Είσαι προπονητάρα...
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος δε χρειάζεται να δει κάτι άλλο από τον Πορτογάλο προπονητή του Ολυμπιακού, Μάρκο Σίλβα και τον αποθεώνει μετά από τριάρα.
Η Μπάγερν ξεκινάει πάντα τις σεζόν για να κατακτήσει τα πάντα. Στον Πειραιά πάτησε το ποδάρι της για να «καθαρίσει» από νωρίς το ματς και να βάλει όσο γίνεται περισσότερα γκολ στον Ολυμπιακό. Αυτό κάνουν πάντα οι Γερμανοί, που θέλουν να ξεβγάζουν τις μπουγάδες. Ήταν δύσκολο για την ομάδα του λιμανιού. Ήταν δύσκολο για μια ομάδα που ακόμη ψάχνεται, για παίκτες που είδαν τον Πλατανιά να τους κάνει 13 τελικές φάσεις. Όμως στο… Άγιο Καραϊσκάκη οι βραδιές Τσάμπιονς Λίγκ είναι πάντα διαφορετικές. Ο κόσμος το ήξερε και ήταν εκεί να βοηθήσει. Τι έμενε; Να βοηθήσει η τύχη.
Σε ένα τέτοιο παιχνίδι όμως, που όλοι σ’ έχουν για χαμένο, αν πρέπει να κάνεις κάτι σωστά, αυτό είναι, να προσέξεις. Να κοιτάξεις την ανασταλτική σου λειτουργία. Είναι δύσκολο για κάθε προπονητή. Ουκ ολίγες ομάδες μπερδεύονται μπροστά στους Βαυαρούς. Εγώ παρακολουθώντας το ματς σε ένα ήσυχο ελληνικό μαγαζί στη Λίλ (το κατάστημα Corfu, παιδιών που εδώ και κάποια χρόνια άφησαν την πατρίδα για ένα καλύτερο μέλλον), έφτασα πολύ νωρίς χρονικά στο συμπέρασμα: Ο Σίλβα είναι προπονητάρα! Κανονικός. Τα γράφω σπάνια αυτά και το ξέρετε. Από τον Βαλβέρδε έχω να αποθεώσω άνθρωπο που κάθεται όρθιος μπροστά σε πάγκο και ξέρει τι κάνει, ξέρει τι δείχνει, ξέρει τι ζητάει. Η Μπάγερν δεν έχασε, τρία γκολ σημείωσε στο τέλος, αλλά ειλικρινά ο Ολυμπιακός το πήρε μέχρι εκεί που μπορούσε. Και αδικείται από το αποτέλεσμα.
Ο Σίλβα χωρίς Ριμπερί και Ρόμπεν ήξερε ότι οι Γερμανοί δε θα πάνε στα πλάγια. Θα ψάξουν τους αυτοματισμούς του άξονα. Τις κλειστές, κοντινές πασούλες. Την διαγώνια κίνηση και τη μεταφορά στη μια πλευρά, ώστε να βρεθεί παίκτης απέναντι για να παίξει «ένας με έναν». Οι νταμπλούχοι ήταν έτοιμοι. Ο Σαλίνο σε μια θέση που μόνο στην προπόνηση έχει παίξει, μπήκε και έδωσε την ψυχούλα του. Ο Βραζιλιάνος αναγεννιέται με τον Σίλβα, παίζει μπάλα υψηλού επιπέδου και ήταν τρομερά συνδετικός για την άμυνα και την επίθεση. Ο τεχνικός των Πειραιωτών, είχε διαβάσει τους αντιπάλους. Μπορεί σε κάποιος να φάνταζε «χριστουγεννιάτικο δέντρο» το σύστημα (4- 3- 2- 1), αλλά η ομάδα κάλυπτε τόσο καλά τις αποστάσεις, που για να βάλει γκολ η Μπάγερν θα έπρεπε να δουλέψει η... κωλοφαρδία. Όπως και έγινε. Κι όμως αλλιώς τα περίμεναν οι περισσότεροι, αλλιώς τα έφτιαξε ο Σίλβα.
