Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Εκεί που βλέπεις ένα χάλια ημίχρονο και «βράζεις» για την εικόνα της ομάδας σου, τελειώνει το ματς, είσαι μετά από καιρό πρώτος στη βαθμολογία (εκκρεμεί το ματς της ΑΕΚ) και ατενίζεις το μέλλον με αισιοδοξία.

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Και για αυτό το μέλλον, ίσως στα Επτάνησα να ήχησαν και κάποια χρήσιμα καμπανάκια για τον Ολυμπιακό. Ο φόβος δεν ήταν ποτέ στο… μενού αυτής της ομάδας. Ποτέ. Και ο Λεμονής το ξέρει, αφού έχει ματώσει τη φανέλα του Ολυμπιακού και τον έχει υπηρετήσει αρκετά χρόνια και στην άκρη του πάγκου. Η εικόνα των «ερυθρόλευκων» στο πρώτο μισό του αγώνα ήταν αποκαρδιωτική. Κυρίως για όλα τα δικαιώματα που παραχώρησαν στην αντίπαλό τους.

Όμως επειδή μιλάμε για Ολυμπιακό, αναφερόμαστε και στην ομάδα που ξέρει να γυρνάει παιχνίδια και έχει και πάγκο για να το κάνει. Μια απλή αλλαγή συστήματος, ένα ανέβασμα των γραμμών, λίγη πίεση, ορίστε το μενού και μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε η νίκη. Προσοχή: Κανείς δεν πρέπει να επαναπαυτεί σε αυτό. Η Κέρκυρα δεν έπαιξε ταμπούρι. Δεν έβαλε πούλμαν (εδώ που τα λέμε δε μπορεί να το κάνει κιόλας με το υλικό που έχει). Έδωσε χώρους και τιμωρήθηκε, αλλά την ίδια ώρα, ξεπέρασε απέναντι στον Ολυμπιακό, τον μέσο όρο τελικών προσπαθειών. Και για αυτό υπεύθυνη είναι η ομάδα του Πειραιά.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ Η ΑΜΥΝΑ

Στην τελική δεν είναι θέμα προσώπων και ποιος παίζει ή όχι στην άμυνα. Είναι τοποθετήσεων και ανασταλτικής λειτουργίας. Ο Ολυμπιακός παίρνει φέτος πολύ χαμηλό βαθμό σε αυτόν τον τομέα. Και δεν το λέω εγώ, αλλά η στατιστική. Δεν παίζει κάθε μέρα με τη Μπαρτσελόνα για να είσαι 95 λεπτά στην τσίτα και να αμύνονται μαζί σου και τριάντα χιλιάδες άνθρωποι. Αυτό που έχει φτιάξει φέτος ο πρωταθλητής σε τοποθετήσεις, είναι κάτι πραγματικά πολύ κακό.

Ήρθε το γκολ της Κέρκυρας με πρώτη κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι , «σπάσιμο» και ανενόχλητο σουτ από το σημείο του πέναλτι και λίγο μπροστά. Τι να συζητάμε; Να πω δηλαδή ότι έχασε την κεφαλιά ο Ταχτσίδης ή κοιμήθηκαν άλλοι τέσσερις και εκτελέστηκε ο Προτό; Όλοι μαζί κερδίζουν, όλοι χάνουν.

ΤΥΧΕΡΟΣ

Οι Φαίακες, βρέθηκαν να προηγούνται μετά από ένα τέταρτο παιχνιδιού που όπως κύλησε θεωρούσες ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει το 0- 1. Όμως δε παίζεται έτσι η μπάλα και αυτό το μάθημα ο Ολυμπιακός φέτος δεν το δέχεται. Κακός μαθητής , πολύ κακός. Και τα χάλια της ανασταλτικής λειτουργίας συνεχίστηκαν. Σάμπως στο 28’ ο Γεωργίου δε μπήκε σαν κύριος από δεξιά; Ή ο ίδιος ο παίκτης δεν απώλεσε στο 31’ μεγάλη ευκαιρία, αφού μετά από κόρνερ βρέθηκε (!!!) ανενόχλητος εντός ερυθρόλευκης περιοχής;

Στο 37’ πάλι από δεξιά ο Γεωργίου σαν… τρένο δεν έβγαλε τη μπάλα, ο Αναστασίου σούταρε και ο Παυλίδης τελείωσε τη φάση σα παίκτης της Δ’ Αθηνών; Τυχερός ο Ολυμπιακός εκεί γιατί αν ο παίκτης είχε σουτάρει με το αριστερό, τα ζητήματα θα ήταν μεγάλα. Δεν είναι ότι δεν έκανε φάσεις η ομάδα. Και καλές ευκαιρίες έχασε. Όμως κάθε φορά που οι Κερκυραίοι πέρναγαν το κέντρο, επικρατούσε… χάος στις αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών του Λεμονή. Και ο Ολυμπιακός βέβαια, από τα πλάγια πήγαινε, έβγαιναν κάποιες… ξυραφιές, αλλά δεν προέκυψε συνθήκη σκοραρίσματος.

