To Tour του "Καρχαρία"!
Ο 101ος ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας ολοκληρώθηκε με τη νίκη του Βιντσέντσο Νίμπαλι και ο Θανάσης Κρεκούκιας παρουσιάζει την ανασκόπηση του αγώνα. Η εξέλιξη και οι πρωταγωνιστές. Ποιοι κέρδισαν τα 21 ετάπ και τις επιμέρους βαθμολογίες και κατατάξεις (pics)
Ο 101ος Γύρος της Γαλλίας ολοκληρώθηκε χθες, Κυριακή 27 Ιουλίου, στο Παρίσι και το Sport24.gr σας παρουσιάζει την ανασκόπηση του αγώνα.
Διαβάστε την εξέλιξη του Tour, τους πρωταγωνιστές της γενικής κατάταξης και τους νικητές των 21 ετάπ και των υπόλοιπων βαθμολογιών.
Ο 101ος Γύρος της Γαλλίας ολοκληρώθηκε χθες στο Παρίσι με μεγάλο νικητή τον Ιταλό Βιντσέντσο Νίμπαλι της Astana. Στο τελικό βάθρο τον πλαισίωσαν οι Γάλλοι Ζαν Κριστόφ Περό (Ag2r) και Τιμπό Πινό (FDJ). Ο Σλοβάκος Πέτερ Σάγκαν (Cannondale) πήρε την πράσινη φανέλα των πόντων για τρίτη σερί χρονιά, ενώ ο Πολωνός Ράφαλ Μάικα (Tinkoff Saxo) κέρδισε την πουά φανέλα των βουνών. Ο Τιμπό Πινό (FDJ) ήρθε πρώτος στην κατάταξη του καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα). Πολυνίκεις της διοργάνωσης ήταν ο Νίμπαλι (Astana) και ο Κίτελ (Giant Shimano) με 4 κερδισμένα ετάπ έκαστος και η Ag2r-La Mondiale κέρδισε την ομαδική κατάταξη. Τέλος, ο Αλεσάντρο Ντε Μάρκι της Cannondale πήρε το βραβείο του πιο επιθετικού αθλητή. Μετά από 23 μέρες αγώνα, 21 ετάπ και 3.660.5 χιλιόμετρα, ένας ακόμα Γύρος Γαλλίας έφτασε στο τέλος του και το Sport24.gr σας παρουσιάζει την ανασκόπηση του αγώνα. Η εξέλιξη, οι πρωταγωνιστές, οι εντυπώσεις, οι νικητές.
ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ
Ο 101ος Γύρος Γαλλίας στάθηκε αντάξιος των προσδοκιών μας. Μπορεί να χάσαμε νωρίς τα δυο μεγαλύτερα φαβορί, αλλά αυτό "απελευθέρωσε" τις φιλοδοξίες των φαβορί της "δεύτερης γραμμής", με αποτέλεσμα να απολαύσουμε μεγάλες μάχες μέχρι το προτελευταίο ετάπ για την είσοδο στο τελικό βάθρο. Η αλήθεια είναι ότι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά δεν υπήρξε η πολυπόθητη μάχη για την πρώτη θέση, αφού μετά την εγκατάλειψη των Φρουμ και Κονταδόρ ο δρόμος για τον Νίμπαλι έμεινε ορθάνοιχτος, αλλά όπως έχουμε πει και γράψει άπειρες φορές, οι πτώσεις και οι ατυχίες είναι - δυστυχώς - μέρος του αθλήματος. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο φετινός Γύρος Γαλλίας είχε τα πάντα για να μείνει στην ιστορία. Για πρώτη φορά στην τελευταία εικοσαετία, βρέθηκαν στην εκκίνηση τρείς αθλητές ικανοί να κερδίσουν την κίτρινη φανέλα, πάνω κάτω και οι τρεις με τις ίδιες σχεδόν πιθανότητες.
Τόσο ο περσινός νικητής Κρις Φρουμ, όσο και οι Αλμπέρτο Κονταδόρ και Βιντσέντσο Νίμπαλι, είχαν εστιάσει την προετοιμασία τους στο Tour de France και έφτασαν στη Βρετανία πανέτοιμοι για τη μεγάλη μάχη. Ο Κονταδόρ φαινόταν να έχει ένα μικρό πλεονέκτημα απέναντι στους άλλους δυο λόγω των αποτελεσμάτων που είχε φέρει στη διάρκεια της σεζόν και της αγωνιστικής του "αναγέννησης" που θύμιζε για πρώτη φορά την τελευταία τριετία τον "Πιστολέρο" της περιόδου 2007-10. Ο Φρουμ ξεκίνησε με το μειονέκτημα της πτώσης στο Dauphine, η οποία έφερε λίγο πίσω την προετοιμασία του, ενώ ο Νίμπαλι είχε το ψυχολογικό χάντικαπ της μηδενικής συγκομιδής σε νίκες, κάτι που διορθώθηκε όμως με την επικράτησή του στο πρωτάθλημα Ιταλίας, μια εβδομάδα πριν να ξεκινήσει το Tour.
Το πέρασμα του Γύρου της Γαλλίας από τη Βρετανία ολοκληρώθηκε στους δρόμους του Λονδίνου.
