Το τηγάνι που... καίει πολύ
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για το τρομερό ρεκόρ του Ολυμπιακού στην έδρα του και την αύρα των παικτών του Πειραιά στη Σούπερ Λίγκα.
Ελάχιστα 24ωρα πριν αναχωρήσει ο Ολυμπιακός για το Λονδίνο, ώστε να παλέψει απέναντι στην Άρσεναλ, υποχρεώθηκε να σφραγίσει με βουλοκέρι κάτι το οποίο ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και στον Πειραιά …φανερό καμάρι. Το Καραϊσκάκη είναι μια έδρα που για να περάσεις θα πρέπει να ‘χεις κάνει πολλές προσευχές. Η ομάδα του λιμανιού και στις κακές βραδιές της, έχει σταθεί όρθια με τη βοήθεια της συγκεκριμένης «καυτής» έδρας.
Ένα τρομερό ρεκόρ επιτεύχθηκε με τη νίκη των νταμπλούχων της χώρας κόντρα στον ΠΑΣ. Έντεκα χρόνια «ζει» ανανεωμένο το γήπεδο Καραϊσκάκη. Σε αυτή την παρά μια σεζόν ντουζίνα, ο Ολυμπιακός έχει δώσει 251 παιχνίδια και έχει κερδίσει τα 200! Ποσοστό στο 80%, αριθμός αν μη τι άλλο εντυπωσιακός. Και μπορεί το συγκεκριμένο γήπεδο να μην είναι κάτω από τη γη όπως τα περισσότερα στον πλανήτη(αφού δε γινόταν λόγω θάλασσας), όμως οι άνθρωποι που ‘χουν βάλει τα ερυθρόλευκα έχουν καταφέρει να «πνίξουν» τους αντιπάλους τους.
Το ίδιο προσπαθεί και τούτη την αγωνιστική περίοδο ο Ολυμπιακός, που πορεύεται πλέον με 5/5 νίκες στο πρωτάθλημα, ο μοναδικός που διατηρεί το απόλυτο! Ο Μάρκο Σίλβα βέβαια, μαθαίνει να ζει στον «κόσμο των δυο καρπουζιών» και θα πρέπει μαζί με τους αθλητές του να τα κουβαλήσουν στην ίδια μασχάλη για κάμποσο χρονικό διάστημα. Όπως και να το κάνουμε, όσο καλά και να παίξεις σε ένα ματς της Σούπερ Λίγκας, πάντα θα σε περιμένουν, θα σε κρίνουν θα σε «ζυγίσουν», όταν πας να αγωνιστείς στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Ενόψει Έμιρεϊτς λοιπόν, οι Πειραιώτες δεν είχαν και πολύ χρόνο να «κουβαντιάσουν» με τους αντιπάλους τους. Οι γιαννιώτες είχαν έναν σκοπό μόνο: Να αμυνθούν έξυπνα και να εκμεταλλευτούν τους επικίνδυνους ποδοσφαιριστές που διαθέτουν μπροστά. Για αυτό άλλωστε και την πρώτη καλή φάση του ματς την έκανε ο ΠΑΣ, αλλά ο Ρομπέρτο «καθάρισε».
Και δεν είναι δυνατόν σε στημένη φάση, να μένουν σωστά δυο παίκτες για να μαρκάρουν έναν και να πηγαίνουν και οι δυο πάνω του. Ο ένας πρέπει να «πιάνει» παίκτη, ο άλλος λίγο βάθος. Οι «ερυθρόλευκοι» λάθεψαν και για λίγο θα βρίσκονταν πίσω στο σκορ. Όταν όμως δεν του βάζεις γκολ του Ολυμπιακού μέσα στο… τηγάνι, θα ‘ρθει η ώρα που θα σε τιμωρήσει. Ο Σίλβα έχει φτιάξει μια ομάδα(και ακόμη τη δουλεύει ο πολύ σοβαρός αυτός προπονητής), που παλεύει, μοχθεί ,νοιάζεται να δουλέψει σε κάθε ίντσα του γηπέδου. Ο ΠΑΣ άρχισε να αισθάνεται την πίεση και όσο αυξάνονταν οι επισκέψεις στην περιοχή, τόσο πιο εύκολα θα ερχόταν και το γκολ. Σε μια από τις φορές λοιπόν που η μπάλα έμεινε στο «κουτί», ο Ιντέγε κέρδισε μια κόντρα και ο Κασάμι με το τόπι σερβιρισμένο μπροστά του, άνοιξε το σκορ. Τέλος το ματς. Μετά άρχισε το πάρτι και τα νεύρα των φιλοξενούμενων.
