Το γήπεδο μισοάδειο. Ο πρόεδρος απών. Οι σουίτες κενές. Αρνητικά vibes παντού. Με «ου» και «Αλαφούζο τον π@@@ο». Με λέιζερ στον Ιμπάρμπο και σιχτιρίσματα σε παίκτες. Με ύβρεις και στους τρεις τερματοφύλακες όταν βγαίνουν για προθέρμανση. Ακόμη και στον Οδυσσέα Βλαχοδήμο, επειδή είναι λέει «της Μπαλωμένου». Απίθανες καταστάσεις. Αυτές ζει ο Ουζουνίδης!

Πρώτη προπόνηση με «ντου» και full face στο Κορωπί. Να φωνάζουν στον Ζέκα «δεν αξίζεις αυτό που φοράς», να την πέφτουν στον Κουτρουμπή, να πλησιάζουν τον Ιμπάρμπο, να τη «λένε» στον προπονητή για το φλερτ με τον Ολυμπιακό, να μυρίζει μπαρούτι παντού! Να κοιτά αποσβολωμένος ο Μπεργκ, να τσαμπουκαλεύεται ως "διαιτητής" ο Λέτο, να τρέχουν ως πυροσβέστες παντού ο Μάριο Γκαλίνοβιτς, ο Χριστόφορος Κόλα, ο Στέφανος Κοτσόλης, να έχει τα μάτια του παντού ο Σπύρος Βλάχος για να σβήνει εστίες "πυρκαγιάς".

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΗΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΑΛΟΥΜ

Είναι τόσα πολλά τα ζόρια στο οικονομικό σκέλος, που αν δεν βάλει χρήματα από το προσωπικό πορτοφόλι του ο Αλαφούζος ή δεν… στάξει ευρώ ο ουρανός, τα χρήματα από τη Nova δεν φτάνουν ούτε για "ζήτω" τον Δεκέμβριο. Με δύο δόσεις (Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου) στους παίκτες, χρωστούμενα δύο μηνών σε εργαζόμενους – υπαλλήλους – Ακαδημία και συγκέντρωση υπογραφών για τους διακανονισμούς που πρέπει να παραδοθούν στην UEFA... Είναι τόσο βαριά η καταχνιά στην παγωνιά της Λεωφόρου που μοιάζει τυχερός ο Παναθηναϊκός επειδή παίζει τέσσερα διαδοχικά ματς εκτός έδρας (Περιστέρι, Ριζούπολη, Λάρισα, Χανιά).

Είναι τόσο "ό,τι να’ ναι" ο σχεδιασμός της ΠΑΕ και οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της με πρωταγωνιστές τον Γιάννη Αλαφούζο και τον Χρήστο Παναγόπουλο (έχει πλέον αρμοδιότητες «Πρωθυπουργού» στην καθημερινή ζωή της ομάδας), που θυμίζει τον τίτλο της θαυμάσιας εκπομπής των υπερταλαντούχων Μάνου Βουλαρίνου - Πέτρο Νικολάου, στον "ΣΚΑΪ". Με τη διαφορά ότι δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό η εποχή δεν ενδείκνυται για χιούμορ. Ούτε καν για μπλακ χιούμορ. Ούτε για επωφελές δηκτικό, αυτοσαρκαστικό ή και σοκαριστικό χιούμορ.

Προσέξτε τι έχει συμβεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, γιατί είναι κάπως σύνθετο. Ο πρόεδρος αρνείται να αλλάξει τον προπονητή της μετά την Καμπάλα, παρότι ο τεχνικός διευθυντής της έχει εισηγηθεί το "διαζύγιο" και έχει πρώτο υποψήφιο τον Ουζουνίδη. Όταν αποφασίζει να αλλάξει προπονητή λόγω της ατμόσφαιρας και της εικόνας της ομάδας, ο πρόεδρος θέλει αρχικά τον Παούνοβιτς, αλλά επιλέγει τελικά ως προπονητή αυτόν που προτείνουν οι Φύσσας - Βόκολος, τους οποίους απολύει έναν μήνα μετά! Μένει χωρίς τεχνικό διευθυντή, κάνει Νο 1 τον Στραματσόνι, προσλαμβάνει τον Ζιλμπέρτο χωρίς εξουσίες στο αγωνιστικό τμήμα. Απολύει τον Στραματσόνι λόγω αποτελεσμάτων, "τελειώνει" ωσονούπω και τον Βραζιλιάνο από το πόστο του και προσλαμβάνει τον Ουζουνίδη! Πώς σας φαίνεται; Λογικό; Φανταστικό;

