Ντουμπάι, Κολωνάκι, Πειραιάς…
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τον Έλληνα επιχειρηματία που ετοιμάζει την κίνησή του για την ΑΕΚ αλλά και ποιο είναι το ζητούμενο για την Ένωση από τον άνθρωπο που θα την αναλάβει.
Η καρδιά της ΑΕΚ ηχεί αυτές τις ημέρες σε διάφορα μέρη της Υφηλίου. Το θέμα είναι να έχει χτύπο και μετά τις 15 Ιανουαρίου, όταν θα πρέπει να έχουν όλα τελειώσει με μία λύση βιωσιμότητας στο ιδιοκτησιακό πρόβλημά της.
Ο Έλληνας επιχειρηματίας που λέγεται ότι εμφανίζεται συχνά στο Κολωνάκι αλλά έχει έδρα του τον Πειραιά, ετοιμάζει την κίνησή του. Σύμφωνα με όσα λέει δεξιά και αριστερά ο άλλοτε γενικός αρχηγό της ΑΕΚ Νίκος Στράτος, τα έχει έτοιμα και ζεστά τα 10 εκατ. ευρώ που απαιτούνται για να λύσουν τα προβλήματα της ομάδας τουλάχιστον ως το ερχόμενο καλοκαίρι, με πρώτο μέλημα να επαναφέρουν την ΠΑΕ σε μία ελεγχόμενη κατάσταση, σε οικονομική ισορροπία.
Με τους ποδοσφαιριστές εξοφλημένους, τον Κώστα Μανωλά να ανανεώνει την συνεργασία του με την ΑΕΚ ως το καλοκαίρι του 2014 και δύο καλές μεταγραφές (που επίσης τάζει μέσω των μεσαζόντων ο φερόμενος ως αγοραστής της ΠΑΕ), θεωρητικά η ομάδα θα μπορούσε να παραμείνει ανταγωνιστική ως το τέλος της σεζόν. Είναι όμως αυτό το πρώτο και κύριο ζητούμενο;
Υπάρχουν κι άλλες μαύρες τρύπες οι οποίες πρέπει να κλείσουν, προβλήματα τα οποία απαιτούν άμεση διευθέτηση, δάνεια, υποχρεώσεις, χρωστούμενα σε τρίτους, το συνολικό ποσό που χρειάζεται η ΑΕΚ ξεπερνά τα 35 εκατ. ευρώ, κάποιοι λένε ότι αγγίζει τα 40 εκατ. Ασφαλώς σημαντικό μέρος από αυτό θα πρέπει να εξοφληθεί σε βάθος χρόνου, ειδικά αυτό που αφορά στα χρέη προς το Δημόσιο και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που θέλουν δεν θέλουν, σκόντο θα κάνουν και αυτοί..
Να αποκτήσει περιουσία…
Το ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι ο άνθρωπος που θα εμφανιστεί (εάν κι εφόσον συμβεί αυτό) στην καθημερινότητά της επιχειρώντας να αλλάξει τη μοίρα της, θα πρέπει να έχει σχέδιο και να αποδειχθεί διαβασμένος και οργανωτικός. Να γνωρίζει πόσα έχει να πληρώνει σε βάθος χρόνου, να έχει προγραμματίσει για αυτά, να αποδεικνύεται πάντοτε συνεπής, να μην βάζει μπαλώματα αλλά να κλείνει οριστικά τις τρύπες.
Την εποχή που «λεφτά υπήρχαν» και μάλιστα άφθονα, τόσο από χορηγίες όσο και από τις τσέπες των ανθρώπων που αποτελούσαν την «ομάδα σωτηρίας 2004», αυτή που έλειψε ήταν τελικά η νοικοκυροσύνη. Δάνεια που εκταμιεύθηκαν χωρίς ουσιαστικό λόγο, πληρωμές που σταμάτησαν να γίνονται και συσσωρεύτηκαν, μεταμορφώθηκαν σε φαντάσματα του παρελθόντος που παραμονεύουν σε κάθε στροφή.
Αυτό που δεν έχει πια η ΑΕΚ είναι η περιουσία. Δεν διαθέτει γήπεδο, το προπονητικό κέντρο ανήκει επί της ουσίας σε έναν μέτοχο που θέλει να απεμπλακεί από την εταιρεία και ο οποίος θα αξιώνει ετήσιο ενοίκιο για τα επόμενα δώδεκα χρόνια από εκείνον που θα πάρει το μεγάλο ρίσκο να αποκτήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της εταιρείας. Δυστυχώς, δεν είναι και τόσο ελκυστική πια η ΑΕΚ, τουλάχιστον όχι όσο θέλουν να την παρουσιάζουν κάποιοι.