Ο φετινός Γύρος Γαλλίας, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, θέλησε να αλλάξει τον σχεδιασμό της πρώτης εβδομάδας για να αυξήσει το ενδιαφέρον που είχε πέσει αρκετά μετά την απόλυτη κυριαρχία της Sky στις δυο προηγούμενες διοργανώσεις. Έτσι λοιπόν, αντί για τα συνεχόμενα ετάπ ευθείας που κατέληγαν συνήθως σε μαζικά σπριντ, είχαμε το δεύτερο ετάπ που θύμιζε ένα μίνι Λιέζ Μπαστόν Λιέζ, το πέμπτο με τα 13 χιλιόμετρα του λιθόστρωτου που ήταν μια μικρογραφία του Παρί Ρουμπέ και το όγδοο που είχε τερματισμό σε - εκρηκτική - ανηφόρα τρίτης κατηγορίας, στο στιλ του Γύρου της Ισπανίας. Ο καινοτόμος αυτός σχεδιασμός θα είχε πετύχει απόλυτα, αν το πρώτο δεκαήμερο του αγώνα δεν είχε συνοδευτεί από πρωτόγνωρα συνεχόμενη κακοκαιρία που μοιραία προκάλεσε αμέτρητες πτώσεις και τραυματισμούς.
Ήδη από το δεύτερο ετάπ, στον τερματισμό του Σέφιλντ, είδαμε τα τρία φαβορί να εμπλέκονται σε αναγνωριστικές εχθροπραξίες, με τον Νίμπαλι να κερδίζει στα σημεία. Στο πέμπτο ετάπ όμως είχαμε την πρώτη μεγάλη ατυχία για το Tour, για το θέαμα και για τις μελλοντικές μάχες πάνω στα βουνά. Ο Φρουμ, θύμα τριών πτώσεων μέσα σε ένα διήμερο, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, έχοντας κατάγματα στους καρπούς και το δεξί του χέρι, πριν καν φτάσει στα τμήματα του παβέ. Την ίδια εκείνη ημέρα, ο Νίμπαλι πήρε τη δεύτερη "νίκη" του, αυτή τη φορά εμφατική και εντυπωσιακή. Κατάφερε να τερματίσει στην τρίτη θέση, μετά από μια συγκλονιστική εμφάνιση σε ένα τερέν, όπου ο άνεμος, η βροχή, η λάσπη και οι πέτρες πρωταγωνίστησαν, δημιουργώντας ένα επικό σκηνικό. Ο Ιταλός κέρδισε χρόνο από όλα τα υπόλοιπα φαβορί, κυρίως όμως δυόμιση λεπτά απέναντι στον Κονταδόρ.
5 εκατομμύρια θεατές βρέθηκαν στους δρόμους της Βρετανίας για να παρακολουθήσουν από κοντά τα πρώτα τρία ετάπ του Tour de France!
Στο όγδοο ετάπ, στον πρώτο τερματισμό σε ανηφόρα, είδαμε την πρώτη μονομαχία ανάμεσα στους δυο τους. Εκεί η Tinkoff Saxo έδειξε ότι ήταν μια κλάση πάνω από όλες τις άλλες ομάδες στα βουνά, συμπεριλαμβανομένης και της ταλαιπωρημένης Astana που επί μια εβδομάδα ήταν υποχρεωμένη να προστατεύει την κίτρινη φανέλα του αρχηγού της. Οι Ροτς, Ρότζερς και Μάικα διέλυσαν τους πάντες με τον ρυθμό τους και ο Κονταδόρ πήρε τη δική του πρώτη "νίκη" στα σημεία απέναντι στον Νίμπαλι, αφήνοντάς τον 3 δευτερόλεπτα πίσω του στον τερματισμό. Εκείνη την ημέρα, η εικόνα του Νίμπαλι, κυριολεκτικά εξαντλημένου, έδωσε πολλές υποσχέσεις για θέαμα στα επερχόμενα βουνά. Όμως στο δέκατο ετάπ, εκεί όπου ο Ισπανός θα ξεκινούσε τη δική του, μεγάλη αντεπίθεση, ήρθε το δεύτερο, τελειωτικό αυτή τη φορά χτύπημα στη μάχη της κορυφής. Ο Κονταδόρ έπεσε, έσπασε την κνήμη του, συνέχισε με γενναιότητα, αλλά κάποια χιλιόμετρα μετά εγκατέλειψε.
Σε εκείνο ακριβώς το σημείο, ο Γύρος Γαλλίας έχασε την ευκαιρία να γράψει ιστορία. Ή μάλλον, ξεχωριστή ιστορία. Ο Νίμπαλι έμεινε μόνος του, απόλυτος κυρίαρχος ενός αγώνα, στον οποίο δεν υπήρχε άλλος διεκδικητής για την τελική νίκη. Ο Ιταλός έκανε περίπατο, δεν συνάντησε την παραμικρή αντίσταση, απλώς κάθε μέρα μεγάλωνε τη διαφορά του από τους υπόλοιπους. Αν είναι δίκαιος νικητής; Μα φυσικά και είναι. Φόρεσε 19 μέρες την κίτρινη φανέλα, κέρδισε 4 ετάπ, δεν έδειξε σε καμία στιγμή σημάδια αδυναμίας, δεν έπαιξε άμυνα προς τιμήν του και είχε με το μέρος του την τύχη, κάτι που χρειάζονται όλοι οι μεγάλοι πρωταθλητές. Μοναδική - μικρή - ένσταση, δυο τρεις μικρολεπτομέρειες στη "συμπεριφορά" του απέναντι στο υπόλοιπο πελοτόν (όπως η επίθεση στον Περό λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό του Ριζούλ ή το ότι ακολούθησε τη ρόδα του Χόρνερ στο ετάπ του Οτακάμ), τις οποίες θα πρέπει να προσέξει στο μέλλον. Κατά τα άλλα, ο "καρχαρίας" ήταν εντυπωσιακός και έκλεισε μια μεγάλη παρένθεση 16 χρόνων από την τελευταία νίκη ενός Ιταλού στον Γύρο Γαλλίας, εκείνη του Παντάνι το 1998.
