Στο μυαλό του Αλαφούζου
Τον κρατάς ή τον διώχνεις τον Γιάννη Αναστασίου; Ο Κώστας Καίσαρης τα βάζει κάτω κι έχει την απάντηση. Το λόγο για τον οποίο τον κρατάει ο Γιάννης Αλαφούζος στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Μια κουβέντα είναι,να διώξεις τον Αναστασίου. Να διώξεις τον προπονητή. Κάτσε εσύ στη καρέκλα που κάθεται ο Αλαφούζος και πάρε απόφαση. Κι άιντε και τον έδιωξες! Ποιον παίρνεις; Παίρνεις, τον Άγγελο Αναστασιάδη, κάνεις το σταυρό σου κι αφήνεις την ομάδα στα χέρια της Παναγίας; Παίρνεις τον Ρότσα που είναι και Παναθηναϊκάρα και καλό παιδί και τον αγαπάει η Θύρα 13; Η λες στον Τάκη Φύσσα ν' αρχίσει τα τηλέφωνα για να βρει κάποιον από το εξωτερικό, αλλά που να ξέρει την ελληνική πραγματικότητα;
Για να μην πέσεις σε καμία κέντα, όπως με τον Φάμπρι, τα λεοντάρια και τις λεονταρίνες Μια κουβέντα είναι να διώξεις τον προπονητή. Μια ομάδα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπει ο καθείς (φίλαθλος, οπαδός, δημοσιογράφος κλπ) μια ή δυο φορές τη βδομάδα στο γήπεδο. Μια ομάδα είναι ένα ολόκληρο οικοδόμημα. Μια σεζόν είναι ολόκληρη επιχείρηση. Μια ομάδα έχει σχέδιο, έχει πλάνο, έχει στόχους. Είναι προφανές ότι αυτό το πράγμα που εμφανίζει ο Παναθηναϊκός απο την αρχή της σεζόν, δεν βλέπεται.
Φάγανε τη μπούφλα από την Γκαμπάλα. Γερή σφαλιάρα. Τους ήρθε ο ουρανός σφοντύλι. Τι ήτανε αυτό που κάνανε; Εγώ ξέρω αυτό που εισέπραξα. Αυτό που μου είπανε: Κάτσανε, όλοι μαζί, πρόεδρος, τεχνικοί διευθυντές, διευθυντές ποδοσφαίρου προπονητές και συναποφασίσανε: Τα ξεχνάμε όλα, τα αφήνουμε όλα πίσω και πάμε όλοι μαζί για το πρωτάθλημα. Με τους οπαδούς αλλά και τους δημοσιογράφους, να συμφωνούν και να επιδοκιμάζουν: Όλοι μαζί, για τους στόχους που έχουν απομείνει.
Να πάρει δηλαδή αυτή η ομάδα που έχασε από την Γκαμπάλα πρωτάθλημα; Σε ποιο σινεμά παίζεται αυτό το έργο; Να πάμε να το δούμε κι εμείς. Και δεν είναι μόνο ότι ο Παναθηναϊκός υστερεί αγωνιστικά. Είναι ότι οι ίδιοι λένε και ξαναλένε ότι το πρωτάθλημα παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα. Πως θα το πάρουνε λοιπόν; Με το στόμα; Ακόμα και μετά την επόμενη μπούφλα στη Νέα Σμύρνη, πάλι το ίδιο ποίημα: "Τρεις βαθμοί σε βάθος χρόνου στο πρωτάθλημα, δεν είναι τίποτα,", είπε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Αναστασίου.
Συμπέρασμα: Όταν σαν επίσημος Παναθηναϊκός λες, πιστεύεις, θέλεις να πιστεύεις, βγάζεις τέλος πάντων προς τα έξω ότι με αυτή την ομάδα πας για πρωτάθλημα, είναι προφανές ότι κοροϊδευόσαστε μεταξύ σας. Όλοι μαζί: Διοίκηση, τεχνικό επιτελείο, οπαδοί, δημοσιογράφοι. Κι αυτό είναι πολύ ποιο σοβαρό από την οποιαδήποτε αγωνιστική αποτυχία. Η σύγχυση σχετικά με την αξιολόγηση του έμψυχου υλικού και τους στόχους. Να ξαναπούμε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά ότι ο Παναθηναϊκός, δεν βλέπεται. Αντί να γίνεται καλύτερος με την πάροδο του χρόνου, όταν έχει για τρίτη σεζόν τον ίδιο προπονητή στον πάγκο, γίνεται χειρότερος.
