Όταν σε μια χώρα δέκα εκατομμυρίων υπάρχουν ένα εκατομμύρια άνεργοι τα δάκρυα για τις ποδοσφαιρικές ομάδες περισσεύουν. Όταν στην κυριολεξία, χάνεται κόσμος, δεν χάνεται τίποτα αν μία ομάδα χάσει το πρωτάθλημα στην κατηγορία.

Όταν πτωχεύει μία χώρα, οι παράλληλες μικρές πτωχεύσεις είναι σαν τις παράπλευρες απώλειες, στον πόλεμο. Το ποδόσφαιρο, σε σχέση με άλλους κλάδους της οικονομίας, μπορούμε να πούμε μάλιστα, ότι έχει καθυστερήσει. Ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια, άρχισαν να φαίνονται οι συνέπειες. Πρώτο θύμα το καλοκαίρι ο Ηρακλής. Η πλαστή φορολογική ενημερότητα, ήταν η κορυφή του παγόβουνου.

Η αιτία, ήταν η οικονομική δυσπραγία. Όταν σε καβαλάνε τα χρέη, καταφεύγεις στην λύση αυτοκτονίας, που ακούει στο όνομα πλαστογραφία. Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται πλέον η ΑΕΚ κι από κοντά ο Πανιώνιος με τον ΟΦΗ. Αβέβαιο είναι και το μέλλον του Παναθηναϊκού, που έχει εναποθέσει τις ελπίδες του, στον Τσάκα.

Σε επίπεδο φυσικών προσώπων, πρώτος και καλύτερος έφυγε από το ποδόσφαιρο ο Σωκράτης Κόκκαλης. Τεράστιο μέγεθος, όχι μόνο ποδοσφαιρικά, που δεν άντεξε τις συνέπειες τις κρίσης. Για τους ίδιους λόγους έμεινε στη μέση το εγχείρημα-Βγενόπουλου, στον Παναθηναϊκό.

Μπήκε δυνατά άρχισε να μιλάει για πράσινους Αμπράμοβιτς και τρεις Πιζάρο, αλλά η κρίση τον γονάτισε. Βρήκε αφορμές και έφυγε. Παρελθόν για τον ίδιο λόγο ο Κ. Τσακίρης από τον Πανιώνιο κι ο Πέτρος Παππάς από την ΑΕΚ.

Αν τα βάλεις κάτω πάντως, οι μέχρι τώρα συνέπειες στις ομάδες είναι μικρές. Όλες έχουν μαζευτεί και θα μαζευτούν ακόμα περισσότερο, αλλά ο κίνδυνος της χρεωκοπίας, αφορά μόνο δύο-τρεις μεμονομένες περιπτώσεις. Σ αυτό το κλαμπ έρχεται να προστεθεί και η Λάρισα.

Η Νο1 επαρχιακή ομάδα, με ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα στην τροπαιοθήκη της. Και με προίκα το πλέον καινούργιο γήπεδο που θα παραμείνει για πολλά χρόνια και σαν το τελευταίο. Η Λάρισα είναι μία από τις πέντε παραδοσιακές επαρχιακές πόλεις. Μαζί το Ηράκλειο, τα Γιάννενα, Καλαμάτα και το Αγρίνιο.

Η παρακαταθήκη της δεκαετίας του '80 ήταν τόσο ισχυρή, που έκανε την Λάρισα ν' αντέξει τα πέτρινα χρόνια από το 1996 μέχρι το 2005 στα χωράφια της Β' και Γ' Εθνικής. Η Λάρισα ξαναγύρισε όχι για να συμπληρώσει τον χάρτη του πρωταθλήματος, αλλά για να ξανασηκώσει όπως το 2007 το Κύπελλο.

Τα εύσημα ανήκουν στον Κώστα Πηλαδάκη που πίστεψε στις δυνατότητες της πόλης και τον Γιώργο Δώνη. Νέος και φιλόδοξος ο Πηλαδάκης, δεν σταμάτησε εκεί. Έβαλε στα σκαριά το γήπεδο με στόχο την ένταξη της Λάρισας στις μεγάλες ποδοσφαιρικές δυνάμεις.

Εκεί ακριβώς ήρθε μεγάλη κατραπακιά. Με το που μπαίνει η ομάδα στο καινούργιο γήπεδο. Πέφτει στην Φούτμπολ Λιγκ. Ο Πηλαδάκης ακόμα φωνάζει για την διαιτησία και τις αποφάσεις για το ποιες ομάδες έπρεπε να πάρουν τις θέσεις των Ολυμπιακών Βόλου και Καβάλας.

Είχε όμως άδικο και στα δύο. Οι δικές του λάθος επιλογές οδήγησαν την ομάδα στον υποβιβασμό. Όχι η διαιτησία. Καλώς ή κακώς οι κανονισμοί σε τέτοιες περιπτώσεις, ευνοούν τις ομάδες που έρχονται από κάτω όπως τον Λεβαδειακό και τη Δόξα κι όχι αυτές που είχαν υποβιβαστεί αγωνιστικά. Για μια ομάδα όμως με τη δυναμική της Λάρισας ο υποβιβασμός δεν λέει απολύτως τίποτα.

Παρένθεση είναι και σε ένα χρόνο επιστρέφει εκεί που ανήκει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, δεν είναι έτσι. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τη θέση της Λάρισας στην βαθμολογία. Ακόμα είναι νωρίς και το πρωτάθλημα έχει ακόμα πολύ δρόμο. Το πρόβλημα είναι οικονομικό. Τα όρια του Πηλαδάκη έχουν εξαντληθεί. Είναι η κρίση που λέγαμε στην αρχή. Οι ποδοσφαιριστές είναι απλήρωτοι και η χρονιά δεν βγαίνει.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι βρίσκεται σε συζητήσεις για την παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών. Τις περισσότερες φορές τέτοιες ειδήσεις, διοχετεύονται σκόπιμα. Για να κερδίσουν οι παράγοντες χρόνο και στη συνέχεια να διαπιστωθεί το αδιέξοδο.

Με τη Λάρισα όμως δεν είναι έτσι. Το οικονομικό πρόβλημα, είναι σοβαρό και δεδομένο. Δεν ξέρω αν αυτή την εποχή μπορεί να βρεθεί επιχειρηματίας, που θα βάλλει τα λεφτά του. Ότι ο Πηλαδάκης πλέον έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Κι αν δεν βρεθεί λύση ο κίνδυνος να βρεθεί η Λάρισα στην Β' Εθνική είναι ορατός. Έτσι ίσως είναι η ζωή. Να βλέπεις τον Πλατανιά στην 1η θέση της βαθμολογίας και την Λάρισα στην 5η.

Κάτι όμως που για την ποδοσφαιρική παράδοση της πόλης και τη δυναμική της ομάδας είναι 100/100 άδικο. Σε κάθε περίπτωση, η Λάρισα δεν πρόκειται να χαθεί. Η θέση της είναι στην Σούπερλίγκα. Εκεί θα ξαναγυρίσει αργά ή γρήγορα. Αν πάει όμως τελικά στο "αργά" θα είναι άδικο και για την ομάδα και για τον κόσμο της και για την πόλη.