Νιώθεις αγανάκτηση μετά από αυτή την εξέλιξη; Δικαίως! Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το κύπελλο με ένα νόθο γκολ, η υποκρισία του προπονητή του Βλάνταν Ίβιτς (που πάντοτε γνωρίζει τι συνέβη όταν έχει παράπονα, όμως όλως περιέργως δεν ήξερε για το τέρμα σκάνδαλο) θα διδάσκεται σε σχολές ηθοποιίας, ωστόσο το ερώτημα που είναι κυρίαρχο είναι το εξής: Κύριε Μελισσανίδη ποιος «έστησε» τον Καλφόγλου;

Όταν αυτός που διαφεντεύει ένα τόσο μεγάλο καράβι και από τα λόγια του πιάνονται ένα σωρό άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδες με χουλιγκανικές τάσεις και προθέσεις, μιλάει για «στήσιμο» βοηθού, οφείλει και να καταδείξει από ποιον προέρχεται. Διότι είναι ωραίες οι ποντιακές ιστορίες (ωραία και τα ανέκδοτα) περί σύμπνοιας, βοηθητικές οι κοινές δηλώσεις, ευγενούς άμιλλας προϊόν η προ του αγώνα ίδια συνισταμένη, όμως στο τέλος της ημέρας όλα φαίνονται αστεία και ψεύτικα. Το έστησε ο κύριος Σαββίδης; Αυτό υπονοεί ο κύριος Μελισσανίδης;

Φιλίες, συμμαχίες και ιστορίες για αγρίους. Το χθεσινό κείμενο, αυτό με τον τίτλο Μελισσανίδης VS Σαββίδης αποδείχθηκε προφητικό. Αναφέρεται μεταξύ άλλων σε αυτό: Ασχέτως με το ενωτικό κλίμα που θέλησαν να μεταδώσουν στους ταξιδιώτες καλώντας όλους με κοινή δήλωση «να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και ενωμένοι να γυρίσουμε τη σελίδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο», η εξέλιξη του αγώνα σε συνδυασμό με τις διαιτητικές αποφάσεις θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα των δύο πλευρών μετά την ολοκλήρωση του τελικού.

Αυτά τα συναισθήματα οδήγησαν τον (εξω)διοικητικό ηγέτη της ΑΕΚ σε μισή καταγγελία. Μάθαμε ότι ο Καλφόγλου ήταν στημένος. Θα έπρεπε να μάθουμε και από ποιον. Υπάρχει νέος χαλίφης; Ζούμε μια νέα κατάσταση στο ποδόσφαιρο την οποία πρέπει να χωνέψουμε και να αποδεχθούμε ρίχνοντας άσφαιρα πυρά; Το υπέρ της καθαρότητας του ποδοσφαίρου σύστημα προβλέπει και τη σφαγή στο γόνατο υποτιθέμενων συμμάχων; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Από κάποιον που πρέπει να μιλήσει με ονόματα και διευθύνσεις, σίγουρα όχι ρίχνοντας νερό στο μύλο της ποδοσφαιρικής ανωμαλίας που βιώνουμε, με σκόρπιες και μισές κουβέντες.

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΜΑΚΡΙΑ

Είμαι κι εγώ πατέρας, γονιός. Και θέλω ο γιος μου να αγαπήσει την ΑΕΚ, να μάθει την ιστορία της, να γίνει γηπεδικός υποστηρικτής της. Το θέλω πραγματικά; Θα είναι αλήθεια σωστό και τίμιο απέναντί του να μπω στη διαδικασία, τώρα που ακόμα είναι μικρός, αυτής της εκμάθησης; Ή μήπως καλύτερα να το αποφύγω; Βασανίζουν τη σκέψη μου όλα αυτά που είδα μπροστά μου. Η λέξη σοκ είναι αδύναμη για να περιτυλίξει αυτό που νιώθω. Σκεφτόμουν τους γονείς. Τις μητέρες των παιδιών αυτών που έτρεχαν πάνω σε μια αερογέφυρα απέναντι σε (εκατέρωθεν) μαχαίρια και σπαθιά.

Κρατήστε τα παιδιά σας μακριά από τα γήπεδα. Δεν αξίζει να ασχοληθούν ενεργά. Δεν πρέπει να μυηθούν οπαδικά διότι είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια από αυτά, αύριο θα κρατήσουν όπλα και θα πράξουν τα ίδια. Αυτό το γράφω για να το ακούσω κι εγώ ο ίδιος. Να το νιώσω και να το εμπεδώσω. Να αναζητήσω τον τρόπο που θα του μάθω να αγαπάει το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό, την ομάδα για την ιστορία και το παρελθόν της, κρατώντας τον μακριά από όλα αυτή την αρρωστημένη και εξευτελιστική για το ανθρώπινο γένος κατάσταση. Γράφω όπως το νιώθω. Με στεναχώρια και οργή.

Είναι στημένο. Δεν είναι στημένο. Και τι σημασία έχει αλήθεια; Δεν έχουμε νεκρό. Αυτό έχει σημασία και αξία. Φτάσαμε μία τρίχα από το να το ζήσουμε. Δεν συνέβη από ξεκάθαρη αστοχία. Από ένα μαχαίρι που δεν μπήκε βαθιά, από ένα σπρώξιμο που δεν ήταν τόσο δυνατό ώστε να στείλει άνθρωπο στο κενό, από ένα καδρόνι που προσγειώθηκε στο κεφάλι αλλά δεν το διέλυσε. Νέοι κάτω των 20 ετών, παιδιά μολυσμένα με τον ιό της βίας προσπάθησαν να γίνουν δολοφόνοι. Να σκοτώσουν άλλους και μαζί την ίδια της ζωής τους μέσα σε ένα κελί. Σκύβεις το κεφάλι και απομακρύνεσαι ντροπιασμένος. Μαζί και υπεύθυνος.