Έμειναν συγκεντρωμένοι και μέσα στο πλάνο τους για 40 λεπτά. Άντεξαν ακόμη και τις στιγμές που αισθάνθηκαν να αδικούνται . Πραγματικά για να έχανε αυτός ο Ολυμπιακός , θα έπρεπε να αποβληθούν και οι δώδεκα παίκτες του. Ολυμπιακός δεν είναι τα μεγάλα τρίποντα, ούτε οι συνεργασίες και οι διπλάσιες ασίστ. Ολυμπιακός ήταν οι βουτιές του Σπανούλη, τα ουρλιαχτά των δυο Παπ και η στιγμή που ο Μπόγρης κάνει ένα παιδικό λάθος και απαντάει με καλάθι που πανηγύρισε… ποδοσφαιρικά .

Ναι, ήταν πανέτοιμη η "ξοφλημένη" για πολλούς αυτή ομάδα. Μια ομάδα που έχασε το πλεονέκτημα έδρας με την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Και σας έχω πει, είναι άτιμο αυτό το άθλημα. Ο Παναθηναϊκός του 31-0, είχε ένα κακό απόγευμα και τώρα μειονεκτεί στην έδρα. Τι σημαίνει αυτό κατά τη γνώμη μου; Τίποτα… Και ο Ολυμπιακός έχει δείξει αστάθεια και ο Παναθηναϊκός διαθέτει παίκτες να αντιστρέψουν το σκηνικό. Σε αυτό δε διαφωνεί κανείς. Όμως δε μπορώ να γράφω για το μέλλον. Αν είχα τέτοιο ταλέντο, θα ήμουν πάμπλουτος και σίγουρα δε θα έκανα αυτή τη δουλειά. Οι Πειραιώτες ουρλιάζουν για τη διαιτησία. Αν θέλετε τη γνώμη μου, έχουν τα δίκια τους. Άλλες φορές έπαθαν χειρότερα και έχασαν. Τώρα όμως έπαιξαν τόσο καλά, τόσο ήρεμα και τόσο μεθοδικά, που μπόρεσαν να ξεπεράσουν και τον Παναγιώτου και τον Διαμαντή και όλους.

Θα μπορούσα να γράψω κάμποσα για τον Πασκουάλ, αλλά δεν είναι αρμοδιότητά μου. Μεταξύ μας, αν μου ζητούσε κάποιος να ασχοληθώ με το "τριφύλλι" μετά τον πρώτο τελικό, ειλικρινά θα είχα "αλλάξει τα φώτα" του Ισπανού για τον κοουτσάρισμα και τις εμπνεύσεις του. Όμως και αυτός, είναι ένας καλός προπονητής. Στην τελική το 31-0 αυτός το πέτυχε, όχι εγώ και εσείς. Η σειρά συνεχίζεται και για τους δυο, απλά στο λιμάνι θα πρέπει να καταλάβουν ότι η ομάδα τους δεν είναι για πέταμα, όταν έχει όρεξη να παίξει. Ελάχιστοι παρατήρησαν την ουσία. Πολλοί στάθηκαν -καλώς- στα χάλια κόντρα στην Κύμη ή στάθηκαν –κακώς- στο παραλίγο κάζο από τον Προμηθέα. Όμως ο Ολυμπιακός δεν έκανε κάτι άλλο, από το να ετοιμάζει μεμονωμένα τους παίκτες του. Να έχουν ρυθμό. Γιατί ξέρει ο Σφαιρόπουλος (ρεσιτάλ στο ΟΑΚΑ) ότι για να πάρεις πρωτάθλημα, δίχως να σουτάρεις βολή στο τελευταίο δεκάλεπτο, πρέπει να ‘χεις έτοιμους ακόμη και τον… Καστρινάκη με τον Διάκουλα.

Όταν έκλεισε το ημίχρονο, κόντρα στην εικόνα, ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να είναι μπροστά σκορ. Και όταν λέω "κόντρα στην εικόνα", οι συνεργασίες των ψηλών του Παναθηναϊκού έδιναν κι έπαιρναν. Ο αθόρυβος Σίνγκλετον είχε οργιάσει και ο Καλάθης με τον Τζέιμς είχαν βρει ρυθμό. Αμυντικά έκλειναν στον Μιλουτίνοβ, του όρμαγαν λες και είναι ο Σακίλ. Έπαιζαν καθαρά προσωπική άμυνα στον Πρίντεζη και είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο τους. Ο Ολυμπιακός είχε ως το 16’ 2/10 δίποντα και 3/10 τρίποντα. Τι είπατε; Τραγωδία; Φυσικά... Η ομάδα χρειαζόταν το εύκολο καλάθι και το βρήκε στη συνέχεια. Έτσι έφτασε σε ένα επιμέρους 1-14 και γύρισε το σκηνικό. Ο Ολυμπιακός ήταν τρεις παίκτες. Ρόμπερτς (βρέθηκε νωρίς με φάουλ έξω) , Μάντζαρης (100% συγκεντρωμένος) και Παπαπέτρου (ο μοναδικός… ψηλός). Όταν το σκορ πήγε 29-19 μάλλον οι περισσότεροι "ομολόγησαν" ότι θα ερχόταν μια εύκολη επικράτηση για τους γηπεδούχους. Ο Ολυμπιακός ως εκείνο το σημείο δεν μπορούσε να πάρει τίποτα από τους ψηλούς. Μόλις πέρασε 4αρι ο Παπαπέτρου, άρχισε να λειτουργεί το σύστημα. Ο Σπανούλης επιθετικά δεν ήταν καλός, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, ότι οι συμπαίκτες του βλέποντας τον να κάνει βουτιές στο παρκέ, ήταν υποχρεωμένοι να βγάλουν ψυχή.

