Σοβαρά τώρα, θέλετε να μιλήσουμε για πρωτάθλημα; Δεν έχω κανένα πρόβλημα να κάνουμε αφιερώματα για την ευστοχία του Τζάλμα Κάμπος και του Ιμπάρμπο, να γράψουμε για τις τέσσερις θέσεις του Μπακασέτα, να πούμε για 1000ή φορά γιατί ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ δεν απέκτησαν έναν έξτρα χαφ και γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έχει έναν φορ – γκολτζή και μια λύση παραπάνω στη μεσαία του γραμμή.

Τα έχουμε πει και τα έχουμε γράψει όλα αυτά. Και άλλα, πολλά. Να μιλήσουμε για το λάθος της ΑΕΚ με τον Κετσπάγια, για το πρόβλημα του Στραματσόνι στο coaching και την αλλαγή εικόνας του Παναθηναϊκού σε πολλά β’ ημίχρονα, για την επιμονή του Ίβιτς στο 4-3-3 χωρίς να δοκιμάζει το 4-4-2, για ό,τι ποδοσφαιρικό θέλετε. Έχει, όμως, νόημα; Υπάρχει ουσία;

Με υπερχειλισμένη την αίσθηση αηδίας, όντας "άδειος" γι' αυτό με το οποίο καλούμαστε να ασχοληθούμε, αναρωτιόμουν το βράδυ του Σαββάτου μετά το ματς στο Περιστέρι ποια είναι η δική μας θέση σε όλο αυτό. Και κατέληξα στο ότι ακόμη και εκείνοι οι φίλαθλοι και οι δημοσιογράφοι που έχουν κάθε καλή θέληση να ασχοληθούν πρωτίστως με το ποδόσφαιρο και μετά με όλα τα «γύρω – γύρω», υπόκεινται σε πνευματικό και επαγγελματικό βιασμό. Ετσιθελικά. Με «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Χαλάει το μυαλό σου, η διάθεσή σου να γράψεις για παίκτες – διατάξεις – τακτικές – προπονητές – ποδόσφαιρο. Υποχρεώνεσαι εκ των πραγμάτων να αναφερθείς σε όλα τα υπόλοιπα.

ΔΕΝ "ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ" Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Συγγνώμη, αλλά ανάλυση φάσεων για το ματς Ατρόμητος – Ολυμπιακός, δεν θα διαβάσετε σ’ αυτό το κείμενο. Μπορείτε να διαβάσετε αλλού, μπορείτε να δείτε τα highlights, μπορείτε να παρακολουθήσετε και όλο το ματς. Μπορείτε να απευθυνθείτε σε άλλα κείμενα. Ο καθένας έχει τη γνώμη του, την εικόνα του, το μυαλό του και την δημοσιογραφική κοσμοθεωρία του. Ωφέλιμο είναι για κάθε αναγνώστη να διαβάζει πολλά, να έχει και τη δική του άποψη και να επιλέγει.

Για να μην τα πολυλογούμε, νομίζω ότι το πρωτάθλημα τελείωσε ως προς την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να «αυτοκτονήσει» για να χάσει αυτόν τον τίτλο και δεν το συνηθίζει. Νίκησε με την εύνοια της διαιτησίας Πανιώνιο, ΠΑΟΚ και Ατρόμητο, πέρασε αλώβητος το δύσκολο πρόγραμμα, η διαφορά θα ανοίξει ακόμη περισσότερο μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου από τους «διώκτες» του. Ακόμη κι αν φέρει ισοπαλία ή χάσει την Κυριακή από τον Παναθηναϊκό. Έχει πάρα πολύ εύκολο πρόγραμμα, οι άλλοι θα χάσουν βαθμούς και στα μεταξύ τους παιχνίδια και σε κάποια από τα υπόλοιπα, το ματς έχει λήξει με νικητή τον πρωταθλητή. Οφσάιντ Πανιώνιου και χαρισμένη κόκκινη στη Νέα Σμύρνη, γκολ οφσάιντ και χαρισμένη κόκκινη με τον ΠΑΟΚ, πέναλτι και γκολ - οφσάιντ του Ατρόμητου χθες. Ολες οι αποφάσεις υπέρ του πρωταθλητή.

Αν φέρουν ευθύνη και οι άλλοι τρεις; Ασφαλώς. Ουδείς εμπόδισε την ΑΕΚ να νικήσει Ηρακλή και Πανιώνιο. Ουδείς ισχυρίστηκε ότι φταίει κάποιος άλλος πλην του ίδιου του Παναθηναϊκού για την απώλεια πέντε βαθμών στα παιχνίδια με την Ξάνθη και τη Βέροια. Αυτοί, όμως, όπως και ο ΠΑΟΚ, στα περισσότερα από τα παιχνίδια στα οποία δεν θα πιάσουν την πρέπουσα απόδοση (όχι σε όλα, αλλά στην συντριπτική πλειονότητά τους!), θα το πληρώσουν. Θα κάνουν λάθη ατομικά, θα χάσουν ευκαιρίες; Θα βρεθούν σε κακή μέρα, θα τους «στραβώσει» το παιχνίδι; Ε, 9/10 φορές θα χάσουν βαθμούς. Ενίοτε και με αδικία από την διαιτητική τριπλέτα. Όπως του Παναθηναϊκού στο Αγρίνιο (γκολ Μπεργκ- οφσάιντ) και του ΠΑΟΚ στη Βέροια (γκολ Φακούντο Περέιρα – οφσάιντ). «Λεπτομέρειες», θα πείτε. Σωστά. Οι «λεπτομέρειες», όμως, καθορίζουν τη ροή μιας σεζόν. Και όταν μαζεύονται πολλές, καθορίζουν εν μέρει και την ατμόσφαιρα σε μια ομάδα, όταν το πρωτάθλημα βάσει ρόστερ είναι ανταγωνιστικό.

