Η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το τρεμπλ ολοκληρώνοντας τη χρονιά με 60 αγώνες. Η Ρεάλ με τα σούπερ καπ και τα παγκόσμια συλλόγων έδωσε 59 παιχνίδια. Η Γιουβέντους πήρε νταμπλ και έφτασε έως τον τελικό του Champions League, δίνοντας 57 αναμετρήσεις. Κάπου εκεί συναντάμε και τον Αστέρα Τρίπολης.

Η ομάδα του Στάικου Βεργέτη έδωσε 56 αγώνες μέσα στη σεζόν, αριθμός που θα έφτανε αυτόν της "γηραιάς κυρίας" εάν η Νίκη Βόλου δεν έλεγε "αντίο" στο πρωτάθλημα. Την ίδια ώρα, η πρωταθλήτρια Αγγλίας Τσέλσι- που πήρε και το λιγκ καπ- έπαιξε συνολικά σε 54 παιχνίδια και η Μπάγερν Μονάχου σε 52.

Στα γήπεδα όλη τη χρονιά

Ο αριθμός 56 είναι από μόνος του εντυπωσιακός για ελληνική ομάδα. Ο Παναθηναϊκός τον πλησίασε (54), ενώ ο νταμπλούχος Ολυμπιακός σταμάτησε στο 51. Αυτό όμως που απογειώνει το βαθμό δυσκολίας του Αστέρα είναι οι μέρες που έμειναν οι παίκτες του Στάικου Βεργέτη στα γήπεδα. Στις 17/5/2014 ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις της σεζόν 2013-2014 τερματίζοντας στην τελευταία θέση των πλέι-οφ. Αποτέλεσμα; Μετά από ένα μήνα να ξεκινήσει η προετοιμασία για τη νέα χρονιά!

Το ημερολόγιο έδειχνε 16/6/2014 όταν οι ποδοσφαιριστές του Αστέρα φόρεσαν ξανά τα κιτρινομπλέ και άρχισαν να γράφουν χιλιόμετρα. Το ημερολόγιο έδειχνε 7/6/2015 χθες, όταν οι Αρκάδες ολοκλήρωσαν τη σεζόν 2014-2015. Συνηθίζουμε να λέμε το διάστημα μίας σεζόν ως "χρονιά". Φέτος ο Αστέρας παραλίγο να το κάνει πράξη, να μείνει δηλαδή στα γήπεδα μία ημερολογιακή χρονιά. Σταμάτησε στις 357 ημέρες!

Υπέρβαση στην Ευρώπη...

Το θέμα ωστόσο είναι τι πέτυχε σε αυτές τις 357 ημέρες. Ξεκινάμε ευρωπαϊκά:

• Δεν πάτησε την "μπανανόφλουδα" της Ροβανιέμι τον Ιούλιο. Πέτυχε την πρώτη ευρωπαϊκή του νίκη και πέρασε από τον γ' προκριματικό γύρο.
• Απέκλεισε στη συνέχεια την Μάιντς, ομάδα Bundesliga ανατρέποντας την ήττα στο πρώτο ματς (0-1). Στην Τρίπολη χρειάστηκε δύο γκολ στην επανάληψη και τα πέτυχε (3-1).
• Μπήκε στους ομίλους του Europa αφήνοντας έξω την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μία ομάδα η οποία στο παρελθόν δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Ολυμπιακό, ούτε από τον Παναθηναϊκό, ούτε από τον ΠΑΟΚ.
• Διεκδίκησε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της 5ης αγωνιστικής των ομίλων την πρόκριση στους "32" του Europa League.
• Ολοκλήρωσε τον όμιλο με 6 βαθμούς, παίρνοντας βαθμούς για τον ίδιο και την Ελλάδα.
• Δεν ηττήθηκε στα δύο ματς από την Μπεσίκτας παρόλο που έχανε με 1-0 στην Πόλη και με 2-0 στην Τρίπολη.
• Δοκάρια και αστοχία του στέρησαν μία επική ανατροπή με την Τότεναμ στο Κολοκοτρώνης η οποία ήταν μπροστά στο ημίχρονο με 2-0.

Υπέρβαση και στην Ελλάδα...

Όλα τα παραπάνω είναι από μόνα τους μία ευρωπαϊκή ΥΠΕΡΒΑΣΗ για ένα σύλλογο του μεγέθους του Αστέρα. Για μία πόλη χωρίς ποδοσφαιρική παράδοση. Και παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε τόσο νωρίς τη σεζόν, καταναλώνοντας πολλή ενέργεια στην Ευρώπη, κατάφερε ταυτόχρονα στην Ελλάδα:

• Να μείνει για πρώτη φορά αήττητος στη διάρκεια του πρωταθλήματος στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Τελευταία ήττα τον Μάρτιο του 2014 από τον Εργοτέλη.
• Να πετύχει τα περισσότερα γκολ σε μία σεζόν στο πρωτάθλημα. Έχοντας παράλληλα και τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, τον Χερόνιμο Μπαράλες.
• Να κάνει ρεκόρ και σε απόλυτο αριθμό συγκομιδής βαθμών στο πρωτάθλημα.
• Να μείνει αήττητος στις πέντε από τις έξι αναμετρήσεις στο πρωτάθλημα με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και στις οκτώ από τις δέκα, προσθέτοντας τα πλέι-οφ.
• Να έχει την πιο σταθερή πορεία από όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος, με εξαίρεση την φυσιολογική κοιλιά στις αρχές του 2015.
• Να αλλάξει το τσιπάκι στα πλέι-οφ. Όταν η κούραση βγήκε στο 100% και σίγησε η επίθεση, μίλησε η άμυνα. Ο Αστέρας δεν δέχθηκε γκολ στα πέντε από τα έξι παιχνίδια!
• ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ ΤΟΥ EUROPA LEAGUE, τερματίζοντας δεύτερος στα πλέι-οφ.