Ο Κρις Φρουμ, λίγο πριν εγκαταλείψει, μετά την δεύτερη πτώση στο 5ο ετάπ.
Τι θα είχε γίνει αν είχαν μείνει στον αγώνα οι Φρουμ και Κονταδόρ; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, με υποθέσεις δεν κερδίζονται οι Γύροι. Όμως μπορούμε να βγάλουμε 3 βασικά συμπεράσματα. Πρώτον, ότι η Sky δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα της προηγούμενης διετίας. Οι αθλητές της κατέρρευσαν κυριολεκτικά μετά την εγκατάλειψη του αρχηγού της, ενώ ο Πορτ έδειξε ότι ήρθε στο Tour σε πολύ άσχημη κατάσταση. Δεύτερον, ότι ο Κονταδόρ βρισκόταν ίσως στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του και πιο αποφασισμένος από ποτέ να κατακτήσει την κίτρινη φανέλα. Είχαμε πολλά χρόνια να απολαύσουμε το χορευτικό του στιλ πάνω στη σέλα με τις μικρές περιστροφές και είναι σίγουρο ότι θα έδινε μεγάλη μάχη μέχρι το τέλος. Τρίτον, ότι η Tinkoff Saxo ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα στα βουνά, κάτι που αποδεικνύεται από τις τρεις νίκες της στις Άλπεις και τα Πυρηναία. Και κάτι που σημαίνει ότι θα είχε "σκάσει" την Astana και θα είχε δυσκολέψει τον Νίμπαλι στις ανηφόρες. Ας ελπίσουμε να έχουμε το ίδιο τρίο - μαζί με τον Κιντάνα - και του χρόνου στη Γαλλία, ώστε να αποζημιωθούμε για αυτό που δεν είδαμε φέτος.
Αφήνουμε τα τρία φαβορί και συνεχίζουμε με τους υπόλοιπους. Η απουσία των Φρουμ και Κονταδόρ άνοιξε τις δυο από τις τρεις θέσεις του βάθρου και μαζί την "όρεξη" των αουτσάιντερ. Ο Βαλβέρδε είδε την ευκαιρία που ζητούσε σε όλη του την καριέρα, το ίδιο και οι Γάλλοι που είχαν να ανεβάσουν αθλητή τους στο βάθρο 17 ολόκληρα χρόνια (από το μακρινό 1997 και τον Ρισάρ Βιράνκ). Από κοντά και οι Αμερικανοί με τους Βαν Γκάρντερεν και Ταλάνσκι, αν και ο δεύτερος εγκατέλειψε στην πορεία, ενώ ο Τίτζεϊ έχασε τελικά πολύτιμο χρόνο στα βουνά, για να τερματίσει όμως στην αξιοπρεπέστατη 5η θέση. Τελικά ήταν το χρονόμετρο αυτό που έβαλε τον καθένα στη θέση του. Οι δυο Γάλλοι, Ζαν Κριστόφ Περό (Ag2r) και Τιμπό Πινό (FDJ) ήταν πολύ καλύτεροι από τον Βαλβέρδε που είχε ξεμείνει από δυνάμεις και δίκαια πήραν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Ισπανός δεν τα κατάφερε στην τελευταία του ευκαιρία να μπει στην πρώτη τριάδα, αποδεικνύοντας ότι το Tour είναι πάνω από τις δικές του δυνατότητες, αν και αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν είναι μεγάλος ποδηλάτης, απλά είναι άλλοι αγώνες αυτοί που του ταιριάζουν.
Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές, ο Ράφαλ Μάικα και ο Μάικλ Ρότζερς ήταν εντυπωσιακοί στα βουνά, το ίδιο και ο Τόνι Μάρτιν σε όλα τα τερέν, όπου βοήθησε τα μέγιστα τον Κβιατκόφσκι παίρνοντας και δυο νίκες. Ο Κίτελ ήταν κυρίαρχος της ταχύτητας στο ξεκίνημα με τρεις νίκες στα πρώτα 3 μαζικά σπριντ, αλλά μετά κουράστηκε και "ξεφούσκωσε", για να θυμηθεί ξανά τον καλό του εαυτό στα Ηλύσια Πεδία. Πολύ καλός και ο Κρίστοφ με τις δυο νίκες του στο δεύτερο μισό του αγώνα. Ο Σάγκαν καθάρισε εύκολα την τρίτη σερί πράσινη φανέλα, όμως δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιο ετάπ, παρά το γεγονός ότι η Cannondale τον στήριξε μέχρι εξάντλησης. Πολύ σημαντικές όσο και εντυπωσιακές νίκες πήραν οι Λαρς Μπουμ (παβέ), Μπλελ Καντρί (Ζεραρμέρ Λα Μοζλέν) Τόνι Γκαλοπάν (Ογιονάξ) και Ραμούνας Ναβαρντάουσκας (Μπερζεράκ). Στον αντίποδα τώρα, άτυχος στάθηκε ο Κάβεντις που εγκατέλειψε μετά την πτώση στο πρώτο μαζικό σπριντ, το ίδιο και αρκετά μεγάλα ονόματα που εγκατέλειψαν ή ταλαιπωρήθηκαν λόγω πτώσεων, όπως οι Άντριου Ταλάνσκι, Σάιμον Γκέρανς, Ρουί Κόστα και Ματίας Φρανκ.
