Μια ζεστή νύχτα του Ιουλίου στη Σεβίλλη. Ο ημιτελικός μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας και της Γαλλίας ήταν ήδη θρυλικός. Είχαν φροντίσει γι'αυτό η ατιμώρητη καρατιά του Σουμάχερ στον Μπατιστόν και ο τρόπος με τον οποίο οι Δυτικογερμανοί είχαν ισοφαρίσει σε 3-3 στο 108' παρότι έχαναν με 1-3 στο 98'. Το κερασάκι σε έναν αξέχαστο ημιτελικό ήταν το σφύριγμα της λήξης της παράτασης. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Μουντιάλ ένας αγώνας θα κρινόταν στην διαδικασία των πέναλτι.

Η ξεχωριστή Βίβλος των πέναλτι των Μουντιάλ ετοιμαζόταν να αποκτήσει την πρώτη της σελίδα. Πριν πάμε να δούμε τις απαντήσεις σε ό,τι αφορά τα πέναλτι, πρώτα μια μικρή ιστορική αναδρομή.

ΧΩΡΙΣ ΠΕΝΑΛΤΙ ΑΠΟ ΤΟ 1930 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ 1978

Μοιάζει απίστευτο πως τα πρώτα πέναλτι σε Παγκόσμιο ήρθαν το 1982 και όχι νωρίτερα. Όμως η παλαιότερη τακτική ήταν πως, αν οι αγώνες είναι ισόπαλοι μετά από 120', τότε ο νικητής κρινόταν σε επαναληπτικό. Αυτό είχε συμβεί σε τέσσερις περιπτώσεις στα τρία πρώτα Μουντιάλ μέχρι και το 1938.

Το 1950 δεν υπήρχαν νοκ-άουτ, αφού ο τίτλος κρίθηκε μέσα από όμιλο, ενώ απ'το 1954 μέχρι το 1974 συνέβη κάτι εκπληκτικο: κανένα ματς δεν ήταν ισόπαλο στα 120' κι έτσι καμία αναμέτρηση δεν χρειάστηκε να πάει σε επαναληπτικό.

Η FIFA αποφάσισε πως τα πέναλτι είναι απαραίτητα και τα έβαλε στο Παγκόσμιο του 1978. Με κάποιον μαγικό τρόπο οι αγώνες συνέχισαν να κρίνονται στα 120' κι έτσι το Μουντιάλ του 1978 πέρασε κι αυτό χωρίς να δούμε ματς να κρίνεται στα πέναλτι. Η διαδικασία μπήκε στη μυθολογία από εκείνο το βράδυ του ημιτελικού το 1982 και έκτοτε κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο έχει αγώνες που κρίνονται στα πέναλτι. Δύο τελικοί έχουν φτάσει εκεί, δεκάδες ποδοσφαιριστές έχουν ζήσει το ζενίθ και το ναδίρ που επιφυλάσσει η διαδικασία απ'τα 11 βήματα.

Το Sport24.gr συγκέντρωσε όλες τις εκτελέσεις στους 26 αγώνες Μουντιάλ που έχουν οδηγηθεί στα πέναλτι και σας δίνει όλες τις απαντήσεις. Ποιος έχει πλεονέκτημα, αυτός που εκτελεί πρώτος ή αυτός που εκτελεί δεύτερος; Πόσο καταδικαστική είναι η πρώτη απώλεια; Πόσο δύσκολο είναι να βάλεις πέναλτι για να μείνεις ζωντανός ή για να δώσεις τη νίκη; Ποιο πέναλτι χάνεται συχνότερα και σε ποια ηλικία είναι πιο εύστοχοι οι παίκτες; Σε ποια γωνία καταλήγουν τα πιο πολλά πέναλτι, πού αποκρούονται συχνότερα και πού πέφτουν οι τερματοφύλακες; Ποια χώρα είναι η καλύτερη της διαδικασίας και ποια έχει το χειρότερο ρεκόρ;

Ξεκινάμε με μια ματιά στη συνολική εικόνα.

