Μαζί με τη δυναμική του ελληνικού πρωταθλήματος έχει αλλάξει και ο τρόπος που επιλέγουν οι ομάδες τους παίκτες τους. Πλέον κοιτάζουν σε άλλες αγορές και πρωταθλήματα, ρισκάρουν με παίκτες από το κολέγιο και το NBDL, αλλά παρόλα αυτά φροντίζουν να δώσουν ώθηση στην καριέρα αρκετών παικτών που βγάζουν το "πανεπιστήμιο" που ονομάζεται Stoiximan.gr Basket League. Το Sport24.gr παρουσιάζει όλους τους ξένους και τους κοινοτικούς που θα δούμε τη νέα σεζόν στα ελληνικά γήπεδα, αναλύει τον τρόπο επιλογής, αναφέρει τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά και εστιάζει σε ένα πρόσωπο το οποίο πρέπει να προσέξουμε ενόψει συνέχειας.

Η ανάλυση των μετακινήσεων στο ελληνικό πρωτάθλημα, θα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένες παραμέτρους και αφού προηγηθεί κατηγοριοποίηση. Η πρώτη αφορά τις ομάδες, καθώς υπάρχουν τα διαφορετικά ράφια που αγοράζουν οι "αιώνιοι" που μετέχουν στην Euroleague, αυτά που αφορούν τον Άρη και την ΑΕΚ, τους εκπροσώπους στο Champions League της ΦΙΜΠΑ και όλοι οι υπόλοιποι. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει κατηγοριοποίηση ανάλογα και με τους ίδιους τους παίκτες, καθώς υπάρχουν πολλές που προτιμούν την ανακύκλωση.

Να ξεκινήσουμε όμως ανάποδα; Με το που πήγαν οι ξένοι που αποχώρησαν

Όνομα	Έπαιξε	Πήγε	Λίγκα
Τζέι Κόβαν Μπράουν	ΑΕΚ	Καρσίγιακα	Basketball Champions League
Μάικλ Έρικ	ΑΕΚ	Μπιλμπάο	Eurocup
Τόνι Μέιερ	Απόλλων	Νίμπουργκ	Basketball Champions League
Κέβιν Ντίλαρντ	Απόλλων	Καρσίγιακα	Basketball Champions League
Ντόμινικ Ουάιτερς	Άρης	Ενισέι	VTB League
Οκάρο Ουάιτ	Άρης	Μαϊάμι Χιτ	ΝΒΑ
Τζαμέλ Χάγκινς	Άρης	Βενέτσια	Basketball Champions League
Τρέβορ Ρέλεφορντ	Κολοσσός	Μακάμπι Κιργιάτ	Ισραήλ
Γκάρι ΜακΓκι	Κολοσσός	Ουόλτερ Τάιγκερς	Γερμανία
Κέλβιν Λιούις	Κολοσσός	Σόπρον	Ουγγαρία
Ντάρελ Χάρις	Κόροιβος	Κόζαλιν	Πολωνία
Νάνα Χάρντινγκ	Κόροιβος	Σβέντμποργκ	Δανία
Ντουέιν Ντέιβις	Κόροιβος	Γιέζι	Α2 Ιταλίας
Κόρεϊ Ουέμπστερ	Κόροιβος	Σούπερ Σίτι Ρέιντζερς	Νέα Ζηλανδία
Τζαμάλ Νίξον	Λαύριο	Λιμόζ	ProA
Ουσμάν Κρουμπαλί	Λαύριο	Αστάνα	VTB League
Οθέλο Χάντερ	Ολυμπιακός	Ρεάλ	Euroleague
Ντι Τζέι Στρόμπερι	Ολυμπιακός	Μπεσίκτας	Basketball Champions League
Ντάριους Τζόνσον-Όντομ	Ολυμπιακός	Σάσαρι	Basketball Champions League
Έλιοτ Ουίλιαμς	Παναθηναϊκός	Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς	ΝΒΑ
Μαρκίς Χέινζ	Παναθηναϊκός	Βενέτσια	Basketball Champions League
Ουίλιαμς Χάτσερ	ΠΑΟΚ	Παρτίζαν	Basketball Champions League
Ρασάντ Μάντεν	Ρέθυμνο	Χαποέλ Ραμάτ Γκαν	Ισραήλ
Τάιλερ Στόουν	Ρέθυμνο	Τσίτα Τζετς	Ιαπωνία
Ντάριους Κάρτερ	Ρέθυμνο	Γκέτινγκεν	Γερμανία
Όβι Σόκο	Τρίκαλα	Μούρθια	Lega Edensa
Τζάστιν Ρόμπινσον	Τρίκαλα	Ολίμπια Λουμπλιάνας	Eurocup
Μπράντον Μπράουν	Τρίκαλα	Τζέντα	Σαουδική Αραβία

Επιβεβαιώνεται με άλλα λόγια η δυναμική της ελληνικής λίγκας, που αποτελεί ένα ιδανικό "σκαλοπάτι" για το παραπάνω βήμα. Εξάλλου, το πρωτάθλημα διαθέτει πολύ καλή φήμη, ως σκληρό, ανταγωνιστικό, με έμφαση στην τακτική και στο παιχνίδι μισού γηπέδου. Βλέπουμε παράλληλα ότι οι περισσότεροι παίκτες βρήκαν ένα καλύτερο συμβόλαιο ή σε ομάδα που μετέχει σε καλύτερη λίγκα. Παράδειγμα οι Ουίλιαμς και Ουάιτ που βρήκαν συμβόλαιο στο ΝΒΑ, ή οι ξένοι από τον Απόλλωνα και τα Τρίκαλα που έκαναν άλμα: ο Ντίλαρντ και ο Μέιερ σε ομάδες που θα παίζουν στο Basketball Champions League, ο Σόκο στην Ισπανία (το ίδιο και ο Έρικ της ΑΕΚ), ο Τζάστιν Ρόμπινσον σε ομάδα Eurocup, οι Κρουμπαλί και Ουέιτερς που αύξησαν τις απολαβές τους μέσω της VTB League.

Υπήρχαν και οι παίκτες που ανανέωσαν ή ακολούθησαν το δρόμο της ανακύκλωσης. Η Κύμη για παράδειγμα εμπιστεύτηκε παίκτες με ελληνική εμπειρία (Τσούπκοπβιτς, Πάμπλαντ, Ελ-Αμίν), όπως και ο Προμηθέας που έφερε πίσω τον Φαγιέ.

• Αν εξαιρέσουμε τους παίκτες του Ολυμπιακού (Γιανγκ, Λοτζέσκι, Μιλουτίνοφ, Χάκετ) και του Παναθηναϊκού (Φελντέιν , Τζέιμς) μόνο τέσσερις ξένοι (συν δύο κοινοτικοί) συνέχισαν στην ομάδα τους. Οι τρεις μάλιστα ήταν του Λαυρίου (Μπολντς, Γιανγκ, Χάμιλτον), ενώ ο τέταρτος είναι ο Κλάντον του ΠΑΟΚ. Σ' αυτούς θα πρέπει να υπολογίσουμε και τους δύο κοινοτικούς, τον Μιλόσεβιτς της ΑΕΚ και τον Άχονεν του Κολοσσού.
• Πέντε παίκτες "ανακυκλώθηκαν" στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Βαν Όστρουμ (από τον Αρκαδικό στον Κόροιβο), ο Τσούπκοβιτς (από τον Άρη στην Κύμη), ο Μπιρούτα (από το Λαύριο στα Τρίκαλα), ο Πάμλαντ (από τον Απόλλωνα στην Κύμη) και ο Ελ Αμίν (από την ΑΕΝΚ στην Κύμη). Τους τρεις από τους πέντε τους επέλεξε η νεοφώτιστη Κύμη.
• Έξι παίκτες επέστρεψαν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Ούκιτς (ΑΕΚ), ο Φιτζπάτρικ (Ρέθυμνο), ο Κράβιτς (γύρισε στην ίδια ομάδα που είχε αγωνιστεί, στο Ρέθυμνο), ο Μιλουτίνοβιτς (Κόροιβο), ο Μπάβσιτς (Απόλλωνα) και ο Φαγιέ (Προμηθέα).

Από την άλλη θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μικρομεσαίες ομάδες της Stoiximan.gr Basket League έχουν αλλάξει τον τρόπο που κάνουν recruiting. Επιλέγουν συγκεκριμένα πρωταθλήματα για να κάνουν την επιλογή τους, όπως είχε εξηγήσει παλαιότερα στο Sport24.gr ο Νίκος Βετούλας, ένας προπονητής με πολύ καλό όνομα στην επιλογή παικτών. Στη λίστα τους βρίσκονται πλέον "σκληρές" λίγκες όπως η Τσεχία και η Πολωνία, μικρές ομάδες από τη Γερμανία, ακόμη η Α2 της Ιταλίας και της Τουρκίας, που έχουν παίκτες με ποιότητα και επιθετικά χαρακτηριστικά.

Έχουν παράλληλα αυξηθεί (ειδικά στις επιλογές που κάνουν οι ομάδες στην αρχή της χρονιάς) οι παίκτες-στοιχήματα, δηλαδή νεαροί σε ηλικία με προοπτική και ταλέντο. Δεν διαθέτουν την απαιτούμενη εμπειρία από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ωστόσο, αξίζουν το ρίσκο, ειδικά από τη στιγμή που πλέον δίνεται η δυνατότητα στους συλλόγους να επιλέξουν 4 Αμερικανούς.

Με αυτά τα κριτήρια να δούμε και το από που ψώνισαν φέτος οι ομάδες, αλλά και τους παίκτες που θα πρέπει να προσέξουμε.

ΑΕΚ

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μάικλ Ντίξον	Νίμπουργκ	VTB League
Τζος Όουενς	Βενέτσια	Eurocup
Τζαγουάντ Ουίλιαμς	Γκάζιαντεπ	FIBA Eurocup
Ρόκο Λένι Ούκιτς	Καντού	FIBA Eurocup
Νίκολα Ιβάνοβιτς	Μέγκα Λεκς	Σερβία

Από την περσινή εξάδα ο μοναδικός που επιβίωσε είναι ο Μίλαν Μιλόσεβιτς, ο οποίος είχε κερδίσει το ρόλο του πασπαρτού. Ο τελευταίος που έκλεισε την πόρτα ήταν ο Μαλίκ Χέρστον. Η Ένωση προτίμησε να πάρει ξένους με ευρωπαϊκή εμπειρία. Συνολικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έψαξε από το 2ο και το 3ο ράφι, από μεσαίες ομάδες καλών πρωταθλημάτων (VTB, Τουρκία) και την ιταλική αγορά. Άφησε κατά μέρος την τακτική των τελευταίων δύο ετών όπου επέλεγε καλά ονόματα σε προχωρημένη ηλικία (Ίνγκλις, Χέρστον) και στοιχήματα (Σκραμπ, Όρτον).

Αποκτήθηκε ο βετεράνος stretch-four Τζαγουάντ Ουίλιαμς, με τον οποίο ο Ζντοβτς συνεργάστηκε στην Γκάζιαντεπ, αλλά και ο Τζος Όουενς, ένας γρήγορος ψηλός (assist-receiver), που έχει κάνει το αγροτικό του στο Ισραήλ και σε δύο καλές ιταλικές ομάδες, πρώτα στην Τρέντο και μετά στην Βενέτσια, με την οποία πήρε και ευρωπαϊκή γεύση μέσω του Eurocup.

Ο Ρόκο Λένι Ούκιτς είναι επίσης ένας βετεράνος, που έχει μεγάλη ευρωπαϊκή εμπειρία (Τάου, Μπαρτσελόνα, Ρόμα, Φενέρμπαχτσε, Παναθηναϊκός, Τσεντεβίτα). Η καριέρα του είναι μεν πτωτική (από τον Παναθηναϊκό στην Τσεντεβίτα και από εκεί σε μικρομεσαίες ιταλικές ομάδες όπως η Βαρέζε και η Καντού), αλλά είναι μόλις 31 ετών. Τα τελευταία χρόνια είχε προβλήματα τραυματισμών, αλλά έδειξε και στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες, ότι μπορεί να παίξει το ρόλο του βετεράνου γκαρντ.

Ο Νίκολα Ιβάνοβιτς αποτελεί μια εντελώς διαφορετική κατηγορία, καθώς κουβαλά την ταμπέλα του "ταλαντούχου". Για αυτό και αποκτήθηκε με συμβόλαιο τριών ετών. Πέρσι έκανε πράγματα και θαύματα στην Μέγκα Λεκς, που μετέχει πάντως στο αδύναμο σερβικό πρωτάθλημα και στην επίσης αδύναμη Αδριατική Λίγκα. Είχε 13.4 πόντους και 5.2 ασίστ στην Αδριατική,. Μπορεί να είναι μόλις 22 ετών, αλλά είναι "παιγμένος", έχοντας συμμετοχές και στην εθνική ομάδα του Μαυροβουνίου από το 2012, από τα 18 του δηλαδή.

Player to watch: Μάικλ Ντίξον

Στα θετικά του στοιχεία το γεγονός ότι ήταν ο πρωταγωνιστής σε μια οργανωμένη ομάδα, όπως είναι η Νίμπουργκ, η οποία μάλιστα πέρσι έκανε καλή πορεία (8η θέση στη VTB και πρωτάθλημα). Είναι μεν ένας παίκτης που θέλει τη μπάλα στα χέρια του, αλλά έχει ποιότητα και μπορεί να συνδυάσει το επιθετικό του ένστικτο με την καθοδήγηση της ομάδας. Έχει παράλληλα τη δυνατότητα να τρυπήσει την άμυνα και να τροφοδοτήσει τον ψηλό (η Ένωση ποντάρει στη συνεργασία του με τον Όουενς), ενώ εμπιστεύεται αρκετά και το pull-up σουτ του.