Καθολικό ενδιαφέρον για τον Γύρο της Γαλλίας!
Ανάμεσα σε αυτούς που εγκατέλειψαν ήταν και ο Άντι Σλεκ, ο οποίος χρειάστηκε επέμβαση στο άσχημα χτυπημένο του γόνατο. Ήταν μια ακόμα προσπάθεια του μικρού Σλεκ να επιστρέψει στις επιτυχίες του παρελθόντος, όμως η ατυχία δεν τον άφησε να χαρεί την συμμετοχή του. Το μέλλον δεν είναι καθόλου ευοίωνο δυστυχώς για τον Άντι, ο οποίος δύσκολα θα βρει ομάδα Pro Tour για του χρόνου. Ο Χοακίμ Ροντρίγκεθ δεν μπορεί να κριθεί για την εμφάνισή του στο φετινό Tour, αφού είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν βρισκόταν σε καλή κατάσταση και ήθελε να προετοιμαστεί για την Vuelta. Απέτυχε να πάρει την πουά φανέλα που διεκδίκησε, αλλά σίγουρα θα είναι έτοιμος για τον Γύρο της Ισπανίας. Τέλος, οι Ολλανδοί της Belkin, Μόλεμα και Τεν Νταμ, συνέχισαν την σταθερή τους πορεία, μπαίνοντας μέσα στην πρώτη δεκάδα της γενικής, κάτι που κατάφεραν και οι πολύ καλοί Μπαρντέ, Κένιγκ και Θουμπέλδια. Ας περάσουμε όμως να δούμε πώς εξελίχθηκε ο φετινός Γύρος Γαλλίας, από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο ετάπ.
1. Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Η 101η διοργάνωση του Γύρου Γαλλίας ξεκίνησε από τη Μεγάλη Βρετανία, όπου διεξήχθησαν τα πρώτα τρία ετάπ. Πρόκειται όχι απλά για μια μεγάλη επιτυχία της ASO, αλλά για έναν πραγματικό θρίαμβο. Στη διάρκεια του τριημέρου υπολογίζεται ότι 5 εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν δίπλα στον δρόμο για να παρακολουθήσουν από κοντά το πέρασμα του πελοτόν, προσφέροντας μοναδικές εικόνες. Ο κόσμος, κυρίως στα δυο πρώτα ετάπ, κατέκλυσε κάθε σπιθαμή της διαδρομής, κάνοντας τους μικρούς λόφους των Πενάινς να θυμίζουν Αλπ ντ'Ουέζ, Μον Βαντού και Γκαλιμπιέ μαζί! Η τρομερή αύξηση της δημοφιλίας του αθλήματος στη Μεγάλη Βρετανία είναι πλέον ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Ο ενθουσιασμός των Βρετανών θα ήταν ακόμα μεγαλύτερος αν είχε κερδίσει στο Χάρογκεϊτ ο Μαρκ Κάβεντις, όμως ο σπρίντερ της Omega Pharma Quick Step, προδομένος από την πίεση και το άγχος να πάρει τη νίκη και να φορέσει την πρώτη κίτρινη φανέλα της καριέρας του μπροστά στους συμπατριώτες του και μέσα στη γενέτειρα της μητέρας του, επιχείρησε μια επικίνδυνη μανούβρα στα τελευταία μέτρα με αποτέλεσμα να βρεθεί στο έδαφος και στη συνέχεια να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τον αγώνα λόγω του τραυματισμένου του ώμου. Ο Γερμανός Μαρσέλ Κίτελ της Giant Shimano ήταν τελικά ο νικητής του πρώτου ετάπ της διοργάνωσης.
Ο Μαρσέλ Κίτελ της Giant Shimano κυριάρχησε στα πρώτα σπριντ του Γύρου παίρνοντας 3 νίκες.
Την επόμενη μέρα, στο μίνι Λιέζ Μπαστόν Λιέζ του Σέφιλντ, είδαμε σε δράση όλα τα μεγάλα φαβορί, με τον Κονταδόρ να επιτίθεται πρώτος, τον Φρουμ να απαντάει και τον Νίμπαλι να εξαπολύει την πετυχημένη επίθεση στο τελευταίο χιλιόμετρο, παίρνοντας την νίκη και την κίτρινη φανέλα, και τα δυο για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ο Ιταλός πρωταθλητής πήρε προβάδισμα δυο δευτερολέπτων από τα υπόλοιπα φαβορί, δείχνοντας ότι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Το πέρασμα του Tour de France από τη Μεγάλη Βρετανία, ολοκληρώθηκε στους δρόμους του Λονδίνου και τον τερματισμό μπροστά στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, με τη δεύτερη νίκη του Μαρσέλ Κίτελ στο μαζικό σπριντ.
2. ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΟΣΓΙΑ ΟΡΗ
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του τρίτου ετάπ, το πελοτόν μεταφέρθηκε αεροπορικώς στη Γαλλία, από όπου ξεκίνησε το τέταρτο ετάπ με τερματισμό στη Λιλ. Ο Κίτελ έκανε τρεις τις νίκες του, δείχνοντας ότι στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν ο κορυφαίος εκ των σπρίντερ. Το γεγονός όμως της ημέρας ήταν η πτώση του Κρις Φρουμ, ο οποίος χτύπησε την αριστερή πλευρά του και τον δεξί του καρπό. Αμέσως μετά ακολούθησε το ετάπ που "έτρεμαν" σχεδόν όλοι οι ποδηλάτες, εκτός από τους σπεσιαλίστες στις κλασικές των παβέ. Τα 155 χιλιόμετρα από το Ιπρ στο Άρενμπεργκ εξελίχθηκαν σε μια πραγματική κόλαση για τους αθλητές, αφού εκτός από τα 7 τμήματα του λιθόστρωτου (συνολικά 13 χιλιόμετρα), είχαν να αντιμετωπίσουν τη βροχή και τον άνεμο σε μια επική διαδρομή που θα μείνει χαραγμένη με χρυσά γράμματα στη σύγχρονη ιστορία του Γύρου της Γαλλίας.
Την νίκη κατέκτησε ο Λαρς Μπουμ της Belkin (πρώτη για την Ολλανδία μετά από 9 χρόνια), όμως ο μεγάλος θριαμβευτής ήταν ο συγκλονιστικός Βιντσέντσο Νίμπαλι, που διέλυσε όλα τα προγνωστικά, πραγματοποίησε μια φοβερή κούρσα, άφησε πίσω του όλα τα υπόλοιπα φαβορί αλλά και τους σπεσιαλίστες της διαδρομής και τερμάτισε τρίτος, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο από όλους τους αντιπάλους του στη μάχη για την κίτρινη φανέλα. Ο "καρχαρίας των στενών" εξασφάλισε δυόμιση λεπτά απέναντι στον Κονταδόρ και διαφορές από ένα έως δυο λεπτά απέναντι στους υπόλοιπους διεκδικητές. Λίγο πριν οι αθλητές ξεκινήσουν τα παβέ, το Tour κατέγραψε την πρώτη, τεράστια αγωνιστική απώλεια. Ο περσινός νικητής και νούμερο ένα φαβορί στη φετινή διοργάνωση, Κρις Φρουμ, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, αφού είχε δυο ακόμα πτώσεις, οι οποίες του προκάλεσαν κατάγματα στους δύο καρπούς και στο δεξί χέρι.
Ο Νίμπαλι ήταν συγκλονιστικός στο ετάπ των παβέ, όπου ξεπέρασε ακόμα και τους σπεσιαλίστες του είδους, όπως τον Φαμπιάν Καντσελάρα.
Ήταν μια άσχημη στιγμή για τον Βρετανό, αλλά και για όλους τους φίλους της ποδηλασίας που περίμεναν με ανυπομονησία τις μονομαχίες του Φρουμ με τους Κονταδόρ και Νίμπαλι στα βουνά. Φεύγοντας από το τερέν του Παρί Ρουμπέ, το οποίο άφησε πίσω του εκπληκτικές εικόνες από τις προσπάθειες των αθλητών μέσα στη βροχή και τη λάσπη, ο Γύρος άρχισε να κατευθύνεται προς τα Βόσγια όρη, περνώντας από τα πεδία των κυριότερων μαχών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, θέλοντας να τιμήσει με αυτόν τον τρόπο τη μνήμη των 9 εκατομμυρίων νεκρών που έχασαν τη ζωή τους στην πενταετία 1914-19. Στο έκτο ετάπ ο Αντρέ Γκράιπελ της Lotto Belisol κέρδισε το μαζικό σπριντ στους δρόμους της Ρεμς, σπάζοντας έτσι το σερί του κουρασμένου Κίτελ, αλλά διατήρησε την απόλυτη γερμανική κυριαρχία στην ταχύτητα.
Την επόμενη μέρα είχαμε ένα ακόμα ετάπ ευθείας, με δυο μικρές ανηφόρες στο τέλος της διαδρομής, οι οποίες άφησαν τους σπρίντερ εκτός διεκδίκησης της νίκης, την οποία πήρε για μερικά χιλιοστά ο Ιταλός Ματέο Τρεντίν της Omega Pharma Quick Step. Χρειάστηκε το photo-finish για να αποφασίσουν οι κριτές ότι ο Τρεντίν πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού, μπροστά από τον Πέτερ Σάγκαν της Cannondale, που έχασε έτσι μια τεράστια ευκαιρία για να πάρει την πρώτη του νίκη, σε μια μέρα που η ομάδα του είχε ελέγξει απόλυτα τον ρυθμό του γκρουπ και των αποσπασμένων αθλητών. Με την ολοκλήρωση του 7ου ετάπ, το πελοτόν συμπλήρωσε το πρώτο τρίτο του αγώνα, έχοντας φτάσει πλέον στα Βόσγια όρη, όπου θα ξεκινούσε η μάχη των βουνών.
