Δεν είναι η πρώτη φορά που θίγεται το θέμα ντόπινγκ στο ΝΒΑ. Μόνο, που η όλη φιλολογία συνήθως ξεσηκώνεται από τους μη-φίλους του σπορ. Αυτή τη φορά, ένας άνθρωπος του ΝΒΑ, ένας άνθρωπος του μπάσκετ αφήνει σαφή υπονοούμενα για χρήση αναβολικών-στεροειδών, στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου. Ο Τζορτζ Καρλ, δεν είναι ο πρώτος τυχών.

Ο 65χρονος προπονητής, που έχει νικήσει εκτός των άλων και τον καρκίνο, είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στο ΝΒΑ. Τριάντα χρόνια στους πάγκους, προπονητής της χρονιάς το 2013, τέσσερις φορές χεντ-κόουτς σε ολ-σταρ γκέιμ, έχει ρεκόρ 1175-824 (σε Κλίβελαντ, Γκόλντεν Στέιτ, Σιατλ, Μιλγουόκι, Ντένβερ, Σακραμέντο). Αν κάνετε την πρόσθεση, θα βγάλετε το ... οριακό 1999 αγώνες στο ΝΒΑ. Ένα του έλειψε, για να συμπληρώσει τα 2000 παιχνίδια. Ο Βλάντε Ντίβατς τον "έφαγε" με συνοπτικές διαδικασίες, πέρσι στερώντας τη χαρά του ρεκόρ.

Έτσι κι αλλιώς, μιλάμε για τον πιο "ομιλητικό" προπονητή στο ΝΒΑ, με το έκτο καλύτερο ρεκόρ νικών (έστω κι αν έπαιξε μόλις μια φορά σε τελικούς, με τη μεγάλη ομάδα των Σόνικς το 1997) με... πολλές μάχες, μέσα και έξω από τα γήπεδα. Σαν παίκτης του Νορθ Καρολάινα και των Σαν Αντόνιο Σπερς, ήταν "κακό παιδί". Μετά έγινε ένας φωνακλάς προπονητής, που τσακωνόταν με βεντέτες όπως ο Άλαν Άιβερσον, ο Γκάρι Πέιτον, ο Καρμέλο Άντονι και ο Ντε Μάρκο Κάζινς αλλά και τον ίδιο τον Ντέιβιντ Στερν τον οποίο συχνά πυκνά αποκαλούσε "διεφθαρμένο".

Το βιβλίο του "Furious George", είναι ουσιαστικά η βιογραφία του. Κι ένα απόσπασμα από τα όσα γράφει, για τα 40 χρόνια στο ΝΒΑ (σαν παίκτης και σαν προπονητής), προκάλεσε αίσθηση. Να τι έγραψε:

"'Εχουμε ένα πιο σκληρό και πλήρες πρόγραμμα ντόπινγκ κοντρόλ, από το NFL ή το MLB (αμερικάνικο ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ), για το οποίο υπερηφανευόμαστε, συνέχεια. Ακόμη όμως έχουμε πρόβλημα με τα αναβολικά, διαφορετικό από εκείνο πριν τριάντα χρόνια. Κι αυτό είναι που με ενοχλεί περισσότερο από τις συνέπειες των ναρκωτικών, που παίρνουν για να "φτιαχτούν" ορισμένοι.

Μιλάω για την βοήθεια της απόδοσης, μέσω αναβολικών, όπως τα στεροειδή, η αυξητική ορμόνη κλπ. Είναι προφανές ότι ορισμένοι παίκτες ντοπάρονται. Πως μερικοί παίκτες γερνάνε, αλλά εξακολουθούν να είναι αδύνατοι και άψογοι σε σωματική κατάσταση; Πως αναρρώνουν τόσο γρήγορα από τραυματισμούς; Γιατί πάνε συνέχεια στη Γερμανία, στην off season. Τι πάνε και κάνουν στη Γερμανία, στην off season. Αμφιβάλλω, ότι πηγαίνουν εκεί ... για το ξινό λάχανο.

Στην Ευρώπη υπάρχουν καινούργια αναβολικά που δεν ανιχνεύονται μέσω εξέτασης αίματος. Έχουν επίσης και αυξητική ορμόνη. Δυστυχώς, το ντόπινγκ-κοντρόλ βρίσκεται πάντα πίσω από το ντόπινγκ. Ο Λανς Άρμστρονγκ δεν απέτυχε ποτέ, σε ντόπινγκ-κοντρόλ. Θέλω να πιστεύω ότι έχουμε τους καλύτερους αθλητές, όχι τους πιο ογκώδεις, του πλουσιότερους απατεώνες, που απλά προσλαμβάνουν τους καλύτερους επιστήμονες. Αλλά, δεν ξέρω και τίποτε γι αυτό".