Μια ο Λίλα, μια ο Στρούνα, με ο Ακόστα έβγαλαν τσαντίλα κι αυτό γιατί είχε προηγηθεί η ξυραφιά του Ντουρμάζ για τον Φορτούνη και η κεφαλιά του Μποτία. Με τρίμπαλο στα αποδυτήρια, πάντα η μια ομάδα σκέφτεται πως θα διαχειριστεί χωρίς κόπο και άγχος το δεύτερο μέρος, ενώ η άλλη προσπαθεί να βρει τρόπους να αντέξει και –κυρίως- να μη δεχθεί άλλα γκολ. Αυτό το τελευταίο ήταν και ο κυριότερος στόχος των Ιωαννίνων, που είδαν τον Ολυμπιακό να μην φορτσάρει, αλλά να βάζει το ένα γκολ μετά το άλλο. Όμως έτσι είναι οι καλές ομάδες. Σε πληγώνουν, σε στέλνουν «αδιάβαστο» κι εσύ κάθεσαι κι αναρωτιέσαι « μα καλά το πάω το ματς, πως χάνω 3- 0;»
Δεν υπήρξε απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Γενικά δεν υπάρχει,,, Για κανέναν. Στην τελική μέχρι να το καταλάβουν οι γιαννιώτες είχαν δεχθεί άλλα δυο τέρματα και ενώ ο Ολυμπιακός έκανε και τις αλλαγές του. Ρυθμό δεν έκοψαν οι Πειραιώτες γιατί δεν τους το επέτρεψε ο Σίλβα. Και πολύ καλά έκανε. Ο κόσμος πάει στο γήπεδο να χαίρεται 90 λεπτά και όχι μέχρι να βάλει δυο γκολ η ομάδα του. Κι επειδή τα Γιάννινα σε όλα τα ματς σκοράρουν, βρήκαν μια καλή κοντρίτσα στα τελευταία λεπτά και πέτυχαν το γκολ της τιμής τους. Η αύρα των νταμπλούχων είναι ορατή μέχρι τώρα στη Σούπερ Λίγκα. Και όσο θα παίζουν έτσι, θα κερδίζουν.
Και δε θα αποδοκιμαστούν ποτέ. Δε θα προβληματίσουν ποτέ. Το γράφω γιατί ήδη τέτοια εποχή πέρυσι γίνονταν και δεύτερες και τρίτες σκέψεις, για το πώς αγωνιζόταν ο Ολυμπιακός. Και μιλάμε για ένα σύνολο που τούτη την εποχή έχει απουσίες και προβλήματα. Μη λέμε τα ίδια. Η αξιοπιστία της άμυνας δεν είναι στα ύψη. Και έρχεται το ματς με την Άρσεναλ. Που κακά τα ψέματα δεν έχει καμία σχέση με τον ΠΑΣ και με οποιοδήποτε σωματείο του ελληνικού πρωταθλήματος. Αυτό βέβαια δε θα εμποδίσει τον Ολυμπιακό να πάει να παίξει να «ρίξει τη ζαριά του». Κι να το σκεφτούν έξυπνα το ματσάκι και δε «πνιγούν» στον ξέφρενο ρυθμό των «κανονιέρηδων» ίσως και να αποδράσουν με κάτι καλό. Δύσκολο σίγουρα, αλλά ποδόσφαιρο είναι!
Τέλος πάντων, αυτά θα τα συζητήσουμε μετά τον αγώνα. Για την ώρα, σημασία έχει ότι ο Ολυμπιακός λειτουργεί απολύτως σωστά και μεθοδικά στο πρωτάθλημα. Έχει σταθερό τέμπο, και παίκτες που κάνουν όσα ζητάει ο προπονητής και δε τον «γράφουν», σε κάθε φωνή που βάζει και σε κάθε προτροπή για να μη « τα γράψουν στο κόκορα». Όσο θα γίνεται αυτό, δύσκολα θα τη βγάλει κάποιος «καθαρή» στο Καραϊσκάκη. Είναι που είναι δύσκολη έδρα, αν δεν κάνει δώρα και ο Ολυμπιακός το πιθανότερο είναι να… καείς στο τηγάνι!
