλειπε από τη ζωή του. Για αυτό και με την ευλογία της μητέρας του αποφάσισε από μικρή ηλικία να φύγει από τη σκληρή γειτονιά στο Ντούρκεβιλ και να μετακομίσει στο σπίτι του Τζόουνς.

Αυτός ήταν που του υπέδειξε ως επόμενο βήμα στην καριέρα του το φημισμένο κολέγιο της Φλόριντα, αυτό στο οποίο φοίτησε ο Νικ Καλάθης. Πέρασε το καλοκαίρι κάνοντας προπονήσεις με τους Γιοακίμ Νοά, Κόρεϊ Μπρούερ, Αλ Χόρφορντ, Τορίν Γκριν (έπαιξε στην ΑΕΚ), Λι Χάμφρις (πέρασε από τον ΠΑΟΚ), οι οποίοι εν συνεχεία κατέκτησαν δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα του NCAA!

Ο πιο... κακός ο μαθητής

Ταίριαζε γάντι στη φιλοσοφία του Μπίλι Ντόνοβαν, απέτυχε όμως να περάσει το FCAT, το σύστημα αξιολόγησης της συγκεκριμένης πολιτείας το οποίο καταριούνται όλοι οι εκπαιδευτικοί. Ο Κίτσεν δεν είχε ποτέ πρόβλημα με το σχολείο. Ήταν μέτριος -αλλά όχι κακός- μαθητής, ο οποίος είχε περάσει τα SAT. Για τρεις πόντους, όμως, κόπηκε και δεν του επιτράπηκε η συμμετοχή στο πρόγραμμα των "Gators". Τότε ξεκίνησε η δική του "Οδύσσεια", η οποία κράτησε τρία σχεδόν χρόνια.

Τον Απρίλιο του 2006 πέρασε τελικά το FCAT και υπέγραψε στο ιστορικό St. Johns, απορρίπτοντας το τοπικό Τζάκσονβιλ. Η Νέα Υόρκη, ωστόσο, δεν αποδείχτηκε τυχερή. Τον Σεπτέμβριο του 2007 κι ενώ είχε τραυματιστεί στο γόνατο, κόπηκε για μαθησιακούς λόγους. Τότε αποφάσισε να ακολουθήσει τη λύση των τζούνιορ κόλετζ, για να αποκτήσει κάποιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο. "Μετακόμισε" έτσι στο προπαρασκευαστικό σχολείο Iowa Western's από το οποίο κατάφερε να κάνει το άλμα ξανά στην Division I του κολεγιακού πρωταθλήματος. Στην Αϊόβα είχε 14 πόντους, 6.1 ριμπάουντ και 3.3 ασίστ, αρκετά καλά νούμερα που τον κράτησαν στο μικροσκόπιο των προπονητών.

Η εποχή των "Seminoles"

Αυτός που τελικά τον εμπιστεύτηκε ήταν ο μπαρουτοκαπνισμένος Λέοναρντ Χάμιλτον (ένας προπονητής με πείρα από το ΝΒΑ και μεγάλα προγράμματα όπως το Κεντάκι) στο Φλόριντα Στέιτ, ένα κολέγιο που είχε αναδείξει παίκτες όπως ο Σαμ Κασέλ, ο Ντέιβ Κάουενς, ο Τόνι Ντόουσον, ο Νταγκ Έντουαρντς, ο Τζορτζ ΜακΛάουντ, ο Μπομπ Σούρα, ο Έρβινγκ Τόμας, ο Αλ Θόρτον, ο Μίτσελ Ουίγκινς, ο Τσάρλι Ουόρντ και πιο πρόσφατα ο Βον Ουέιφερ!

Η αναμονή, ωστόσο, δεν είχε τελειώσει. Ο Κίτσεν ήταν υποχρεωμένος να καθίσει στον πάγκο για εννέα παιχνίδια, μέχρι δηλαδή να εγκριθεί η συμμετοχή του από το NCAA. Τελικά έκανε το ντεμπούτο του κόντρα στο Ντιουκ. Δεν ξεκίνησε στην πεντάδα, αλλά κατάφερε να τελειώσει το ματς με 16 πόντους, 5 κλεψίματα και 5 ασίστ. Η καλή ημέρα φάνηκε από το πρωί κι ο νυν γκαρντ του Παναθηναϊκού δεν άργησε να χτίσει τη φήμη του "παίκτη για τα κρίσιμα". Με δικό του λέι-απ το Φλόριντα Στέιτ κέρδισε το Τζόρτζια Τεκ, με δύο δικές του βολές την επόμενη ημέρα έκανε την έκπληξη απέναντι στο Νορθ Καρολάινα, ενώ είχαν προηγηθεί και οι 17 πόντοι στο δεύτερο ημίχρονο απέναντι στους "Μπλε Διαβόλους". Κι όλα αυτά για έναν παίκτη που είχε 8.6 πόντους, 5.1 ριμπάουντ, 3.4 ασίστ και 1.5 κλεψίματα εκείνη τη σεζόν.