ΟΙ ΑΙΧΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΠΙ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μάλιστα. Αφού ... ουσιαστικά αποκαλύπτει τις μεθόδους που ακολουθούν οι παίκτες στο ΝΒΑ (προπονητής είναι, δεν έπεσε από τα σύννεφα) αφού αφήνει σαφείς αιχμές κατά του Κόμπι Μπράιαντ που πήγαινε τα καλοκαίρια στη Γερμανία για να κάνει θεραπεία στα γόνατά του (με αφαίμαξη το αίματος του αθλητή, το οποίο ζεσταίνεται ώστε να εξαφανιστούν οι φλεγμονές, σε μια μη εγκεκριμένη μέθοδο από τον αμερικάνικο οργανισμό φαρμάκων) μετά κάνει τον ανήξερο. Δηλαδή, αν τον ρωτήσουν πιο συγκεκριμένα, δεν πρόκειται να μιλήσει με αποδείξεις.

Μεγάλε ... ορμητικέ Τζορτζ, έτσι δε λύνεται το πρόβλημα. Και προφανώς δεν υπεκφεύγει με αυτό τον τρόπο, ένας σοβαρός άνθρωπος 65 ετών. Παρόλα αυτά, τα γραπτά μένουν. Ο Καρλ, επαναλαμβάνω, δεν είναι ο πρώτος τυχών, αλλά ένας από τους προπονητές, που έχουν μεγάλη ιστορία στο ΝΒΑ.

Μεταξύ μας, ποιος πιστεύει ότι οι αθλητές αντέχουν όλο αυτό το πρόγραμμα των αγώνων, χωρίς "βοήθεια". Στο βιβλίο του "ο σκοτεινός αγώνας" ο Τάιλερ Χάμιλτον αποκαλύπτει όλο το παρασκήνιο της θλιβερής ιστορίας του ντόπινγκ στην ποδηλασία. Με πρωταγωνιστή τον καλύτερο ποδηλάτη όλων των εποχών (έως την αποκαθήλωσή του) Λανς Άρμστονγκ, που έκανε και ... μπούλινγκ σε όσους δεν ακολουθούσαν, περιγράφεται με τον πιο αφοπλιστικό τρόπο, η διαδρομή ενός αθλητή μέχρι το ντόπινγκ.

Ο διάσημος Ιταλός γιατρός Μικέλε Φεράρι, εμπνευστής του συστήματος της EPO αλλά και της μετάγγισης αίματος (ώστε ο αιματοκρίτης να ανεβαίνει στο 45 και να είναι έτοιμος για όλα, ο ποδηλάτης) όπως γράφει στο βιβλίο του ο Χάμιλτον, είχε στην ατζέντα του ονόματα από όλα τα σπορ.

Τι ξέρει, λοιπόν, ο Καρλ και λέει τη μισή αλήθεια; Γιατί δεν προχωράει σε άλλες αποκαλύψεις; Προφανώς ...δεν έχει την όρεξη να έρθει αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο σύστημα. Το ενοχλεί μεν, αλλά μέχρι εκεί που τον παίρνει. Το ΝΒΑ, άλλωστε, δεν έχει να παρουσιάσει κάποιο "σκάνδαλο" ντόπινγκ, όπως συνέβη σε όλα τα άλλα σπορ των ΗΠΑ. Ναι μεν έχουν πιαστεί να κάνουν χρήση στεροειδών μερικοί παίκτες, κανένας όμως δεν είναι πρώτης γραμμής.

Οι έλεγχοι, λέει, είναι πολυεπίοπεδοι και μάλιστα καλύπτουν μεγαλύτερο εύρος από τα ντόπινγκ-κοντρόλ σε άλλες λίγκες. Παρόλα αυτά, ο έλεγχος είναι ετήσιος (γίνεται δηλαδή μια φορά το χρόνο, στη διάρκεια της προτοιμασίας) ενώ στο ΝΒΑ, είναι γνωστό, ότι κυκλοφορούν δεκάδες φάρμακα που απαγορεύονται από την ολυμπιακή επιτροπή. Γι αυτό και ο έλεγχος των παικτών της αμερικάνικης ομάδας μπάσκετ δε γίνεται από την ... WADA. Και τα φάρμακα αυτά έχουν να κάνουν με την αυξητική ορμόνη ή την ερυθροποιητίνη.

Το 2009 επιτροπή του Κονγκρέσου είχε αναφερθεί στο ντόπινγκ-κοντρόλ του ΝΒΑ, χαρακτηρίζοντας το "αστείο" και πιο αδύναμο από το αντίστοιχο του NFL ή του μπέιζμπολ. Η πολιτική, μάλιστα, για τα στεροειδή από τη λίγκα του μπάσκετ, πάσχει από κάθε άποψη και υπήρχε πρόθεση να γίνει συγκεκριμένη πρόταση ώστε να νομοθετηθούν τα ίδια δεδομένα στο ντόπινγκ-κοντρόλ των τεσσάρων μεγάλων αθλημάτων (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μπέιζμπολ, χόκεϊ).

Ο Καρλ έχει δίκιο. Ο Λανς Άρμστρονγκ ουδέποτε πιάστηκε θετικός σε ντόπινγκ-κοντρόλ. Ξαφνικά από ένας ποδηλάτης σαν όλους τους άλλους, έγινε ασυναγώνιστος κερδίζοντας ... εφτά φορές το γύρο Γαλλίας, ανεβαίνοντας τα βουνά, λες και πήγαινε σε κατηφόρα. Το ανησυχητικό είναι ότι κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τα όσα έγραψε ο Αμερικανός κόουτς.

Έστω για τα μάτια του κόσμου...