Το βασικό του μειονέκτημα είναι το μέγεθος. Είναι αρκετά κοντός. Το μέγεθος του μοιάζει αρκετά μ' αυτό του Μάικ Τζέιμς, χωρίς όμως να είναι αντίστοιχα αθλητικός. Δείχνει όμως να έχει την ποιότητα στο διάβασμα του παιχνιδιού. Είναι σκόρερ κι όχι κλασσικός σουτέρ, επομένως μπορεί να θεωρηθεί streaky. Συνολικά είχε 40% τελειώνοντας παιχνίδια ακόμη και με 6 τρίποντα, αν και υπήρχαν άλλα με 1/7 ή 0/5. Έχει 2.0 λάθη ανά ματς, το οποίο όμως δεν είναι τόσο μεγάλο αν αναλογισθεί κανείς ότι η Νίμπουργκ βασιζόταν πολύ στη δική του δημιουργία από το pick-n-roll.

Συνολικά θεωρείται ένας από τους 3-4 καλύτερους γκαρντ του ελληνικού πρωταθλήματος και είναι ένας από τους παίκτες που θα πρέπει να "σταμπάρουμε".

Απόλλων

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Κρις Τζόουνς	Παρί Λεβουαλά	Γαλλία
Μάικλ Κόμπινς	Οκλαχόμα Σίτι Μπλου	NBDL
Τάιλερ Καλινόνσκι	Σαλόν	FIBA Eurocup
Νικ Ράσελ	Ουόλτερ Τάιγκερς	Γερμανία
Έντιν Μπάβσιτς	Σόπρον	FIBA Eurocup

Ο Απόλλωνας είναι μια ομάδα που παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια βασίζεται στην παρουσία καλών ξένων παικτών (ΜακΚόλουμ, Φιτζπάτρικ, Ελ-Αμίν, Μπολντς). Έτσι έγινε και πέρσι. Η απόκτηση του Κέβιν Ντίλαρντ στα μέσα της σεζόν απογείωσε τους Πατρινούς, με τον ίδιο να πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις. Δεν είναι τυχαίο, δε, ότι οι περισσότεροι παίκτες από την Πάτρα έκαναν άλμα στην καριέρα του. Ο Μέιερ για παράδειγμα (ένα σύγχρονο 4άρι που μπορεί να σουτάρει και να χτυπήσει το mismatch στο post) θα συνεχίσει στην Νίμπουργκ, ενώ ο Ντίλαρντ πήρε "προαγωγή" για την Καρσίγιακα.

Ο Κώστας Μέξας άλλαξε όλη την 6άδα. Η τελευταία προσθήκη ήταν ένας versatile ψηλός με ελληνική εμπειρία, ο Έντιν Μπάβσιτς, με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στον ΚΑΟΔ. Οι τέσσερις Αμερικάνοι από την άλλη είναι νεοφερμένοι. Ένας εκ των οποίων μάλιστα, ο Μάικλ Κόμπινς, θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Μετά την αποφοίτηση του από το Οκλαχόμα Στέιτ, κυνήγησε το όνειρο του ΝΒΑ μέσω των Οκλαχόμα Σίτι Μπλου, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Πρόκειται για έναν αμυντικογενή σέντερ, απ' αυτούς που είχαν περισσότερα ριμπάουντ από πόντους. Οι διακρίσεις που τον συνοδεύουν έχουν τη ρίζα τους στο πίσω μέρος του παρκέ (δύο φορές μέλος της καλύτερης αμυντικής 5άδας της Big-12), αλλά και στο μεγάλο αριθμό κοψιμάτων: 1,8 την senior χρονιά του.

Οι άλλες επιλογές προέρχονται από καλά πρωταθλήματα όπως είναι η Γαλλία (Τζόουνς, Καλινόνσκι) και η Γερμανία (Ράσελ). Ο Καλινόνσκι μάλιστα είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση "σπεσιαλίστα" από καλή μάλιστα ομάδα. Η Σαλόν πέρσι τερμάτισε στην 3η θέση της κανονικής περιόδου, με τον ίδιο να παίζει 23 λεπτά (είτε ως βασικός, είτε ως 6ος παίκτης), να σκοράρει 6.9 πόντους με 41% στο τρίποντο (1.6 σε 3.9 το παιχνίδι). Ο λευκός γκαρντ (ύψους 1.93) είναι το τυπικό "σκαρί" του σουτέρ, θυμίζοντας παίκτες όπως ο Λι Χάμφρεϊ (ΠΑΟΚ), ή ο Τζον Ντίμπλερ (Πανιώνιος). Χαρακτηριστικό ότι πέρσι σούταρε περισσότερα -σχεδόν- διπλάσια τρίποντα (154) από δίποντα (80), βασίζοντας το 34% των πόντων του στο spot-up σουτ.

Γκαρντ είναι και ο Νικ Ράσελ, που προέρχεται επίσης από καλή λίγκα (Μπουντσελίγκα), έχοντας και αυτός βοηθητικό ρόλο. Έπαιζε 20 λεπτά 6.7 πόντους και 2.2 ασίστ με 37% στο τρίποντο (λιγότερο από ένα εύστοχο το παιχνίδι). Είναι ένας παίκτης από πολύ καλό μπασκετικό πρόγραμμα (τους Μάστανγκς του Λάρι Μπράουν), που τρέχει pick-n-roll, μπορεί να σουτάρει και το μεγάλο του συν ότι έχει τη δυνατότητα να παίξει σαν δεύτερος γκαρντ (με τον Τζόουνς), αλλά και αντ' αυτού, όπως έκανε πέρσι στους Ουόλτερ Τάιγκερς με τον γνωστό μας από τη θητεία του στον Κολοσσό, Τζάρεντ Τζόρνταν.

Player to watch: Κρις Τζόουνς

Παρόλα αυτά στα χρόνια του στο Λούιβιλ το όνομα του συνοδεύτηκε από ένα σκάνδαλο, το οποίο επηρέασε εν συνεχεία και τη φήμη του ως παίκτη. Είχε κατηγορηθεί για σεξουαλική επίθεση σε δύο κοπέλες (21 και 19 ετών) και σοδομισμό. Απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες, αλλά όπως και να 'χει αυτή η υπόθεση έριξε πολύ τις μετοχές του. Δεν επιλέχτηκε στο ντραφτ, κάτι για το οποίο έπαιξε ρόλο και το μικρό του μπόι. Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να βρει δουλειά στην Ευρώπη. Αρχικά στην Τουρκία και κατόπιν στην Γερμανία (Γκέτινγκεν), την οποία βοήθησε να φτάσει ως την 10η θέση (σ.σ φέτος υποβιβάστηκε).

Πέρσι κατέληξε στην Παρί Λεβαλουά και ένα πρωτάθλημα που δίνει άπλετο χώρο στους ταλαντούχους γκαρντ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην Pro-A οι μικρόσωμοι γκαρντ λάμπουν. Έτσι έκανε και ο Ράιτ, ο οποίος είχε 12.0 πόντους και 4.8 ασίστ, σε μια ομάδα όμως που πάλεψε εν τέλει για την παραμονή της. Στη Γαλλία είχε μια shoot-first νοοτροπία κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι τέλειωσε τα 17 από τα 34 παιχνίδια που έδωσε με περισσότερα από 12 σουτ εντός πεδιάς. Το 39% των πόντων του ήρθε από συνθήκες pick-n-roll και το 19% από συνθήκες isolation. Δεν είναι λίγες οι φορές που προτιμά τέτοιες φάσεις, να ανοίγει δηλαδή το γήπεδο και να προσπαθεί να νικήσει σε προσωπική φάση τον αντίπαλο του.

Το μελανό σημείο στο παιχνίδι ήταν το χαμηλό ποσοστό στο τρίποντο (24%), αν και γενικότερα τα ποσοστά του είναι χαμηλά, επειδή συχνά παίρνει δύσκολες υπό πίεση ενέργειες. Το επιθετικό του ρεπερτόριο βασίζεται στην ταχύτητα και κυρίως στην αλλαγή ρυθμού (stop-and-go). Στοιχείο που τον καθιστά αποτελεσματικό και στο transition. Προτιμά τις ενδιάμεσες φάσεις, να τελειώνει δηλαδή με σουτ μετά από ντρίμπλα (δεξί και αριστερό pull-up) ή floater. Αντίθετα τελειώνει σπανιότερα φάσεις μέχρι μες στο καλάθι, αν και πολλές φορές δοκιμάζει να φτάσει στο καλάθι χρησιμοποιώντας τον δεξί διάδρομο. Οι επαφές δεν είναι το πιο δυνατό του σημείο και αυτό θα αποτελέσει το μεγάλο στοίχημα, όπως ισχύει για κάθε παίκτη που καλείται να επιβιώσει στο physical ελληνικό πρωτάθλημα.

Στον Απόλλωνα θα κληθεί να παίξει ρόλο αντίστοιχο που είχε και ο Ντίλαρντ πέρσι. Να είναι ο βασικός εκτελεστής και δημιουργός.

Άρης

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μάικλ Τζένκινς	Τουρκ Τέλεκομ	FIBA Eurocup
Βίκτορ Σανικίτζε	Τεντ Κολέγ	Τουρκία
Ουίλ Κάμινγκς	Τρέντο	Eurocup
Ντέβιν Μαρμπλ	Μπέιχοκς	NBDL
Έρικ Μπάκνερ	Τουρκ Τέλεκομ	FIBA Eurocup

Κι οι "κιτρινόμαυροι" αποφάσισαν να αλλάξουν σελίδα σε ότι αφορά την επιλογή των ξένων (μένει κενή μια κοινοτική θέση). Πληρώνοντας με τη σειρά τους το τίμημα της καλής πορείας. Έχασαν πολλούς από τους παίκτες του, επειδή ακριβώς ανέβασαν (μέσω και της ομαδικής επιτυχίας) τις προσωπικές τους μετοχές. Έτσι έγινε για παράδειγμα με τον Οκάρο Ουάιτ (ΝΒΑ), αλλά και τον περιζήτητο Τζέρελ ΜακΝιλ. Ο Ουέιτερ βρήκε ένα καλό συμβόλαιο στην μακρινή Ενισέι, ενώ και ο Χάγκινς κατέληξε σε καλή ομάδα του ιταλικού πρωταθλήματος.

Ο Δημήτρης Πρίφτης επέλεξε παίκτες από ισχυρά πρωταθλήματα (Τουρκία) , το Eurocup, αλλά και το NBDL, συνεχίζοντας με τα περσινά κριτήρια. Ο ένας κοινοτικός αναμένεται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Σανικίτζε μοιάζει περισσότερο με μια ένεση ποιότητας. Και αυτός διαθέτει εμπειρία Euroleague (Σιένα, Ούνιξ Καζάν), έχοντας γράψει αρκετά χιλιόμετρα και με την εθνική ομάδα της χώρας του. Είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στο παρκέ, διαθέτει "διάβασμα" και μπορεί να βρει τρόπους να καλύψει το αδύνατο του σημείο που είναι το μακρινό σουτ (28% πέρσι).

Ο Τζένκινς και ο Μπάκνερ ήταν συμπαίκτες πέρσι στην Τουρκ Τέλεκομ, την ομάδα που υποβιβάστηκε. Αμφότεροι όμως κατάφεραν να διασωθούν. Ο Τζένκινς θα κληθεί να παίξει το ρόλο του ΜακΝιλ. Θα είναι δηλαδή το σημείο αναφοράς στην περιφερεια. Διακρίνεται κατά κύριο για το περιφερειακό του σουτ. Πρόπερσι είχε αναδειχτεί νικητής του διαγωνισμού τριπόντων του τουρκικού all-star game, ενώ βρίσκεται ακόμη στο κλειστό κλαμπ των παικτών που έχουν τουλάχιστον 12 εύστοχα τρίποντα σε ένα παιχνίδι κολεγιακού πρωταθλήματος. Πέρσι σούταρε με 39% έχοντας 2,4 εύστοχα ανά παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι στον Άρη ήρθε με διετές συμβόλαιο.

Ο Μπάκνερ από την άλλη είναι ένας banger, ένας ψηλός που παίζει κατά κύριο λόγο με το κορμί του. Πέρσι είχε 10.0 πόντους και 6.3 ριμπάουντ, τα 2 εκ των οποίων ήταν επιθετικά. Έχει χαμηλό ποσοστό στις βολές (58%), αλλά υψηλό στα δίποντα (64%), κάτι που ερμηνεύεται από το γεγονός ότι τα περισσότερα σουτ του είναι μετά από δημιουργία άλλου παίκτη, ή επιθετικό ριμπάουντ. Για του λόγου το αληθές το 30% των πόντων του ήταν μετά από pick-n-roll, το 20% από κίνηση μακριά από τη μπάλα και το 18% από επιθετικό ριμπάουντ. Δεν διαθέτει παιχνίδι με post (1,5 πόντο το παιχνίδι), ούτε σουτ από μέση ή μακρινή απόσταση.

Οι Κάμινγκς και Μαρμπλ προέρχονται από το NBDL, διαθέτοντας ελάχιστη ή μηδαμινή εμπειρία από το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Κάμινγκς έπαιξε πέρσι 4 παιχνίδια στην Τρέντο, έχοντας 9.5 πόντους επίσης με πολύ καλό ποσοστό από το τρίποντο (42%). Είναι ένας παίκτης στα πρότυπα του Ουέιτερς. Εμπιστεύεται πολύ το σουτ του (2.2 / 5.6 προσπάθειες από το τρίποντο στην D-League), μοιράζοντας 4.8 ασίστ. Όσο για τον Μαρμπλ; Θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στην από δω πλευρά του Ατλαντικού.

Player to watch: Ντέβιν Μάρμπλ

Τα νούμερα του δείχνουν το πληθωρικό παιχνίδι του, που του επιτρέπει να προσφέρει σε πολλούς διαφορετικούς τομείς του παιχνιδιού. Έχει ύψος 1.98 και φημίζεται για τα αθλητικά του προσόντα. Επιλέχτηκε στο ντραφτ (τέλος του 2ου γύρου - Νο56 από τους Νάγγετς), αν και τελικά αγωνίστηκε στους Ορλάντο Μάτζιικ, που πήραν τα δικαιώματα του τη νύχτα του ντραφτ. Την πρώτη του σεζόν πέρασε αρκετές βδομάδες στην D-League, όπως έγινε και πέρσι.

