Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε ένα επεισοδιακό καλοκαίρι κάνοντας ρεκόρ μεταγραφικών κινήσεων – γεγονός πάντως που δεν μοιάζει και να ενθουσίασε τον κόσμο του. Είναι εντυπωσιακό ότι σε σχέση με πέρυσι έφυγαν από τον Ολυμπιακό συνολικά 18 παίκτες και ήρθαν 16 κι αναφέρομαι μόνο στους δηλωμένους στο ρόστερ της πρώτης ομάδας κι όχι σε παίκτες σαν τον Κατάι ή τον Τάτο, που ήταν πέρυσι δανεικοί. Ωστόσο μια προσεχτική ματιά δείχνει ότι αυτό το απίθανο πάρε δώσε ήταν πολύ δύσκολο να μην συμβεί.

Γιατί έφυγαν

Ας δούμε τις περιπτώσεις των παικτών που έφυγαν και τις αιτιάσεις των ανθρώπων του Ολυμπιακού. Για τον Μανωλά και τον Σάμαρη, τα χρήματα που προσφέρθηκαν, ήταν πάρα πολλά και θα ήταν τεράστιο λάθος η διοίκηση να τα αρνηθεί. Τρεις έφυγαν γιατί μετά τους τραυματισμούς τους δεν κατάφεραν να βοηθήσουν, αναφέρομαι στον Μασάδο τον Σαβιόλα και τον Πέρεζ. Για τον Πέρεζ ο Ολυμπιακός, που ήξερε την ευπάθειά του, είχε όρο στο συμβόλαιο του που πρόβλεπε την επιστροφή του στην Βιγιαρεάλ, τον οποίο και λογικά ενεργοποίησε. Ο Μασάδο και ο Σαβιόλα, δεν συγκαταλέγονταν στις πρώτες επιλογές του Μίτσελ και είχαν και συμβόλαια που έμοιαζαν τεράστια από την ώρα που έγιναν αναπληρωματικοί. Ο Σέποβιτς έπρεπε να πάρει ματς και δόθηκε δανεικός.

Εφυγαν κάποιοι που απογοήτευσαν. Ο Μπόνγκ που ξεκίνησε καλούτσικα, αλλά στο δεύτερο γύρο χάθηκε, ο Γιαταμπαρέ που δεν είχε καν ξεκινήσει καλά και ήταν ουσιαστικά εκτός ομάδας από πέρυσι, και ο Τόρες, που θα τον θυμόμαστε μόνο γιατί είχε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, δεν έκαναν τίποτα για να δικαιολογήσουν την παραμονή τους. Ο Κάμπελ, ο Βαλντέζ και ο Μαρκάνο ήταν δανεικοί και επέστρεψαν στις ομάδες τους: ο Ολυμπιακός έκανε ότι μπορούσε να κρατήσει τον Κάμπελ, που, από τους τρεις, ήταν αυτός που πέρυσι πρόσφερε τα περισσότερα, αλλάη Αρσεναλ δεν τον πουλούσε και ο Βενγκέρ, που ήθελε να αποκτήσει καλύτερη γνώμη για το αν κάνει για την ομάδα του, δεν τον δάνεισε και σε κανένα. Ο Τάσος Παπάζογλου βαρέθηκε να κάνει τον αναπληρωματικό: το παλικάρι άξιζε περισσότερο χρόνο συμμετοχής και δικαίως εισακούστηκε η θέλησή του να φύγει. Ο Ιμπαγάσα κι ο Κάρολ μεγάλωσαν. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος και ο Χολέμπας έφυγαν για τον ίδιο λόγο που αποδεσμεύτηκαν πέρυσι οι επίσης βασικοί στον προπέρσινο Ολυμπιακό Τζεμπούρ και Αμπτούν: είχαν πρόβλημα με τον προπονητή τους. Όπως και ο Πελέ, τον οποίο ο Μίτσελ ποτέ δεν είδε με καλό μάτι γιατί αποκτήθηκε από τον Εργοτέλη χωρίς την έγκρισή του.

Θα μπορούσαν να μείνουν;

Ποιοι από τους παίκτες αυτούς θα μπορούσαν να μείνουν; Νομίζω ότι χρήσιμος θα μπορούσε να είναι αυτός που έγινε λιγότερη φασαρία όταν έφυγε: μιλάω για τον καλό αναπληρωματικό Τάσο Παπάζογλου – ωστόσο όταν τον αποδέσμευσαν κανείς δεν περίμενε ότι θα υπήρχαν τόσο μεγάλα μπερδέματα με τον Αβρααμ και μάλιστα την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου. Θα μπορούσε επίσης να μείνει κι ο Σαβιόλα, κυρίως γιατί κανείς δεν ξέρει σε τι κατάσταση γυρνάει ο Μήτρογλου. Ωστόσο τα πάνω από 3 εκατ ευρώ που στοίχιζε ετησίως είναι πολλά χρήματα για ένα παίκτη που ο προπονητής δεν υπολογίζει ως βασικό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις το διαζύγιο ήταν μια απολύτως λογική εξέλιξη.

Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να περιμένει μήπως ξαναβρεί τη φόρμα του ο Μασάδο, ούτε να κρατήσει για τον πάγκο παίκτες όπως ο Τόρες, ο Μπόνγκ (που ακόμα εδώ είναι, απλώς είναι εκτός ομάδας), ο Γιαταμπαρέ, ο Σέποβιτς, ο Βαλντέζ. Ούτε και ήταν στο χέρι των ανθρώπων της διοίκησής του να κρατήσουν τον Κάμπελ ή τον Μαρκάνο: ανήκαν σε άλλους. Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός έχασε από τους περσινούς βασικούς του τους ακριβοπληρωμένους από τη Ρόμα και τη Μπενφίκα Μανωλά και Σάμαρη, τον τραυματία Πέρεζ, τον δανεικό Κάμπελ και τον Χολέμπας, ενώ έχασεκαι δυο παίκτες 16αδας, όπως ήταν πέρυσι ο Σαβιόλα και ο Αβραάμ. Ολοι οι άλλοι που έφυγαν ήταν παίκτες που θα έφευγαν έτσι κι αλλιώς και κακώς τους συζητάμε. Ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός αγόραζε τον Κάμπελ, και δεν είχε προτάσεις για τον Μανωλά και τον Σάμαρη, ο Χολέμπας και ο Παπαδόπουλος θα έμεναν μόνο αν άλλαζε ο προπονητής και οι υπόλοιποι θα έφευγαν. Αν έλεγαν στον Ολυμπιακό ότι φέτος θα ήταν η χρονιά του Τόρες, του Μασάδο, του Γιαταμπαρέ, του Μπόνγκ, του Σέποβιτς και του Βαλντέζ απλώς θα κορόιδευαν τον κόσμο.

Ο μόνος αιφνιδιασμός

Τις δυνατότητες προσφοράς αυτών που ήρθαν θα τις δούμε και θα τις κρίνουμε προσεχώς: πρέπει να περιμένουμε. Ωστόσο ό,τι άλλο έγινε, αν και υπερβολικό, δεν είναι ανεξήγητο. Ο Ολυμπιακός φάνηκε να αιφνιδιάζεται μόνο από τις εξελίξεις που είχαν να κάνουν με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο: πιστεύω πως αν ήξερε τις προθέσεις φυγής του πρώην αρχηγού του θα είχε αποκτήσει ένα στόπερ ακόμα. Κατά τα άλλα οι αλλαγές ήταν πολλές μεν, πλην όμως προγραμματισμένες. Για τη θέση του Μανωλά και του Μαρκάνο ήρθαν ο Αμπιντάλ και ο Μποτία: ο Σιόβας υπάρχει. Για τη θέση του Σάμαρη ο Μιλιβόγεβιτς και ο Μπουχαλάκης που προορίζεται για δεύτερος κόφτης. Ο Αυλωνίτης είναι ο νέος Παπάζογλου: θα κάνει υπομονή και θα πρέπει να είναι έτοιμος να βοηθήσει. Για τις θέσεις του Πέρεζ και του Κάμπελ ήρθαν ο Ντουρμάζ, ο Γκαζαριάν και ο Ντοσεβί. Τον Χολέμπας αντικατέστησε ο Μαζουάκου και τον Μπονγκ ο Γιαννούλης, οι Κασάμι και Φορτούνης πρέπει να αποδειχτούν πιο χρήσιμοι του Μασάδο και του Γιαταμπαρέ, ο Αφελάι θα πάρει τα γαλόνια του Σαβιόλα, ο Διαμαντάκος προστέθηκε γιατί λείπει ακόμα οΟλαϊτάν, ο Μπενίτες είναι το νέο στοίχημα – καθώς το περσινό ήταν ο Σέποβιτς. Νομίζω ότι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι το κλειδί είναι πάλι ο Μήτρογλου και ο Τσόρι. Αυτοί με τον Ρομπέρτο, τον Αμπιντάλ και τον Μανιάτη αποτελούν και τον κορμό της ομάδας.

Θα υπάρξει υπομονή;

Υπήρξαν είναι αλήθεια πολλές αλλαγές. Πιθανότατα τον Ολυμπιακό θα πρέπει να προβληματίσει κάτι άλλο: μήπως είναι τελικά καλύτερο αντί να συντηρεί δυο ενδεκάδες, να έχει μια δεύτερη ενδεκάδα, αποτελούμενη από πολλούς έλληνες παίκτες που είναι και ευκολότερο να ριζώσουν και μια πρώτη ενδεκάδα με ξένους με μεγαλύτερα συμβόλαια. Αυτό προσπαθεί να το κάνει ο ΠΑΟΚ φέτος, το έκανε ουσιαστικά πέρυσι ο ΠΑΟ και ως πρακτική είναι ενδιαφέρουσα. Όμως δεν δίνει κάποιο αέρα υπεροχής και το σπουδαιότερο δεν θα το ευλογούσε ως σχέδιο ποτέ οΜίτσελ. Ο οποίος απομάκρυνε αρκετούς, έκανε εισηγήσεις για κάμποσους, απέρριψε κυρίως παίκτες με μεγάλα συμβόλαια όπως ο ίδιος παραδέχτηκε κι ορκίστηκε στη συνέντευξή του στη Νοva τη μέρα της κλήρωσης ότι θα έχει μοντάρει το νέο Ολυμπιακό σε χρόνο ρεκόρ ακριβώς όπως πέρυσι.

Είναι βέβαιο ότι λίγο παραπάνω χρόνο φέτος θα χρειαστεί. Να δούμε ποια θα είναι η υπομονή του κόσμου, αλλά και η στήριξη της διοίκησης, αν η ανάγκη για μοντάρισμα φέρει στραβοπατήματα νωρίς νωρίς…