Το ημίχρονο έκλεισε καλά, με την ΚΑΕ να φωνάζει για το "φόρτωμα" των φάουλ σε Ρόμπερτς (μοναδική σταθερή απειλή για τον αντίπαλο) και Πρίντεζη . Ο Σφαιρόπουλος ήταν σούπερ ικανοποιημένος από την άμυνα, αλλά ήξερε ότι έπαιξε ρόλο στην "τούμπα" της εικόνας του ματς και η επιμονή του Πασκουάλ στον Παππά καθώς και η είσοδος των Λοτζέσκι, Μήτογλου που έκανε περισσότερο κακό παρά καλό στην ομάδα τους. Ήταν νωρίς για περισσότερη ανάλυση, αλλά ο Ολυμπιακός με σωστές αλλαγές στην άμυνά του αντεπεξήλθε και όταν παίκτες του έβγαιναν εκτός αγώνα. Οι Παπανικολάου-Παπαπέτρου δεν ήταν τρομεροί για τους αριθμούς της στατιστικής, αλλά γιατί βρίσκονταν παντού στο γήπεδο. Αν ήταν ποδοσφαιρικό το ματς , οι δυο Παπ θα ήταν τα καλύτερα αμυντικά χαφ της Ευρώπης. Έπαιξαν με αλλαγές τον Καλάθη και όχι under όπως έλεγαν πολλοί. Ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του, είχαν ετοιμαστεί να σταματήσουν όλο τον Παναθηναϊκό. Δε περιορίστηκαν στον Νικ και τον Τζέιμς. Δε χάνει ο Ολυμπιακός από δυο παίκτες. Και το πλάνο απέδωσε καρπούς. Ο Σίνγκλετον "λύγισε" στο δεύτερο μέρος (κι ας εξαφανίστηκε μεθοδικά ο Πρίντεζης), δε πλήρωσε την αμυντική παρουσία του Ουίλτζερ η ομάδα, ενώ και ο Μακλίν έδωσε μάχες. Μεγάλη δουλειά έκανε ο Στρέλνιεκς όταν από άφαντος, έβαλε μεγάλα σουτ στην τελευταία περίοδο. Πιστεύω ότι ο Σφαιρόπουλος ρίσκαρε στο τέλος, αργώντας να βάλει τον Σπανούλη για να κρατήσει μπάλα. Όμως οι παίκτες του άντεξαν.

Έγινε το έκτο μπρέικ σε πρώτο αγώνα τελικών. Σημαίνει κάτι; Όχι. Αυτή είναι η σωστή απάντηση. Όμως ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά, είχε μυαλό, σωστή λειτουργία και ορθή σκέψη. Σε κάθε αλλαγή, μετά από κάθε λάθος. Εξάλλου έκαναν διπλάσια σφάλματα από τους γηπεδούχους, Όμως είχαν περισσότερες ασίστ, περισσότερα ριμπάουντ και μπόρεσαν να βλάψουν τον Παναθηναϊκός σε όλα όσα τους έδωσε μέσα στις τέσσερις γραμμές. Ήταν άψογη η συμπεριφορά των παικτών, ακόμη και στην αντοχή απέναντι στην διαιτησία. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ουρλιάζει για σφαγή. Η ομάδα του όμως σταμάτησε τους πάντες. Και διαιτητές και αντιπάλους και τους πάντες. Ήταν πολύ καλός ο Ολυμπιακός στην διαχείριση της αναμέτρησης. Και τώρα περιμένουν να δουν την έδρα τους, όπως στον δεύτερο αγώνα με την Ζαλγκίρις και όχι φυσικά, όπως τον πρώτο.

Να θυμάστε κάτι: Όποιος δε σέβεται τον αντίπαλό του, μπορεί να πάθει μεγάλη ζημιά. Οι "αιώνιοι" σε επίπεδο προπονητών και παικτών (μόνο δυστυχώς) σέβονται απεριόριστα ο ένας τον άλλο. Περιμένω λοιπόν μεγάλα ματς και στη συνέχεια. Οι παίκτες του Ολυμπιακού έβαλαν το… πρώτο γκολ, τίποτα περισσότερο. Παραμένουν απόλυτο αουτσάιντερ, το λένε και οι ίδιοι. Κόντρα σε απίστευτα αντίξοες συνθήκες δίνουν μόνοι τους (διοίκηση και ομάδα) μια μεγάλη μάχη. Όποιος ακόμη πιστεύει σε αυτούς, ας τους το δείξει. Τα λέμε μετά το δεύτερο τελικό…