Αγωνίστηκε στους Μπέιχοκς έχοντας πέρσι 14.3 πόντους, 5.2 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ σουτάροντας με 34% στο τρίποντο, με 5 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Είναι ένα 3άρι που μπορεί να εκτελέσει από την αδύνατη πλευρά, αλλά και να δημιουργήσει κυρίως παίζοντας με πλάτη στο καλάθι. Μάλιστα το 1.286 πόντοι ανά κατοχή που αντιπροσωπεύει την post-up επίθεση του, είναι ο 2ος καλύτερος συντελεστής σε όλη τη D-League (πρώτος ήταν ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς). Η ομάδα του στο NBDL τον χρησιμοποίησε σ' αυτό το ρόλο.

Αν και έχει καλά αθλητικά προσόντα, δεν διαθέτει το πρώτο βήμα που θα του έδινε τη δυνατότητα να κερδίζει φάσεις στο ένας-ένας. Παρόλα αυτά έχει τα προσόντα να τιμωρήσει τις περιστροφές της άμυνας (είτε με σουτ, είτε με close-out επίθεση) και στα "συν" του είναι το γεγονός ότι σουτάρει πολύ αποτελεσματικά στις φάσεις που η άμυνα βρίσκεται πάνω του (1.312 πόντοι ανά κατοχή) σε guarded catch-n-shoot καταστάσεις.

Συνολικά ένα από τα δυνατά σημεία στο παιχνίδι του (από το κολέγιο ακόμη) ήταν οι επιλογές του. Το πρώτο και βασικό βήμα για την ομαλή μετάβαση του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπου έχει το "πακέτο" για να αποτελέσει κομμάτι του παζλ σε καλή ομάδα της Euroleague μόλις αποκτήσει εμπειρία.

Update (7/10): Διαβάστε αναλυτικά την video-analysis για το νέο πρόσωπο του Άρη. Τα νέα αποκτήματα, ο ρόλος του Σανικίτζε και η αποκωδικοποίηση του recruiting.

Κολοσσός

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Ντεβιόν Μπέρι	Ράπτορς	NBDL
Εαρλ Ουάτσον	Ρόουντ Άιλαντ	NCAA
Τζέσε Τσούκου	Λεχάι	NCAA
Λάγνκστον Χολ	Βόννη	Γερμανία
Γιουβόντε Ρέντικ	Κάντον	NBDL

Σε αλλαγές προχώρησε και ο Κολοσσός, που λόγω περιορισμένων οικονομικών υποχρεώθηκε να επιλέξει νεαρούς παίκτες, με ελάχιστη ευρωπαϊκή εμπειρία. Κάτι που έκανε και πέρσι. Ο μοναδικός που έμεινε από την 6άδα ήταν ο Σκανδιναβός δημιουργός, Ρουμπ Αχόνεν. Κατά τα άλλα από τους πέντε που ήρθαν μόνο ο Λάνγκστον Χολ, έχει μετρήσει μια τουλάχιστον ολοκληρωμένη σεζόν στην Ευρώπη.

Ο Χολ θα είναι ο βασικός πόιντ-γκαρντ της ομάδας. Το βιογραφικό του περιέχει ομάδες της Ιταλίας (Πιστόια, Καντού) και τη Γερμανία (Βόννη). Προέρχεται από το Μέρσερ Στέιτ, κερδίζοντας μάλιστα αρκετές προσωπικές διακρίσεις (παίκτης της χρονιάς για την Atlantic Sun και βραβείο Lou Henson). Διαθέτει τη φήμη του pass-first γκαρντ, όπως φαίνεται και από τα νούμερα του: 7.5 πόντοι και 5.1 ασίστ στην Πιστόια και 8.1 πόντοι και 3.9 ασίστ στην Καντού. Στην τελευταία έπαιξε μόνο 7 παιχνίδια, για να τελειώσει τη χρονιά στη Βόννη έχοντας το ρόλο του back-up πλέι-μέικερ (4.3 πόντοι, 4.1 ασίστ σε 17 λεπτά).

Ο Ντεβιόν Μπέρι μετά την πολύ καλή καριέρα που έκανε στο Ουέμπερ Στέιτ, κυνήγησε το όνειρο του ΝΒΑ, αλλά τελικά κατέληξε να αγωνίζεται σε back-up ρόλο (20 λεπτά, 9.5 πόντοι, 3.4 ασίστ) στο NBDL. Να σημειωθεί βέβαια ότι είχε και ένα σύντομο πέρασμα από την Α2 Ιταλίας και την Τορίνο, όπου αντικαταστάθηκε νωρίς. Ο Μπέρι αγωνίζεται ως γκαρντ και φημίζεται για το καλό περιφερειακό του σουτ, έχοντας σταθερά κοντά στο 40%.

Ο Τζέσε Τσούκου κατέχει τη δεύτερη θέση του κοινοτικού. Θα παίζει στο "3" και στο "4". Προέρχεται από ένα μικρό κολέγιο (Λεχάι) όπου είχε 9.6 πόντους, 5.5 ριμπάουντ, 1.3 ασίστ και 1.3 κοψίματα, σουτάροντας με 40%. Δεν είναι τυχαίο το ποσοστό των παικτών στο τρίποντο, καθώς ο Άρης Λυκογιάννης είναι ένας προπονητής που θεωρεί το σουτ πολύ βασικό κομμάτι του παιχνιδιού. Ο Τσούκου (2.03) μπορεί να μαρκάρει διαφορετικές θέσεις και είναι από τους παίκτες που βγάζουν ενέργεια στο παρκέ.

Από τη Ρόδο (Rhode Island) στη Ρόδο! Έτσι ορίζει το παιχνίδι της μοίρας για τον Ερλ Ουάτσον, που έχει απλή συνωνυμία με τον πρώην παίκτη των Θάντερ. Εξάλλου αγωνίζονται και σε εντελώς διαφορετικές θέσεις. Ο Ουάτσον θα είναι ο... Κολοσσός των "θαλασσί". Έρχεται απευθείας από το κολέγιο. Την τελευταία του σεζον αγωνιζόταν 19 λεπτά, έχοντας συμπληρωματικό ρόλο: 5.6 ρπόντους, 5.2 ριμπάουντ, 1.0 κόψιμο. Είναι ένας ευκίνητος ψηλός (2.03) που θα ρολάρει γρήγορα μετά το pick-n-roll και θα θωρακίσει την ρακέτα της ομάδας του Άρη Λυκογιάννη.

Player to watch: Γιουβέντε Ρέντικ

Το επιθετικό του ρεπερτόριο είναι διευρυμένο. Μπορεί να σουτάρει από μέση απόσταση, αλλά όχι για τρίποντο. Δεν σούταρε καν στο επίπεδο του κολεγιακού τριπόντου στα 6 μέτρα, πόσο μάλλον από το ευρωπαϊκό (6.75). Το VCU τον χρησιμοποιούσε ως post player σε τριγωνικές επιθέσεις, χωρίς όμως να είναι το στοιχείο που εντυπωσιάζει. Οι περισσότεροι πόντοι του προέρχονται από φάσεις που αποφασίζει να παίξει με πρόσωπο στο καλάθι. Είτε σε ένας-ένας, είτε μετά από pick-n-pop όπου σουτάρει, ή περνάει τον προσωπικό του αντίπαλο, διαθέτοντας ένα καλό αριστερό drive.

Από την άλλη όμως είναι αρνητικό ότι δεν έχει "σημείο αναφοράς". Δεν έχει δηλαδή ένα στοιχείο, ή μια signature move στην οποία μπορεί να στηριχθεί βρέξει-χιονίσει. Στην καλή του μέρα μπορεί να νικήσει με όλους τους τρόπους τον αντίπαλο του, στην κακή του με κανέναν. Για παράδειγμα στο κολέγιο υπήρχαν αρκετά παιχνίδια που είχε κακά τελειώματα και χαμηλό ποσοστό ακόμη και σε προσπάθειες μέσα στη ρακέτα.

Αυτό που είναι "σίγουρο" είναι η άμυνα του. Είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός, που χρησιμοποιεί καλά τα χέρια του και μπορεί χάρις στην ταχύτητα και τη δύναμη του να ανταποκριθεί σε όλες τις καταστάσεις. Στο κολέγιο τον συνόδευε η αυστηρή κριτική ότι "τζόγαρε" πολύ για το κλέψιμο και ότι δεν ήταν σούπερ αλτικός για να κυριαρχεί με τα κοψίματα. Ωστόσο, ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος στην άμυνα "havoc", όπως είχε ονομαστεί η σύνθετη τακτική του Σάκα Σμαρτ και αποτελούσε το σήμα-κατατεθέν του κολεγίου.

Αυτή θα είναι είναι η πρώτη του ευρωπαϊκή εμπειρία. Είχε αγωνιστεί τόσο στο Πέζαρο, όσο και στη Βίρτους. Στο Πέζαρο είχε 8.9 πόντους και 5.2 ριμπάουντ σε 23 λεπτά, ενώ στους Μπολονέζους μέτρησε 6.6 πόντους και 4.3 ριμπάουντ σε 15 λεπτά, έχοντας το ρόλο του αναπληρωματικού σέντερ. Την επόμενη σεζόν επέστρεψε στην πατρίδα του για να δοκιμάσει στο ΝΒΑ. Πήρε μέρος στο summer league των Μπρούκλιν Νετς, που με τη σειρά τους τον έστειλαν στους Κάντον Τσαρτζ.

Εκεί πέρασε τη μισή σεζόν ξεκινώντας βασικός και την υπόλοιπη ερχόμενος από τον πάγκο. Είχε 9 πόντους και 5.3 ριμπάουντ (2.1 επιθετικά) σε κάτι λιγότερο από 22 λεπτά. Σε επίπεδο NBDL πέτυχε το 21% των πόντων του (με χαμηλά ποσοστά όμως και 0.714 πόντους ανά κατοχή) από post-up. Το πιο αποτελεσματικό του σημείο ήταν η επίθεση μετά από screen (1.297 πόντοι ανά κατοχή). Για το μέγεθος του είναι αρκετά ευκίνητος. Η αθλητικότητα του είναι πάνω από το μέτριο, αν και δεν είναι ο ψηλός που ξεχωρίζει για το παιχνίδι του πάνω από τη στεφάνη, διακρίνεται για το footwork του. Έχει καλά σταματήματα και έτσι μπορεί μετά την υποδοχή της μπάλας, να εκτελέσει με ισορροπία.

Συνολικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι μοιάζει αρκετά με τον Κρις Σίνγκλετον (πέρσι της Λοκομοτίβ, φέτος του Παναθηναϊκού), αν του αφαιρέσουμε το τρίποντο.

Κόροιβος

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Ντέβον Βαν Όστρουμ	Αρκαδικός	Α1
Τζος Ρίτσαρτ	Μπαμπίτιους Νάρα	Ιαπωνία
Κεν Μπράουν	Λιέτουβος Ρίτας	Eurocup
Κένι Χολ	Σάντα Κρουζ	NBDL
Αντρέια Μιλουτίνοβιτς	Παρτίζαν	Eurocup
Τόντρικ Γκότσερ	Τέξας Τεκ	NCAA

Και ο Κόροιβος ήταν από τις ομάδες που προχώρησαν σε ριζικές αλλαγές. Όχι μόνο σε ότι αφορά τους ξένους, καθώς η αλλαγή σελίδας αφορά και τον προπονητή. Τον Χάρη Μαρκόπουλο διαδέχεται ο Ντίνος Καλαμπάκος, ένας προπονητής με μεγάλη εμπειρία από την Α2, που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά στο επίπεδο της Stoiximan.gr Basket League, φιλοδοξώντας να φέρει και στην Αμαλιάδα το επιτυχημένο (και οικονομικό) μοντέλο του Παγκρατίου.

Σε ότι αφορά τους περσινούς ξένους ήταν λογικό οι έμπειροι/ποιοτικοί γυρολόγοι να βρήκαν αμέσως καλά συμβόλαια (Ο Χάρις στην Πολωνία και ο Ντέιβις στην Ιταλία, ενώ ο Ουέμπστερ που έλαμψε στο Προλυμπιακό τουρνουά με τη Νέα Ζηλανδία επέστρεψε στην πατρίδα του). Από εκεί και πέρα επιλέχτηκε μια δοκιμασμένη λύση, αυτή του Ντέβον Βαν Όστρουμ, που ήρθε ως δανεικός από την Λαμποράλ πέρσι στον Αρκαδικό. Κατά τα άλλα επιλέχτηκε ένας παίκτης από καλό πρωτάθλημα, επιπέδου Eurocup, δύο στοιχήματα (Χολ και Γκότσερ), ένας ακόμη κοινοτικός από την καλή (πλην παρηκμασμένη) Παρτίζαν και έναν ψηλό από την Ιαπωνία.

Ο λόγος για τον Τζος Ρίτσαρτ (24, 206) ο οποίος προέρχεται από ένα μικρό κολεγιακό πρόγραμμα (UC Davis) και υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ιαπωνία (11.5 πόντοι και 6.5 ριμπάουντ). Τα νούμερα του δεν είναι εντυπωσιακά για το επίπεδο της λίγκας ή τη δυναμική της ομάδας του (που υποβιβάστηκε), ωστόσο, στα θετικά είναι το ανορθόδοξο παιχνίδι του. Για παράδειγμα αν και ο ψηλότερος παίκτης της ομάδας ήταν αυτός που πέτυχε τα περισσότερα τρίποντα (89).

Αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι ο Τόντρικ Γκότσερ, που έδειξε καλά στοιχεία κατά την διάρκεια της κολεγιακής του θητείας στο Τέξας Τεκ. Ήταν ένας από τους παίκτες που επιβίωσαν στη μετάβαση και στις απανωτές αλλαγές προπονητών. Και κατάφερε και ο ίδιος να βελτιώνεται. Χωρίς να έχει εξάρσεις στην απόδοση του, είναι μια σταθερή λύση. Από 6ος παίκτης στη junior χρονιά του, καθιερώθηκε πέρσι ως βασικός. Τέλειωσε τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ (10.9 πόντοι, 3.5 ριμπάουντ, 2.2 ασίστ) παίζοντας στο "2". Οδήγησε μάλιστα την ομάδα στην πρώτη της συμμετοχή στο τελικό τουρνουά NCAA. Ήταν παράλληλα πρώτος σε εύστοχα τρίποντα (60). Δεν διαθέτει ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά είναι ένας παίκτης που δείχνει να πατάει γερά στα πόδια του.

Στην κατηγορία "στοίχημα" ανήκει και ο Κένεθ Χολ. Ένα 4άρι στα πρότυπα του αμερικάνικου μπάσκετ, που ταιριάζει "γάντι" στο ρόλο του mobile center για μια ομάδα στην Ευρώπη. Ένας τυπικός hustle παίκτης, που πάει δυνατά σε όλες τις φάσεις, που μπορεί να παίξει με πρόσωπο, να χρησιμοποιήσει το σώμα του όταν παίζει με πλάτη, αλλά από την στερείται καθαρού ένας-ένας παιχνιδιού σε κάποια από αυτές τις δύο καταστάσεις. Προέρχεται από το καλό πρόγραμμα των "Βολς" του Τενεσί και τα τελευταία χρόνια μετέχει στο NBDL. Πέρσι είχε 6.8 πόντους και 5.6 ριμπάουντ σε 17 λεπτά στο Άινταχο.

Ο Μιλουτίνοβιτς είναι 26 ετών, παίζει στο "3" (1.98) και έχει κυρίως το ρόλο του spot shooter. Μεγάλωσε με τη στάμπα του ταλαντούχου στη Ζελέζνικ και στον Ερ. Αστέρα. Ξεκίνησε την διεθνή του καριέρα από τη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας (Γέιδα) με 11.4 πόντους και 3.5 ριμπάουντ. Μάλιστα οι εμφανίσεις του κέντρισαν το ενδιαφέρον του Νίκου Βετούλα που τον επέλεξε για να τελειώσει τη σεζόν στον Απόλλωνα Πατρών, όπου είχε όμως μόνο εκλάμψεις (7 πόντοι ανά παιχνίδι και 28% στο τρίποντο). Τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίστηκε στην Παρτίζαν. Την περασμένη σεζόν υπό της οδηγίες του Αλεξάντερ Τζίκιτς είχε 20 λεπτά συμμετοχής, αλλά μόλις 5.1 πόντους με 34% στο τρίποντο.

Player to watch: Κεν Μπράουν

Έχει γράψει αρκετά χιλιόμετρα (Λετονία, Σουηδία, Πολωνία, Ολλανδία, Λιθουανία) κυρίως σε βαλτικές ομάδες και πέρσι σε 18 λεπτά είχε 8.0 πόντους και 3.6 ασίστ (2ο σε ασίστ). Το παιχνίδι του δεν διαφέρει σε τίποτα από τους μικρόσωμους Αμερικανούς γκαρντ που τους αρέσει να τρυπούν την αντίπαλη άμυνα. Η ταχύτητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο του, κάτι που τον κάνει ιδανικό για μια ομάδα του Ντίνου Καλαμπάκου, που βασίζει πολλά στο επιθετικό transition. Ο Μπράουν είναι κατά κύριο λόγο διεισδυτικός, αντιμετωπίζοντας το σουτ ως την τελευταία του επιλογή. Έχει χαμηλό ποσοστό στο τρίποντο (24% σκοράροντας 0,7 ανά παιχνίδι), αλλά αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι πολλές φορές σουτάρει υπό πίεση αντιπάλου και πίεση χρόνου.

Αν εξαιρέσουμε όμως τη rookie χρονιά του στην Ευρώπη (έπαιξε με την Τζουμάλα στο λετονικό πρωτάθλημα) είχε πάντα πάνω από 31% και πάνω από ένα εύστοχο στο παιχνίδι. Αποκορύφωμα το 42% και τα 2 εύστοχα που μέτρησε στο σουηδικό πρωτάθλημα με την Νορκόπινγκ. Το πιο δυνατό πρωτάθλημα που αγωνίστηκε ήταν το πολωνικό, οδηγώντας την MKS στην 5η θέση. Είχε 14.4 πόντους και 3.4 ασίστ.

Ο Μπράουν μπορεί να είναι ο παίκτης που θα τρέχει την ομάδα. Με την κυριολεκτική έννοια, όχι όμως με τη μεταφορική. Η επιλογή των σουτ και η ευκολία με την οποία κάνει το λάθος είναι τα αρνητικά στο παιχνίδι του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδέποτε είχε λιγότερα από 2,3 λάθη τη σεζόν, με αρνητικό ρεκόρ τα 3,5 στην Γκρόνινγκεν.

Κύμη

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μάρτιν Πάμπλαντ	Απόλλων	Α1
Μουχάμεντ Ελ Αμίν	ΑΕΝΚ	Α1
Σλάβεν Τσούπκοβιτς	Άρης	Α1
Χουανγιά Γκριν	Νιαγκάρα	NCAA
Τζόρνταν Μόργκαν	Κάντον	NBDL
Μούσα Αμπντούλ Αλίμ	Τροταμούντος	Βενεζουέλα

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι νεοφώτιστες ομάδες που ξεκινούν χωρίς βάση (ξένων) παικτών να εμπιστεύονται παίκτες που αγωνίζονται ήδη στο πρωτάθλημα. Αυτό έκανε και η Κύμη. Πήρε δύο κοινοτικούς με εμπειρία από το πρωτάθλημα. Τον Τσούπκοβιτς (stretch-four) που έχει αγωνιστεί στα Τρίκαλα και στον Άρη και τον Σουηδό combo guard Μάρτιν Πάμλαντ, που πέρσι φόρεσε τη φανέλα του Απόλλωνα Πατρών. Είχε 5.8 πόντους στο πρωτάθλημα. Ξεκίνησε καλά (11 πόντοι με Ρέθυμνο, 20 πόντους με Κόροιβο) τη σεζόν, αλλά στη συνέχεια δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικός.

Ελληνική εμπειρία έχει και ο Μουχάμεντ Ελ Αμίν, ένας από τους πιο ποιοτικούς γκαρντ που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Ένας παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει για την ομάδα του και να πάρει κρίσιμες φάσεις στα χέρια του, παίζοντας επί της ουσίας και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας. Είναι κάτι που έχει δείξει τόσο στον Απόλλωνα Πατρών, όσο και στην ΑΕΝ Κηφισιάς όπου συνεργάστηκε με τον Γιώργο Λιμνιάτη, νυν ασίσταντ κόουτς της Κύμης.

Τα τρία νέα πρόσωπα είναι οι Γκριν, Μόργκαν και Αμπντούλ Αλίμ. Οι δύο με μηδαμινή ευρωπαϊκή εμπειρία. Ο μόνος που έχει περάσει ξανά επαγγελματικά τον Ατλαντικό είναι ο Μόργκαν. Είναι 24 ετών και έχει ύψος 2.03. Θα παίξει το ρόλο του σέντερ στους νεοφώτιστου. Προέρχεται από ένα σχετικά καλό κολέγιο (Μίσιγκαν) και στο βιογραφικό του θα πρέπει να προστεθούν και οι ακαδημαϊκές του διακρίσεις, που πιστοποιούν τον καλό του χαρακτήρα (βραβεύτηκε από τον ίδιο τον Ομπάμα).

Μετά το κολέγιο έπαιξε στη Ρόμα έχοντας 7.5 πόντους και 6.0 ριμπάουντ σε 21 λεπτά. Να σημειωθεί η πολύ καλή του επίδοση στα επιθετικά ριμπάουντ (2.8). Μετά την ιταλική ομάδα δοκίμασε στο ΝΒΑ. Κατέληξε στο Κάντον και το NBDL, περνώντας για δύο σκάρτους μήνες και από το γαλλικό πρωτάθλημα: είχε 5.6 πόντους και 5.5 ριμπάουντ, ξανά με υψηλό νούμερο επιθετικών (2.1). Αποτελεί έναν σύγχρονο ψηλό, με αμυντικές προδιαγραφές και έφεση στο ριμπάουντ, ο οποίος ωστόσο είναι σχετικά "ωμός" στο μπροστά μέρος του γηπέδου.

Ο Μούσα Αμπντούλ Αλίμ θα καλύψει κατά κύριο λόγο το "3". Παρότι είναι 1.96 διαθέτει μέγεθος και μπορεί να καλύψει τη θέση. Στην κολεγιακή του καριέρα άλλαξε τρία σχολεία και πέρσι πέρασε την πρώτη του επαγγελματική σεζόν σε ένα "ακριτικό" πρωτάθλημα, αυτό της Βενεζουέλας έχοντας 14.8 πόντους και 3.9 ριμπάουντ. Είναι αριστερόχειρας και ξέρει να χρησιμοποιεί πολύ καλά τους ώμους του, που του επιτρέπουν να νικήσει με τη δύναμη και τον όγκο τους αντιπάλους του. Πάει με δύναμη στο καλάθι, είναι αποτελεσματικός στον αιφνιδιασμό και μπορεί να κερδίζει χάρις στις επαφές τα φάουλ.

Player to watch: Χουανγιά Γκριν

Η Κύμη θα είναι η πρώτη ομάδα στην επαγγελματική του καριέρα. Θα έχει επομένως ενδιαφέρον ο βαθμός προσαρμογής του στα νέα δεδομένα, ειδικά από τη στιγμή που από μια εύκολη σχετική κολεγιακή κατηγορία (CAA), θα πρέπει να καθοδηγήσει μια ομάδα στο απαιτητικό και physical ελληνικό πρωτάθλημα. Το σίγουρο είναι ότι διαθέτει το ένστικτο του σκόρερ. Είδαμε, όμως και πέρσι αντίστοιχα άλλους νεοφερμένους ξένους από το κολέγιο να δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στην Α1.

Ο ύψους 1.88 Γκριν είχε πολύ καλά δείγματα στην pick-n-roll επίθεση (1.085 πόντοι ανά κατοχή που τον καθιστούν έναν από τους καλύτερους στο πρωτάθλημα), από όπου αντλεί και το 34% των προσωπικών του πόντων. Εμπιστεύεται πολύ το αριστερό πέρασμα και μπορεί να σουτάρει καλά από στατική θέση.

Λαύριο

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Γίτο Κοκ	Σαν Ντιέγκο	NCAA
Μπρους Μπέκφορντ*	Νορθ Καρολάινα A&T	NCAA
Κέβιν Πάντερ	Τενεσί	NCAA
Τάιρεν Τζόνσον	Κιότο	Ιαπωνία

Το Λαύριο συνεχίζει να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι κράτησε τους τρεις από την περσινή του 6άδα. Αποχώρησε ο Κέσελι και οι Νίξον - Κρουμπαλί που πήραν προαγωγή. Κατά τα άλλα έμειναν οι Μπράντον Γιανγκ, Άσλεϊ Χάμιλτον και Ντεμάριους Μπολντς, που επί της ουσίας επέστρεψε μετά από ένα σύντομο πέρασμα του από λιβανέζικη Σατζές.

Ο Χρήστος Σερέλης ακολουθεί την επιτυχημένη περσινή συνταγή, η οποία βασίζεται στη γενικότερη προπονητική φιλοσοφία του τα τελευταία χρόνια. Και η αγορά που έψαξε ήταν αυτή του κολεγιακού πρωταθλήματος. Αντί του Νίξον επέλεξε έναν scoring guard (Πάντερ) και αντί του Μπάρλου και του Κρουμπαλί, δύο ψηλούς που μπορούν να αμυνθούν και μέσα και έξω (οι αλλαγές στα on-ball screens είναι το κυρίαρχο στοιχείο στο παιχνίδι του Λαυρίου). Ο Κοκ έχει το ρόλο του αμυντικού μπαλαντέρ (σαν τον Κρουμπάλι) και ο Μπέκφορντ θα κληθεί να δώσει την ποιότητα του Μπάρλου.

Ο Κοκ είναι κάτοχος ολλανδικού διαβατηρίου. "Μεγάλωσε" στην ακαδημία της Γκραν Κανάρια και πέρασε τα τελευταία τέσσερα της ζωής του στο Σαν Ντιέγκο. Κατά τη διάρκεια της θητεία του αύξησε σταδιακά τους μέσους όρος του (από 3.2 σε 4.7 και από 5.1 σε 7.3), αλλά γενικότερα θα μπορούσε να πει κανείς ότι διαθέτει περιορισμένο επιθετικό ρεπερτόριο και επί της ουσίας λειτουργεί ως assist receiver. Εκεί που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι σε ότι αφορά τις επιδόσεις του στα κοψίματα. Είχε 2.5 μπλοκ ανά παιχνίδι τις δύο τελευταίες του σεζόν. Διαθέτει εξαιρετικό timing, ελατήρια στα πόδια και ταιριάζει απόλυτα στο αμυντικό προφίλ του Λαυρίου, που για παράδειγμα πέρσι άλλαζε διαρκώς στα σκριν και χρησιμοποιήσουμε τον Κρουμπαλί στην κορυφή ενός ιδιότυπου zone press.

Ο Μπέκφορντ προέρχεται από καλύτερο πρόγραμμα, αυτό του Νορθ Καρολάινα A&T. Πέρσι είχε 13.1 πόντους και 6.9 ριμπάουντ, βάζοντας στο παιχνίδι του και το σουτ τριών πόντων (1.0 εύστοχο σε 2.8 προσπάθειες ανά παιχνίδι). Είναι πολυδιάστατος και μπορεί να παίξει με μπόι στα 2.03 τόσο στο "4", όσο και στο "5" στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έχει παιχνίδι με πρόσωπο, σουτ από μέση απόσταση, ενώ μπορεί να δώσει και διάσταση επίθεσης ένας-εναντίον-ενός από το post.

