Δεν υπήρχε ζήτημα για το ποιος θα προκρινόταν, αλλά η αλήθεια είναι ότι εκεί γύρω στο 35' με 40', μια -έστω- μικρή άσχημη σκέψη πέρασε από τα μυαλά κάποιων. Ο Ολυμπιακός είχε φροντίσει να κλείσει την... υπόθεση από το παιχνίδι του Βελιγραδίου. Φρόντισε, βέβαια, ακόμη και μετά από το 85' να δώσει και λίγο... πανικό στον κόσμο του. Ελάτε, για Ολυμπιακό μιλάμε. Χωρίς μικρό πανικό, δεν έχει και γούστο. Άλλα πράγματα, πάντως, είχαν ενδιαφέρον για την ομάδα του Πειραιά.

Πρώτα απ' όλα να αυξήσει τον ρυθμό της; Δεν το κατάφερε. Να δείξει ακόμη πιο έτοιμη για τα πλέι οφ της διοργάνωσης, εκεί που θα περιμένει το πανάκριβο "εισιτήριο" για τους ομίλους του Champions League; Πιστεύω θα είναι.

Επόμενο ζητούμενο, να ευχαριστηθεί και ο κόσμος που ήταν πολύς για τη δεύτερη μέρα του πιο ζεστού μήνα του χρόνου. Οι φίλοι της ομάδας, άλλωστε, βλέποντας τις κινήσεις του καλοκαιριού, "απάντησαν" σπεύδοντας να προμηθευτούν διαρκείας (και συνεχίζουν ακόμη). Η ομάδα τους, λοιπόν, είχε ένα χρέος, να τους προσφέρει αν μη τι άλλο μια συμπαθητική εμφάνιση. Ο καθένας σας βγάζει συμπέρασμα δικό του επ' αυτού. Γκολάκια, πάντως, μπήκαν στο ματς και από τους δυο.

ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

Και να θέλει να "βγάλει μάτια" ο Ολυμπιακός τέτοια εποχή, δεν μπορεί. Στο φιλικό με τον Αστέρα στο "Καραϊσκάκης", οι Αρκάδες με διπλή ζώνη άμυνας δεν έχασαν. Η Παρτίζαν είχε προαναγγείλει μέσω του προπονητή της ότι θα παίξει διαφορετικά. Από μόνο του, αυτό είχε ενδιαφέρον. Όπως επίσης ήταν και σημαντικό το τι θα αποφάσιζε ο Χάσι για την δική του ομάδα. Σε σχέση, λοιπόν, με τους έντεκα της Σερβίας, ο Αλβανός τεχνικός έβαλε τον Βούκοβιτς (και πολύ καλά έκανε, μιας και του δινόταν η ευκαιρία να "ψηθεί" ο Σέρβος σε ματς με... καβάτζα το 3-1 και χαμηλό ρίσκο λόγω ανετοιμότητας) και επανέφερε τον Φορτούνη. Μπροστά φυσικά ο Μπεν, θέση κερδισμένη με το σπαθί του. Ο κόσμος αρκετός και σίγουρα περίμεναν πολύ καλύτερο 1ο ημίχρονο από αυτό που είδαν τα ματάκια τους...

Οι Σέρβοι μπήκαν μη έχοντας να χάσουν κάτι και φάνηκε από το πρώτο 5λεπτο. Αν έπρεπε με το ζόρι να ποντάρεις ότι κάποιος θα έβαζε γκολ, θα αναγκαζόσουν να πεις "η Παρτίζαν". Επειδή, όμως, το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο εκπλήξεις, ήρθε η υπέροχη κίνηση του Μάριν, το φαουλάκι του Καρσελά και η μπάλα - συναγρίδα στα χέρια του Κλιάιτς. "Σπαρτάρισε" το τόπι, το έφαγε ο πορτιέρε της πρωταθλήτριας Σερβίας και όλοι πίστεψαν ότι από την στιγμή που προηγήθηκε δίχως συνεργασία και ισορροπία ο Ολυμπιακός, θα το έκανε πιο εύκολο.

Αμ δε... Η Παρτίζαν συνέχισε και αυτό της βγήκε σε καλό. Ο Σουμά ο κοντούλης να αλωνίζει, ο Γιάνκοβιτς να μοιάζει με παίκτη χάντμπολ και να μη χάνει τη μπάλα στη γραμμή της "ερυθρόλευκης" μεγάλης περιοχής και από τα πολλά, ένα καλοζυγισμένο του σουτ έκανε τον Καπίνο να την πατήσει.

ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΥΠΕΡΕΧΟΥΝ

Η ισοφάριση έφερε παγωμάρα, αλλά ας είμαστε και λίγο κυνικοί σε σχέση με όσα είδαμε. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν ότι δεν μπορούσε να οργανώσει το παιχνίδι του. Δεν κράταγαν μπάλα με ασφάλεια, δεν συνεργάζονταν όπως θα ήθελαν και μοιραία δεν απειλούσαν. Φυσικά και είναι νωρίς, εννοείται ότι είναι και δύσκολο να απαιτήσεις και διάρκεια. Θέλουμε δεν θέλουμε, το σκορ του πρώτου αγώνα δεν βγαίνει εύκολα από τα μυαλά των ποδοσφαιριστών. Έκανε μπαμ και το λίγο... μπλαζέ ύφος. Ναι, δήλωναν "δεν έχει τελειώσει κάτι" γιατί έτσι έπρεπε. Όμως ποδοσφαιριστές είναι, ήξεραν ότι υπερέχουν. Δικαιολογώ απολύτως την ελαφρότητα. Λόγω της εποχής. Αυτό που δεν δικαιολογώ είναι να μη σου βγαίνουν τα απλά. Γιατί έτσι κύλησαν 45 λεπτά.

Πώς άλλαξε το σκηνικό; Ποτέ μην υποτιμάς παίκτες που αξίζουν. Ποτέ μη βιάζεσαι να γκρινιάξεις, να "χρεώσεις", να αναζητήσεις ευθύνες. Ειδικά όταν το ημερολόγιο δείχνει 2 Αυγούστου. Ο Κώστας Φορτούνης, λοιπόν, αντιμετωπίστηκε με μια μικρή αγανάκτηση. Όταν λοιπόν ήρθε η σέντρα - λουκούμι του Κούτρη, ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν εκεί. Και το δικό του κεφάλι έστειλε μια και καλή την Παρτίζαν στα πλέι οφ του Europa League. Οποιαδήποτε ελπίδα είχε εμφανιστεί στον σερβικό πάγκο, θανατώθηκε από τον Φορτούνη.

Το ματς διαφοροποιήθηκε και η "ερυθρόλευκη" εξέδρα, είχε όλη την άνεση να ξεκινήσει το τραγούδι. Ο Ολυμπιακός μπορούσε να δοκιμάσει τον εαυτό του. Να δουλέψει πιο σωστά και να ετοιμάσει το άμεσο μέλλον του. Μόλις έγινε το 2- 1, για να είμαι ειλικρινής, προτίμησα να αφοσιωθώ στον Βούκοβιτς. Με μια πρώτη ματιά, λες "βαρύς δείχνει". Όμως, ο συγκεκριμένος παίκτης είχε εξαιρετικές τοποθετήσεις μέχρι το 72'. Τόσο άντεχε για ξεκίνημα, τόσο έπαιξε. Μια χαρά και στην αντίπαλη περιοχή, με εντυπωσιακό άλμα παρακαλώ. Θα περιμένω να τον δω και με γρήγορους επιθετικούς. Ή και με πολύ πιο διαφημισμένους και μπαρουτοκαπνισμένος. Για αρχή, μια χαρά ήταν το παιδί.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Θέλει δουλειά η ομάδα, σε αυτό δεν διαφωνεί κανείς. Όμως, όποιος θυμηθεί πέρυσι τέτοια εποχή τι είχε παρουσιάσει ο Ολυμπιακός απέναντι στην Χάποελ Μπερ Σεβά, μάλλον το χαμόγελο επιβάλλεται να σχηματίζεται στα πρόσωπα των φίλων της ομάδας. Η ισοφάριση των Σέρβων ήταν προϊόν κούρασης και λανθασμένων τοποθετήσεων και παραλίγο να γίνει "καπάκι" νέα ζημιά από τους πρωταθλητές Σερβίας, αλλά δεν έγινε.

Η Παρτίζαν έψαξε αδυναμίες των αντιπάλων της και βρήκε. Ο Μπεν απομονώθηκε. Εγκλωβίστηκε. Βοήθησε περισσότερο με τα τρεξίματά του, παρά με το να απειλήσει όπως στο Βελιγράδι. Συνεχίζουν αρκετοί να περιμένουν τη μπάλα με πλάτη και αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ο Φορτούνης δεν έχει συνηθίσει να μένει ψηλά, αφού μέχρι πέρυσι κατέβαινε αρκετά μέτρα για να κατεβάσει μπάλα. Από τα πλάγια, η ομάδα δεν ήταν απειλητική όσο θα περιμέναμε όλοι. Όταν έγινε, ήρθε το δεύτερο γκολ. Είναι υπέροχο να έχεις τρεις παίκτες που "μιλάνε" στη μπάλα (Φορτούνη, Μαρίν, Οφόε), αλλά θα πρέπει να βρεις και την ισορροπία, γιατί η πολλή επιτόπια ντριμπλίτσα ξαναφέρνει τον αντίπαλο μπροστά σου. Όλα, όμως, είναι θέματα δουλειάς.

Ο Ολυμπιακός έχει ποιότητα, στον χώρο μη τον φοβάστε ποτέ. Να περιμένουμε, όμως, να τον δούμε και απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Νωρίς είναι. Έχει δουλειά ο Ολυμπιακός, αλλά από τα 180 λεπτά με την Παρτίζαν, το πρόσημο είναι θετικό. Νέα ομάδα, νέα δεδομένα, νέες ανάγκες. Στην τελική, αν στις 2 Αυγούστου η ομάδα "ξέρναγε φωτιές", μάλλον θα έπρεπε να είναι περίεργο και ανησυχητικό. Πρώτη αποστολή εξετελέσθη, η επόμενη πλησιάζει...