Κάντε μου μια χάρη, σας ικετεύω. Κάντε μου μια χάρη σας παρακαλώ πολύ. Πηγαίνετε στο άρθρο μετά το ματς με τη Μπάγερν. Στο άρθρο με τίτλο "Είσαι προπονητάρα". Και διαβάστε από κάτω. Διαβάστε τα όλα τα σχόλια. Διαβάστε και κρίνετε.

Γιατί έτσι είναι η ρουφιάνα η ζωή. Κάνει κύκλους. Και σ’ όποιον αρέσκεται να "ρίχνει χώμα" ( Γιάννη θα ‘ρθεις για εκπομπή;), του το πετάει πίσω κατάμουτρα. Ο Ολυμπιακός δεν ξέρω αν θα περάσει στους "16" του Τσάμπιονς Λίγκ. Εδώ δεν ξέρω τι θα ξημερώσει αύριο για όλους μας, θα προβλέψω μια ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή διοργάνωση; Δεν ξέρω καν αν θα κερδίσει στο Περιστέρι.

Αυτό που ξέρω όμως, είναι ότι έχει κάνει όλη την Ευρώπη να ασχολείται με την πάρτη του. Μαζεύει σώβρακα εντός και εκτός, απαντώντας σε όλους τους επικριτές του με τρομερές νίκες. Καταπληκτικές επιδόσεις των παικτών του, τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σα σύνολο με τις συνεργασίες, τις αλληλοκαλύψεις και τη διάθεση να καλύψει ο ένας τον άλλο. Έχει κάνει κόσμο και κοσμάκη ειδικούς και… ανειδίκευτους να του βγάζουν το καπέλο. Ούτε να τον ζηλέψουν δε μπορούν. Ούτε να αρθρώσουν λέξη.

Καλά, κακεντρεχείς πάντα θα υπάρχουν, αναφέρομαι στο μεγαλύτερο ποσοστό των σοβαρών ανθρώπων. Η ομάδα από το μεγάλο λιμάνι της χώρας μας, έχει κάνει τόσο μα τόσο περήφανους τους φιλάθλους της Οκτώβρη μήνα με όσα διαπράττει στο Τσάμπιονς Λίγκ. Δυο σερί διπλά, μετά από μια εξαιρετικά στιβαρή εμφάνιση κόντρα στη Μπάγερν. Και όλοι όσοι δεν κατάλαβαν τότε τι μπάλα έπαιζε ο Σίλβα, από τότε οι μισοί έχουν χάσει τη μιλιά τους και άλλοι μισοί τα μαλλιά τους.

Στο Ζάγκρεμπ γράφτηκε απλά άλλη μια λαμπρή σελίδα της φετινής ιστορίας. Με πολύ ποδόσφαιρο, έξυπνη λογική και κυρίως ευλαβική προσήλωση στο σύστημα. Επίπεδο Τσάμπιονς Λίγκ και βλέπεις μια ομάδα να αμύνεται με συνοχή, σα "σκυλιά", άπαντες. Μια ώριμη ομάδα, ένα σύνολο που ο ένας τρέχει για τον άλλο. Με πρώτο απ’ όλους τον γίγαντα αυτόν, τον Ιντέγε. Αυτό το θωρηκτό, που δεν είναι απλά για να κατεβάζει μπάλα και να τη "σπάει" δεξιά- αριστερά.

Μέσα σε ελάχιστα 24ωρα μετά την τεσσάρα κόντρα στην ΑΕΚ. Και με το ντουέτο στα χαφ να είναι ένα και μοναδικό. Δίχως αναπλήρωση. Και να προέρχονται και οι δυο από αγώνες με τις εθνικές τους ομάδες. Ο Μιλιβόγεβιτς και ο Κασάμι όμως έπαιξε σαν Έλληνες, περισσότερο από Έλληνες. Έβγαλαν τόση ψυχούλα για να καλύψουν τους χώρους, δεν τρομοκρατήθηκαν στην πίεση της Ντίναμο ψηλά, όταν η κροατική ομάδα πάσχιζε να εκμεταλλευτεί το αμπελοχώραφο που έχει για αγωνιστικό χώρο.

Οι ποδοσφαιριστές του Σίλβα, γιατί δεν πρέπει να κάνουμε διαχωρισμούς σε τέτοια αποτελέσματα, συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ζητάει ο προπονητής. Ναι, φιλοξενούμενοι ήταν, αλλά ελάτε τώρα, τι είχαν να φοβηθούν από την Ντίναμο; Και στην τελική, είσαι γηπεδούχος, στον κόσμο σου μπροστά και μόλις φτάνει το 70' κλάνεις μέντες από την κούραση. Τι θέλεις; Με ποιον πας να τα βάλεις; Με τον Ιντέγε;

Βέβαια για να τα λέμε όλα, ο Ολυμπιακός μπορούσε από προσωπικά λάθη και γκέλες της στιγμής να δεχθεί γκολ. Ένα "χοντρό" δοκάρι και ένα τζούφιο, τα είχε η Ντίναμο, όμως αν πρέπει να πάμε την κουβέντα στην τύχη, επιβάλλεται να προσθέσουμε ότι η τύχη βοηθάει τον άξιο.

