Μετά τη λήξη του ισόπαλου 0-0 στο «Απόστολος Νικολαΐδης», ήταν ευδιάκριτη στα social media η σύγκριση αυτού του αθηναϊκού ντέρμπι, με αντίστοιχα περασμένων ετών. Ασφαλώς, όλοι εκφράζονταν υπέρ του παρελθόντος, παραθέτοντας τους παίκτες που στελέχωναν τους δύο αντιπάλους, το γεγονός ότι τα ματς έκριναν τίτλους ή την πρώτη θέση και φυσικά, την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην εκάστοτε έδρα διεξαγωγής.

Διότι για να είμαστε ειλικρινείς, ελάχιστα θύμιζαν ότι στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας έπαιζαν ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ. Οι λίγοι οπαδοί ήταν "μαγκωμένοι", ο γηπεδούχος απέχει 13 βαθμούς από τον πρωτοπόρο και η φιλοξενούμενη δεν ήταν καν στην πεντάδα για τα play offs.

Παιχνίδια με ανάλογο θέαμα έχουν διεξαχθεί και παλαιότερα και θα διεξαχθούν στο μέλλον. Τους καλύτερους παίκτες να έχουν οι δύο ομάδες, πάντα μερικά ντέρμπι θα έχουν ωραίο ποδόσφαιρο και κάποια άλλα, το χειρότερο. Οι γενικότερες προϋποθέσεις είναι που δημιουργούν απαισιοδοξία στους οπαδούς του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ και όχι η κακή απόδοση στο συγκεκριμένο ματς.

Κανένας δεν κέρδισε

Περαιτέρω, προφανώς δεν προκύπτει κερδισμένος από αυτό το παιχνίδι. Ούτε θα μπορούσε να προκύψει, γιατί μία νίκη δεν είναι ικανή να αλλάξει την πορεία που έχουν οι δύο αντίπαλοι τη φετινή σεζόν. Απλώς, θα είχαν ένα ευχάριστο διάλειμμα από την άσχημη πραγματικότητα τους.

Από την άλλη, δεν είναι παράλογος ο ισχυρισμός ότι ο Παναθηναϊκός, με βάση τις απουσίες του, στάθηκε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο. Κατά γενική ομολογία, η ΑΕΚ δύσκολα θα ξαναπαίξει στο «Απόστολος Νικολαΐδης» υπό τέτοιες συνθήκες και έχασε μία μοναδική ευκαιρία για το «διπλό». Δεν παραγνωρίζεται ότι και αυτή δεν είναι στα καλύτερα της, αλλά είναι έχει καλύτερο momentum.

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού έχουν λόγους να περιμένουν βελτίωση στο άμεσο μέλλον. Όχι ότι ξαφνικά η ομάδα θα αρχίσει να αποδίδει εξαιρετικά, αλλά με τους παίκτες που θα ενσωματωθούν, με τον εξορθολογισμό από τον Ουζουνίδη και με την ελάφρυνση του προγράμματος, θα δημιουργηθεί μία προοπτική.

Η αποτυχημένη σεζόν δεν αλλάζει

Η σεζόν κρίνεται αποτυχημένη για τον Παναθηναϊκό και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Ωστόσο, η κατάκτηση του Κυπέλλου, η συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League και η οικοδόμηση ενός «κορμού» για το μέλλον, θα δώσουν ένα διαφορετικό και ελπιδοφόρο φινάλε. Γιατί αν η σεζόν τελειώσει «μαύρη και άραχλη», τότε θα αρχίσουν άλλες συζητήσεις…

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης με τις επιλογές του στην ενδεκάδα, έδειξε τη φιλοσοφία που θα ακολουθήσει. Προτίμησε τον Ευαγγέλου και τον Μαρινάκη από τον Ρέις, μία απόφαση ενδεικτική των κατευθύνσεων που έχουν δοθεί. Σε όποια θέση υπάρχει Έλληνας, θα προτιμάται έναντι ενός ξένου αμφιβόλου αξίας.

Εννοείται πως ανάλογη θα είναι η πολιτική στις μεταγραφές. Ένας Έλληνας με προοπτική, ιδίως εάν έχει αναδειχθεί από την ακαδημία, θα προκρίνεται από έναν ξένο αμφιβόλου αξίας. Οι αλλοδαποί του ρόστερ θα έχουν το προφίλ του Άντι Πόπα: γεμάτες σεζόν, σε καλή ηλικία, με παραστάσεις και να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό για να ανέλθουν αγωνιστικά.