3. ΤΑ ΒΟΣΓΙΑ ΟΡΗ
Το 8ο ετάπ, το πρώτο με τερματισμό σε ανηφόρα, έφερε και τις πρώτες εχθροπραξίες ανάμεσα στα φαβορί. Καταρχήν ήταν η πρώτη φορά στη φετινή διοργάνωση που η νίκη πήγε σε αθλητή από το γκρουπ των αποσπασμένων. Ο Γάλλος Μπλελ Καντρί (Ag2r) πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση και κέρδισε στην κορυφή του Ζεραρμέρ λα Μοζλέν, ενώ πίσω του η Tinkoff Saxo επέβαλλε έναν φρενήρη ρυθμό στα τελευταία χιλιόμετρα, αποδεκατίζοντας το γκρουπ της κίτρινης φανέλας. Ένα χιλιόμετρο πριν τον τερματισμό, ο Αλμπέρτο Κονταδόρ επιτάχυνε και μόνο ο Νίμπαλι μπόρεσε να τον ακολουθήσει. Ο Ισπανός κέρδισε χρόνο απέναντι σε όλα τα υπόλοιπα φαβορί, ενώ πήρε και τρία "ψυχολογικά" δευτερόλεπτα από τον Ιταλό πρωταθλητή, δείχνοντας τις προθέσεις του για τη συνέχεια.
Ο Κονταδόρ αφήνει πίσω τον Νίμπαλι στον πρώτο τερματισμό σε ανηφόρα στην Ζεραρμέρ Λα Μοζλέν.
Την επόμενη μέρα, δεύτερη στα Βόσγια όρη και με 6 σπριντ ανάβασης στη διαδρομή (το τελευταίο εκ των οποίων 43 χιλιόμετρα από τον τερματισμό), απολαύσαμε μια παράσταση για ένα ρόλο από τον Τόνι Μάρτιν (Omega Pharma Quick Step). Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του χρονομέτρου αποσπάστηκε από νωρίς με τον Ντε Μάρκι της Cannondale και εξαπέλυσε μια επίθεση 60 χιλιόμετρα πριν το τέλος, θυμίζοντας τις εποχές του Έντι Μερξ. Συνέχισε μόνος του μέχρι τη Μιλούζ και πήρε την πρώτη του νίκη στο Γύρο Γαλλίας σε ετάπ αντοχής. Όλα τα φαβορί κράτησαν δυνάμεις για την επόμενη μέρα, ενώ η Astana άφησε ένα γκρουπ 28 αθλητών να φύγει μπροστά και του έδωσε ελευθερία 8 λεπτών, με αποτέλεσμα η κίτρινη φανέλα να αλλάξει κάτοχο. Ο Γάλλος Τόνι Γκαλοπάν της Lotto Belisol ανέβηκε στην κορυφή της γενικής, μια μέρα πριν την 14η Ιουλίου, ημέρα της πτώσης της Βαστίλης.
Και φτάσαμε επιτέλους στο πρώτο ετάπ βουνών, στην τρίτη και τελευταία μέρα στα Βόσγια, με εφτά σπριντ ανάβασης και τερματισμό στο πρώτης κατηγορίας La Planche des Belles Filles (6 χιλιόμετρα στο 8.5%). Όλα ήταν έτοιμα για να παρακολουθήσουμε την πρώτη μεγάλη μονομαχία ανάμεσα στον Νίμπαλι και τον Κονταδόρ. Ο Ισπανός είχε καταστήσει σαφές ότι θα έκανε επίθεση μαζί με την ομάδα του. Όμως στην κατηφόρα μετά την κορυφή του Petit Ballon (δεύτερη ανηφόρα της διαδρομής) όλα πήγαν στραβά για τον "Πιστολέρο" και την Tinkoff Saxo. Ο Κονταδόρ έπεσε με 60 χιλιόμετρα την ώρα και τραυματίστηκε στο δεξί πόδι, κάτω από το γόνατο. Ο συγκλονιστικός Αλμπέρτο συνέχισε στον δρόμο μετά τις πρώτες βοήθειες, ανεβαίνοντας το πρώτης κατηγορίας Platzerwasel με σπασμένη κνήμη, όμως στην αμέσως επόμενη κατηφόρα και μετά την απαίτηση της γιατρού του αγώνα στον Μπιάρνε Ρίις να τον σταματήσουν επειδή το χτύπημά του ήταν σοβαρό, κατέβηκε από το ποδήλατο και εγκατέλειψε.