Player to watch: Κέβιν Πάντερ

Έχει να επιδείξει εντυπωσιακά νούμερα σε πόντους ανά κατοχή (1.046) και ένα μοιρασμένο επιθετικό ρεπερτόριο: το 25% των πόντων του ήρθαν στο transition, το 20% από pick-n-roll και το 18% από spot-up καταστάσεις. Διακρίνεται ιδιαίτερα για την επαφή που έχει με το καλάθι (κάτι που φαίνεται κατά κύριο λόγο στο ανοιχτό γήπεδο), αλλά και στο περιφερειακό σουτ (1.19 σε catch-n-shoot) και συνολικά 37% με 2.2 εύστοχα ανά παιχνίδι (και 6 προσπάθειες).

Αξιοσημείωτη, δε, ήταν κατά την περσινή χρονιά η βελτίωση του στα κερδισμένα φάουλ. Στη senior χρονιά του βρήκε τον τρόπο να πηγαίνει συχνότερα στη γραμμή. Πέρσι είχε 6.3 εύστοχες βολές σε 7.8 προσπάθειες. Στα μείον; Τα πολλά λάθη (2.5) για 3.5 ασίστ. Αν και πρέπει να σημειωθεί ότι ούτε στο κολέγιο έπαιζε ως καθαρόαιμος point guard.

Στο Λαύριο αναμένεται να έχει συχνά τη μπάλα στα χέρια του και παράλληλα την ελευθερία και την αυτοπεποίθηση που ούτως ή άλλως "χτίζει" το περιβάλλον στη συγκεκριμένη ομάδα. Από τους βασικούς υποψήφιους για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της λίγκας.

Update (7/10): Το Λαύριο προχώρησε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του σε ορισμένες διορθωτικές κινήσεις. Υπέγραψε τον Χριστόφορο Στεφανίδη στο "1", ενώ παράλληλα άλλαξε και έναν ξένο. Τη θέση του Μπρους Μπέκφορντ, πήρε ο Τάιρεν Τζόνσον. Ο 28χρονος Αμερικανός έχει ύψος 2.03 και αγωνίζεται στο "4". Όπως και οι περισσότεροι ψηλοί της ομάδας διακρίνονται από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως η δυνατότητα να μπορούν να παίξουν (τόσο σε άμυνα, όσο και σε επίθεση) τόσο μέσα, όσο και έξω από το καλάθι.

Ο Τζόνσον προέρχεται από το μικρό κολέγιο Λουιζιάνα-Λαφαγιέτ και έχει κάνει το "αγροτικό" του σε πρωταθλήματα όπως αυτό του Βελγίου (Άαλσταρ), της Γαλλίας (Ρέιμς, Τουλόν), αλλά και της Ιαπωνίας (Κιότο). Είναι σημαντικό σε ότι αφορά το βιογραφικό του, πως επέστρεψε στην Άαλσταρ το2014-15, κάτι που δείχνει ότι στην συγκεκριμένη ομάδα (την καλύτερη που έχει παίξει ως τώρα) εκτιμήθηκαν οι ικανότητες και ο χαρακτήρας του. Στην τελευταία του θητεία στο βελγικό πρωτάθλημα είχε 13.2 πόντους (4ος σκόρερ), με 35% στο τρίποντο (λιγότερα όμως από ένα εύστοχο το παιχνίδι) και 5.2 ριμπάουντ (2ος στην ομάδα). Μελανό του σημείο τα 2.3 λάθη, τα περισσότερα από κάθε άλλον.

Πέρσι αγωνίστηκε στην Α2 Ιαπωνίας με την Κιότο, όπου κι ήταν λογικό να έχει καλύτερα νούμερα: 169 πόντοι (1ος σκόρερ στην ομάδα του), 7.9 ριμπάουντ (2ος) με 37% στο τρίποντο, έχοντας 1,5 εύστοχο το παιχνίδι.

Ολυμπιακός

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Έρικ Γκριν	Ρίνο Μπίγκχορνς	NBDL
Κεμ Μπιρτς	Ουσάκ	Τουρκία

Ο Ολυμπιακός όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια κινήθηκε προσεκτικά στην αγορά, κάνοντας ελάχιστες προσθαφαιρέσεις. Επί της ουσίας σε σχέση με την περσινή ομάδα απέκτησε έναν γκαρντ (Γκριν) αντί του σμολ-φόργουορντ Ντι Τζέι Στρόμπερι και έναν σέντερ (Μπιρτς) αντί του Χάντερ που κατέληξε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Εξάλλου πέρσι κατά τη διάρκεια της χρονιάς έκανε και μια μεταγραφή με γνώμονα το μέλλον, αυτή του Κώστα Παπανικολάου.

Η στρατηγική απόφαση είχε να κάνει με την παραμονή του Μιλουτίνοφ (ως 3ο σέντερ) και όχι η απόκτηση ξένου πάουερ-φόργουορντ, έστω κι αν αυτή ήταν αρχικά η πρόθεση όπς φάνηκε από το κυνήγι του Οκάρο Ουάιτ.

Να σημειωθεί ότι για την επιλογή του Μπιρτς ο Ολυμπιακός ακολουθεί το μοτίβο των τελευταίων ετών, επιλέγοντας έναν παίκτη με συγκεκριμένη στοιχεία σε καλή τιμή. Θα μπορούσε να προστεθεί στη λίστα με τους Κάικ Χάινς (Μπάμπεργκ), Μπράιαν Ντάνστον (Βαρέζε) και Οθέλο Χάντερ (Σιένα). Ο Γκριν από την άλλη είναι μια εντελώς διαφορετική επιλογή, διότι συνοδεύτηκε με αρχική οικονομική υπέρβαση. Από την εποχή του Έισι Λο είχε να αποκτηθεί ξένος γκαρντ με τόση μικρή ευρωπαϊκή εμπειρία (μια σεζόν στη Σιένα, την πρώτη του μετά το κολέγιο).

Διαβάστε αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ και το τι αναμένεται να προσφέρει στον Ολυμπιακό ο Έρικ Γκριν.

Διαβάστε αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ και το τι αναμένεται να προσφέρει στον Ολυμπιακό ο Κεμ Μπιρτς.

Παναθηναϊκός

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μάικ Τζέιμς	Λαμποράλ	Euroleague
Ντεμέτρις Νίκολς	ΤΣΣΚΑ	Euroleague
Κρις Σίνγκλετον	Λοκομοτίβ Κουμπάν	Euroleague
Κέισι Ρίβερς	Ρεάλ Μαδρίτης	Euroleague

Το παράδοξο με τον Παναθηναϊκό έχει να κάνει με τα διαβατήρια. Έξι παίκτες εκτός Ευρώπης. Δύο που έμειναν (Γκιστ - Φελντέιν) και τέσσερις που ήρθαν: Τζέιμς, Σίνγκλετον, Ρίβερς και Νίκολς. Όλοι τους από το επίπεδο της Euroleague. Οι δύο αποτελούν παίκτες που ανέβασαν κατακόρυφα τις μετοχές τους κάνοντας εξαιρετικές σεζόν (Τζέιμς - Σίνγκλετον). Οι άλλοι δύο (Νίκολς, Ρίβερς) αποτελούν επί της ουσίας "σπεσιαλίστες" που έπαιξαν ρόλο σε καλές ομάδες (ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ) και μπορούν επομένως να μπουν σε ένα σύνολο και να το βελτιώσουν, χωρίς κόστος (μπάλες, χρόνο συμμετοχής κτλ).

Κοινό σημείο όλων των παικτών; Ότι παίζουν όλοι τους σε δύο θέσεις. Ο Σίνγκλετον στο "4" και στο "5", ο Τζέιμς στο "1" και στο "2", ο Ρίβερς στο "2" και στο "3" και ο Νίκολς στο "3" και στο "4".

Διαβάστε αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ και το τι αναμένεται να προσφέρει στον Παναθηναϊκό ο Τζέιμς Σίνγκλετον

Διαβάστε αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ και το τι αναμένεται να προσφέρει στον Παναθηναϊκό ο Κέισι Ρίβερς.

Διαβάστε αναλυτικά το αγωνιστικό προφίλ και το τι αναμένεται να προσφέρει στον Παναθηναϊκό ο Ντεμέτρις Νίκολς.

ΠΑΟΚ

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μπράντον Τέιλορ	Πεν Στέιτ	NCAA
Τζόρνταν Σάιμπερτ	Μπέιχοκς	NBDL
Ζάνις Πέινερς	Βέντσπιλς	FIBA Eurocup
Ντάριλ Μπράιαντ	Σιένα	A2 Ιταλίας
Νέναντ Μιλιένοβιτς	Καχασόλ	Lega Edensa

Κι ο ΠΑΟΚ από τη μεριά του προχώρησε σε ριζικές αλλαγές τη φετινή χρονιά. Επί της ουσίας έμειναν μόνο οι Τσόχλας, Μαργαρίτης και ο Κιθ Κλάντον. Αποχώρησαν οι ξένοι και στη θέση τους ήρθαν κάποιες οικονομικές λύσεις με ρίσκο και προοπτική. Ανέκαθεν ο Σούλης Μαρκόπουλος έδινε σημαντικό ρόλο σε κοινοτικούς παίκτες (Ντούβνιακ, Τέπιτς). Κάτι τέτοιο έγινε και τώρα. Οι πιο "σίγουρες" λύσεις ήταν δύο Ευρωπαίοι, ο Νέναντ Μιλιένοβιτς και ο Ζάνις Πέινερς. Οι άλλοι τρεις ξένοι προέρχονται από την δεύτερη κατηγορία (Μπράιαντ) και την Αμερική (Τέιλορ, Σάιμπερτ).

Ο Μιλιένοβιτς αποτελεί έναν ταλαντούχο Σέρβο γκαρντ (23 ετών, 1.94) με θητεία σε ομάδες όπως η Μέγκα Λεκς, που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια ως ομάδα παραγωγής παικτών. Πέρσι υπέγραψε 3ετές συμβόλαιο με την Σεβίλλη, αλλά έμεινε μόνο για μια σεζόν, έχοντας μικρή συμμετοχή (5.4 πόντους, 2.3 ασίστ σε 17 λεπτά). Αναμένεται πάντως να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιφέρεια του φετινού ΠΑΟΚ.

Τον χαρακτήρα της οικονομικής λύσης έχει ο Λετονός φόργουορντ Ζάνις Πέινερς, ένας late-bloomer που παίζει στο υψηλότερο επίπεδο για δύο σεζόν. Και αυτό σε μια μέτρια ομάδα της βαλτικής, τη Βέντσπιλς, που μετέχει στο Eurochallenge. Σε αυτή την ομάδα ο γηγενής Πέινερς (ύψους 2.02) είχε 8.1 πόντους και 2.1 ασίστ σε 21 λεπτά συμμετοχής.

Ο ρούκι της υπόθεσης είναι ο Μπράντον Τέιλορ, που θα παίζει μες στο καλάθι. Ένας φόργουορντ ύψους 2.01 που θυμίζει πολύ σε στυλ, μαλλί και σουλούπι τον Κένεθ Φαρίντ. Αγωνιστικά ίσως όμως να φέρνει ακόμη περισσότερο στον παλιό ψηλό της ΑΕΚ, τον Κουαντρέ Λόλις. Μακρύς, δυνατός και σκληρός προέρχεται από μια εξαιρετική τελευταία χρονιά στο Πεν Στέιτ, όπου εκτόξευσε τα στατιστικά του. Ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 16.3 πόντους, σουτάροντας παράλληλα με 35%. από το τρίποντο. Ήταν σημείο αναφοράς για την ομάδα του παίζοντας κυρίως στο post, όπου χρησιμοποιούσε τη δύναμη του για να νικήσει τα αντίπαλα "4άρια".

Ρούκι θεωρείται και ο Τζόρνταν Σέιπερτ. Από το Ντέιτον στο NBDL και τώρα στην Ευρώπη. Η κολεγιακή του καριέρα έχει ενδιαφέρον. Ο Θαντ Μάτα δεν τον εμπιστεύτηκε στο Οχάιο Στέιτ και έτσι υποχρεώθηκε να πάρει "μεταγραφή" στο Ντέιτον. Εκεί βρήκε το ρόλο που έψαχνε. Με 12.1 πόντους και 42% από το τρίποντο οδήγησε την ομάδα του στους "16", με τον ίδιο να σκοράρει 18 πόντους στο ματς που αποκλείστηκαν από το Στάνφορντ. Την επόμενη σεζόν ήταν ακόμη καλύτερος με 16.1 πόντους, κερδίζοντας μια θέση στην καλύτερη πεντάδα της All-Atlantic 10. Έφτασε ξανά στους "16", προλαβαίνοντας να πετύχει 1.030 πόντους και 163 τρίποντα (7ος στην ιστορία του κολεγίου - μόνο σε δύο σεζόν).

Πήρε μέρος στο summer-league με τους Μάτζικ έχοντας 11.3 πόντους και 3 ριμπάουντ. Κατέληξε στο NBDL με καλά (αλλά όχι εντυπωσιακά νούμερα): 13.1 πόντους (34% στο τρίποντο), 2.5 ριμπάουντ, 1.3 ασίστ και 1.3 κλεψίματα σε 25 λεπτά. Παίζει αποκλειστικά στο "2" και το παιχνίδι του βασίζεται κατά κύριο λόγο στο σουτ.

Player to watch: Ντάριλ Μπράιαντ

Προέρχεται από το Ουέστ Βιρτζίνια και η πρώτη του ομάδα στην Ευρώπη ήταν στα χαμηλά της Γερμανίας (Φούρστενφελντ), όπου είχε 18.2 πόντους και 3.8 ασίστ. Ακολούθησε η εμπειρία της Κολίν στο (καλύτερο από ότι νομίζουμε) τσέχικο πρωτάθλημα, όπου είχε 19.4 πόντους και 4.0 ασίστ. Για να ακολουθήσει η ιστορική Σιένα, που μετέχει στην Α2. Κάθε χρονιά κάνει και ένα βήμα ψηλότερα.