Δεν είχε έκπληξη η αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Και επειδή ο Σίλβα πάντα έκανε "κολπάκια", τούτη τη φορά προσπάθησαν να τα μαντέψουν. Και αυτός, έκανε το αναμενόμενο. Ενδεκάδα αλά ΑΕΚ με αναμενόμενη αλλαγή Τσόρι - Φορτούνη και τον Ελαμπντελαουί να αρχίζει. Το ότι ξεκίνησε ο Πάρντο δεν ήταν έκπληξη, αφού ο Ντουρμάζ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής.

Πονοκέφαλος προ αγώνα; Πάντα υπάρχει κάτι να ενοχλεί έναν κόουτς. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν η απουσία τρίτης λύσης για τα χαφ. Ο Σίλβα καλείτο να προσευχηθεί για την υγεία και την όρεξη των Μιλιβόγεβιτς - Κασάμι!

Θα ξεχαστεί πάρα πολύ εύκολα το 45λεπτο που είδαμε. Οι Κροάτες για γηπεδούχοι ήταν λίγο- πολύ αρκετά "κρύοι", όπως και το γήπεδό τους. Αν αυτό που έκαναν στο πρώτο 20λεπτο, λέγεται φούλ - πίεση, μάλλον θα πρέπει να έρθουν στον Πειραιά και να καταλάβουν τι θα περάσουν στο ίδιο διάστημα στο κατάμεστο γήπεδο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός εν πρώτοις είχε κάνει τη δουλίτσα του.

Οι διάδρομοι κλειστοί. Κάποια κοντινά τριγωνάκια και ορισμένες ενέργειες στο ένα μέτρο από τα χαφ της Ντίναμο, δεν ήταν αρκετά για να βλάψουν τον οργανωμένο Ολυμπιακό. Οφείλω ωστόσο να επισημάνω ότι και οι γηπεδούχοι είχαν "διαβάσει" την όρεξη του Ολυμπιακού να βγάλει κόντρες με αξιώσεις. Είχε δει ο Μάμιτς καλά το ματς με την ΑΕΚ.

Και την ίδια ώρα που αυτοί δοκίμαζαν τα πόδια τους, οι παίκτες της Ντίναμο έβγαζαν σέντρες - προπόνηση για τον Ρομπέρτο. Οι άγραφοι νόμοι του ποδοσφαίρου εμφάνιζαν στην ανάπαυλα ότι για να μπει γκολ θα έπρεπε ένας από τους δυο να κάνει το μοιραίο λάθος. Εκτός αν υπήρχε κάποια μαγική ενέργεια. Για τον πρωταθλητή της χώρας μας λοιπόν, τα λάθη δυστυχώς έγιναν, αλλά ευτυχώς δεν πληρώθηκαν.

Η νίκη ήταν τεράστια , όχι μόνο για την βαθμολογία, αλλά και για την ψυχολογία και για την επιβράβευση αυτών των παιδιών. Και πάνω απ’ όλα αυτού του νέου ανθρώπου, που βγήκε από τα σύνορα της χώρας του και έχει παίξει κάμποσα… στοιχήματα, απαιτώντας μεταγραφές και φτιάχνοντας αυτή την ομάδα. Ο Μάρκο Σίλβα είναι ο προπονητής που θα ήθελαν όλοι στην Ελλάδα να έχουν. Γιατί ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο. Μόνο!

Και για να κάνουμε και κουβεντούλα περί βαθμών(ξέρω ότι γουστάρετε) αυτοί οι Γερμανοί απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι δεν είναι να "κρέμεσαι" από δαύτους. Έστω και έναν βαθμό να ‘χαν πάρει στο Έμιρέιτς, η Τρίτη θα ‘ταν ονειρική για τον Ολυμπιακό.

Πλέον η ομάδα του λιμανιού, καλείται να κοιτάζει την πάρτη της και να κερδίσει ξανά την Ντίναμο. Κι αν γίνει αυτό και υποθέσουμε πως Ολυμπιακός και Άρσεναλ θα χάσουν στο Μόναχο, τότε με νίκη των Λονδρέζων (εντός) επί των Κροατών, θα υπάρξει τελευταία αγωνιστική ένα παιχνίδι μεταξύ Ολυμπιακού (9 βαθμοί) και Άρσεναλ (6 βαθμοί) με λάφυρο τη δεύτερη θέση.

Αν έλεγαν στους νταμπλούχους Ελλάδας "θα παίξετε τελικό δεύτερης θέσης και θα πηγαίνετε για δυο αποτέλεσμα στην έδρα σας στο φινάλε" μάλλον η απάντηση θα ήταν "οκ πάμε να παίξουμε". Για να δούμε όμως, ποτέ δεν ξέρεις. Ρε μπας και ο Σίλβα βγει και πρώτος; Εντάξει πλάκα κάνουμε, μην αρχίσετε τα δικά σας! Τα λέμε μετά το Περιστέρι…