Οι στιγμές ήταν δραματικές, ο Γύρος της Γαλλίας, μετά τον Κρις Φρούμ, έχανε και το δεύτερο μεγάλο φαβορί του, κάτι που δεν έχει συμβεί μεταπολεμικά στη διοργάνωση. Ο Κονταδόρ μεταφέρθηκε την επόμενη μέρα στη Μαδρίτη, όπου υποβλήθηκε σε σειρά εξετάσεων, οι οποίες επιβεβαίωσαν το κάταγμα στην κνήμη του, αφήνοντας ευτυχώς απείραχτους τους συνδέσμους και τους τένοντες. Το χτύπημα ήταν μεγάλο για το Tour de France, καταστροφικό όπως το αποκάλεσε ο Πουρίτο στους δημοσιογράφους. Όμως, δυστυχώς, και οι πτώσεις είναι μέρος του αθλήματος. Ο αγώνας συνεχίστηκε με την Astana να επιβάλλει έναν δυνατό ρυθμό στην τελευταία ανηφόρα και τον Νίμπαλι να κάνει την επίθεσή του στο τελευταίο χιλιόμετρο, τερματίζοντας πρώτος και κερδίζοντας ακόμα περισσότερο χρόνο στη γενική από τα υπόλοιπα φαβορί. Έχοντας συμπληρώσει τα δέκα πρώτα ετάπ και με την πρώτη ημέρα ξεκούραση των αθλητών να ακολουθεί, ο Γύρος είχε πλέον ένα ακλόνητο φαβορί. Ο Νίμπαλι κέρδισε ξανά την κίτρινη φανέλα, έχοντας πλεονέκτημα 2:23 απέναντι στον Ρίτσι Πορτ και 2:47 απέναντι στον Αλεχάνδρο Βαλβέρδε.
4. ΟΙ ΑΛΠΕΙΣ
Ο Κονταδόρ λίγο πριν εγκαταλείψει τον αγώνα στο 10ο ετάπ. Πρώτα όμως ανέβηκε μια ανηφόρα πρώτης κατηγορίας με σπασμένη κνήμη. Το μεγαλείο της ποδηλασίας συναντάει το δράμα...
Μετά την πρώτη μέρα ξεκούρασης, ο αγώνας ξανάρχισε με κατεύθυνση πλέον προς τις Άλπεις, κάνοντας πρώτα στο 11ο ετάπ ένα πέρασμα από την οροσειρά Γιούρα. Στα τελευταία 50 χιλιόμετρα της διαδρομής υπήρχαν 4 σπριντ ανάβασης και στο συνεχόμενο πάνω-κάτω, ο Τόνι Γκαλοπάν της Lotto Belisol επιτέθηκε στην τελευταία (μη βαθμολογούμενη) ανηφόρα, βγαίνοντας από ένα επίλεκτο γκρουπ στο οποίο βρίσκονταν η κίτρινη φανέλα και τα περισσότερα φαβορί. Ο Γάλλος άντεξε μέχρι τον τερματισμό και πήρε τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του, μια μόλις ανάσα μπροστά από το πελοτόν που τον καταδίωξε, αλλά δεν τον έφτασε.
Την επόμενη μέρα, στο 12ο ετάπ, το πελοτόν έφτασε στο Σεντ Ετιέν όπου ο Αλεξάντερ Κρίστοφ (Katusha) κέρδισε στο μαζικό σπριντ, αφήνοντας δεύτερο τον Πέτερ Σάγκαν που για μια ακόμα φορά απέτυχε να πάρει την πρώτη του νίκη. Αμέσως μετά είχαμε το πρώτο από τα δυο αλπικά ετάπ. Οι αθλητές, κάτω από θερμοκρασίες καύσωνα, ανέβηκαν στο πρώτης κατηγορίας Col de Palaquit (14 χιλιόμετρα στο 6%) και στη συνέχεια στην ανηφόρα τερματισμού του Chamrousse (18 χιλιόμετρα στο 7.3%). Εκεί, ο Βαλβέρδε επιτέθηκε 10 χιλιόμετρα πριν το τέλος, όμως ήταν ο Νίμπαλι αυτός που άλλαξε ρυθμό, άφησε πίσω του τα υπόλοιπα φαβορί, έπιασε τους αποσπασμένους Μάικα και Κένιγκ, τους ξεπέρασε και αυτούς και έφτασε πρώτος στη γραμμή του τερματισμού, παίρνοντας την τρίτη του νίκη στη φετινή διοργάνωση.
Το μεγάλο "θύμα" της ημέρας ήταν ο Ρίτσι Πορτ, ο οποίος με εμφανή τα σημάδια της κρίσης και της ηλίασης, έχασε πολύ χρόνο, εξαφανίστηκε από την πρώτη δεκάδα και απώλεσε κάθε ελπίδα να διεκδικήσει κάτι καλό στη γενική κατάταξη. Ο Βαλβέρδε ανέβηκε έτσι στη δεύτερη θέση, 3:37 από τον Νίμπαλι, ενώ πιο πίσω βρέθηκαν οι Μπαρντέ, Πινό και Τίτζεϊ Βαν Γκάρντερεν. Η πρώτη θέση φαινόταν εξασφαλισμένη από τον Ιταλό της Astana, όμως πιο πίσω προμηνυόταν μεγάλη μάχη για τις υπόλοιπες θέσεις του βάθρου. Κάτι που αποδείχτηκε περίτρανα και στο επόμενο αλπικό ετάπ με τις διαδοχικές ανηφόρες στο Lautaret, το Izoard και το Risoul, με τον Νίμπαλι να κερδίζει ξανά χρόνο από όλα τα υπόλοιπα φαβορί και τους Γάλλους Μπαρντέ και Πινό να περνούν μαζί τη γραμμή του τερματισμού, ελάχιστα μπροστά από τον Βαν Γκάρντερεν.
Ο Νίμπαλι τερματίζει πρώτος στην ανηφόρα του Σαμρούς και "καθαρίζει" τον Γύρο της Γαλλίας του 2014.