Το ελληνικό πρωτάθλημα θα είναι το πιο δύσκολο από αυτά που έχει αγωνιστεί ως τώρα, ωστόσο η Α2 Ιταλίας είναι μια κατηγορία που κρύβει πολύ καλούς σκόρερ. Μην ξεχνάμε ότι κάποτε έπαιζε εκεί (πολύ πριν πάρει συμβόλαια 2 εκατομμυρίων δολαρίων) και ο Κιθ Λάνγκφορντ. Όλες του τις χρονιές έπαιξε με επιτυχία το ρόλο του scoring guard, έχοντας μέσους όρους πόντων που άγγιζαν τους 20.

Πέρσι για παράδειγμα ήταν ο πρώτος σκόρερ (17.2 πόντοι) και ο πρώτος πασέρ (3.6) της ομάδας του. Παράλληλα ήταν και 3ος σε ranking (13.8). Είναι ένας γκαρντ που κοιτάζει περισσότερο το σκοράρισμα (προφανώς θα λειτουργήσει ο οργανωτικός Απόλλωνας Τσόχλας ως "αντίβαρο") και συχνά παρασύρεται σε κακές επιλογές όπως μαρτυρούν και τα ποσοστά του (42% στο δίποντο). Από το τρίποντο σουτάρει με 34% έχοντας την περσινή σεζόν 53 εύστοχα σε 35 παιχνίδια. Το σουτ όμως δεν παύει να είναι η τελευταία του επιλογή. Κυρίως παίρνει τα σουτ που του δίνει η άμυνα, η οποία προσπαθεί να τον κρατήσει μακριά από το καλάθι, όπου είναι πραγματικά επικίνδυνος.

Προμηθέας

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Μοχάμεντ Φαγιέ	Βαρέζε	Ιταλία
Έλι Κάρτερ*	Μπόστον Κόλετζ	NCAA
ΜακΚένζι Μουρ	Κάντερμπερι	Νέα Ζηλανδία
Κάβελ Τζόνσον	Ζιανγκχουάι	Κίνα
Ρασάντ Άντερσον	MAFC	Ουγγαρία
Γιανίκ Φράνκε	Μπάισον	VTB League

Οι νεοφώτιστοι στην Α1, ακολουθώντας την τακτική του Νίκου Βετούλα, προτίμησαν παίκτες με εμπειρία. Επί της ουσίας μόνο ο Έλι Κάρτερ είναι ρούκι στην Ευρώπη. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί η κίνηση τους να μην αποκτήσουν κοινοτικούς, αφήνοντας κενές τις δύο θέσεις που θα ανοίξουν από τον δεύτερο γύρο (σ.σ κάθε ομάδα θα έχει δικαίωμα στον δεύτερο γύρο να έχει έξι Αμερικάνους). Τότε με άλλα οικονομικά δεδομένα θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν δύο δυνατές προσθήκες, αν τις χρειάζονται.

Σε ότι αφορά τους παίκτες που αποκτήθηκαν ο Φαγιέ από την άλλη έχει παίξει σε τρεις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος (Ίκαρο, Ελευσίνα, Ρέθυμνο) και η αξία του είναι δεδομένη. Πέρσι μάλιστα έκανε και το άλμα στη Βαρέζε Είχε 9.3 πόντους (43% στο τρίποντο), 7.9 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ σε 25 λεπτά. Δίνει άλλη διάσταση στο παιχνίδι της ομάδας χάρις στο μάκρος του και στο σουτ του. Ίσως μάλιστα η καριέρα του να είχε πάρει άλλη τροπή αν δεν είχε τιμωρηθεί με έξι μήνες για χρήση απαγορευμένων ουσιών.

Ο Έλι Κάρτερ είναι 25 ετών, αλλά θα αγωνιστεί για πρώτη φορά σε επαγγελματική ομάδα. Κι αυτό γιατί κατά τη διάρκεια της κολεγιακής του καριέρας άλλαξε τρεις ομάδες (Φλόριντα Στέιτ, Φλόριντα και Μπόστον Κόλετζ). Αποτελεί μια από τις σπάνιες περιπτώσεις των παικτών που αγωνίστηκαν πέντε σεζόν κι αυτό γιατί την 3η του έπαιξε μόλις 53 λεπτά λόγω ενός τραυματισμού στο γόνατο που κουβαλούσε από τους Ράτγκερς. Την τρίτη του χρονιά (στους Γκέιτορς) είχε 8.8 πόντους και 2.0 ασίστ σε 24 λεπτά (30% στο τρίποντο), ενώ την τελευταία έπαιξε στο Μπόστον Κόλετζ με 16.0 πόντους, 4.0 ασίστ και 28% στο τρίποντο (αλλά με περισσότερα από 2 εύστοχα το παιχνίδι). Είναι ένας πόιντ γκαρντ με μακριά χέρια και πολύ καλή ισορροπία, που επιθετικά μπορεί αν σκοράρει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους: να διεισδύσει ειδικά από δεξιά, να τελειώσει με floater όταν κατευθύνεται αριστερά και να σουτάρει μετά από ντρίμπλα.

Ο Καβέλ Τζόνσον από την άλλη είναι πολύ εμπειρότερος, έστω κι αν το δικό του βιογραφικό περιέχει αρκετές στάσεις σε "άγονα" πρωταθλήματα όπως αυτό του Καναδά (2011-2015), της Φινλανδίας και της Κίνας. Έχει ύψος 2.03 παίζει στο "4" και στο "5" και διακρίνεται κατά κύριο λόγο για τις αμυντικές του αρετές. Στα χρόνια που αγωνιζόταν στον Καναδά είχε αναδειχτεί δύο φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας και μια φορά είχε κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού. Στη Φινλανδία είχε καλά νούμερα (10.3 πόντοι, 6.7 ριμπαόυντ, 1.8 κοψίματα σε 25 λεπτά), όπως συνέβη και στο πέρασμα του από την Α2 Κίνας. Στις "Αστραπές" ήταν ο πρώτος σκόρερ (18.6), ο πρώτος ριμπάουντερ (8.7), ο πρώτος μπλοκέρ (1.5) και ο πρώτος στο ranking (20.6). Διακρίνεται για τα αθλητικά του προσόντα και για τα δυναμικά του τελειώματα κοντά στο καλάθι. Παράλληλα μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο του με πρόσωπο (σαν "5"), αλλά δεν διακρίνεται για το σταθερό του σουτ. Όχι μόνο δεν έχει το τρίποντο στο ρεπερτόριο του (1/16 πέρσι στην Κίνα), αλλά το ποσοστό του στις βολές σπάνια ξεπερνά το 60%.

Player to watch: ΜακΈνζι Μουρ

Την πρώτη του χρονιά μάλιστα έδειξε να ξεπερνά τις ακαδημαϊκές δυσκολίες κερδίζοντας ένα σχετικό βραβείο για τη βελτίωση του. Τα προβλήματα του, όμως, μόλις είχαν ξεκινήσει στους "Μάρινερς". Έχασε το 10ο παιχνίδι της σεζόν λόγω τιμωρίας. Τσακώθηκε με τον Φλόιντ όταν έγινε αλλαγή και αρνήθηκε να πάει στα αποδυτήρια όταν του το ζήτησε ο προπονητής. Έπαιξε άλλα τρία παιχνίδια πριν αποβληθεί οριστικά από το κολέγιο για συμμετοχή σε παράνομο στοιχηματισμό. Στα 11 παιχνίδια που έπαιξε είχε 13.1 πόντους (πρώτος σκόρερ), 4.5 ριμπάουντ και 2.7 ασίστ, δείχνοντας το πληθωρικό ταλέντο του.

Τον Ιανουάριο -όταν και κόπηκε- ξεκίνησε άγαρμπα την επαγγελματική του καριέρα βρίσκοντας "καταφύγιο" στη Νέα Ζηλανδία. Χάρις στη δική του παρουσία βοήθησε την ομάδα του να σκαρφαλώσει στη 2η θέση της κανονικής περιόδου, με τον ίδιο να κερδίζει τρεις φορές2 τον τίτλο του "παίκτη της εβδομάδας". Συνολικά είχε 21.7 πόντους, 5.8 ριμπάουντ, 4.2 ασίστ, 2.1 κλεψίματα και 1.7 κοψίματα. Εντυπωσιακά στατιστικά ακόμη και για έναν all-around όπως αυτός.

Πέρσι στην αρχή της χρονιάς υπέγραψε σε ομάδα του Βελγίου (Λοβέν), αλλά υποχρεώθηκε να φύγει λόγω τραυματισμού στο δάχτυλο του ποδιού. Επέστρεψε στη συνέχεια της σεζόν στη Νέα Ζηλανδία στους Κάντερμπερι Ραμς. Είχε άμεση επιτυχία με την νέα του ομάδα, κερδίζοντας τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της λίγκας (22.4 πόντοι, 6.2 ριμπάουντ, 8.0 ασίστ και 3.4 κλεψίματα).

Το καλοκαίρι δοκίμασε στο summer-league με τους Μάβερικς (6.3 πόντοι, 3.7 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ σε 18 λεπτά), αποδεικνύοντας ότι το ταλέντο του είναι κοντά σ' αυτό το επίπεδο. Έστω κι αν η συνολική του παρουσία πέρα από τις καλές στιγμές, αμαυρώθηκε από τον εύκολο τρόπο που έκανε λάθος.

Είναι ένα ρίσκο που δέχτηκε να πάρει ο Νίκος Βετούλας, πιστεύοντας στο πληθωρικό τρόπο παιχνιδιού ενός παίκτη που σίγουρα θα είχε γράψει διαφορετική διαδρομή, αν δεν είχε εξωαγωνιστικά προβλήματα, ή θέματα συμπεριφοράς στο κολέγιο. Ο Πατρινός προπονητής, πάντως, συχνά έψαχνε παίκτες από πρωταθλήματα της... άγονης γραμμής. Για παράδειγμα είχε βρει τον Γκάλογουεϊ και τον Τέρνερ στην Ιαπωνία, τον ΜακΚόλουμ στο Ισραήλ, τον Φιτζπάτρικ όταν έπαιζε αλλαγή σε μια μικρή ομάδα του Βελγίου, τον Ελ-Αμίν στην Ουγγαρία, τον Μπολντς με προϋπηρεσία στην Αγγλία και στο Κόσοβο, τον Πεν στην Δανία και τον Γκραντ στη Σλοβακία.

Στα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά μοιάζει αρκετά με τον Γκάλογουεϊ, είναι δηλαδή ένα ψηλό γκαρντ που μπορεί εντέλει να αγωνιστεί και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας. Στο πρόσφατο summer league για παράδειγμα έπαιξε αποκλειστικά στο "1". Χωρίς όμως να είναι αυθεντικός PG, αυτό που θα τρέξει το παιχνίδι της ομάδας. Αντίθετα έδειξε ότι είναι πολύ επιθετικός με τη μπάλα στα χέρια. Πέρα από τα δεδομένα "συν" που προσφέρει χάρις στο μέγεθος του στην άμυνα, έχει ένα μεγάλο αβαντάζ στην επίθεση, καθώς χρησιμοποιεί το σώμα του για να κερδίσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Ξέρει να παίζει με την επαφή και έχει τη δυνατότητα είτε να σκοράρει με lay-up, είτε να κερδίσει φάουλ. Το αδύνατο του σημείο είναι το σουτ, ειδικά μετά από ντρίμπλα.

Όπως και να 'χει τα χαρακτηριστικά του είναι άκρως ενδιαφέροντα. Μοιάζει ένας παίκτης για τον οποίο δεν υπάρχει μέση λύση. Ή θα αφήσει το στίγμα του και θα αλλάξει επίπεδο τον Προμηθέα, είτε θα αποδειχτεί λάθος επιλογή.

Update (7/10): Ο Προμηθέας προχώρησε σε μια αλλαγή ξένου μετά τα ματς του κυπέλλου. Τη θέση του Έλι Κάρτερ (14 πόντους κόντρα στον Δούκα, μόλις 5 απέναντι στον Κόροιβο) πήρε ένας παλιός μας γνώριμος ο Ρασάντ Άντερσον. Ο λόγος για τον βετεράνο sharp-shooter που είχε πρωτοεμφανιστεί πριν από 10 χρόνια στο Αιγάλεω. Τότε τον είχε "εντοπίσει" ο Στιβ Γιατζόγλου, ένας προπονητής με άριστη γνώση της αμερικάνικης αγοράς. Ο Άντερσον είναι ένας "σπεσιαλίστας" του σουτ, όπως έχει δείξει σε όλη του την καριέρα.

Είχε κάνει καλό όνομα στα κολεγιακά του χρόνια οδηγώντας το Κονέκτικατ στον τίτλο του 2004, με συμπαίκτες τον Εμέκα Οκαφόρ και τον Μπεν Γκόρντον. Μάλιστα είχε σημειώσει 276 τρίποντα, τα περισσότερα στην ιστορία των "Χάσκις". Η πρώτη του εμπειρία από την Ευρώπη ήταν το Αιγάλεω, όπου βοήθησε την ομάδα να κάνει μια καλή πορεία στην παρθενική της συμμετοχή στην Α1, παρέα με έναν ακόμη σεσημασμένο σκόρερ, τον Κίκι Κλαρκ. Ακολούθησε η περιήγηση του σε διάφορα πρωταθλήματα του κόσμου. Έπαιξε κατά κύριο λόγο στην Ιταλία (Λιβόρνο, Ούντινε, Κρεμόνα) και στο NBDL (Ένερτζι, Μαντ Αντς, Τσαρτζ). Η τελευταία του "καλή" ομάδα ήταν η γαλλική Χάβρη το 2014. Έκτοτε η καριέρα του έχει πάρει την κατιούσα: αγωνίστηκε στην Κύπρο και στην ουγγρική MAFC.

Από το 2011 βρήκε κάποια καλά συμβόλαια στην άγονη γραμμή του παγκόσμιου μπάσκετ. Έπαιξε στο Ιράν (δύο ομάδες), στο Κατάρ (Αλ Ριγιάντι), στον Λίβανο (2 ομάδες) και στη Βενεζουέλα. Σε όλες τους τις ομάδες είχε υψηλά ποσοστά στο τρίποντο. Εξάλλου έτσι βγάζει το... παντεσπάνι του όλη του την καριέρα. Είναι φονικός σουτέρ είτε εκτελεί εν στάση, είτε off-the-screen.

