Ο,τι και να κάνουν, ό,τι και να πουν οι προπονητές, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό για τις νίκες και τις ήττες των ομάδων ανήκει στους ποδοσφαιριστές. Ωστόσο η τακτική, το πλάνο, η νοοτροπία κάθε ομάδας στον αγωνιστικό χώρο καθορίζονται από τους τεχνικούς. Όχι μόνο πριν από κάθε ματς, αλλά και από τη συνολική δουλειά τους με την ομάδα στην καθημερινότητα.

Σ’ αυτό υπερτερεί ο ΠΑΟ, διότι ο Περέιρα είναι σαφές που ακόμη ψάχνει και ψάχνεται κάτι απολύτως λογικό. Βρίσκεται ακόμη σε περίοδο προσαρμογής και αυτό θετικό για τον Ολυμπιακό που διαθέτει σε γενικές γραμμές καλύτερο και πλουσιότερο έμψυχο δυναμικό, θετικό δεν είναι. Μια σύντομη πρόγευση του ντέρμπι, χωρίς να ανακατευτούμε με τα εξωαγωνιστικά προς το παρόν και με την επισήμανση ότι σε μεγαλύτερο βαθμό τη ροή του ματς θα την καθορίσει η τακτική που θα επιλέξει ο Περέιρα και όχι ο Αναστασίου: αν δηλαδή θα πάμε σε ανοιχτό ή σε πολύ κλειστό ματς…

"Αιώνιο" ντέρμπι στον Stoiximan.gr με 0% Γκανιότα & 140 + ειδικά στοιχήματα!

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ +

+ Δεν έχει πίεση για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, δεν θα τον «κατηγορήσει» κανένας αν δεν το πάρει πλέον, οι χαμένοι βαθμοί του παρελθόντος δεν επιστρέφονται.

+ Η έδρα θα τον βοηθήσει εκτός κι αν το ματς πάει σε…0-2, οπότε ουδείς μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα τον στηρίξει 100% για να το «γυρίσει». Ο Ολυμπιακός έχει παίκτες με προσωπικότητα. Εμπειρία από Λεωφόρο, όμως, έχουν οι λιγότεροι, όχι οι περισσότεροι. Ο ΠΑΟ μπαίνει εφέτος με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στα εντός έδρας ματς.

+ Εκρηξη σε ατομικό επίπεδο δεν παίρνει από πολλούς παίκτες (εξαιρέσεις οι Μαυρίας, Ατζαγκούν, Καρέλης), αλλά υπερτερεί σε αντοχές από τον αντίπαλό του. Και λόγω της κόπωσης από ταξίδι/ματς στο Κίεβο και… γενικώς, όπως έχει φανεί από την παραγωγικότητα/απόδοσή του ΠΑΟ στα β’ ημίχρονα της Σούπερ Λίγκας, ακόμη κι όταν συμμετείχε σε Ευρώπη και Κύπελλο.

+ Εχουν μάθει οι μέσοι και οι επιθετικοί του να παίζουν σωστά χωρίς τη μπάλα σε συγκεκριμένους χώρους. Μπορεί να μπερδέψει τον αντίπαλο με αλλαγή θέσεων Καρέλη/Μπεργκ/Πέτριτς/Ατζαγκούν.

+ Βελτιωμένος αμυντικά στον αέρα, όπου πολλάκις έχει κριθεί εναντίον του «ντέρμπι αιωνίων», δέχεται λίγες ευκαιρίες στη Λεωφόρο πια.

+ Εχει τη δυνατότητα «εκπλήξεων» είτε στο αρχικό σχήμα, είτε με αλλαγές, αλλά ΜΟΝΟ στην επίθεση. Κλωναρίδης, Μαυρίας, Νίνης, Νάνο προσφέρουν επιλογές…

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ –

• Αν πιεστεί σωστά ο Σίλντενφελντ στην πρώτη πάσα, δεν έχει εύκολη ανάπτυξη από την άμυνα με τη μπάλα στα πόδια, λόγω των αδυναμιών Ταυλαρίδη/Λαγού στον συγκεκριμένο τομέα.
  