Στις 26 διαδικασίες έχουν εκτελεστεί 240 πέναλτι. Απ'αυτά μόνο τα 170 έχουν βρει δίχτυα, ποσοστό ευστοχίας 71%. Θυμίζουμε πως στα πέναλτι που εκτελούνται στους αγώνες κάθε πρωταθλήματος το ποσοστό ευστοχίας είναι 75%: είναι λογικό στη διαδικασία της ρουλέτας το ποσοστό να πέφτει. Οι τερματοφύλακες έχουν αποκρούσει το 21% των πέναλτι και τα υπόλοιπα έχουν σταματήσει στο δοκάρι ή έχουν φύγει άουτ.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΙΣ ΠΡΩΤΟΣ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΣ; ΠΟΣΟ ΜΟΙΡΑΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΑΤΖΙΟ;

Αφήνουμε την απλή καταγραφή και πάμε στις απαντήσεις. Η πιο μεγάλη και πιο συχνή απορία είναι αν είναι καλύτερο να εκτελείς πρώτος ή δεύτερος κι αν όντως παίζει ρόλο. Το επόμενο γράφημα σας λύνει την απορία.

Ναι, η ομάδα που εκτελεί πρώτη έχει αβαντάζ, αφού έχει αναδειχθεί νικήτρια σε 15 απ'τις 26 αναμετρήσεις, νικάει στο 58%. Φαντάζει μικρό προβάδισμα, αλλά ποιος δεν θα προτιμούσε να έχει αυτή τη διαφορά υπέρ του αντί για το 50-50; Στη συνέχεια του θέματος θα δούμε πιο αναλυτικά γιατί είναι σαφώς καλύτερο να εκτελείς πρώτος και γιατί η διαδικασία είναι άδικη για τους δεύτερους.

Στον κύκλο αριστερά στο κάτω μέρος του γραφήματος βλέπουμε τι συμβαίνει όταν οι παίκτες εκτελούν με υποχρέωση επιτυχίας, για να κρατήσουν την ομάδα τους ζωντανή. Με μια λέξη, πανωλεθρία: το ποσοστό ευστοχίας πέφτει στο χαμηλό 39%. Κάθε φορά που ένας παίκτης ετοιμάζεται για must-score πέναλτι, έχει 61% πιθανότητες να το χάσει και να τελειώσουν όλα εκεί. Τόσες είχε δηλαδή ο Μπάτζιο το 1994.

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι πως δεν παίζει και μεγάλο ρόλο το να βρεις δίχτυα και να κρατήσεις την ομάδα σου ζωντανή. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν τα καταφέρεις, έρχεται η επόμενη εκτέλεση και βάζει τέλος. Ακόμα κι αυτοί που ευστόχησαν και κράτησαν ζωντανή την ομάδα τους, την είδαν να χάνει στην επόμενη εκτέλεση. Ουδέποτε στην ιστορία του Μουντιάλ δεν έχει νικήσει στα πέναλτι ομάδα που βρέθηκε να εκτελεί για να μείνει ζωντανή και ο αντίπαλος είχε μία ακόμα εκτέλεση: από εκεί που βρέθηκε ο Μπάτζιο, κανείς δεν έχει βγει ζωντανός.

Όπως βλέπετε στον κύκλο κάτω δεξιά στο γράφημα, το πέναλτι που δίνει τη νίκη μπαίνει στο 94% των περιπτώσεων. Μόνο ένας παίκτης έχει χάσει πέναλτι που θα έδινε τη νίκη. Αυτός ήταν ο Βαλερόν, στο Ισπανία-Ιρλανδία του 2002. Μόνο που τότε οι Ίβηρες είχαν διπλό αβαντάζ: ο Βαλερόν απέτυχε να τελειώσει τη διαδικασία, ο Φίναν κράτησε την ομάδα του ζωντανή, αλλά ήρθε ο Μεντιέτα να τελειώσει το θέμα στην επόμενη εκτέλεση.

Ομάδα που έχει βρεθεί να εκτελεί για τη νίκη, δεν έχει χάσει ποτέ: αυτό που έχει πάθει ο Τέρι με την Τσέλσι δεν έχει συμβεί ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

Μόνο μία φορά έχουν νικήσει αυτοί που βρέθηκαν να εκτελούν για να μείνουν ζωντανοί. Αυτοί ήταν οι Δυτικογερμανοί στην πρώτη διαδικασία του 1982. Όμως τότε ο Ρουμενίγκε εκτέλεσε τελευταίος, δεν ακολουθούσε άλλο πέναλτι των Γάλλων. Ο Ρουμενίγκε έπρεπε να το βάλει, ευστόχησε στο 10ο πέναλτι, ισοφάρισε σε 4-4, τα δέκα πέναλτι ολοκληρώθηκαν και η διαδικασία πήγε στον "ξαφνικό θάνατο": η Γερμανία νίκησε στις επόμενες δύο εκτελέσεις.

ΠΟΣΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΕΧΕΙΣ ΑΝ ΑΣΤΟΧΗΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΣ;

Προχωράμε και πάμε στην επόμενη κλασική ερώτηση. Η ομάδα που αστοχεί πρώτη έχει ελπίδες ή είναι καταδικασμένη;

Όπως δείχνει και το γράφημα, αυτός που αστοχεί πρώτος δεν είναι καταδικασμένος, αλλά είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Μόνο πέντε ομάδες που αστόχησαν πρώτες κατάφεραν τελικά να νικήσουν, μόνο το 19%.

Όμως, οι δύο πίτες στο κάτω μέρος δείχνουν γιατί είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα το να εκτελείς πρώτος. Αν η πρώτη ομάδα αστοχήσει πρώτη, έχει 29% πιθανότητες να προκριθεί. Αν όμως αστοχήσει πρώτη η ομάδα που εκτελεί δεύτερη, τότε οι πιθανότητες να μείνει ζωντανή είναι μόλις 8%.

Μόνο μια ομάδα κατάφερε να προκριθεί ενώ εκτελούσε δεύτερη και αστόχησε πρώτη. Και ναι, αυτή ήταν η Δυτική Γερμανία σε εκείνη την πρώτη διαδικασία του ημιτελικού του 1982. Από τότε, κάθε ομάδα που εκτελεί δεύτερη και είναι η πρώτη που χάνει πέναλτι είναι η ηττημένη της διαδικασίας, δεν νικάει ποτέ. Μπαίνει σε μια τρύπα απ'την οποία είναι αδύνατον να βγει.

Για να καταλάβει κανείς πόσο μεγάλο είναι το αβαντάζ του να εκτελείς πρώτος, αρκεί να σκεφτεί το εξής: οι ομάδες που εκτελούν πρώτες έχουν αστοχήσει πρώτες 14 φορές και οι δεύτερες 12, αλλά παρόλα αυτά έχουμε ήδη δει πως τις περισσότερες φορές προκρίνεται η πρώτη ομάδα. Ο πρώτος έχει περιθώριο να διορθώσει το λάθος του, ο δεύτερος είναι σχεδόν καταδικασμένος.

Μπορεί λοιπόν τα πέναλτι να είναι η έσχατη λύση για να αναδειχθεί νικητής, αλλά δεν είναι μια "δίκαιη" διαδικασία. Αυτός που θα κερδίσει το κέρμα και θα διαλέξει να εκτελέσει πρώτος έχει πάρει ένα φαινομενικά μικρό, αλλά πολύ σημαντικό προβάδισμα. Κι αν το δείγμα των 26 αγώνων σας φαίνεται μικρό για τέτοιο συμπέρασμα, σκεφτείτε πως σύμφωνα με έρευνες σε εκατοντάδες αγώνες, η πρώτη ομάδα νικάει στο 60% των περιπτώσεων.

Με λίγα λόγια το κέρμα παίρνει το 50-50 και το κάνει 60-40. Ένα αβαντάζ που δεν θα έπρεπε να έχει κανείς και γι'αυτό ίσως θα πρέπει να υιοθετηθεί η αλλαγή που έχει δοκιμαστεί απ'την UEFA και την Αγγλική ομοσπονδία: πέναλτι που δεν εκτελούνται "ένα-ένα" σε φορμάτ ABABAB, αλλά με δυάδες εναλλάξ, σε φορμάτ ABBA. Είναι ο μοναδικός τρόπος να επέλθει ισορροπία σε μια διαδικασία που υπάρχει ως έσχατη λύση και δεν πρέπει να δίνει πλεονέκτημα σε κανέναν.

ΠΟΙΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ;

Αφήνουμε την αδικία του κέρματος και πάμε να δούμε τις εκτελέσεις μία προς μία. Το επόμενο γράφημα σας δείχνει τις εκτελέσεις και τα ποσοστά επιτυχίας για κάθε πέναλτι της διαδικασίας, απ'το πρώτο μέχρι το τελευταίο.

