Κάθε χρόνο τέτοια εποχή δημοσιεύω την ενδεκάδα των καλύτερων του πρώτου γύρου, κάνοντας και μια μικρή ανασκόπηση του τι περίπου είδαμε. Φέτος, με δεδομένη τη διαφορά του Ολυμπιακού από τους υπόλοιπους θα μπορούσα να βάλω την ενδεκάδα του Ολυμπιακού: δεν είναι όμως έτσι – υπάρχουν κάμποσοι που ξεχώρισαν παίζοντας σε πολλές άλλες ομάδες. Φυσικά αφού αξιολογήθηκαν οι έντεκα καλύτεροι δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι έντεκα μεγαλύτερες απογοητεύσεις.

Η ενδεκάδα μου παίζει το μοντέρνο 4-2-3-1, που ακολουθούν οι πιο πολλές ομάδες και φυσικά είναι δεκτή κάθε ένσταση σας. Εχουμε και λέμε:

Τερματοφύλακας

Ο Χακόμπο (ΠΑΟΚ) ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά παραμένει ένας ωραίος «τρελός». Ο Βελλίδης (ΠΑΣ Γιάννινα) αδικείται από το Σάντος: για δεύτερη σερί σεζόν κάνει πολύ καλό πρωτάθλημα. Ο Τζόρβας (Απόλλωνας) έκανε το καλύτερο ματς τερματοφύλακα στον πρώτο γύρο (στην Τούμπα). Σταθερή αξία ο Τζενάμο (Ατρόμητος) και πολύ καλό πρωτάθλημα από τον Ερέρα (Αστέρας) και πολλά σκαμπανευάσματα από τον Μπρακάλι (Παναιτωλικός). Στάσιμοι μου φαίνονται οι ταλαντούχοι μικροί (Καπίνο, (ΠΑΟ) Γιαννακόπουλος (Πανιώνιος), Διούδης (Αρης). Τα χρόνια του Φερνάντεζ (ΟΦΗ) φαίνονται, όσο και η κλάση του. Ο πρώτος γύρος ήταν βέβαια του Ρομπέρτο (Ολυμπιακός). Καλύτερος μακράν του δεύτερου.

Απογοήτευση; Ο Μιχάλης Σηφάκης. Να χάσεις τη φανέλα του βασικού στον Ατρόμητο δεν είναι εύκολο…

Δεξί μπακ

Ο Σαλίνο (Ολυμπιακός) είχε τα πάνω του και στα κάτω του. Ο Μαρινάκης (ΠΑΟ) έδωσε λύσεις στην αρχή κυρίως, όπως κάνει και τώρα στο τέλος, επιτέλους, ο Σπυρόπουλος (ΠΑΟ).Περισσότερο από τους δύο έπαιξε σε αυτή τη θέση ο Τριανταφυλλόπουλος, (ΠΑΟ) που όμως είναι στόπερ στην ψυχή και ταλαιπωρείται. Ταλαιπωρείται και ο Ναβάρο (Αστέρας) που μπακ δεν είναι. Ο Μπαξεβανίδης (Ξάνθη) έχει καλά στοιχεία αλλά μοιάζει να χει χάσει έκρηξη. Καλό πρωτάθλημα κάνει και ο Μπούρμπος (ΟΦΗ) και ο Κούρτνι (Πανιώνιος). Αλλά ο καλύτερος ήταν ο Κίτσιου (ΠΑΟΚ) που άρχισε να βάζει και γκολ!

Απογοήτευση ο Σκόνδρας (ΠΑΟΚ): τον έχει αδικήσει λίγο ο Στέφενς αλλά έπρεπε να είναι καλύτερος.

