Έχει αναφερθεί πολλές φορές πως στο ποδόσφαιρο αν δεν υπάρχει χρήμα απαιτείται σχέδιο. Ο Πανιώνιος είναι ένα παράδειγμα που αποδεικνύει πως αυτή η φράση δεν είναι κλισέ, αλλά μέσα από ένα σωστό μακροχρόνιο πλάνο μπορείς να πετύχεις απλά με μία διαχείριση.

ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΦΑΒΟΡΙ ΓΙΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟ, ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ 5ΑΔΑ

Πρόκειται για το θαύμα της Νέας Σμύρνης. Όταν το Δεκέμβριο του 2014 ο Μαρίνος Ουζουνίδης αναλάμβανε τον Πανιώνιο και πήγαινε σε ένα πλάνο ελληνοποίησης με χαμηλό μπάτζετ και προσπάθεια για δημιουργία κορμού με μικρό μέσο όρο ηλικίας, οι περισσότεροι είχαν τον Πανιώνιο πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό.

Αυτό όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά δημιουργήθηκε μία ομάδα η οποία μπορεί κάθε χρόνο να βάζει σαν στόχο την 5άδα, να παίζει καλό ποδόσφαιρο και να μπορεί να πουλάει ποδοσφαιριστές χωρίς να κοστίζει αγωνιστικά.

Όπως είχε δηλώσει και ο Μαρίνος Ουζουνίδης, την πρώτη χρονιά, αυτός ήταν και ο στόχος που είχε τεθεί. Ο Πανιώνιος έχει πετύχει να μπορεί συστηματικά σε κάθε μεταγραφική περίοδο να χάνει παίκτες κορμού, να γεμίζει τα ταμεία του χωρίς κόστος.

Δεν είναι εύκολο αυτό που έχει επιτευχθεί, αλλά αν το καταφέρεις, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Στο εξωτερικό το καταφέρνει και είναι αξιέπαινη για αυτό η Γιουβέντους σε ένα πολύ πιο υψηλό επίπεδο, αλλά και με τεράστιες οικονομικές δυνατότητες.

ΣΙΩΠΗΣ - ΚΟΡΜΠΟΣ Η ΣΤΑΘΕΡΑ

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έφτιαξε έναν ελληνικό κορμό. Καθιέρωσε δίδυμο αμυντικών χαφ τους Σιώπη, Κόρμπο και έχτισε μία φιλοσοφία, ζητώντας από αυτούς τους δύο ποδοσφαιριστές να βοηθούν σε όλη την λειτουργία της ομάδας. Οι δυο τους έδεσαν υπέροχα, ο Σιώπης προσφέρει τρεξίματα, σκληράδα και όποτε χρειάζεται μεταφορά μπάλας, ο Κόρμπος είναι καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι, έχει κάθετο τρέξιμο και ξέρει καλύτερη μπάλα.

Σιώπης, Κόρμπος είναι η βάση από εκεί και πέρα όλα αλλάζουν. Και οι αλλαγές που έχουν γίνει αυτά τα δύο χρόνια είναι πολλές και όλες πέρασαν χωρίς ουσιαστικά να ακουμπήσουν την ομάδα του Πανιωνίου.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ

Θυμίζω πως ο Χατζηισαΐας ήταν στυλοβάτης στο κέντρο της άμυνας, όταν πήγαινε στον ΠΑΟΚ φάνταζε πολύ δύσκολο να καταφέρει να ανταπεξέλθει ο Πανιώνιος χωρίς το βράχο του πίσω, στην πράξη έγινε ηγέτης ο Ρισβάνης, άρχισε να καθιερώνεται σαν στόπερ ο Οικονόμου, πήρε χρόνο ο νεαρός Πατσατζόγλου. Ο Χατζηισαΐας είναι αυτός που δυσκολεύεται μακριά από τον Πανιώνιο.

Ο Μπουμάλ ήταν βασικός, στον Παναθηναϊκό δεν κατάλαβαν πως είναι εξτρέμ που βασίζεται στο τρέξιμό του και δεν έχει τεχνική κατάρτιση και πλήρωσαν τον Πανιώνιο για να τον αποκτήσουν. Στην Νέα Σμύρνη πανηγύρισαν. Και λεφτά εξοικονόμησαν και καλύτερο παίκτη βρήκαν με τον Μπεν στις πλευρές.