• Η αριστερή πτέρυγά του με Χουχούμη/Πράνιτς έχει πρόβλημα αμυντικά όταν ο νεαρός πιστεύει πολύ στις αντοχές του και δεν καλύπτεται σωστά από τον Κροάτη στα «ανεβάσματά» του, με αποτέλεσμα να κουράζεται και να υποπίπτει σε αμυντικά σφάλματα.
  

• Οποιοσδήποτε κι αν επιλεγεί ως δεξιός μπακ μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα αν ο Ολυμπιακός αποφασίσει να παίξει πολύ από εκείνη την πτέρυγα. Με Ζέκα μπακ – Ατζαγκούν χαφ, ο ΠΑΟ βγάζει περισσότερη πίεση, αλλά «χάνει» επιθετικά, επειδή ο Πορτογάλος δεν θα παίρνει συχνά πολλά μέτρα προς την αντίπαλη περιοχή.
  

• Το υπερβολικό πάθος μπορεί να τον οδηγήσει σε κάρτες, με απρόβλεπτες επιπτώσεις.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΑΙΖΑ

4-3-2-1 (4-1-4-1). Εφόσον ο Νάνο και ο Μέντες είναι παίκτες ρυθμού και δεν τον έχουν… η εξής ενδεκάδα: Στιλ – Ζέκα, Χουχούμης – Ταυλαρίδης – Σίλντενφελντ – Λαγός, Πράνιτς, Ατζαγκούν – Πέτριτς – Μπεργκ – Καρέλης.

Ο Καρέλης στην κορυφή της επίθεσης. Επειδή μπορεί να πρεσάρει περισσότερο τους στόπερ, έδειξε βελτίωση στα «τελειώματα» εντός περιοχής και θα ήθελα τον Μπεργκ εκτός αυτής, πιο «ελεύθερο», να παίξει και με το μυαλό του, όπως και ο Πέτριτς, βρίσκοντας περισσότερους χώρους. Ο Μπεργκ αριστερά πίσω από τον Καρέλη και Πέτριτς πιο δεξιά, όπως στην εκκίνηση του αγώνα με τον ΟΦΗ. Ο Ατζαγκούν να στηρίζει τον Ζέκα αμυντικά και να δίνει μαζί με τον Πράνιτς στηρίγματα υποδοχής στην πρώτη πάσα, αν και δεν θα απέκλεια τις μακρινές πάσες προς τον Πέτριτς, με πίεση ψηλά για τις δεύτερες μπάλες από τις αποκρούσεις των αμυντικών.

Πίεση μεθοδικά ψηλά γιατί ο Σαντάνα έχει πρόβλημα στο κατέβασμα της μπάλας, όσο το δυνατόν πιο γρήγορος (όχι βιαστικός) ρυθμός παιχνιδιού και πρέσινγκ για να κουραστεί ο Ολυμπιακός.

Προσοχή ασφαλώς σε Φορτούνη/Τσόρι (όποιος κι αν επιλεγεί) και λίγες προσπάθειες να βγει ο στόπερ μπροστά από τον Μήτρογλου (δύσκολο). Περισσότερη προσοχή στα «σπασίματα» του Μήτρογλου προς τους συμπαίκτες του και στην κίνησή του χωρίς τη μπάλα. Επίσης προσοχή αν ο Ολυμπιακός παίξει με εξτρέμ, δίνοντας επιπλέον στηρίγματα στους ακραίους μπακ ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα 1 Vs 1. Πολύ «μπλα-μπλα» στους παίκτες για τη συγκέντρωση στις στατικές φάσεις, αλλά και να για να μην «χάσουν το μυαλό τους» από την ατμόσφαιρα της κερκίδας (κάρτες, δίψα, επιπολαιότητες, άγχος).

