Είναι εύκολο να "σκοτώνεις" την ΑΕΚ
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την προβληματική αγωνιστική εικόνα της Ένωσης στην Τούμπα αλλά και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι για ακόμα ένα ματς "πλήρωσε" μία (εις βάρος της) λανθασμένη διαιτητική απόφαση.
Σύμφωνοι, το σχέδιο του Κωστένογλου δεν πέτυχε. Και όπως αποδείχθηκε, ο Έλληνας τεχνικός δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι... εναλλακτικό, εξίσου ανέτοιμοι (κυρίως ψυχολογικά) αποδείχθηκαν και οι ποδοσφαιριστές του όταν το παιχνίδι στράβωσε.
Ωστόσο ποιος μπορεί να μην τους αναγνωρίσει ότι για ακόμα ένα ματς βρέθηκαν εκτός αγώνα από τα άξια τέκνα που έχουν επιλεγεί στους πίνακες από τον Βασσάρα. Είναι ψέμα το ότι έβαλαν το χεράκι τους προκειμένου να διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση;
Ο Γιάχος βλέπει τη φάση του πέναλτι (του ποιου;) κατάφατσα και σπεύδει να δείξει κίτρινη κάρτα για το ομολογουμένως καταπληκτικό θέατρο του Λαζάρ. Κι όμως θέλει τόσο πολύ μέσα του να καταλογίσει κάτι διαφορετικό χωρίς να εκτεθεί ο ίδιος... Βρίσκει λοιπόν τον άνθρωπό του στο πρόσωπο κάποιου Κωστάρα που ο Θεός ξέρει μόνο με ποια κριτήρια έφτασε στο σημείο να κραδαίνει το σημαιάκι σε αγώνες τέτοιας σημασίας και δυσκολίας.
Αυτό που δεν είδε κανείς διότι απλά δεν έγινε, αυτό που ακόμα και ο (λίγος και περιορισμένος) Γιάχος απέφυγε να υποδείξει για να μην εκτεθεί βλέποντας τη φάση ξεκάθαρα μπροστά του, το διαπίστωσε αυτός ο.... κάποιος Κωστάρας που καταλόγισε παράβαση κοιτώντας την πλάτη του Κάλα και του Λαζάρ. Ανήκουστα πράγματα...
Το τέλος, η επιμονή στο ανορθόδοξο και ο... "μπασκετικός" Μπόλονι
Έγραψα και στην προηγούμενη αρθρογραφία μου ότι δικαίωμα στην ελπίδα έχει και ο πλέον αδύναμος και αυτό δεν μπορεί να το στερείται από εξωγενείς παράγοντες και άσχετα διαιτητικά όργανα εντός κι εκτός των αγωνιστικών χώρων. Βέβαια ξέρω, το αφτί του Βασσάρα δεν κρυώνει, οι απανταχού Σάββες να είναι ευχαριστημένος και να μην γκρινιάζουν, ποια ΑΕΚ, ποιος Κωστένογλου και ποιος Αδαμίδης;
Δεν αντιλέγω ότι μετά την επίτευξη του 1-0 ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε κι έφτασε εύκολα και καθαρά στην πρόκριση. Προβληματικό άλλωστε ήταν το αγωνιστικό πλάνο της ΑΕΚ και κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου. Διότι στα αριστερά ο Λεονάρντο (ακόμα τον πονάει ο αστράγαλος ή μήπως κάτι άλλο;) κρυβόταν και η πλευρά θύμιζε... ναρκοπέδιο, ενώ από δεξιά και για ένα ολόκληρο ημίχρονο ο ψηλός Μπέλεκ θα έκανε καμιά 15αρια σέντρες για να βρει το κεφάλι του κοντού Σιαλμά...
Ο άξονος της μεσαίας γραμμής υπολειτούργησε καθώς ο 36χρονος Γεωργέας έχει γίνει... λάστιχο και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί επαρκώς ενώ ο Μπόλονι κατάλαβε από το πρώτο πεντάλεπτο του ματς ότι μόνον ο Γκερέιρο διέθετε την ικανότητα να περάσει κάποιες πάσες της προκοπής και γι αυτό κάθε φορά που ο Βραζιλιάνος έπαιρνε τη μπάλα, είχε γύρω του σίγουρα 2 και πολλές φορές ακόμα και 3 παίκτες έτοιμους να τον μπλοκάρουν.