ΤΟ ΠΗΡΕ ΟΤΑΝ ΑΓΡΙΕΨΕ

Ο Πάρντο (περισσότερο αυτός) με τον Σεμπά δεν είχαν δώσει αυτά που πρόσμενε ο Λεμονής, για τον οποίο ήταν δεδομένο πως θα ‘κανε αμέσως αλλαγές. Με δυο φορ λοιπόν, μέσα ο Τζούρτζεβιτς και δίπλα στον Καρίμ, μέσα και ο Μαρίν στη θέση του κακού σε αυτό το 45λεπτο Ταχτσίδη. Το αποτέλεσμα ήρθε αμέσως. Ο Μάριν έβγαλε σέντρα, ο Σισέ έβαλε γκολ, αλλά το τέρμα ανήκει ολοκληρωτικά στον Μποτία, που κατάφερε να γυρίσει τη μπάλα, πετώντας και «σπάζοντας» τον λαιμό του. Το ματς άρχισε από το… μηδέν και υπήρχε ολόκληρο ημίχρονο.

Σε ένα τετράλεπτο με το που βγήκαν από τα αποδυτήρια, έκαναν τρεις τελικές. Θέμα χρόνου ήταν. Είχε αγριέψει ο Ολυμπιακός. Ήρθε το 1- 2 με τρόπο αρχοντικό και το 1- 3 με τον τρόπο αριστοτεχνικό.

ΝΑ ΒΡΕΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Πολλοί θα πουν «οι αλλαγές του Λεμονή». Ναι, απλά δίχως να θέλω να μειώσω τον Τάκη, αυτές οι τοποθετήσεις είναι λίγο όπως το ποτήρι αν είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Γιατί με αυτή τη λογική, την αρχική ενδεκάδα ο ίδιος την επέλεξε. Όμως δε πρέπει να στεκόμαστε σε αυτό και να μην αδικούμε και τον προπονητή.

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι πιστεύω πως η συγκεκριμένη ομάδα δεν πρέπει να κωλώνει να παίζει επιθετικά, απλά επιβάλλεται να βρει ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ DNA

Και αν όντως δε βελτιώνεσαι ανασταλτικά, τότε η λύση είναι μια: Κλείστους εσύ στην περιοχή σου, για να μην πάρουν ανάσα. Αυτό είναι το DNA σου βρε αδερφέ. Να ‘χεις παίκτες- απειλητικούς ακόμη και στον πάγκο. Έχεις την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα. Αφού φέτος οι αντίπαλοι είναι πιο ορεξάτοι να σου… χιμήξουν, όρμα εσύ και «σκάστους».

Αυτό είναι το DNA από το 1925. Δε θα αλλάξει τώρα. Δε θα αλλάξει ποτέ… Μα δεν είδατε μετά το 1- 3; Λογικά ο Λεμονής ζήτησε κράτημα μπάλας, έλεγχο ρυθμού. Δε μπορούσαν. Πάλι η Κέρκυρα άρχισε να κάνει φάσεις. Και να μη ξεχάσω να τονίσω, ότι ήταν τεράστιας σημασίας η επέμβαση του Προτό σε τετ α τετ για το 2- 3. Γιατί εκεί όπως καταλαβαίνετε το ματς στο βροχερό τοπίο θα γινόταν… ζούγκλα.

Η ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΤΟΥ ΤΖΟΥΡΤΖΕΒΙΤΣ

Η γκολάρα του Τζούρτζεβιτς ήταν πραγματικά η ομορφότερη στιγμή του ματς. Γιατί πολύ απλά, το παιδί αυτό, δεν είναι όπως νομίζουν πολλοί. Ούτε ξαφνικά ήρθε στην Ελλάδα και ξέχασε να παίζει ποδόσφαιρο. Καλός εκτελεστής και το απέδειξε.

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ ΣΕΡΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ "ΚΕΦΑΛΙ"

Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στη μπάλα, από το να εμφανίζεις τα θέματά σου, στα ματς που κερδίζεις. Γιατί και τους βαθμούς έχεις πάρει, αλλά και βλέπεις που «πονάς». Ο Ολυμπιακός δεν είναι κακή ομάδα όπως πιστεύουν οι αντίπαλοί του. Ούτε όμως είναι η μεικτή κόσμου. Ο χρόνος μπορεί να δουλέψει υπέρ τους, αρκεί κάποιοι να ‘χουν όρεξη να βοηθήσουν, να σεβαστούν τις ευκαιρίες που παίρνουν και όλοι μαζί να συνεχίσουν το σερί ώστε να πάρουν «κεφάλι» στην κούρσα.

Όχι τίποτ’ άλλο, αν υπάρχει μια ομάδα που ξέρει τι να κάνει την πρώτη θέση, αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Για να δούμε…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καταιγίδα ανατροπής στο ΕΑΚ, 3-1 ο Ολυμπιακός την Κέρκυρα

Λεμονής: "Αντιδράσαμε σωστά στο δεύτερο μέρος"