Η χρονιά ήταν ούτως ή άλλως επιτυχημένη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του χθεσινού "τελικού" με τον ΠΑΟΚ. Το τελευταίο όμως ξεπέρασε και την ευρωπαϊκή ΥΠΕΡΒΑΣΗ, μετατρέποντας τη σεζόν 2014-2015 σε ΟΝΕΙΡΟ. Οι άνθρωποι του Αστέρα μπορούν πλέον να ξεκουράσουν σώμα και μυαλό τις επόμενες εβδομάδες, να σχεδιάσουν χωρίς τον βραχνά των προκριματικών την επόμενη σεζόν και να απολαύσουν το ερχόμενο φθινόπωρο άλλο ένα ευρωπαϊκό ταξίδι. Το αξίζουν και με το παραπάνω!

Λάμψη διαρκείας και όχι φωτοβολίδα

Πέρα όμως από τη φετινή υπέρβαση εντός και εκτός συνόρων, υπάρχει και κάτι άλλο πάρα πολύ πιο σημαντικό. Αυτή η χρονιά δεν είναι μία φωτοβολίδα που ήρθε από το πουθενά, φώτισε για λίγο τον ουρανό της Τρίπολης και εξασφανίστηκε. Είναι μία επιτυχημένη σεζόν η οποία έρχεται ως συνέχεια της ανοδική πορείας του Αστέρα τα τελευταία 4 χρόνια. Ο σύλλογος έμαθε από τα λάθη της καταστροφικής σεζόν 2010-2011 και πλέον είναι ένα σωματείο-πρότυπο λειτουργίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν χρωστάει ευρώ σε κανέναν, πληρώνει στην ώρα του, έχει ένα εκπληκτικό τμήμα σκάουτινγκ που κάθε χρόνο φέρνει στην Ελλάδα λαβράκια, εμπιστεύεται τους δικούς του ανθρώπους όπως συμβαίνει με τον Στάικο Βεργέτη, ενώ σιγά σιγά επενδύει όλο και πιο πολύ στις ακαδημίες.

Η παραπάνω παράγραφος ήταν κενά γράμματα για την Τρίπολη η οποία δεν υπήρχε στον ποδοσφαιρική χάρτη της Ελλάδας μέχρι να αποφασίσουν να μπουν στο χώρο το 2004 ο Δημήτρης Μπάκος και ο Γιάννης Καϋμενάκης. Και παραμένουν κενά γράμματα για τους περισσότερους συλλόγους αυτή τη στιγμή στη χώρα μας.

Ναι, ξέρω. Ο Αστέρας δεν μαζεύει κόσμο. Και ούτε πρόκειται ποτέ να έχει να έχει τον κόσμο του ΟΦΗ ή της Λάρισας. Ο πληθυσμός της Τρίπολης, με βάση την απογραφή του 2011, είναι 38.866 άτομα. Βάλτε σε αυτούς μωρά, μικρά παιδιά, ηλικωμένους, γυναίκες που επί το πλείστον αδιαφορούν για το ποδόσφαιρο. Και πάνω από όλα μία περιοχή χωρίς παράδοση στο συγκεκριμένο άθλημα και με τον καιρό τους περισσότερους μήνες του χρόνου να θυμίζει χειμώνα (ρωτήστε όποιον έχει υπηρετήσει στην Τρίπολη να δείτε την αντίδρασή του).

Πόσοι λοιπόν να μαζευτούν στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης; Αυτοί όμως που πηγαίνουν είναι λίγοι και καλοί. Το γήπεδο του Αστέρα είναι από αυτά που ξέρεις ότι θα πας και θα γυρίσεις χωρίς να έχεις κανένα κίνδυνο για την ασφάλειά σου. Παίρνεις το παιδί σου, τη γυναίκα σου και ξέρεις ότι η μόνη σου "έννοια" είναι το ποδόσφαιρο. Και θα το παρακολουθήσεις σε μία πολιτισμένη ατμόσφαιρα. Αυτό δεν θέλουμε όλοι οι υγιείς σκεπτόμενοι φίλαθλοι;

H oυσία, ο δρόμος, η ελπίδα!

Ήταν αναμενόμενο ότι ξεκινώντας από τη φετινή εντυπωσιακή χρονιά, να καταλήξω στις ευρύτερες έννοιες που περικλείουν τον οργανισμό που ονομάζεται ΑΣΤΕΡΑΣ. Γιατί αυτή είναι η ουσία. Γιατί αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική επαρχία και όχι μόνο αυτή. Γιατί αυτή είναι ελπίδα για ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

ΥΓ: Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνει ο Στάικος Βεργέτης για να αναδειχθεί ως ο καλύτερος προπονητής αυτής της σεζόν.