Στο μεταξύ, θυμηθείτε να παίξετε το "Αιώνιο" ντέρμπι στον Stoiximan.gr με 0% Γκανιότα & 140 + ειδικά στοιχήματα!

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ +

+ Εχει δύο αποτελέσματα για να φύγει με χαμόγελο. Το ίδιο ίσχυε και στην Τούμπα. Πήρε ισοπαλία και θεωρήθηκε (και λόγω απόδοσης των δύο ομάδων) νίκη. Βέβαια στο παρελθόν έχουν ηττηθεί ομάδες που πήγαν να παίξουν για δύο αποτελέσματα. Και οι Πράσινοι και οι Κόκκινοι (πρόσφατα εφέτος, σε όλα τα ευρωπαϊκά εκτός έδρας παιχνίδια τους)…

+ Προέκυψε «έξτρα» κίνητρο μετά την εμφάνιση/ήττα από την Ντνίπρο. Κάθε παίκτης και ο προπονητής δεν θα πάνε στη Λεωφόρο μόνο για να «κλειδώσουν» τον τίτλο. Αλλά και με προσωπικά ερεθίσματα, διότι βρίσκονται υπό πίεση.

+ Εχει αρκετούς παίκτες με ποδοσφαιρική προσωπικότητα και «ψημένους» σε αναμετρήσεις υψηλού επιπέδου.

+ Αν ο Περέιρα αξιοποιήσει σωστά το έμψυχο δυναμικό του, υπερτερεί σε ποιότητα και στον κεντρικό άξονα και στα άκρα.

+ Εχει αρκετές λύσεις από τον πάγκο σε όλες τις θέσεις, ανεξάρτητα από τις επιλογές στην αρχική ενδεκάδα, ώστε να αλλάξει και διάταξη και πρόσωπα.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ -

• Πρόβλημα αντοχών: Στο Κίεβο η ομάδα μπήκε καλά στο γήπεδο, απλώθηκε, αλλά «έσκασε» μετά το 30’ Ως το 25’ η Ντνίπρο είχε πατήσει μόνο ΜΙΑ φορά στην αντίπαλη περιοχή. Όταν ο Ολυμπιακός άρχισε να «σκάει», έδωσε μέτρα. Από το 30’ ως το 45’ πήραν οι Ουκρανοί τα ηνία και συνέχισαν στο 45’ – 60’. Μετά το 2-0 και παίζοντας με 4-4-2 από το 46’ (είσοδος Κάλινιτς) βολεύτηκαν πίσω από τη μπάλα, δεν ρίσκαραν και περίμεναν, δεν ήθελαν να «τρέξουν» πια τον Ολυμπιακό.
  

• Εχει δημιουργηθεί αίσθημα ανασφάλειας στην άμυνα. Λογικό μετά το ματς με την ΑΕΚ και όταν με μηδέν ευκαιρίες από οργανωμένη προσπάθεια, ο αντίπαλος στο Κίεβο βάζει δύο γκολ και νικά 2-0. Εντείνεται, λόγω της δυσκολίας του Σαντάνα να παίξει πολύ με τη μπάλα και να αντιμετωπίσει γρήγορους αντιπάλους.
  

• Δεν πατούν πολλοί παίκτες στην αντίπαλη περιοχή για να στηρίξουν τον Μήτρογλου που γίνεται εύκολη λεία των αμυντικών. Ενας από τους λόγους είναι και οι αντοχές των μέσων (κίνηση χωρίς τη μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή), όταν ο ΟΣΦΠ παίζει με κλασικούς εξτρέμ/δημιουργούς και όχι με 4-4-2 (Χάρα ή Μπενίτες μαζί με Μήτρογλου).
  