Όσο προχωράει η διαδικασία, τα ποσοστά ευστοχίας πέφτουν. Η πίεση έρχεται να τα αλλάξει όλα. Τα δύο πρώτα πέναλτι ξεκινούν καλά, με 77% ευστοχία, το 3ο πέφτει στο 69%. Στο 4ο και το 5ο υπάρχει άνοδος και μετά αρχίζει η πτώση που καταλήγει στο 8ο και μοιραίο πέναλτι.

Το πέναλτι που χάνεται πιο συχνά από όλα είναι το 8ο, αφού έχουν βρει δίχτυα μόνο 14 απ'τα 24 που έχουν εκτελεστεί, δηλαδή μόνο το 58%. Κι αν το έχετε ξεχάσει, το 8ο ήταν φυσικά και το πέναλτι που έχασε ο Φάνης Γκέκας στο Ελλάδα-Κόστα Ρίκα.

Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο 10 απ'τις 26 διαδικασίες έφτασαν στο 10ο πέναλτι: συνήθως το έργο τελειώνει νωρίτερα. Και μόνο δύο φορές η διαδικασία έχει συνεχίσει μετά τα πρώτα δέκα πέναλτι.

Η πρώτη ήταν το Δ. Γερμανία-Γαλλία, ο ημιτελικός του 1982 που ήδη έχουμε συζητήσει πολλές φορές, και η δεύτερη ο προημιτελικός Σουηδία-Ρουμανία του 1994. Και στις δύο περιπτώσεις το πράγμα τελείωσε στα επόμενα δύο πέναλτι: ένα εύστοχο, ένα άστοχο και τέλος.

ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ; ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΚΡΟΙ Ή ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ;

Και πριν πάμε να δούμε πού μπαίνουν και χάνονται τα πέναλτι, μια τελευταία ματιά στους παίκτες. Η εμπειρία έχει προβάδισμα ή η άγνοια κινδύνου των πιτσιρικάδων; Ετοιμαστείτε να εκπλαγείτε.

Αρχικά να πούμε πως η ηλικία των 19 χρόνων δεν λείπει από κάποιο λάθος, απλώς κανένας 19χρονος δεν έχει κληθεί να εκτελέσει πέναλτι σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο νεότερος που το έχει κάνει ήταν ο 18χρονος Μάικλ Όουεν που ευστόχησε εναντίον της Αργεντινής στο Μουντιάλ του 1998.

Τα πιτσιρίκια τα πάνε καλά. Οι ηλικίες 21-24 έχουν εκτελέσει λιγότερα πέναλτι, αλλά έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ευστοχίας με 81%. Καλύτεροι όλων οι 24άρηδες, που έχουν βάλει 15 στα 17 και έχουν 88%.

Οι 26άρηδες έχουν εκτελέσει τα περισσότερα και βάζουν το 78%, αλλά από εκεί και πέρα αρχίζει η κατρακύλα. Οι 27άρηδες πέφτουν στο 62% και έρχονται οι 28άρηδες να μας γουρλώσουν τα μάτια. Ναι, έχουν βάλει μόνο 9 στα 20 πέναλτι, οι 28άρηδες έχουν το απίστευτα χαμηλό 45%.

Μπορεί να είναι συγκυριακό, μπορεί και όχι. Πάντως, ακόμα και 2-3 περισσότερα να είχαν βάλει οι 28άρηδες, πάλι θα ήταν αυτοί με το χαμηλότερο ποσοστό ευστοχίας. Η εμπειρία τα πάει καλά μόνο όταν περνάει τα 30, με τις ηλικίες 31-34 να έχουν συνολικά 75% ευστοχία.

ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ;

Ώρα να κοιτάξουμε το στόχο, την εστία. Πάμε να δούμε πού σημαδεύουν οι παίκτες, πού εκτελούνται τα πέναλτι, αλλά το κυριότερο: πού χάνονται και πού βρίσκουν στόχο.

Με το μπλε χρώμα είναι το ποσοστό των πέναλτι που έχουν πάει σε κάθε σημείο του τέρματος, ενώ με το κόκκινο είναι το ποσοστό ευστοχίας. Σημειώνουμε πως απεικονίζονται μόνο οι εκτελέσεις που έχουν βρει εστία, όχι οι 20 φορές που η μπάλα έχει πάει δοκάρι/άουτ.