Αριστερό μπακ

Ο χωρίς αναπληρωματικό Νάνο (ΠΑΟ), παίξε παίξε βελτιώθηκε. Ο Κούρος (Πανιώνιος) έχει τη μικρότερη προβολή και τη σταθερότερη απόδοση. Ο Λίνο (ΠΑΟΚ) δίνει πάντα λύσεις, αλλά τα χρόνια πέρασαν. Ποιοτικότατος, αλλά λίγο πεσμένος, ο Γιαννούλης (Ατρόμητος). Ο Σπυρόπουλος (ΠΑΟΚ), σιγά σιγά επανέρχεται. Αθόρυβος αλλά σταθερός ο γερόλυκος Πίτσος (Εργοτέλης). Ο Γκάλο (Παναιτωλικός) μασκαρεύει μέτριες αμυντικά επιδώσεις χάρη στα ωραία του στημένα. Ωστόσο εφέτος είδαμε τον καλύτερο Χολέμπας (Ολυμπιακός), που συνδίασε τις γνωστές επιθετικές του πρωτοβουλίες με καλύτερες καλύψεις στην άμυνα – ίσως γιατί νοιώθει τον ανταγωνισμό του Μπονγκ.

Απογοήτευση; Εκείνος ο καλός παίκτης που λέγεται Γιάννης Ζαραδούκας (Αστέρας) που παίζει κάθε χρόνο και πιο λίγο: του χει φάει τη θέση ο Κοντοές που αριστερό μπακ δεν είναι.

Κεντρικός αμυντικός

Έχουμε πάντα πολλούς καλούς στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όλοι του Ατρόμητου (Λαζαρίδης, Φυντανίδης, Ταυλαρίδης) κάνουν καλή σεζόν, αν όχι καλύτερη από πέρυσι. Ο Γκόιαν (Αστέρας) δυσκολεύτηκε πάρα πολύ πριν επιστρέψει σε καλό επίπεδο: με το Σανκαρέ δίπλα του θα είναι καλύτερος. Ο Αυλωνίτης (Πανιώνιος) ήταν σούπερ και δικαίως τράβηξε μάτια. Σταθερότατοι ο Γεωργίου (Λεβαδειακός), Σαρακατσάνος (Πανθρακικός) και ο Ζόρο (ΟΦΗ). Μαθαίνουν τη θέση και βελτιώνονται ο Ρισβάνης (ΠΑΟ) και ο Γούτας (Ξάνθη) και βρίσκει τα πατήματα του ο Αβραάμ Παπαδόπουλός (Ολυμπιακός). Που όμως δύσκολα μπορεί να βγάλει από την ενδεκάδα τον ο Κώστας Μανωλάς (Ολυμπιακός).

Απογοήτευση; Ο Πουλίδο (Αρης). Εχει μου λένε και κλειστοφοβία για αυτό δεν μπορεί να κάνει μαγνητική! Αν είναι δυνατόν…

Λίμπερο

Ο Βάλλας ήταν ο καλύτερος αμυντικός της Ξάνθης και φέτος. Ο Κουρμπέλης (Αστέρας) δίνει ποιότητα, αλλά ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Ο Λεάντρο (Καλλονή) είναι καλός αλλά άγουρος ακόμα. Μια χαρά είδα το Σιόβα (Ολυμπιακός) στα ματς που έπαιξε. Αφανής ηγέτης ο γίγαντας Μπίκεϊ (Παναιτωλικός) όταν δεν τρελαίνεται. Ο Κατσουράνης (ΠΑΟΚ) μοιάζει κουρασμένος – αποκάλυψη στη θέση ο Τζαβέλας (ΠΑΟΚ): ποτέ δεν περίμενα ότι μπορεί να παίξει τόσο καλά ως κεντρικός αμυντικός. Αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει από τους καλύτερους του πρώτου γύρου ο τρίτος της αξιόλογης παρέας, δηλαδή ο Βίτορ με τα γκολ του. Ξεκίνησε έτσι κι έτσι, αποδείχτηκε η καλύτερη ίσως μεταγραφή του ΠΑΟΚ.

Η σύγκριση με τον απογοητευτικό φέτος Σίλντεφελντ (ΠΑΟ), τη θέση του οποίου πήρε, τον κάνει να μοιάζει ακόμα καλύτερος.