Το εφετινό έτσι άρχισε. Ως «ανταγωνιστικό» πρωτάθλημα. Κυρίως λόγω Ολυμπιακού. Με όλα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι και με τον σχηματισμό ενός ανομοιόμορφου ρόστερ με καταπληκτική μεσοεπιθετική γραμμή και πάμπολλες λύσεις από τη μέση και μπροστά, αλλά και με τη χειρότερη αμυντική τετράδα της τελευταίας 20ετίας για τους Ερυθρόλευκους χωρίς αξιόλογες μεταγραφές στην άμυνα και με τραυματισμένο τον Ομάρ, δηλαδή τον καλύτερο της τετράδας. Δευτερευόντως, λόγω της ενίσχυσης των υπόλοιπων, οι οποίοι – με τις ελλείψεις και τα λάθη τους – έχουν καλύτερο έμψυχο δυναμικό συγκριτικά με την περυσινή σεζόν. Έγινε ακόμη πιο ανταγωνιστικό μετά την ήττα των Ερυθρόλευκων από τη Λάρισα. Κάπου εδώ, όμως, τέλη Οκτωβρίου, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Να τα κάνουνε πενηνταράκια; Αντε, να τα κάνουμε. Αυτός ο Ολυμπιακός μπορεί να χάσει βαθμούς maximum σε δέκα από τα 30 ματς της σεζόν. Στα έξι μέσα – έξω με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, με Πανιώνιο – Ατρόμητο εκτός έδρας και σε δύο επαρχίες (βαλ’τε όποια έδρα θέλει ο καθένας, πέρυσι επί παραδείγματι ήταν τα Χανιά, εφέτος ήταν η Λάρισα, θα κάνει άλλη μία τουλάχιστον). Προσοχή: αυτά τα δέκα ματς είναι τα «επικίνδυνα». Είναι τα «εν δυνάμει». Αυτό δεν συνεπάγεται ότι θα χάσει βαθμούς ΣΕ ΟΛΑ. Αλλά σε κάποια εξ΄αυτών. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ο… Θρασύβουλος. Εχει την καλύτερη/πληρέστερη μεσοεπιθετική γραμμή, το ακριβότερο ρόστερ, την ισχυρότερη έδρα, σκληράδα πρωταθλητή και την πιο ικανή διοίκηση. Δεν είναι, όμως, και η… Μπαρτσελόνα! Ούτε οι άλλοι «τρεις» είναι η Ρεάλ και η Μπάγερν. Αυτονόητο είναι ότι θα χάσουν βαθμούς. Αυτονόητο, όμως, δυστυχώς για την ανταγωνιστικότητα και το ενδιαφέρον της σεζόν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ότι θα χάσει και ο πρωταθλητής τους «αντίστοιχους» βαθμούς όταν δεν βρεθεί σε καλή μέρα, όταν ο Μποτία με τον Ντα Κόστα θα συνεχίζουν το κρεσέντο τους, όταν ο νεαρός Ρέτσος δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί ως αριστερός μπακ, όταν ο Μιλιβόγεβιτς δεν θα μπορεί να τρέχει για τρεις συμπαίκτες του.

Όλα είναι «αλυσίδα». Οι γκέλες των «τριών» προκαλούν γκρίνια, μιζέρια, πίεση, απολύσεις προπονητών, γιούχες, φθορά παντού. Οι νίκες του Ολυμπιακού προσθέτουν αυτοπεποίθηση, προσφέρουν ηρεμία, ντριμπλάρουν τα προβλήματα. Κάπως έτσι, με τρία παιχνίδια στα οποία εκτός από την αναμφισβήτητη ικανότητα του Ιντέγε, του «Μίλι», του Φορτούνη, του Ελιονούσι, του Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός λόγω της εύνοιας δεν πλήρωσε τα «στραβά» του και η διαφορά "άνοιξε" δεδομένης της αστάθειας των άλλων τριών.

Αυτός ο Ολυμπιακός δεν είναι «του Βαλβέρδε». Είναι μια ομάδα με τρομακτικές αδυναμίες στην ανασταλτική λειτουργία της. Είναι «τρωτός», όπως και οι υπόλοιποι τρεις. Αλλά μετά από καθέναν εκ των τριών αγώνων, ο αντίπαλος φεύγει με σκυμμένο κεφάλι και με μια ανακοίνωση/δήλωση για τους διαιτητές! Μια ο Πανιώνιος, δεύτερη ο ΠΑΟΚ, τρίτη ο Ατρόμητος! Στο τέλος της σεζόν, όλα αυτά, τα «Οκτωβριανά», θα έχουν ξεχαστεί και η φιέστα στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα είναι και πάλι λαμπερή. Η ιστορία, όμως, του εφετινού πρωταθλήματος, γράφτηκε με κεφαλαία γράμματα μέσα σε ένα μήνα. Να είμαστε όλοι καλά, να έχουμε την υγειά μας, του χρόνου πάλι.

Υ.Γ. Χορταστικό πρώτο ημίχρονο από τον Παναθηναϊκό, με 9 τελικές και 5 ευκαιρίες. Αν δεν ήταν το blooper Μπαρτολίνι - Περνίς - Ιντζόγλου στο 58' για να μπει ο Λέτο με τη μπάλα μέσα στα δίχτυα, δύσκολα θα νικούσε και πάλι τον Ηρακλή. Πάλι σούπερ ο Βιγιαφάνιες, πρώτο με ουσιαστική προσφορά ματς του Εμποκού, τέσσερις χαμένες ευκαιρίες από τον Μπεργκ. Το μίνιμουμ ήταν το 2-0...

* Follow me on Twitter: Seretinio