Οι γωνίες χαμηλά είναι το πιο σύνηθες σημείο εκτέλεσης. Αυτή στα δεξιά του τερματοφύλακα παίρνει τη μερίδα του λέοντος με 26% των πέναλτι να έχουν πάει εκεί, ενώ αυτή στα αριστερά του έχει δεχθεί 25% των εκτέλεσων. Στις δύο γωνίες χαμηλά εκτελείται ένα στα δύο πέναλτι, το 51%.

Κι εκεί βέβαια χάνονται. Στα δεξιά του τερματοφύλακα μπαίνει μόνο το 67% των εκτελέσεων και στα αριστερά του μόνο το 69%. Λογικό, γιατί όσο η μπάλα σηκώνεται, τόσο δυσκολεύει το έργο των τερματοφυλάκων. Τα πέναλτι που έχουν πάει ψηλά είναι λίγα, αλλά όσα έχουν βρει εστία έχουν γίνει όλα γκολ: εκεί πάνω μόνο το δοκάρι και το άουτ έχεις να φοβάσαι, ενώ και στο μεσαίο ύψος τα ποσοστά είναι υψηλά. Ανεξαρτήτως ύψους, η "αγαπημένη" πλευρά είναι αυτή στα δεξιά του τερματοφύλακα: εκεί έχει εκτελεστεί το 46% των πέναλτι, ενώ στα αριστερά του το 40%.

Στα δύο μικρά "τέρματα" κάτω απ'το κεντρικό είναι για να ικανοποιηθούν ακόμα και οι πιο απαιτητικοί που θέλουν να ξέρουν που εκτελούν οι δεξιοπόδαροι και που οι αριστεροπόδαροι.

Το "ζουμί" είναι σε αυτούς που εκτελούν με το αριστερό: η γωνία στα δεξιά του τερματοφύλακα είναι το Βατερλό τους, αφού εκεί ευστοχούν μόνο στο 54% των πέναλτι, το χαμηλότερο ποσοστό από κάθε άλλο σημείο της εστίας. Απ'την άλλη όμως, οι αριστεροπόδαροι έχουν 100% ευστοχία όχι μόνο στα πέναλτι που πάνε ψηλά (αυτό το κάνουν και οι δεξιοπόδαροι), αλλά και σ' αυτά στο "μεσαίο" ύψος.

ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΙΘΑΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ;

Και οι τερματοφύλακες κύριε; Οι άνθρωποι πάνω στη γραμμή έχουν την ευκαιρία να γίνουν ήρωες και ποτέ δεν είναι μοιραίοι: η ήττα χρεώνεται σ' αυτούς που αστόχησαν, όχι σ' αυτόν που δεν κατάφερε να αποκρούσει. Το επόμενο γράφημα μας δείχνει τις δικές τους προτιμήσεις και επιδόσεις: πού πέφτουν, πόσο συχνά διαλέγουν τη σωστή γωνία και πόσο πιθανή είναι η απόκρουση.

Η αγαπημένη γωνία είναι αυτή στα δεξιά τους. Εκεί πέφτουν στο 50% των περιπτώσεων, επιλογή λογική αφού είδαμε πως εκεί εκτελούνται τα περισσότερα πέναλτι. Στο 46% των εκτελέσεων πέφτουν στα αριστερά τους και στο υπόλοιπο 4% μένουν στο κέντρο της εστίας.

Η επιλογή είναι στην ουσία κορώνα-γράμματα. Ο κύκλος κάτω αριστερά μας δείχνει πως οι τερματοφύλακες πέφτουν στη σωστή γωνία στο 52% των εκτελέσεων. Κι ακόμα κι αν μαντέψουν σωστά, οι πιθανότητες είναι εναντίον τους: ο κύκλος κάτω δεξιά στο γράφημα μας δείχνει πως οι τερματοφύλακες αποκρούουν το 42% των πέναλτι που καταλήγουν στη γωνία που έχουν διαλέξει.

ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΡΕΚΟΡ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, Η ΑΙΩΝΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΓΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Πάμε και στις χώρες. Το επόμενο γράφημα έχει τις επιδόσεις των 26 χωρών που έχουν πάρει μέρος σε διδικασία πέναλτι στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Με κόκκινο είναι οι νίκες τους και με μπλε οι ήττες.