Αμυντικός χαφ

Έτρεξε για όλους ο Μητρόπουλος (Πανιώνιος) όπως και ο Τζιόλης (ΠΑΟΚ). Παίζει με μυαλό ο Τσουκαλάς (ΠΑΣ Γιάννινα) που κάνει τις καλύτερες εμφανίσεις του. Υποφέρει μόνος του ο Μέντεζ (ΠΑΟ) που ανεβαίνει. Σταθερές αξίες ο Καρντόζο (Εργοτέλης) και ο Αγκιλέρα (Πλατανιάς). Ψυχάρες ο Βερόν (ΟΦΗ) και ο ακούραστος σχεδόν σαραντάρης (η πενηντάρης;) Ντιέ (Ξάνθη). Εκαναν πολλά και καλά μοιραζόμενοι τη θέση ο (σκόρερ φέτος!) Μανιάτης και ο Μασάδο (Ολυμπιακός). Αλλά ο καλύτερος ήταν ο γίγαντας Ιγκλέσιας (Ατρόμητος) στη καλύτερη σεζόν της καριέρας του.

Απογοήτευση; Για την ώρα ο Εν Ντινγκά (Ολυμπιακός). Οι συστάσεις που τον ακολουθούσαν ήταν εξαιρετικές, η προσφορά ελάχιστη.

Κόφτης - οργανωτής

Ο Γουνδουλάκης (Πλατανιάς) κάνει ακόμα αυτή τη δουλειά εξαιρετικά. Ο Κόρμπος (Απόλλωνας) παραδίδει μαθήματα. Ο Λάζαρ (ΠΑΟΚ) με τα πάνω του και τα κάτω του, όπως και ο Νίνης. Ο Λάγος (ΠΑΟ) μπορεί να μάθει καλά τη θέση, αν καταλάβει ότι πρέπει να είναι λιγότερο σκληρός. Ο Τετέι (Πλατανιάς) πιστεύει ότι είναι ο Τουρέ: δεν είναι, αλλά δεν είναι και κακός παίκτης. Ο Εν Ντο (Αστέρας) τρώει παιδιά κι ο Πελέ (Εργοτέλης) χρειάστηκε λίγο για να δείξει πόσο καλός είναι. Στους καλύτερους έντεκα είναι όμως ο Σάμαρης (Ολυμπιακός). Κανείς δεν περίμενε ότι θα ήταν αναντικατάστατος και ότι ο Μίτσελ θα τον πρότεινε σε όλες τις ισπανικές ομάδες! Κι έχει να μάθει κι ακόμα πολλά.

Απογοήτευση ο σπουδαίος εκείνος ταλαντούχος Γιάννης Παπαδόπουλος (Αρης). Δεν παίρνει πρωτοβουλίες, κάνει λίγα, χρειάζεται μια ένεση ηθικού Σούλη μου.

Δεξί χαφ εξτρέμ

Ο συναγωνισμός είναι τρομερός. Ο Μπέλιτς (Πλατανιάς) μοιάζει μια ομάδα μόνος του. Ο Ντε Μπλάζις (Αστέρας) είναι σίγουρα μια ομάδα μόνος του. Ο Μπαντιμπανγκά (Εργοτέλης) θα ήθελε να είναι μια ομάδα μόνος του. Ο Ζέκα (ΠΑΟ) τρέχει, όσο μια ομάδα, μόνος του. Αποκάλυψη της χρονιάς ο νεαρός Τριάδης (Ξάνθη): τακτικά καλύτερος από το Βλαχοδήμο. Υπάρχουν ωστόσο δύο που έχουν σπάσει φέτος τα κοντέρ. Ο ένας είναι ο Κάμπελ, που όμως χάθηκε σε κανά δυο κρίσιμα ματς: αν δεν είχε συμβεί αυτό θα ήταν σίγουρα στους 11 καλύτερους. Δεν είναι γιατί ο Ούμπιντες (Ατρόμητος) δεν έχει κάνει ούτε ένα λάθος ματς!

Απογοήτευση; Ο Γιαταμπαρέ. Φταίει και λίγο ο Μίτσελ που τον χρησιμοποιεί ως έξω δεξιά σε μια θέση που δεν του ταιριάζει. Αλλά ποια άραγε είναι η θέση του;