Ακόμη οι Πατρινοί έχοντας κενή μια θέση επέλεξαν έναν παίκτη με ταλέντο και προοπτική. Ο λόγος για τον Ολλανδό Γιανίκ Φράνκε που είναι 20 ετών. Είναι ένας παίκτης με καλά στοιχεία, αλλά μικρή εμπειρία. Το 2015 είχε αναδειχτεί πρώτος σκόρερ στο ολλανδικό πρωτάθλημα (ο νεαρότερος παίκτης που το καταφέρνει), ενώ πέρσι έπαιξε στους "Βίσονες" της Φινλανδίας, που μετέχουν και στη VTB League, έχοντας 15.7 πόντους, 5 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ. Είχε πάρει μέρος και στα προκριματικά του Eurobasket με τη φανέλα της Ολλανδίας έχοντας 9.8 πόντους, 3.0 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ. Είναι ένα ψηλό γκαρντ (1.96) που μπορεί να παίξει τόσο στο "1", όσο και στο "2". Έχει καλό court-vision και βασίζει το παιχνίδι του περισσότερο στο μέγεθος και λιγότερο στην αθλητικότητα.

Ρέθυμνο

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Τόρλιν Φιτζπάτρικ	Ουόλτερ Τάιγκερς	Γερμανία
Μπράντον Έντουαρντς	Μελίγια	LEB
Γκάρι Τάλτον	Γκραν Ράπιντς	NBDL
Εβάλντας Σάμπας	Τορτού Ροκ	Eurochallenge
Ρόμπερτ Άρνολντ	Μονς Ανέ	Βέλγιο
Ντέγιαν Κράβιτς*	Ντεν Μπος	Ολλανδία

Το Ρέθυμνο επέλεξε δύο "δοκιμασμένες" λύσεις και τέσσερις καινούργιους. Οι "παλιοί" είναι ο Φιτζπάτρικ (Απόλλων) και κοινοτικός σέντερ Κράβιτς, που είχε φορέσει και προ διετίας τη φανέλα των Κρητικών. Τα καινούργια πρόσωπα, δε, έχουν όλα ευρωπαϊκή εμπειρία, πλην του Γκάρι Τόλτον που έρχεται απευθείας από το NBDL.

Ο Φιτζπάτρικ είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις ως ένας undersized ψηλός που μπορούσε (χάρις στην ενέργεια και την αθλητικότητα του) να μαρκάρει όλες τις θέσεις και παράλληλα να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους αντιπάλους σέντερ με το περιφερειακό του παιχνίδι. Οι καλές του εμφανίσεις του χάρισαν ένα καλό συμβόλαιο στη Γερμανία, πριν επιστρέψει τώρα στην Ελλάδα. Ο Κράβιτς (2.11) είχε 6.5 πόντους και 4.7 ριμπάουντ (μελανό σημείο το 50% στις βολές) έχοντας ρόλο του back-up σέντερ τη σεζόν 2014-15 στο Ρέθυμνο. Πέρσι έπαιξε σε μια παραδοσιακή δύναμη του ολλανδικού μπάσκετ, την Ντεν Μπος. Ήταν πρώτος σκόρερ (13.9π), πρώτος ριμπάουντερ (8.7) και πρώτος στο ranking (16.0) αν κι η ομάδα του έχασε τη μάχη του τίτλου.

Ο δεύτερος κοινοτικός είναι ο Εβάλντας Σάμπας, ένας πλέι-μέικερ με λιθουανικό διαβατήριο και καναδικές καταβολές. Έχει παίξει σε αρκετές ομάδες και διάφορα μικρά πρωταθλήματα (Γερμανία, Βρετανία, Σουηδία, Τσεχία, Καναδά, Εσθονία). Πέρσι έπαιξε στην καλύτερη εσθονική ομάδα, την Τορτού Ροκ που μετέχει και στο Eurochallenge. Ο αριστερόχειρας γκαρντ διακρίνεται για την ευχέρεια που έχει στο σκοράρισμα και συγκεκριμένα για το ενδιάμεσο παιχνίδι του. Πέρσι στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που μετείχε η ομάδα του (FIBA Eurocup) ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ (13.4 πόντοι, 3.4 ασίστ), σουτάροντας παράλληλα καλύτερα από το τρίποντο (35% με 1.8 εύστοχες προσπάθειες ανά παιχνίδι).

Στη θέση του πόιντ-γκαρντ αγωνίζεται και ο Γκάρι Τάλτον (1.86). Ξεκίνησε την κολεγιακή του καριέρα στην τρίτη κατηγορία για να την ολοκληρώσει στο μικρό Ιλινόις (UIC) με 12.3 πόντους και 4.4 ασίστ. Δεν έγινε ντραφτ και από το 2013 ψάχνει μια θέση στο ΝΒΑ μέσω της D-League. Έχει παίξει στους Βάιπερς, στους Μαντ Αντς, στους 87ερς και στους Ντράιβ. Πέρσι είχε 10.2 πόντους (34% στο τρίποντο), 3.4 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ με τη φανέλα των Ντράιβ. Όλα αυτά τα χρόνια είχε πολλά πάνω και κάτω, αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις στα καλά του παιχνίδια: είχε για παράδειγμα 19 πόντους και 9 κόντρα στους Τσαρτζ, τους 10 πόντους και τις 14 ασίστ κόντρα στους Μπέιχοκς, ή το "εξωπραγματικό" triple-double με 20 πόντους, 20 ασίστ και 10 ριμπάουντ που είχε κάνει στο παρελθόν (2014). Το επιθετικό του παιχνίδι βασίζεται σε μεγάλο βαθμό από το pull-up jumper, ενώ στα καλά του ματς είχε και αρκετούς πόντους από στατικές catch-n-shoot φάσεις. Δεν είναι διεισδυτικός και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι σε 26 λεπτά εκτελεί μόλις 1,4 βολές. Το καλό του σουτ, όμως και το γεγονός ότι δεν απειλεί μόνο όταν έχει τη μπάλα στα χέρια του, δίνει ένα μεγάλο αβαντάζ στον Τόνι Κωνσταντινίδη, που θα έχει τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιεί μαζί με τον Σάμπας.

Ο Μπράντον Έντουαρντς έπαιζε στην LEB, στην Α2 Ισπανίας. Έκανε μια καλή χρονιά στη Μελίγια, την οποία βοήθησε να κερδίσει την άνοδο, έστω κι αν αυτή δεν ολοκληρώθηκε για οικονομικούς λόγους. Ο Έντουαρντς έχει βγει από το καλούπι των undersized σέντερ, με μπόι λιγότερο από δύο μέτρα. Προέρχεται από το Τέξας-Άρλινγκτον και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την LEB, πρώτα από την Μπρεογκάν και μετά στη Μελίγια. Την πρώτη του χρονιά είχε μικρή συμμετοχή (5.3 πόντους, 2.7 ριμπάουντ σε 12 λεπτά), μετρώντας περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ από ομαδικά και ένα αξιοσέβαστο 31% στο τρίποντο.

Πέρσι - ως βασικός - βελτιώθηκε έχοντας 8.8 πόντους και 6.1 ριμπάουντ (και πάλι με τον εντυπωσιακό αριθμό των 2.7 επιθετικών ριμπάουντ) σε 23 λεπτά. Σούταρε με 33% από τη γραμμή των τριών πόντων (σχεδόν με μια προσπάθεια ανά παιχνίδι) και είχε ξανά υψηλό ποσοστό στις βολές, στοιχείο που είναι σημαντικό για ψηλό παίκτη.

Player to watch: Ρόμπερτ Άρνολντ

Παίζει στο "2" και κατά κύριο λόγο στο "3". Είναι 1.98 και το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι το "διάβασμα" του παιχνιδιού. Κινείται πολύ καλά στο γήπεδο, παίρνει καλές αποφάσεις και μπορεί να δημιουργήσει (για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του) από διαφορετικές καταστάσεις, ακόμη και από pick-n-roll. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις περισσότερες φορές ψάχνει μια πάσα σε συμπαίκτη και όχι το δικό του σκορ. Εξάλλου η αδυναμία του είναι το σουτ. Πέρσι είχε29% στο τρίποντο (37 εύστοχα σε 32 παιχνίδια), αλλά πολύ χαμηλό συντελεστή σε προσπάθειες μετά από ντρίμπλα (0.614 πόντοι ανά κατοχή).

Το παιχνίδι του (αναλογικά) μοιάζει αρκετά με αντίστοιχους φόργουορντ που μπορούν να χειριστούν τη μπάλα, όπως ήταν για παράδειγμα ο Ντέβιν Σμιθ του Πανελληνίου (και της Μακάμπι). Παρότι έχει τη στόφα του σκόρερ (για παράδειγμα το προσωπικό του ρεκόρ στο Eurochallenge είναι οι 42 πόντοι κόντρα στη Ναντέρ), είναι ένας παίκτης που σπάνια παίζει εκτός ισορροπίας, αντίθετα έχει καλό shot selection και βοηθάει την ομάδα του να γίνεται καλύτερο. Όπου κι αν πήγε βοήθησε να έρθουν τίτλοι, ή έστω να σημειωθούν ανταγωνιστικές πορείες.

Update (7/10): Ο τραυματισμός του Κράβιτς υποχρέωσε τους Κρητικούς να επαναφέρουν τον Ρόλαντ Σάφτενααρ που αγωνίστηκε στην ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια, με πολύ καλά νούμερα (8.7 πόντους και 5 ριμπάουντ).

Τρίκαλα

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Κέλσεϊ Μπάρλοου	Λιλ	ProB Γαλλίας
Γκιλβίντας Μπιρούτα	Λαύριο	Α1
Κάρσον Ντερόζιερς*	Κατάια	Φινλανδία
Αλεξάντερ Λιπόβι	Κίεβ	Ουκρανία
Ντέιβιντ Χότον	Τάρβας	Εσθονία
Μάλκομ ΜακΜίλαν	Κανίσιους	NCAA
Μάικ Κάφεϊ	Γιασμπερένι	Ουγγαρία

Τα Τρίκαλα "μαζεύτηκαν" αργά και ακόμη δεν έχουν ολοκληρώσει το ρόστερ τους. Ο προπονητής, Γιάννης Καστρίτης, ανακοινώθηκε στα τέλη Αυγούστου και οι παίκτες που έχουν αποκτηθεί ως τώρα είναι οι Μπάρλοου, Μπιρούτα και Ντεσρόζιερς. Όπως ήταν αναμενόμενο οι προηγούμενοι ξένοι αποχώρησαν, με τον Κώστα Φλεβαράκη να πιστώνεται τις καλές επιλογές που έγιναν και βοήθησαν την ομάδα να κερδίσει την παραμονή της. Ειδικά ο Σοκό ήταν αποκάλυψη, όπως είχε συμβεί το ίδιο με τον Κάντζι την προηγούμενη χρονιά.

Επιλέχτηκε αρχικά ένας κοινοτικός, ο Λιθουανός φόργουορντ Μπιρούτα, που αγωνίστηκε και πέρσι στο ελληνικό πρωτάθλημα (Λαύριο). Είχε συμμετοχή σε πέντε παιχνίδια (3.4 πόντοι, 2,2 ριμπάουντ σε 12 λεπτά).

Ο Ντερόζιερς είναι ένας λευκός 7-footer σέντερ, που μετράει μόλις ένα χρόνο επαγγελματικού μπάσκετ. Φοίτησε στο Ουέικ Φόρεστ και στο Πρόβιντενς έχοντας συμπληρωματικό ρόλο και τις τέσσερις σεζόν του. Τα καλύτερα του νούμερα ήταν οι 67 πόντοι και τα 4.4 ριμπάουντ που είχε την τελευταία του χρονιά, όταν αγωνιζόταν για 25 λεπτά. Πέρσι υπέγραψε συμβόλαιο στην φινλανδική Κατάγια, όπου είχε 9.6 πόντους, 6.2 ριμπάουντ και 1.6 κοψίματα σε 21 λεπτά συμμετοχής. Αντίστοιχα ήταν και τα νούμερα του στο FIBA Eurocup, όπου είχε 7.1 πόντους, 6.0 ριμπάουντ, 1.3 κοψίματα. Και στις δύο λίγκες είχε υψηλό ποσοστό στα δίποντα (58% και 62% αντίστοιχα).

Δεν διαθέτει παιχνίδι στο post, αλλά έχει καλά χέρια και τελειώνει καλά τις πάσες που αποδέχεται. Παρά το ύψος του ρολάρει γρήγορα στο καλάθι και μπορεί να είναι αποτελεσματικός σε συνθήκες pick-n-roll. Τα καλά χέρια του επιτρέπουν να είναι και καλός ριμπάουντερ, ενώ θέτει υποψηφιότητα και για τους κορυφαίους μπλοκέρ του πρωταθλήματος.

Player to watch: Κέσλεϊ Μπάρλοου

Την περασμένη σεζόν αγωνίστηκε για 11 παιχνίδια στην Pro-B (2η Γαλλίας). Με τη φανέλα της Λιλ είχε 11.7 πόντους (37% στα τρίποντα), 4.7 ριμπαόυντ και 2.2 ασίστ αγωνιζόμενος για 31 λεπτά. Η χρονιά για αυτόν μοιράστηκε μεταξύ Γαλλίας και NBDL, όπου έπαιξε 25 παιχνίδια (9.9 πόντοι με 36% στο τρίποντο, 3.7 ριμπάουντ και 1.9 ασίστ).

Το σουτ είναι το δυνατό του σημείο. Εκτελεί από ψηλά, έχει καλό παλμό και αν "ζεσταθεί" είναι πολύ επικίνδυνος. Αυτό φαίνεται και από την αποτελεσματικότητα του σε σουτ που μπαίνουν στην κατηγορία "μαρκαρισμένα", έχοντας για παράδειγμαπερισσότερους πόντους σε τέτοια σουτ, παρά σε εντελώς ανοιχτά στο NBDL.