• Το σχήμα του 4-2-3-1 δεν «βγαίνει» στα δύσκολα ματς γιατί οι Κασάμι – Μανιάτης παίζουν πολύ χαμηλά προς την άμυνα, χωρίς ταυτόχρονα να παίρνουν συχνά πολλά μέτρα ο Ομάρ και ο Μαζουακού όσο επί Μίτσελ. Είναι σχήμα βασισμένο παραγωγικά/επιθετικά σε πτέρυγες με «κομμένα φτερά», επειδή ο Περέιρα θέλει να παίζει πιο «safe».

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΑΙΖΑ

4-3-2-1 (4-1-4-1): Ρομπέρτο – Ομάρ, Μαζουακού, Σαντάνα, Σιόβας, - Μιλιβόγεβιτς, Μανιάτης, Κασάμι – Φορτούνης, Τσόρι –Μήτρογλου. Εκτός οι Ντοσεβί, Ντουρμάζ. Με τρεις κεντρικούς χαφ εφόσον ο Παναθηναϊκός το πολύ – πολύ να χρησιμοποιήσει έναν εξτρέμ. Με τον Μιλιβόγεβιτς «κυματοθραύστη»/τρίτο στόπερ μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς ώστε να έχω πιο εύκολη πρώτη πάσα από την άμυνα, να αντεπεξέλθω πιο εύκολα στην πίεση των γηπεδούχων και να πάρω περισσότερη σκληράδα και ικανότητα σε «διάβασμα» φάσεων/ψηλό παιχνίδι αν ωθήσω τον ΠΑΟ με πίεση σε μεγάλες πάσες. Με Μανιάτη «μέσα δεξιά» και Κασάμι «μέσα αριστερά». Εντολή να δίνουν στηρίγματα στην πρώτη ζώνη, αλλά και να παίρνουν μέτρα προς την επίθεση όταν έχει η ομάδα την κατοχή μπάλας. Ασφαλώς και να καλύπτουν τα νώτα όταν παίρνουν μέτρα οι δυο ακραίοι μπακ, στους οποίους θα στηριζόμουν πολύ και επιθετικά και αμυντικά, επειδή στο ματς βγάζουν ένταση και ρυθμό επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ.

Με τον Τσόρι δεξιά και τον Φορτούνη αριστερά πίσω από τον Μήτρογλου, όχι όμως στη «γραμμή». Αμφότεροι μπορούν και να δημιουργήσουν και να πάνε στην τελική προσπάθεια (σουτ, κίνηση εντός περιοχής). Με αυτό το σχήμα στόχος θα ήταν και να δοθεί χώρος στον Τσόρι, ο οποίος όταν απομονώνεται, γίνεται πιο «ευάλωτος» στα μαρκαρίσματα. Θα προσπαθούσα να πιέσω ψηλά τον ΠΑΟ, για να τον εμποδίσω στην ανάπτυξη από την άμυνα (έχει πρόβλημα όταν τον πιέζουν ψηλά) και να τον ωθήσω σε «μεγάλες» μπάλες, επειδή Πέτριτς, Καρέλης, Μπεργκ δεν είναι ικανότεροι συγκριτικά με τις στιγμές που παίρνουν τη μπάλα στα πόδια.

Επίσης (δύσκολο χωρίς δεύτερο επιθετικό) θα ωθούσα τους παίκτες να πατούν περιοχή για να μην παίζει μόνος του ο Μήτρογλου. Γι’ αυτό και με τρεις κεντρικούς μέσους, η εντολή προς Τσόρι και Φορτούνη θα ήταν να μένουν σχετικά «ψηλά», κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Προσοχή: επειδή οι παίκτες είναι πιο κουρασμένοι από τον αντίπαλο και ο Παναθηναϊκός συνήθως λυγίζει τους αντιπάλους στο β΄ μέρος λόγω αντοχών, οι 2/3 αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο θα ήταν σχετικά γρήγορα (πριν από το 70’) ανάλογα βέβαια και με την εξέλιξη του ματς ως τότε, ώστε να πάρω έξτρα ενέργεια.

• Follow me on Twitter: Seretinio