Ο Παναθηναϊκός νίκησε (για δεύτερη φορά) με πανομοιότυπο τρόπο τον ΠΑΟΚ, έκανε το 2-0 και προφανώς είναι το ακλόνητο φαβορί των ημιτελικών με τον Δικέφαλο. Μεταξύ μας από την αρχή ήταν.

Και επειδή πρόσφατα ο Γιάννης Ντεντόπουλος έχρισε τον Ολυμπιακό "απόλυτο φαβορί" του φετινού πρωταθλήματος, ας μας επιτραπεί να εκφράσουμε ορισμένες ενστάσεις.

Δεν διαφωνούμε, ο Ολυμπιακός είναι το πλεονέκτημα. Είναι σε καλή κατάσταση, μοιάζει αποφασισμένος και συγκροτημένος, προσηλωμένος αν προτιμάτε στον στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Καιρό έχουμε να δούμε τους "ερυθρόλευκους" τόσο σοβαρούς. Γυαλίζει το μάτι τους για τον τίτλο και εκτός των άλλων έχουν το αβαντάζ έδρας μέχρι το τέλος των πλέι-οφ.

Είναι μια ομάδα, ο Ολυμπιακός, που παίζει σε πολύ μεγάλη ένταση. Βγάζει τεράστια ενέργεια, παίρνει λύσεις απ' όλους τους παίκτες, ενώ κάποιοι γνωρίζουν ότι μια καλή εμφάνιση στα πλέι-οφ, ειδικά στους τελικούς, εξασφαλίζει και ένα καλό συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά. Είτε στην Ελλάδα, είτε σε κάποιο άλλο μέρος της Ευρώπης. Μπορεί το ελληνικό πρωτάθλημα να μην είναι πια το κορυφαίο της Ευρώπης, η σειρά των τελικών όμως, με όλες τις ιδιομορφίες που υπάρχουν, αποτελεί μια δοκιμασία που δεν υπάρχει αλλού. Οι ελληνικοί τελικοί δεν έχουν φαβορί. Είναι μοναδικοί στο είδος τους. Καμιά φορά δημιουργούν και ... δικούς τους νόμους, ή κανονισμούς.

Ναι, θα υπερθεματίσουμε για το καλό φεγγάρι που βιώνει ο Ολυμπιακός, φαίνεται και από τις εμφανίσεις του στα πρώτα παιχνίδια των πλέι-οφ, παρόλα αυτά όποιος δεν κοιτάζει το παρελθόν, αγνοεί το ... μέλλον.

Τα δυο τελευταία χρόνια, ο Ολυμπιακός ήταν -σε γενικές γραμμές- πάντα σε πλεονεκτική θέση. Μετά το Λονδίνο, όπου είχε καθαρίσει με "συνοπτικές διαδικασίες" ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο. Και πάλι είχε το αβαντάζ έδρας. Έχασε το πρωτάθλημα με 3-0.

Η τύχη των "πρασίνων"

Αλλά και πέρσι, όπου δεν πήγε στο φάιναλ-φορ, άρα δεν επιβαρύνθηκε από έξτρα αγώνες πολύ μεγάλης σημασίας και ενέργειας, πάλι έχασε. Είχε καταφέρει μεν να σπάσει την έδρα του ΠΑΟ, αλλά από το 2-1 βρέθηκε στο 2-3 και οι "πράσινοι" πανηγύρισαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Γιατί, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν είναι ξεγραμμένος από χέρι; Ας επιχειρήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις:

1. Δεν παύει να είναι η ομάδα που κατακτάει τους τίτλους, διαθέτει την τεχνογνωσία και την ισχύ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

2. Οι προπονητές του, όπως συνέβη πέρσι με το δίδυμο Αλβέρτη-Πρίφτη, θα θελήσουν να δώσουν ορισμένα καινούργια πράγματα στο παιχνίδι των "πρασίνων", όπως ήδη έχουν κάνει και να εμφανίσουν κάποιους παίκτες με διαφορετική ψυχολογία, απ' αυτή που είχαν ως τώρα.

3. Δεν είναι φορτωμένοι με άγχος και το "οπωσδήποτε πρέπει να πάρουμε τον τίτλο". Δεν θα τους πει και κανείς τίποτε, αν χάσουν ένα πρωτάθλημα.

4. Η διαφορά του δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο ορισμένοι φαντάζονται, ή θέλουν να είναι, απέναντι στον αιώνιο αντίπαλό τους.

Τα δυο πρώτα ματς με τον ΠΑΟΚ είναι ένα δείγμα του Παναθηναϊκού, που προφανώς περιμένει τον κανονικό Διαμαντίδη σε δράση και την επιστροφή του Μπατίστα, που έχει τεθεί νοκ-άουτ λόγω θλάσης. Αν όλοι είναι καλά όταν θα αρχίσει η σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό, θα έχουν το δικό τους μερίδιο στην επιτυχία.

Όλα αυτά είναι εν γνώσει των παικτών του Ολυμπιακού και κυρίως του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Στον Πειραιά κανείς δεν πετάει στα σύννεφα, ούτε θα συμφωνήσει με τη λογική "φέτος δεν χάνουμε ούτε ένα ματς". Περισσότερο προτιμούν να παίζουν μπάσκετ, να νικούν και λιγότερο να μιλάνε για το αν είναι φαβορί ή όχι. Κάτι τέτοια, άλλωστε, διλήμματα τα απαντάει καλύτερα απ' όλες η αλήθεια του γηπέδου.