Μια ομάδα χωρίς εξτρέμ, χωρίς επιτελικό μέσο, χωρίς αμυντική λειτουργία, μ' έναν προπονητή χωμένο μέχρι τα μπούνια στην ανασφάλεια. Έναν προπονητή που μετά το 1-0 στη Νέα Σμύρνη, έφτασε στο στο σημείο να πει "εγώ κάνω προπόνηση. Δεν είναι δυνατόν να προπονήσω το μυαλό των ποδοσφαιριστών".Όλο και ποιο κοντά δηλαδή στον Νίκο Αλεφαντο. Το επόμενο που μένει να ακούσουμε, είναι "δεν στα λέω καλά, δεν στα εξηγάω καλα" και "μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα".
Αυτό είναι επίσης ένα σοβαρό ζήτημα, πέρα από την κακή κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα. Ότι ο προπονητής δεν το αντέχει. Δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της αποτυχίας. Το θέμα όμως δεν είναι η θεωρία, είναι η πράξη. Τι κάνεις σαν αφεντικό του μαγαζιού; Τον διώχνεις ή τον κρατάς; Πριν φτάσουμε εκεί όμως, να πούμε κάτι άλλο: Ότι σε καμία περίπτωση δεν κάνεις συμβόλαιο στον Γιάννη Αναστασίου μέχρι το 2018. Φοβάσαι δηλαδή μήπως καμία Γκενκ σού πάρει τον Έλληνα Μουρίνιο; Ας φύγει και ας πάει στην ευχή του Θεού. Το μοναστήρι να 'ναι καλά.
Σαφώς και είναι πετυχημένος στις δυο πρώτες σεζόν. Μπορείς να πεις μάλιστα ότι έκανε περισσότερα απ' όσα μπορούσε. Αν τον έχεις ανεβάσει λοιπόν τόσο ψηλά, πολύ περισσότερο απ' ό,τι αξίζει, τον έχεις σε τόση μεγάλη εκτίμηση, δεν είναι εύκολο να τον διώξεις. Όταν του κάνεις τριετές κλειστό συμβόλαιο για να μην χάσεις το κελεπούρι, πώς να τον διώξεις; Και δεν το λέμε αυτό σχετικά με την οικονομική πλευρά του ζητήματος. Λέμε ότι ο Γιάννης Αλαφούζος έχει ψηθεί και τον έχει πιστέψει. Τον θεωρεί σαν Number One. Σαν τον καλύτερο. Κι ας του λένε περί του αντιθέτου αυτοί που είναι δίπλα του. Και ας γράφουν οι ρεπόρτερ ότι ενόψει του ματς με τον Πανιώνιο, δεν δούλεψε καθόλου στο κομμάτι της επιθετικής τακτικής, βγάζοντάς τον στη σέντρα.
Είναι προφανές: Ο Γιαννης Αλαφούζος έχει εγκλωβιστεί. Είναι εγκλωβισμένος στην επιλογή του και στην πεποίθησή του ότι ο Γιάννης Αναστασίου είναι ο καλύτερος. Αν διώξεις τον προπονητή που εσύ του έκανες τριετές συμβόλαιο, αναγνωρίζεις ότι έχεις πέσει έξω. Ότι την πάτησες. Κι αυτό δεν κάτι εύκολο. Αυτή είναι η βασική αιτία, αυτός είναι ο κυρίαρχος λόγος που ο Αλαφούζος πάει κόντρα στο ρεύμα. Όταν δεν γουστάρει τον προπονητή η "13", όταν έχουν αρχίσει να τον αμφισβητούν ομαδικά οι δημοσιογράφοι, αυτός να επιμένει και να τον κρατάει. Σωστό ή λάθος, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
(Στο τραγούδι της ημέρας, Καζαντίδης και Βούλα Γκίκα, Κάποτε και κάποια μέρα)