Αριστερό χαφ εξτρέμ

Ο Μπρίτο (Ατρόμητος) έχει ποιότητα, όπως και ο Ογιος (ΟΦΗ), που γίνεται συνεχώς καλύτερος. Σαν να συνέρχεται ο Κουτσιανικούλης (ΟΦΗ), που πάντως χάλασε τον πρώτο του γύρο με τις τρελές διαμαρτυρίες στην Ξάνθη. Με τα πάνω του και τα κάτω του ο Σολτάνι (Ξάνθη), που στη μέρα του μπορεί να σε τρελάνει, όπως και ο Γκαρσία (Καλλονή). Μου αρέσει πάντα ο Αραβίδης (Πανιώνιος), παίκτης που είναι παντού, όπως και ο Ουντόζι (Αρης), που μακάρι να γυρίσει. Ξεκίνησαν καλά αλλά έπεσαν ο Στόχ (ΠΑΟΚ), ο Χαντί (Εργοτέλης) κι ο Τσάβες (ΠΑΣ Γιάννινα). Ανεβαίνει και ο Πράνιτς (ΠΑΟ) και ο Κάτζι (Λεβαδειακός). Ο Βάις έκανε πολλά «υδραυλικά», αλλά πίσω από κάθε σημαντική νίκη του Ολυμπιακού, (με ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο κτλ), υπήρχε ο Νταβίντ Φουστέρ που ξεκινά από το πλάι και βρίσκεται παντού.

Δεκάρι

Ο Ιμπαγάσα (Ολυμπιακός) εξακολουθεί να έχει στιγμές κλάσεις. Ο Τσόρι (Ολυμπιακός) με το τσούκου τσούκου παιγνίδι του έκανε πολλά και ωραία. Ο Κάσες στον Πανθρακικό έγινε και Βαϊρουά και Παπαδόπουλος μερικές φορές. Ο Ντε Βινσέντι (ΠΑΣ Γιάννινα) ξεσηκώνει τους Ζωσημάδες όταν έχει τα κέφια του. Ο Ρομάνο (Εργοτέλης) δεν καταλαβαίνω πως δεν έχει δοκιμάσει σε καλύτερη ομάδα – το ίδιο και ο Ναπολεόνι (Ατρόμητος). Ο Τάτος για να σώσει τον Αρη θα πρέπει να γίνει Ζιντάν: δεν είναι απλο. Ομόρφυνε το παιγνίδι της Ξάνθης ο Κάρλος Κάλβο με τα υπέροχα στημένα, έχει βάλει ο Λεοζίνιο (Καλλονή) μερικά από τα ωραιότερα γκολ της χρονιάς, ενώ ο Αμπέιντ αποδείχτηκε καλύτερος από τον Ατζαγκουν (ΠΑΟ). Θα πρεπε να είναι στους 11 ο Σαβιόλα, όμως θα ήταν αδικία για το Λούκας που έχει φτιάξει τα πιο πολλά γκολ του ΠΑΟΚ. Τον αδικεί ο Στέφενς που τον εξορίζει στο πλάι, ας μην το κάνω κι εγω. Κρίμα είναι.

Θυμάται κανείς τον απογοητευτικό Μπαϊράμι, που ήρθε με συστάσεις από τον Ιμπρα;

Σέντερ φορ

Ο Παπαδόπουλος (Ατρόμητος) λύνει τα προβλήματα του Παράσχου. Ο Σολάρι (Ξάνθη) κάνει εξαιρετική δουλειά. Ο Παπάζογλου (ΟΦΗ) κράτησε ζωντανό τον ΟΦΗ. Δίνει λύσεις ο Τόρες (Πλατανιάς) και μοχθεί ο Διαμαντάκος (Εργοτέλης), αλλά και ο Μπαράλες (Αστέρας). Ηγέτης ο Καμαρά (Παναιτωλικός), ψυχάρα ο Ιλιτς (ΠΑΣ Γιάννινα) καθοριστικός ο Μάντζιος (Λεβαδειακός). Το μέλλον ανήκει στους δυο all around κυνηγούς του Αναστασίου δηλαδή στον Καρέλη και τον Κλωναρίδη. Ο ΠΑΟ θα είχε τον καλύτερο, δηλαδή τον αναγεννημένο Μπέργκ, αν δεν υπήρχε στον Ολυμπιακό ο «Βεζύρης» Μήτρογλου – ό,τι καλύτερο έχουμε δει στη θέση του φορ τα τελευταία χρόνια.

Ποιος με απογοήτευσε; Ο Στέφανος Αθνασιάδης. Του έχω τεράστια εκτίμηση για να του συγχωρήσω τόσο μέτριες εμφανίσεις. Κλάους σε περιμένουμε…