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ σκέφτηκε με μπασκετική λογική! Άφησε τον Γεωργέα και τον Μάκο να επιχειρούν πάσες με την άνεσή τους (όπως επί παραδείγματι επέτρεπε παλαιότερα ο Μάλκοβιτς στον Μπακατσιά να σουτάρει όσα τρίποντα ήθελε στα ντέρμπι ΠΑΟ-ΟΣΦΠ) και δικαιώθηκε για την επιλογή του καθώς οι δύο πρώτοι, 8 στις 10 φορές, επιχειρούσαν να μεταβιβάσουν τη μπάλα είτε πλάγια, είτε προς τα πίσω. Επικεντρώθηκε στο μαρκάρισμα του Γκερέιρο και τον αναγκάσε πολλές φορές σε προσπάθειες εξεζητημένες.
Απέναντι σε αυτή τη λογική ο Κωστένογλου άλλαξε μόνο πρόσωπα αλλά διατήρησε την ίδια τακτική. Ίσως αν γυρνούσε το σύστημα σε 4-4-2 και φόρτωνε την περιοχή με Λυμπερόπουλο και Μπέλεκ να δημιουργούνταν καλύτερες προϋποθέσεις για να φτάσει στο γκολ, άλλωστε με τον ανορθόδοξο τρόπο που η ΑΕΚ το προσπαθούσε (σέντρες, σέντρες, σέντρες...), δύο καλά κεφάλια είναι πιο χρήσιμα από ένα εντός της αντίπαλης περιοχής. Όμως και πάλι με τέτοια ψυχολογία και κατάπτωση ύστερα από το πέτσινο πέναλτι, η ομάδα αυτή δεν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι ούτε απέναντι στους κάτω των 20 του Ντανιέλ Μπατίστα.
Το δίκαιο μίας ανακοίνωσης
Η αντίδραση της Ορίτζιναλ όχι απλώς ήταν δικαιολογημένη αλλά και καθυστερημένη. Κι επί της ουσίας δεν κάνει τη ζωή του Αδαμίδη πιο δύσκολη αλλά του δίνει το πάτημα να αποχωρήσει (όπως του είχε προτείνει και το Sport24.gr) σταματώντας να καλύπτει τους Νοτιά και Παππά στους οποίους η ΑΕΚ ανήκει ακόμα (εκτός αν πιστεύει κανείς το τρικ με τους Supporters). Οι υπαίτιοι της κατάντιας έχουν ονοματεπώνυμα, οπότε καλό θα ήταν πλέον και ο Αδαμίδης να πάψει να αποτελεί την ασπίδα ή πιο σωστά το δεκανίκι τους.
Απαντήσεις ασφαλώς πρέπει να πάρουμε και για τον περιβόητο εντολέα του Βλάχου καθώς σήμερα συμπληρώνονται οι 45 ημέρες προθεσμίας που είχε ζητήσει και λάβει η διοίκηση της εταιρείας προκειμένου να αποκαλύψει το όνομά του και την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Ο κόσμος της ΑΕΚ έγινε ο αποδέκτης πολλών ευφάνταστων σεναρίων και ανακριβειών (Κατάρ, Άντζελος, Τούρκοι, Πρίγκιπες, Ξενιάδης, Κασόγκι κ.ο.κ.) τα οποία η διοίκηση κακώς δεν μπήκε ποτέ σε διαδικασία να τελειώσει νωρίς. Δεν ξέρω αν βολευόταν με όλο αυτό, γνωρίζω όμως ότι άλλος χρόνος δεν μπορεί να της δοθεί εφόσον δεν παίζει πλέον με ανοιχτά χαρτιά.
Υ.Γ. Ειδικά για τον συνεργάτη του Αδαμίδη που φωτογραφίζει η ανακοίνωση, θα υπερθεματίσω. Όταν έχεις τέτοιους συμβούλους, είσαι χαμένος από χέρι...