Για να αντέξεις με τη Μπάγερν αντίπαλος, πρέπει από την αρχή ως το τέλος, να έχεις αποφασίσει να «δαγκώνεις» σε κάθε φάση. Να βουτάς για κάθε τάκλιν, να πιέζεις και να τζαρτζάρεις. Να μη «μασάς» στα τερτίπια των Γερμανών κι αμα λάχει να πουλάς –όταν σε παίρνει- και τον τσαμπουκά σου, όπως έκανε ο Πάρντο σπρώχνοντας τον μπλαζέ Νόιερ. Στην καταπληκτική ατμόσφαιρα του γηπέδου τους, οι νταμπλούχοι, είχαν μια πολύ άσχημη στιγμή, όταν ο Λεβαντόφσκι έπιασε κεφαλιά σκαστή και η μπάλα πέρασε κάτω από τα πόδια του Ρομπέρτο, για να διώξει στη γραμμή ο Ιντέγιε. Δεν έβαλε γκολ η Μπάγερν στα 45 λεπτά, όμως το ίδιο έπαθε και ο Ολυμπιακός. Γιατί, τις έκαναν τις επισκέψεις τους οι «ερυθρόλευκοι», όμως κακά τα ψέματα, αν ήθελαν να φροντίσουν κάτι, αυτό ήταν τα μετόπισθεν. Ο Μάρκο Σίλβα είχε «διαβάσει» εξαιρετικά την αναμέτρηση. Γιατί η …ανάγνωση κρίνεται στα πρώτα λεπτά. Εκεί κρίνεις αν αυτό που προέβλεψες ήταν εύστοχο.
Η χρησιμότητα του Σαλίνο αποσκοπούσε στη μεσαία γραμμή, σε ένα πράγμα: Να τρέξει και να στηρίξει τους Κασάμι- Καμπιάσο, που δεν είναι τόσο ταχείς, όσο ο συμπαίκτες τους. Κι όμως, τα περισσότερα χιλιόμετρα στο 45λεπτο, τα είχε (πάνω από 5) κάνει ο Πάρντο και ακολουθούσαν δεύτερος ο Κασάμι και τρίτος ο Καμπιάσο. Οι Πειραιώτες πάλεψαν να βγουν από τα άκρα, δεν ήταν εύκολο όμως, αφού ήξεραν ότι αν έβγαιναν μπροστά επιπόλαια θα έβρισκαν τους Γερμανούς στις πλάτες τους. Η Μπάγερν είναι τρομερή «μηχανή». Και κυρίως στο να «αυξάνει την ταχύτητά της». Το έκανε και για ένα δεκάλεπτο (30’ – 40’) στρατοπέδευσε στο μισό Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός με σωστές βοήθειες, καλύψεις ιδανικές και πάνω (μα πάνω απ’ όλα) πάθος και αποφασιστικότητα, αναχαίτισε όλες τις φάσεις.
Και ήρθε το αναθεματισμένο γκολ του Μίλερ, που χαμογελάει σα να τρίζει τα δόντια του, για να «χαλάσει» την εικόνα. Οι παίκτες του Ολυμπιακού , αλλά και ο κόσμος συνέχισαν. Πάλεψαν και έφτασαν κοντά στο να απειλήσουν με αξιώσεις. Ο Σαλίνο έχασε μια καλή ευκαιρία να ισοφαρίσει, γενικά δεν φοβήθηκαν οι Πειραιώτες και περνάει και αυτό στα υπέρ του προπονητή τους. Ο Σίλβα μπορεί να κάνει «παπάδες» με την ομάδα αυτή. Δεν ξέρω πόσα παιχνίδια θα κερδίσει. Όμως σε θέμα τακτικής το παιδί αυτό κάνει πλάκα. Ξέρει να διαβάζει τον αντίπαλο και να ετοιμάζει τους παίκτες με τρόπο μοναδικό. Μέσα στα αποδυτήρια δίνει «μασημένη τροφή». Ούτε τύχη, ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε υφάκι. Εξαιρετικός στο κοουτσάρισμα, σωστές οι αλλαγές. Και άτυχος για το γκολ που «έφαγε», για αυτά που δεν έβαλε.
Η Μπάγερν κέρδισε δίκαια από τη στιγμή που έβαλε και δεύτερο τέρμα. Μετά ήρθε και το τρίτο. Όλα κύλησαν καλά για τους Γερμανούς και πλέον μετά τη νίκη της Ντινάμο επί της Άρσεναλ, μπορεί να γίνει «μεγάλη ιστορία» στον όμιλο. Από την πρεμιέρα πρέπει να ξέρουμε τα εξής: Ο Ολυμπιακός ίσως μπει σε μπελά ακόμη και για την τρίτη θέση. Οι Κροάτες βρήκαν ένα καλό τρίποντο μπροστά τους. Όμως πλέον οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούν να παλέψουν ακόμη και για την δεύτερη θέση. Αν πάνε στο Λονδίνο και δε χάσουν, όλα μπορούν να συμβούν. Θα ‘χει «μεγάλη ιστορία» η συνέχεια στην διοργάνωση. Για την ώρα αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι, ο σωστός τρόπος με τον οποίο ανταποκρίθηκε ο Ολυμπιακός στα «θέλω» του προπονητή του. Η Μπάγερν κέρδισε, στον Πειραιά δεν πρέπει κανείς να τα βάψει μαύρα…