Το καλοκαίρι ο Πανιώνιος έχασε τον Μπακασέτα. Μην κοιτάτε που στην ΑΕΚ δεν έχει βρει ακόμα ρόλο. Στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας του Ουζουνίδη, ήταν σημαντικός. Ο Ουζουνίδης του είχε δώσει ελευθερίες. Στην πράξη τον χρησιμοποιούσε όπως ο Μπέντο φέτος τον Φορτούνη. Τον ήθελε πιο κοντά στον επιθετικό παρά στα δύο χαφ και του έδινε την δυνατότητα να έρχεται συχνά σε θέση βολής. Δεν είναι απλό για μία ομάδα στο επίπεδο του Πανιωνίου να χάνει ποδοσφαιριστή που στο περσινό πρωτάθλημα είχε 11 γκολ και 6 ασίστ.

ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΑΚΑ

Εδώ όμως οι άνθρωποι της Νέας Σμύρνης αξίζουν χειροκρότημα. Είναι σαν να κάνουν πλάκα στους υπόλοιπους. Πάρτε τους παίκτες μας, εμείς θα βρούμε με λιγότερα λεφτά καλύτερους. Και ο Μασούντ είναι ανώτερος ποιοτικά ποδοσφαιριστής από τον Μπακασέτα. Μέχρι τώρα έχει δώσει 4 τέρματα και 3 ασίστ, αλλά και το δικαίωμα για έναν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού.

Ο Μασούντ έχει καλό κράτημα μπάλας, προσφέρει μεγαλύτερα νούμερα κατοχής, πιο σίγουρες επιλογές και δίνει καλύτερη δημιουργία και δυνατότητα για πιο ελκυστική ανάπτυξη και αξιοποίηση ανεβασμάτων από τις πλευρές. Δεν είναι τυχαίο που ο δημιουργός του Πανιωνίου, ο Μαρίνος Ουζουνίδης, τον είχε σαν πρώτο στόχο στην μεταγραφική του λίστα για τον Παναθηναϊκό.

Η κουβέντα σταματάει βέβαια στο περασμένο καλοκαίρι. Η μετάβαση από τον Ουζουνίδη στον Μιλόγεβιτς, δείχνει ξεκάθαρα πως ο Πανιώνιος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.

Ο ΜΙΛΟΓΕΒΙΤΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΡΕΕΣ

Οι βάσεις είναι στέρεες. Ο προπονητής άλλαξε, έφυγε ο άνθρωπος που έβαλε τις βάσεις, που έφτιαξε την ποδοσφαιρική λογική και έκανε πράξη το σχέδιο εξυγίανσης της διοίκησης, χωρίς να επηρεαστεί σε τίποτα η λειτουργία της ομάδας.

Είναι σπουδαίο που βλέπεις τον Πανιώνιο και είναι σαν να συνεχίζει με την ίδια καθοδήγηση, δεν σου δείχνει πως πρόκειται για ομάδα που έχει αλλάξει προπονητή. Και ο Μιλόγεβιτς, δεν ήταν καν στο προπονητικό τιμ του Πανιωνίου για να πει κάποιος πως ήξερε ακριβώς τι συμβαίνει και λειτούργησε σαν συνέχεια.

Με αυτό που λέω δεν θέλω να μειώσω την συνεισφορά του Σέρβου προπονητή. Άλλωστε ένα επιτυχημένο μοντέλο περνάει από αξιολόγηση όταν αλλάζει ο προπονητής και είναι κομβικό να καταφέρει να βγάλει αυτήν την διαδικασία χωρίς αν επηρεαστεί. Θυμίζω για παράδειγμα την Εθνική μας ομάδα, πόσο σημαντικό ήταν που ο Φερνάντο Σάντος κράτησε τις αρχές Ρεχάγκελ, έδωσε παράταση στα χρυσά μας χρόνια και ο ίδιος πέτυχε και αποτέλεσε σπουδαίο κομμάτι της ιστορίας. Όταν ήρθε κάποιος για να αλλάξει την φιλοσοφία τέλειωσαν όλα.

Για πολλούς όλα είναι εύκολα και όταν κάτι δεν πάει καλά στον Πανιώνιο κάνουν έντονη κριτική στον Πανιώνιο. Ο Μιλόγεβιτς όμως κατάφερε κάτι σπουδαίο, να συνεχίσει την δουλειά που γίνεται στον Πανιώνιο χωρίς να σπάσει την αλυσίδα. Το τρένο συνεχίζει να πηγαίνει και μέσα από την διαδρομή εκσυγχρονίζεται.

ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Και ερχόμαστε στο παιχνίδι της Κυριακής. Ο αγώνας με την Ξάνθη ήταν μία γιορτή ένα κάλεσμα για τους φίλους της ομάδας. Το γήπεδο σχεδόν γέμισε και πήγε κόσμος που αγαπάει τον Πανιώνιο αλλά έχει φύγει το γήπεδο από την κουλτούρα του, από τις συνήθειες του.

Στο παιχνίδι με την Ξάνθη γύρισε στο γήπεδο κόσμος που είχε να πάει χρόνια, άλλοι από το παιχνίδι με την Λάτσιο, άλλοι από την εποχή του Λίνεν, υπήρξαν και κάποιοι που δεν θυμόντουσαν από πότε.

Στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης είχαμε ένα πάρτι. Και η ομάδα αντάμειψε τον κόσμο της με την εμφάνιση της. Κέρδισε να δικαιούται να κρατήσει αυτόν τον κόσμο. Το κάλεσμα να μην ήταν ένα reunion που περάσαμε καλά, αλλά να αποτελέσει αυτός ο κόσμος την βάση για ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες.

Ο ΑΝΣΑΡΙΦΑΡΝΤ ΕΦΥΓΕ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΙΔΡΩΣΕ

Αυτή την εποχή ο Πανιώνιος έχει γνώση. Και το βλέπουμε σε πολλές περιπτώσεις. Ανέφερα αρκετές, άφησα σκόπιμα κάποιες για να μην γίνει το κείμενο βαρετό, αυτή την εποχή βλέπουμε του Ανσαριφάρντ. Ένας ποδοσφαιριστής με ποιότητα που έπαιζε στην επίθεση έφυγε και είδαμε στον αγώνα με την Ξάνθη να μην επηρεάζεται ξανά καθόλου η λειτουργία της ομάδας.

Μάλιστα, είδαμε από τον Μπεν να δίνει διαφορετικά στοιχεία παίζοντας στην επίθεση. Στον χώρο που έκανε όνομα στην Βέροια δείχνει να νιώθει πιο απελευθερωμένος και οι κινήσεις πάνω στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο του αντιπάλου κουράζουν πολύ τα αντίπαλα στόπερ.

Και προσέξτε, ο Πανιώνιος δεν ίδρωνε που θα έχανε τον Ανσαριφάρντ, γιατί οι άνθρωποι του υπολόγιζαν πως θα βρει χώρο ο Ενγκόνκ, που σαν όνομα είναι το πιο δυνατό που έχει η ομάδα. Ο Ενγκόνκ όμως τραυματίστηκε και παρόλα αυτά η ομάδα δεν επηρεάστηκε. Στον Παναθηναϊκό έχουν τρίτο φορ τον Ρινάλντι, στην ΑΕΚ βασικό φορ τον Πέκχαρτ, στον ΠΑΟΚ βασανίστηκαν με τον Κουλούρη και τον Κλάους και βλέπουμε τι πολυφωνία έχει ο Πανιώνιος.

Προσθέστε και τον Βόσνιο Μαχμούτοβιτς, που έδειξε καλά στοιχεία στα 40 λεπτά που έπαιξε και περιμένουμε να δούμε αν θα βγει ψαγμένη επιλογή ο 22 ετών Γερμανός Γεσίλ.

Ο ΚΟΡΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

Όποιος και να κάνει την διαφορά, οι επιλογές είναι πολλές για τις επιθετικές θέσεις και να βγει το 4-2-3-1 που εφαρμόζει πλέον ο Μιλόγεβιτς.

Βάση για τον Πανιώνιο αποτελεί η εξέλιξη Ελλήνων. Στο τέρμα την θέση του Διούδη πήρε ο Γιαννιώτης. Στα άκρα ο Βαλεντίνος Βλάχος με τον Τασουλή, με τον τελευταίο να κάνει ένα σπουδαίο παιχνίδι με την Ξάνθη και φέτος να είναι αμυντικά καλύτερος από πέρυσι. Ρισβάνης, Πατσατζόγλου, Οικονόμου στο κέντρο άμυνας και η μόνιμη σταθερά με τους Κόρμπο και Σιώπη.

Αυτός είναι ο κορμός, καθαρά ελληνικός και από εκεί και πέρα με σωστές προσθήκες και ποδοσφαιρική γνώση και σχέδιο έρχεται η εξέλιξη και η μετάβαση χωρίς πρόβλημα. Αυτά τα χρόνια ο Πανιώνιος είναι μία εστία που βοηθά Έλληνες ποδοσφαιριστές να βρουν ρόλο χρόνο για να χτίσουν ή να σηκώσουν ξανά -ανάλογα με την περίπτωση- την καριέρα τους.