Η Αργεντινή έχει την πιο συχνή παρουσία στη διαδικασία, αφού έχει πάρει μέρος σε πέντε διαδικασίες πέναλτι και έχει χάσει μόνο σε μία, απ'τη Γερμανία το 2006. Η Γερμανία είναι φυσικά η βασίλισσα της διαδικασίας, αφού δεν έχει χάσει ποτέ στα πέναλτι και έχει τέσσερις νίκες. Καμία άλλη ομάδα δεν έχει το απόλυτο σε πάνω από δύο αγώνες στα πέναλτι.

Η Βραζιλία έχει 3/4 διαδικασίες, η Γαλλία 2/4, ενώ η Ιταλία έχει νοιώσει για τα καλά το δράμα της διαδικασίας. Η Σκουάντρα Ατζούρα έχασε στα πέναλτι σε τρία διαδοχικά Μουντιάλ (1990, 1994, 1998), έγινε η πρώτη χώρα που χάνει τελικό στα πέναλτι (στις ΗΠΑ), αλλά τα ρέφαρε όλα όταν η πρώτη της νίκη στα πέναλτι ήρθε στον τελικό του 2006 που της έδωσε το 4ο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Απόλυτοι χαμένοι οι Άγγλοι: η μοναδική χώρα που έχει παίξει σε πέναλτι πάνω από δύο φορές και δεν έχει έστω μία νίκη. Και πως να έχει νίκη, όταν οι Άγγλοι έχουν βάλει μόνο επτά απ'τα 14 πέναλτι που έχουν εκτελέσει. Τη λίστα των μεγάλων χαμένων συμπληρώνουν με 0/2 η Ρουμανία και το Μεξικό.

Οι Γερμανοί όχι μόνο δεν έχουν χάσει ποτέ στα πέναλτι, αλλά δεν συνηθίζουν και να αστοχούν. Γερμανός ήταν ο πρώτος παίκτης που έχασε πέναλτι (ο Στίλικε στον ημιτελικό του 1982), αλλά από τότε κανένας ποδοσφαιριστής της Γερμανίας δεν έχει χάσει πέναλτι. Η Γερμανία όχι μόνο έχει το απόλυτο στις νίκες, αλλά συνολικά έχει 17/18 εκτελέσεις και 94% ευστοχία.

Η Αργεντινή είναι η μοναδική χώρα που έχει νικήσει στα πέναλτι δύο φορές στο ίδιο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το πέτυχε το 1990 όταν νίκησε τη Γιουγκοσλαβία στον προημιτελικό και την Ιταλία στον ημιτελικό. Η Ισπανία το 2002 απέκλεισε την Ιρλανδία, αλλά έχασε απ'τη Νότιο Κορέα. Στο τελευταίο Μουντιάλ το σενάριο επαναλήφθηκε για δύο ομάδες. Η Κόστα Ρίκα νίκησε την Ελλάδα, αλλά μετά αποκλείστηκε απ'την Ολλανδία. Και η Ολλανδία που έβγαλε έξω στα πέναλτι την Κόστα Ρίκα αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την Αργεντινή.

Μεξικό (1986) και Ιταλία (1990) είναι οι δύο ομάδες που έχουν αποκλειστεί στα πέναλτι ως διοργανωτές. Αντιθέτως, Γαλλία (1998), Ν. Κορέα (2002), Γερμανία (2006) και Βραζιλία (2014) έχουν αναδειχθεί νικητές εντός έδρας.

Το Μεξικό όχι μόνο έχει γνωρίσει δύο ήττες σε ισάριθμες συμμετοχές στα πέναλτι, αλλά έχει αποκλειστεί με τραγικά ποσοστά ευστοχίας. Οι Μεξικανοί έχουν ευστοχήσει σε μόλις δύο απ'τα επτά πέναλτι που εκτέλεσαν στους αποκλεισμούς από Γερμανία (1986) και Βουλγαρία (1994). Τα δύο στα επτά βέβαια είναι καλύτερο απ'το 0/3. Ναι, έχει γίνει κι αυτό. Το 2006 κόντρα στην Ουκρανία για τη φάση των 16, οι παίκτες της Ελβετίας αστόχησαν και στα τρία πέναλτι που εκτέλεσαν.

Photo credits: Ap Photo