Μια μεγάλη ομάδα δεν είναι μόνο τα λεφτά της. Δεν είναι το ρόστερ της, ούτε τα χρήματα και η αξία. Παίζουν ρόλο βέβαια και αυτά, αφού αν πληρώσεις θα πάρεις και τα υλικά που θέλεις, όμως μόλις όλα αυτά κάνουν στην άκρη, το πρώτο πράγμα που παίζει ρόλο είναι το κλίμα.

Είναι η ενότητα, η αγάπη και η χαρά. Η ευτυχία τους ενός, να παίζει με τον άλλο. Και αυτό το κερδίζει ο προπονητής. Είναι υπεύθυνος να το φτιάξει, να το εφαρμόσει, να το επιβάλλει με τους νόμους του και να αναγκάσει όλους τους άλλους να ακολουθήσουν. Ο Ολυμπιακός αυτή την περίοδο είναι η καλύτερη ομάδα στη χώρα. Όχι για τα αποτελέσματα, αλλά για αυτό που βγάζει. Μέχρι πέρυσι τον τίτλο αυτό τον είχε η μπασκετική ομάδα του ίδιου σωματείου. Όμως πλέον, κάνει «μπαμ» από χιλιόμετρα πως το συγκρότημα του Μάρκο Σίλβα είναι η επιτομή του «ο ένας για τον άλλο». Δε θα σας το αναλύσω περισσότερο, δε θα σας ζαλίσω, δείτε τους πανηγυρισμούς μετά τα γκολ του Μποτία. Να σας το κάνω και πιο συγκεκριμένο:

Παρακολουθήστε προσεκτικά πως πανηγύρισαν το δεύτερο τέρμα του Ισπανού στόπερ. Δείτε τι γίνεται στον πάγκο στα γκολ. Δείτε πως αντιδρούν μόλις τελειώνουν οι αγώνες όσοι κάθονται στον πάγκο. Θα καταλάβετε πολλά. Τα υπόλοιπα τα ξέρουν οι ίδιοι και όσοι περνάνε ώρες εντός των τειχών του προπονητικού κέντρου στου Ρέντη. Είχε μια τετραετία όρεξη να κερδίσει ο Ολυμπιακός να νικήσει στο Περιστέρι. Και το πέτυχε με δύσκολο τρόπο, αλλά το πέτυχε. Το κατάφερε συναντώντας και ζόρια, αλλά έτσι είναι ο Ατρόμητος, έτσι είναι και το ποδόσφαιρο. Δε θα κερδίζεις πάντα εύκολα, ακόμη κι αν είσαι κλάσεις ανώτερος. Για να σας το κάνω και ακόμη πιο απλό, αν με τόση κούραση βρίσκονταν στο γήπεδο παλαιότερες ενδεκάδες της ομάδας, δε θα είχαν κερδίσει. Αυτοί οι τύποι όμως είναι τόσο «ποτισμένοι» με την επιτυχία και τόσο καλά μαθημένοι φέτος, που έχουν φτάσει σε επίπεδο να κερδίζουν και τον εαυτό τους. Να χάνουν την ανάσα και να βρίσκουν στα πνευμόνια κρυμμένη άλλη μια. Πολύ σημαντικό όλο αυτό…

Μετά από το ταξίδι στην Κροατία και την μεγάλη νίκη, οι Πειραιώτες βρήκαν ξανά δύναμη. Παρά τα προβλήματα τραυματισμών, τις σοβαρές απουσίες και τις συνεχείς δύσκολες υποχρεώσεις, ο Ολυμπιακός έκανε το 8/8 με τον δικό του τρόπο. Και επαναλαμβάνω, θα μπορούσε ο Ατρόμητος να διατηρήσει τη μίνι- παράδοση του να μη χάνει σπίτι του από τους «ερυθρόλευκους», αλλά η ομάδα του Σίλβα φέτος περνάει από έδρες κι έδρες με τον τρόπο της. Άρα ήταν και δύσκολο για τους συμπαθέστατους «κυανόλευκους» να τα καταφέρουν.