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΟ… "ΘΑ ΔΟΥΜΕ"

Αυτό το "ό,τι να’ ναι" σε μια παράγραφο είναι εν συντομία η ιστορία του Παναθηναϊκού από τον Αύγουστο του 2015 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016. Και συνεχίζεται το «ό,τι να΄ ναι» με αναζήτηση ανθρώπου για τα… αποδυτήρια στη θέση του Σπύρου Βλάχου που τοποθετήθηκε άρον – άρον μετά το 3-0 από τον Ολυμπιακό. Με κυοφορούμενες αλλαγές στο ιατρικό τιμ και τους φυσιοθεραπευτές, αλλά με παραμονή του επικεφαλής Παναγιώτη Κουλουμέντα που τους έχει επιλέξει! Με ουδεμία διάψευση για τις φήμες περί Πέτριτς – Μπασινά – Κυργιάκο ως team manager. Τι σχέση έχει ο ένας με τον άλλο, πέραν της φιλικής των δύο πρώην Ελλήνων συμπαικτών, ουδείς γνωρίζει. Τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και νοοτροπία!

"Ποιος θα πάει στη θέση του Ζιλμπέρτο, με ποιες αρμοδιότητες και ποια προσόντα;" ρωτάς. "Θα δούμε, ψάχνουμε" είναι η απάντηση που λαμβάνεις. "Πώς θα σπάσουν τα συμβόλαια 4 – 5 παικτών και θα γίνουν 3-4 μεταγραφές με τόσα οικονομικά προβλήματα;" ρωτάς. "Θα δούμε, είναι δύσκολο" ακούς. "Γιατί γράφονται και ακούγονται τόσες αλλαγές στο διοικητικό σκέλος και στην ομάδα, ποιος αποφασίζει;" ρωτάς. "Σκεφτόμαστε πολλά, θα δούμε τι θα καταφέρουμε στο τέλος" είναι η απόκριση.

Για όλα αυτά που προσπαθούμε – ίσως μάταια – να περιγράψουμε, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον Γιάννη Αλαφούζο. Τα χρήματα που έριξε για την οικονομική εξυγίανση και την αναστύλωση μια σχεδόν χρεωκοπημένης εταιρείας, έπιασαν τόπο σχεδόν στο 100% τη σεζόν 2013 - 2014. Από τότε και έπειτα, πάμπολλα λεφτά σε έναν τεράστιο "κουβά", με ορισμένες εξαιρέσεις βεβαίως για παίκτες που πήγαν στον Παναθηναϊκό και στέριωσαν.

Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Επαναλαμβάνουμε, όσο αλλόκοτο κι αν ακούγεται: το ποδοσφαιρικό και η Ακαδημία εξακολουθούν να είναι τα πιο υγιή σκέλη του οργανισμού! Ειδικά μετά την αλλαγή προπονητή. Διότι ο Ουζουνίδης μάγος δεν είναι. Αλλά έχει αυθεντικό "παναθηναϊκιλίκι" πάνω του και τρομερή αυτοπεποίθηση! Ίσως και υπερβολική, μα σε κάθε περίπτωση απαραίτητη αυτή τη στιγμή σε μια ομάδα στην οποία ο καλώς εννοούμενος εγωισμός, το πείσμα και το «θα το γυρίσω ρε γαμώτο!» είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που μπορεί προσώρας να αποκρούσει την απουσία αγωνιστικής ταυτότητας, τα προβλήματα φυσικής κατάστασης και τα αρνητικά ιόντα στην παναθηναϊκή ατμόσφαιρα.

Σε κάθε περίπτωση, ας έχουμε στο μυαλό μας δύο τινά. Α) το αγωνιστικό περνά μεταβατικό στάδιο και ουσιαστικά το πλάνο πρέπει να γίνει από τώρα σταδιακά για την επόμενη σεζόν. Β) τα πλέον σημαντικά θέματα είναι το οικονομικό, η δομή και λειτουργία της ΠΑΕ, η ομάδα που θα δημιουργηθεί γύρω από την ομάδα για να υποστηρίζει και να αποφασίζει για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Αλλά μάλλον πάλι στραβά αρμενίζει ο Παναθηναϊκός…

Follow me on Twitter: Seretinio