Δεν είναι γκαρντ που παίζει με τη μπάλα στα χέρια, αλλά προτιμά να βγαίνει από screen, ή να τιμωρεί τις περιστροφές της άμυνας στην αδύνατη πλευρά. Για τα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι περισσότερο ένα "3άρι με σουτ", όπως φάνηκε από το σύντομο πέρασμα του από την D-League. Η δύναμη του δεν αποτελεί όπλο μόνο όταν καλείται να σταματήσει κάποιον στην άμυνα, αλλά και στην επίθεση, αφού σε συνθήκες close-out και όταν έχει δημιουργηθεί διάδρομος προς το καλάθι, μπορεί να τελειώσει τη φάση δυναμικά.

Το 26% των πόντων του με τους Ντράιβ ήταν από spot-up (6 ανά παιχνίδι), ενώ ακόμη έβρισκε σκορ στον αιφνιδιασμό, πολλές φορές σουτάροντας για τρεις πόντους όταν η άμυνα ήταν εκτός ισορροπίας.

Update (6/10): Τα Τρίκαλα "έκοψαν" τον Ντερόζιερς από πολύ νωρίς. Από την κοινοτική αγορά επέλεξαν τον Αλεξάντερ Λιπόβι (2.00, 25). Πέρσι τέλειωσε τη σεζόν στην Ντιναμό Κιέβου με την οποία συμμετείχε στους τελικούς του ουκρανικού πρωταθλήματος έχοντας 14.9 πόντους (1ος σκόρερ) με 35% στο τρίποντο, 5.0 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ. Η ομάδα, βέβαια, διαλύθηκε και πλέον μετέχει σε χαμηλότερη κατηγορία. Είναι ένας παίκτης που διακρίνεται για το πληθωρικό του παιχνίδι. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρσι σκόραρε με όλους τους τρόπους. Ήταν η Νο1 pick-n-roll επιλογή για την ομάδα του (μαζί με τον Φάντερμπεργκ), έπαιζε ένας-ένας, ακόμη και post-up, έχοντας παράλληλα μεγάλη συνέπεια στην εκτέλεση από στατική θέση. Το σουτ αποτελεί το καλύτερο του στοιχείο, ενώ ως γενικό σχόλιο θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μοιάζει αρκετά στο αγωνιστικό στυλ με τον Εμίρ Πρέλζιτς. Μοναδικό ερωτηματικό; Το γεγονός ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχει αλλάξει έξι ομάδες.

Ο ΜακΜίλαν από την άλλη αγωνίζεται στη θέση του πλέι-μέικερ και είναι ο ρούκι, καθώς μόλις πέρσι αποφοίτησε από το κολέγιο του Κανίσιους. Είχε 14.7 πόντους, 3.1 ριμπάουντ και 5 ασίστ ανά παιχνίδι. Παρά το μικρό του μπόι, έχει μεγάλο άνοιγμα χεριών και αλτικές ικανότητες, συνδυασμός που τον καθιστά ασυναγώνιστο στο ανοιχτό γήπεδο. Είναι αριστερόχειρας, αρκετά διεισδυτικός (ειδικά όταν παίρνει τον αριστερό διάδρομο) και το σουτ είναι η τελευταία του επιλογή.

Ο ΜακΜίλαν θα μοιράζεται το back-court μαζί με τον Μάικ Κάφεϊ. Προέρχεται κι αυτός από μικρό κολέγιο, από το Λονγκ Μπιτς. Η διαφορά είναι ότι έχει ένα χρόνο ευρωπαϊκής εμπειρίας στην πλάτη του. Συγκεκριμένα έπαιξε στο ουγγρικό πρωτάθλημα, που αποτελεί ένα καλό πρωτάθλημα σε ότι αφορά την εύρεση ξένων παικτών. Ο Κάφεϊ είναι περισσότερο... πλέι-μέικερ από τον ΜακΜίλαν. Και αυτός διακρίνεται για τα αθλητικά του προσόντα και έχει καλή επαφή με το καλάθι (15 πόντους πέρσι και 3.5 ασίστ). Το στοιχείο που φέρνει στην ομάδα είναι το σουτ μετά από ντρίμπλα.

Αυτός που φαντάζει αρκετά ενδιαφέρουσα επιλογή είναι ο Ντέιβιντ Χότον. Ένας τυπικός mobile center. Με μπόι κάτω από τα δύο μέτρα (1.98), αλλά πλούσια αθλητικά προσόντα αποτελεί αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε "Χάινς των φτωχών" ( εδώ οι χαρακτηριστικές φάσεις ) , ένα μοντέλο παίκτη που ευδοκιμεί τα τελεταία χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ (Άσκα, Χογκς). Έχει πολύ μεγάλο άνοιγμα χεριών, είναι εξαιρετικός pick-n-cut παίκτης και του αρέσει να τελειώνει τις φάσεις δυναμικά. Αυτό που τον ξεχωρίζει ενδεχομένως είναι το γεγονός ότι εμπιστεύεται αρκετά το σουτ του από μέση κυρίως απόσταση. Τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίστηκε στο εσθονικό πρωτάθλημα με την Τάρβας, έχοντας 10.1 πόντους, 7.9 ριμπάουντ και 14.5 ranking. Είναι πάντα σημαντικό αυτό το γεγονός (η παραμονή πάνω από μια σεζόν στην ίδια ομάδα) σε ότι αφορά την επιλογή παίκτη.

Update (7/10): Λευκάδα

Όνομα	Πρώην ομάδα	Λίγκα
Τζάστιν Ρόμπισον	Τρίκαλα	Basket League
Σκοτ Σάνον	Ράπτορς 905	NBDL
Ντεζ Ουέλς	Οκλαχόμα Σίτι Μπλου	NBDL
Μελσάν Μασάμπε	Αντβέρμπ	Βέλγιο
Νταβίντ Ντόμπλας	Χιπουσκόα	ACB

Η Λευκάδα που έκλεισε την... πόρτα της Stoiximan.gr Basket League προχώρησε άμεσα στην απόκτηση ξένων παικτών, καθώς την πίεζε ιδιαίτερα ο χρόνος. Προερχόμενη από την Α2 δεν κράτησε παίκτες από πέρσι, αφού και ο κοινοτικός (Κέτζο) δεν ικανοποίησε και αποχώρησε. Όσο για τις επιλογές; Επιλέχτηκαν δύο παίκτες από το NBDL, ένας έμπειρος κοινοτικός (Ντόμπλας), ένας κοινοτικός γκαρντ από το περσινό πρωτάθλημα (Ρόμπινσον) και ο Μασάμπε.

Ο Ρόμπινσον που παίζει ως γκαρντ πέρσι είχε 12.3 πόντους και 2 ασίστ, ευστοχώντας σχεδόν σε δύο τρίποντα ανά παιχνίδι. Είναι κάτοχος κοινοτικού διαβατηρίου (αγγλικού) και το γεγονός ότι έχει εμπειρία από το πρωτάθλημα (από τα Τρίκαλα) δίνει ένα έξτρα αβαντάζ. Για αυτό εξάλλου ήταν και ο πρώτος παίκτης που αποκτήθηκε.

Ο Μελσάν Μασάμπε είναι αυτός που έχει καταθέσει το καλύτερο βιογραφικό ως τώρα. Και αποτελεί την σημαντικότερη μεταγραφή ως τώρα, μαζί με τον Ντόμπλας. Προέρχεται από ένα καλό πρόγραμμα, αυτό του Αϊόβα, οδηγώντας μάλιστα την ομάδα δύο φορές στο τελικό τουρνουά NCAA. Ξεκίνησε μάλιστα εντυπωσιακά τελειώνοντας την freshman χρονιά του ως ο πρώτος σκόρερ και ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας, κερδίζοντας παράλληλα μια θέση στην καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη 5άδα της Big-10. Ο Μασάμπε έχει ύψος 2.01 και παίζει κοντά στο καλάθι και διακρίνεται κατά κύριο λόγο για την έφεση του στο ριμπάουντ. Το εξαιρετικό του timing του επιτρέπει να κερδίζει τις μάχες μες στη ρακέτα, ενώ παράλληλα τον βοηθάει και στο αμυντικό κομμάτι, όπου θεωρείται εξπέρ στα κοψίματα.

Το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο ήταν με τους "γλάρους" του Ελσίνσκι όπου είχε 19.2 πόντους και 12 ριμπάουντ. Πέρσι έπαιξε στην βέλγικη Αντβέρμπ όπου είχε 16.5 πόντους (2ος σκόρερ) και 7.2 ριμπάουντ (1ος) στα 13 ματς που αγωνίστηκε. Ο Μασάμπε είναι αν μη τι άλλο ο βασικός υποψήφιος για τον τίτλο του καλύτερου ριμπάουντερ της Basket League.

Ο Ντεζ Ουέλς είναι 24 ετών, έχει ύψος 1.96 και αγωνίζεται στην περιφέρεια. Μοίρασε τα κολεγιακά του χρόνια στο Εξέβιερ και στο Μέριλαντ, χωρίς να γίνει ντραφτ. Ήταν υποψήφιος για να γίνει πικ δεύτερου γύρου, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Ίσως να πλήρωσε τα κολεγιακά του προβλήματα (στο Εξέβιερ κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση, ενώ πήρε μέρος και σε έναν μεγάλο καυγά μετά το παιχνίδι με το Σινσινάτι). Στάθηκε άτυχος μάλιστα γιατί τραυματίστηκε στον καρπό στην τελευταία του σεζόν στο Μέριλαντ (κέρδισαν δύο φορές το Ντιουκ, αλλά έμειναν εκτός τελικού τουρνουά), αλλά και στον αντίχειρα κατά τη διάρκεια του summer-league. Κατέληξε να παίζει στους Οκλαχόμα Σίτι Μπλου (NBDL), έχοντας 12.7 πόντους. Παίζει και στις δύο θέσεις των γκαρντ, είναι καλός σουτέρ και του αρέσει να χρησιμοποιεί τον ώμο του για να κάνει drive και να τελειώνει μετά από επαφή κοντά στο καλάθι. Δεν φημίζεται για τον χειρισμό της μπάλας, ενώ αντίθετα συνηθίζει να πηγαίνει τους αντιπάλους στο post και να χρησιμοποιεί τη δύναμη του.

Όπως και ο Ουέλς έτσι και ο Σάνον Σκοτ ακολούθησε τη διαδρομή κολέγιο-NBDL-Λευκάδα. Έπαιξε στο Οχάιο Στέιτ έχοντας 8.5 πόντους, 5.9 ασίστ και 1.7 κλεψίματα στην τελευταία του σεζόν. Έχει μπόι 1.85 και αποτελεί τον ορισμό του pass-first γκαρντ. Θεωρείται καλός αμυντικός, ενώ πέρσι στην D-League έδειξε ότι μπορεί να σκοράρει. Καλύτερο του παιχνίδι ήταν αυτό απέναντι στους Νικς, όπου είχε 24 πόντους, 11 ριμπάουντ και 11 ασίστ. Ο Σκοτ πέρσι είχε 9.2 πόντους (32% στο τρίποντο με 0.9 εύστοχα ανά παιχνίδι), 3.9 ριμπάουντ, 5.7 ασίστ σε 29 λεπτά συμμετοχής.

Player to watch: Νταβίντ Ντόμπλας

Η πιο ηχηρή μεταγραφή είναι αν μη τι άλλο ο Νταβίντ Ντόμπλας, ο 35χρονος Ισπανός σέντερ (ύψους 2.06) που τα τελευταία 9 χρόνια αγωνιζόταν στην Χιπουσκόα. Φέτος αποχώρησε από τη συγκεκριμένα ομάδα και βρήκε προσωρινή στέγη στην μικρή βάσκικη Αραμπέρι. Όταν προέκυψε όμως η πρόταση της Λευκάδας, αποχώρησε για να αγωνιστεί σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Πρέπει να σημειωθεί ότι έμεινε πιστός όλα τα προηγούμενα χρόνια στην ομάδα του, έστω κι αν το καλοκαίρι του 2009 δοκίμασε την τύχη του στο summer league του ΝΒΑ, με τη φανέλα των Τορόντο Ράπτορς.

Πέρσι είχε 8.4 πόντους και 2.7 ριμπάουντ, παίζοντας βασικός στα 27 από τα 34 ματς της ομάδας του. Από άποψη αριθμών ήταν η λιγότερο παραγωγική σεζόν της καριέρας του. Αυτό δεν φαίνεται μόνο από τους πόντους, αλλά και από το χαμηλό -για τα δικά του δεδομένα- 49% τα δίποντα. Ήταν η πρώτη χρονιά από το 2008 που σουτάρει κάτω από το 50%, με καλύτερη επίδοση το 60% της σεζόν 2012-13. Επιθετικά είχε καταφέρει να ξκεπεράσει τους 10 πόντους τόσο το 2013-14 (11.9), όσο και το 2014-15 (11.3).

Είναι περισσότερο επιθετικογενής και διακρίνεται από την ικανότητα του στο post. Είναι ενδεικτικό ότι το 44% των πόντων του προέρχονται από παιχνίδι με πλάστη στο καλάθι. Δεν φημίζεται για την ικανότητα στο pick-n-roll, ενώ δεν διακρίνεται για την έφεση του στο ριμπάουντ. Συνολικά τα νούμερα του σ' αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού ήταν μικρά, ειδικά την περσινή χρονιά. Και αυτό αφορά τόσο την άμυνα, όσο και την επίθεση.

Στο post-up, πάντως, την περσινή χρονιά προσέφερε 0.982 πόντους ανά κατοχή, προσφέροντας μέσα από το δικό του σκοράρισμα, ή τη δημιουργία 5 πόντους ανά παιχνίδι στην Χιπουσκόα. Οι μοναδικοί ψηλοί στην ισπανική λίγκα που είχαν περισσότερους πόντους (και ταυτόχρονα καλύτερο συντελεστή πόντου/ανά κατοχή) από αυτόν μέσα από το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι ήταν ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Άντε Τόμιτς!