O Γρηγορίου είδε την ομάδα του όχι μόνο να στέκεται μια χαρά στο πρώτο μέρος, αλλά και να χάνει τρομερή ευκαιρία για να βάλει το γκολ. Οι Πειραιώτες έφυγαν με… κουλούρια για τα αποδυτήρια και ήταν και ευχαριστημένοι. Ο Ατρόμητος δεν καρδιοχτύπησε και αν πρέπει να προσεγγίσουμε τη συμπεριφορά των γηπεδούχων πρέπει να πούμε ότι «εργάστηκαν» σωστά σε όλα, εκτός από τις στημένες φάσεις. Και εκεί ως άλλος Μπατιστούτα, ο Μποτία έγινε ο σκληρός τιμωρός του Ατρομήτου. Ο Μπατιγκόλ, έγινε… Μποτιγκόλ. Οι συμπαίκτες του ξετρελάθηκαν με την ευστοχία του Ίβηρα, του έκαναν και πλάκα γελώντας. Στα τελευταία πέντε ματς, ο Μποτία έχει σημειώσει τέσσερα γκολ. Αυτό πέρα από ταλέντο φανερώνει, σωστή σκέψη, έξυπνη και γρήγορη αντίδραση και κυρίως ορθή τοποθέτηση. Ο Μποτία σκόραρε ξανά, γιατί ήξερε που να πάει και πώς να πάει. Μετά τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, βρήκε και πάλι στόπερ- σκόρερ ο Ολυμπιακός σε διάρκεια. Για να δούμε πόσο θα το συνεχίσει ο Αλμπέρτο που είναι από τους κορυφαίους της ομάδας τον τελευταίο καιρό.

Ο Ατρόμητος αντέδρασε σωστά , μείωσε το σκορ με τον Σιόβα να μην προλαβαίνει να κινηθεί εγκαίρως ανασταλτικά και τα ακόμη χειρότερα για την κόκκινη άμυνα ήρθαν μετά το 2- 1. Ο Μαρσελίνιο, έβγαλε τρομερή ξυραφιά, αλλά ο Λε Ταλέκ δεν ήταν στη σωστή θέση. Και λίγο αργότερα ο Στόιτσεφ σημάδεψε υπέροχα στο δεξί παραθυράκι, αλλά ο… Άγιος Ρομπέρτο ήταν εκεί. Όπως ήταν και στο τελευταίο λεπτό του πρώτου 45λεπτου. Η κούραση άρχισε να φαίνεται πεντακάθαρα στα τελευταία λεπτά. «Σκασμένοι» ορισμένοι «ερυθρόλευκοι» έχαναν μονομαχίες και πήγαιναν σε δεύτερο χρόνο στη μπάλα. Ο Ερνάνι που μπήκε αλλαγή, θα πρέπει να είναι κι αυτός δεκτικός και συνεπής στο σύστημα, που ξεκινάει από την αλληλοκάλυψη. Πρόδιδε το μπακ πίσω του ο Πορτογάλος και κάποια στιγμή εκνεύρισε τον Σίλβα, ο οποίος άλλωστε «φαγώθηκε» να τον αποκτήσει.

Δε χαμπαριάζει βέβαια ο προπονητής του Ολυμπιακού, όποιος δεν δουλεύει σωστά, δε θα παίζει. Και όποιος μπαίνει από τον πάγκο, ξεκούραστος, θα πρέπει να τρέχει διπλά και τριπλά για να υποστηρίξει τους συμπαίκτες του. Όμως τα ‘χω ξαναγράψει, μη λέμε τα ίδια. Όταν είσαι μεγάλη ομάδα ή πιο σωστά όταν θες να σε υπολογίζουν και να σε τρέμουν άπαντες, πάνω απ’ όλα, πρέπει να διαθέτεις κορυφαίο πορτιέρο. Και ο Ρομπέρτο ήταν ο άνθρωπος που απαγόρευσε στην ομάδα του να παρατήσει βαθμούς στο Περιστέρι. Μια ισπανική δουλειά για την ομάδα του λιμανιού. Ο τερματοφύλακας οργίασε, ο στόπερ διέπρεψε. Και ο Ολυμπιακός συνεχίζει το χαβά του...