Ιδού κι ένα πειστήριο (έστω κι αν τελικά δεν μέτρησε)

Ήταν καλός σκόρερ, αλλά υπερβολικά αλτρουιστής σε σημείο που οι συμπαίκτες του του ζητούσαν να είναι πιο επιθετικός και να κοιτάει περισσότερο το καλάθι. Προσοχή! Ήταν κάτι που το ζητούσαν οι ίδιοι οι συναθλητές του κι όχι για παράδειγμα ο προπονητής. Ήξεραν ότι έπρεπε να σουτάρει περισσότερο.

Στα τρία χρόνια που έπαιξε στους "Seminoles" κατάφερε πολλά: μετέδωσε πνεύμα νικητή σε ένα μέτριο κατά τα άλλα κολέγιο, βελτίωσε κατά 20% τα ποσοστά του στο τρίποντο και αποφοίτησε με πτυχίο στις κοινωνικές επιστήμες.

Τελικά δεν κατάφερε να γίνει ντραφτ. Αντ' αυτού στα 26 του χρόνια έψαξε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ευρώπη. Για την ακρίβεια στο Ισραήλ, όπου έπαιξε στη Μακάμπι Ρισόν (14.9 πόντοι, 7.0 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ, 1.8 κλεψίματα). Φέτος το καλοκαίρι δοκίμασε στο Summer League με τη φανέλα των Ντένβερ Νάγγετς, χωρίς όμως επιτυχία, πριν υπογράψει στον Παναθηναϊκό.

Το Scouting Report

Η ερώτηση είναι συχνή "ποιος είναι αυτός ο Κίτσεν"; Χοντρικά και πρόχειρα θα μπορούσε να πει κανείς ότι μοιάζει με τον ξάδερφο του, Τζαμόν Λούκας , με τον οποίο μάλιστα φορούσε και το ίδιο νούμερο στο κολέγιο (22). Μόνο που είναι δεξιόχειρας. Όπως κι ο Λούκας είναι σκληρός, με καλά χέρια, αλτρουιστής και προσφέρει σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Κι οι δύο παίζουν σαν... ψηλότεροι κι έχουν έφεση στο ριμπάουντ.

Οι συστάσεις μέχρι τώρα είναι πολύ καλές για το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού. Ο ύψους 1.93 Αμερικάνος γκαρντ παίζει και στις δύο θέσεις (1-2), είναι πολύ καλός ριμπάουντερ για το ύψος του (πρώτος ριμπάουντερ ανάμεσα στους γκαρντ στην περιφέρεια ACC), πολυδιάστατος στο παιχνίδι του, φημίζεται για την ικανότητα του στην άμυνα, αλλά και για τον χαρακτήρα του, είναι από τους παίκτες δηλαδή που παίρνουν πάνω τους δύσκολες και κρίσιμες φάσεις.

Κατά τη διάρκεια της κολεγιακής του καριέρας βελτίωσε αρκετά το ποσοστό του στο τρίποντο, φτάνοντας πέρσι στο πρωτάθλημα του Ισραήλ να σουτάρει με 40% από τη γραμμή. Ένα από "συν" του είναι ότι οι ομάδες που αγωνίζονται βελτιώνονται με αυτόν στο ρόστερ τους. Έτσι έγινε στο Φλόριντα Στέιτ, το ίδιο επαναλήφθηκε στη Μακάμπι Ρισόν που τερμάτισε στην 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα και έπαιξε στον τελικό κυπέλλου.

Αυτός είναι ο Ντάργουιν Κίτσεν, που για τρεις πόντους θα είχε μια τελείως διαφορετική καριέρα. Αν τον ενοχλεί; Όχι πια. "Διαλέγουμε τη ζωή που ζούμε" λέει ο ίδιος άλλωστε...

Για σχόλια και ερωτήσεις υπάρχει και το Twitter( @stefanos_rose )