Κριτική σε ατομικό επίπεδο

Σε ατομικό επίπεδο, ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος δείχνει ότι μπορεί να αντέξει την πίεση του βασικού. Είχε μία λάθος έξοδο και οι άλλες αντιδράσεις του ήταν σωστές. Ο Δημήτρης Κουρμπέλης ήταν καλός ανασταλτικά και στο δεύτερο ημίχρονο, πήρε πρωτοβουλίες και συνέβαλε στην κυκλοφορία της μπάλας και φανερώνει τις ικανότητες του. Ο Ράσμους Τελάντερ έχει βρει ρυθμό και θυμίζει τον στόπερ που εντυπωσίασε τους φίλους του Παναθηναϊκού, ενώ ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος έχει διάθεση, δεν φοβάται την ατομική προσπάθεια, αλλά πρέπει να γίνει πιο ουσιαστικός.

Ειδική μνεία επιφυλάσσεται για δύο ποδοσφαιριστές… Ο Νίκος Μαρινάκης έχει εξελιχτεί στον «μπαλαντέρ», που καλύπτει όποιο κενό προκύψει. Προηγουμένως ήταν αμυντικός χαφ, στο αθηναϊκό ντέρμπι ήταν δεξιός μπακ και ίσως στη διάρκεια του Ιανουαρίου, να παίξει κάπου αλλού. Μυστηριωδώς, κάθε φορά που η αποχώρηση φαίνεται να πλησιάζει, καταλήγει βασικός. Το κάνει αδιαμαρτύρητα, βοηθά με αποτελεσματικότητα και είναι ένας πραγματικός «στρατιώτης».

Για τον Στέφανο Ευαγγέλου χρειάζεται ψυχραιμία και όχι αποθέωση. Ο Ευαγγέλου έκανε λάθη, ένα κραυγαλέο στην αρχή και μερικά μικρότερα στη συνέχεια. Βελτιώθηκε από το 30’ και έπειτα, έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του και με χρησιμοποιώντας το μυαλό του. Έχει πολλές δυνατότητες και έχει έναν προπονητή ο οποίος θα τον κρατήσει προσηλωμένο και ταπεινό.

Ερασιτεχνική ενέργεια ο Μπουμάλ

Ο Μπουμάλ ήταν απογοητευτικός και έχει ανάγκη από μία επανεκκίνηση. Ειδικά το λάθος του στις καθυστερήσεις, που απέφερε ένα κόρνερ από το πουθενά για την ΑΕΚ, ήταν ερασιτεχνική και ανόητη ενέργεια.

Οι Λουντ και Χουλτ έπρεπε να δώσουν περισσότερα, ο Βιγιαφάνιες είχε καλή απόδοση, ο Λέτο έκανε υπέρβαση με τρεις συνεχόμενες συμμετοχές και ο Μπεργκ δεν τροφοδοτήθηκε επαρκώς.

Το ματς δεν επιδέχεται περισσότερης κριτικής. Ο Παναθηναϊκός έχει βγάλει τα 4 από τα 8 παιχνίδια του Ιανουαρίου, έχει άλλα 4 και πρέπει να το κάνει με λίγες επιλογές. Ο Ζέκα εξέτισε την ποινή του και την Πέμπτη εναντίον του Πλατανιά θα είναι στην ενδεκάδα και ο Ουζουνίδης θα περιμένει τα νεότερα από τους Μολέντο, Κουτρουμπή και Μέστο. Άλλες προσθήκες δεν υπάρχουν, οι μεταγραφές έχουν πάρει «μετάθεση» για το τέλος Ιανουαρίου και το ζητούμενο παραμένει η επίτευξη νικών με κάθε μέσο.

Ώστε ο Παναθηναϊκός να μπορέσει να σχεδιάσει το πλάνο του με μεγαλύτερη άνεση, με ηρεμία και με προσοχή. Επειδή στην πραγματικότητα, αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για το σύλλογο, προκειμένου να επιστρέψει κάποια στιγμή στη θέση που του αρμόζει.