Ο Βαλβέρδε έχασε χρόνο λόγω ενός μηχανικού προβλήματος, όμως διατηρήθηκε στη δεύτερη θέση. Ο μεγάλος θριαμβευτής ήταν ο Πολωνός Ράφαλ Μάικα της Tinkoff Saxo, που πήρε την πρώτη νίκη της επαγγελματικής του καριέρας στην κορυφή του Ριζούλ και την αφιέρωσε αμέσως στον άτυχο Αλμπέρτο Κονταδόρ. Έτσι λοιπόν, το πέρασμα από τις Άλπεις ολοκληρώθηκε με την υπόθεση "κίτρινη φανέλα" να μοιάζει τελειωμένη από έναν Νίμπαλι απόλυτο κυρίαρχο πάνω στα βουνά. Το 15ο ετάπ ξεκίνησε την πορεία του πελοτόν προς τα δυτικά, με επόμενο προορισμό τα Πυρηναία. Σε μια διαδρομή απόλυτης ευθείας και κάτω από σχεδόν συνεχόμενη βροχή, ο Αλεξάντερ Κρίστοφ (Katusha) πήρε τη δεύτερη νίκη του στους δρόμους της Νιμ, στερώντας την από τον αποσπασμένο για 222 χιλιόμετρα Νεοζηλανδό Τζακ Μπάουερ, τριάντα μέτρα πριν το νήμα. Στη συνέχεια οι αθλητές μεταφέρθηκαν στην πόλη Καρκασόν, όπου πέρασαν τη δεύτερη ημέρα ξεκούρασης πριν την κρίσιμη τελευταία εβδομάδα.
5. ΤΑ ΠΥΡΗΝΑΙΑ
Αμέσως μετά τη δεύτερη μέρα ξεκούρασης ξεκίνησε το τρίπτυχο των Πυρηναίων με το 16ο ετάπ που στα τελευταία του χιλιόμετρα είχε το εκτός κατηγορίας Port de Bales (11.7 χιλιόμετρα στο 7.7%). Ένα μεγάλο γκρουπ αποσπασμένων πήρε ελευθερία από το πελοτόν, έφτιαξε μεγάλη διαφορά και στην ανηφόρα, από τους 21 ποδηλάτες, έμειναν μόνο έξι, ανάμεσα στους οποίους και ο Μάικλ Ρότζερς της Tinkoff Saxo, ο οποίος στα κατηφορικά χιλιόμετρα ξέφυγε από τους υπόλοιπους και έφτασε μόνος στη γραμμή του τερματισμού στην Μπανιέρ ντε Λουσόν, κατακτώντας την πρώτη του νίκη στον Γύρο Γαλλίας και κάνοντας δυο τις πρωτιές για την ομάδα του. Πιο πίσω, κάποια από τα φαβορί τερμάτισαν μαζί (Νίμπαλι, Βαλβέρδε, Πινό, Περό, Κένιγκ), ενώ έχασαν πολύτιμο χρόνο οι Τίτζεϊ Βαν Γκάρντερεν, Μπάουκε Μόλεμα και Ρομέν Μπαρντέ με τη λευκή φανέλα να περνάει στον Τιμπό Πινό (FDJ).
Την επόμενη μέρα είχαμε το δεύτερο ετάπ στα Πυρηναία, το βασιλικό της φετινής διοργάνωσης, με μόλις 124.5 χιλιόμετρα, αλλά τρία σπριντ ανάβασης πρώτης κατηγορίας (Portillon, Peyresourde και Val Louron Azet) και τερματισμό στην εκτός κατηγορίας ανηφόρα του Pla d'Adet (10.2 χιλιόμετρα με 8.3%). Η εξέλιξη ήταν συγκλονιστική με διαρκείς μάχες σε όλα τα βουνά και τις κατηφόρες, συνεχόμενες επιθέσεις από τους Γάλλους, πληθωρική παρουσία για μια ακόμη φορά του Νίμπαλι, φοβερή εμφάνιση του Περό, που ήταν ο μόνος που άντεξε τον ρυθμό του Ιταλού, μικρές απώλειες για τον Βαλβέρδε και μια εντυπωσιακή νίκη για τον Ράφαλ Μάικα που διπλασίασε τους θριάμβους του και έκανε τρεις τις πρωτιές της Tinkoff Saxo, αποδεικνύοντας με ξεκάθαρο τρόπο τη φοβερή δυναμική της ομάδας του Αλμπέρτο Κονταδόρ πάνω στα βουνά. Ο εκπληκτικός Πολωνός κράτησε παράλληλα και την πουά φανέλα, αυξάνοντας σημαντικά τη διαφορά του στη βαθμολογία των σπριντ ανάβασης από τον Χοακίμ Ροντρίγκεθ.
Ο Ράφαλ Μάικα (Tinkoff Saxo) τερματίζει πρώτος στο Πλα ντ'Αντέ. Ο Πολωνός πήρε από μια νίκη σε Άλπεις και Πυρηναία και κέρδισε την πουά φανέλα των βουνών.
Το τριήμερο των Πυρηναίων ολοκληρώθηκε με το 18ο ετάπ από το Πο στο Οτακάμ. Και αυτό με λίγα χιλιόμετρα (145.5), αλλά με δυο κολοσσούς στη διαδρομή, πρώτα το μυθικό Tourmalet (17 χιλιόμετρα με 7.3%) και στο τέλος την ανηφόρα τερματισμού στο Hautacam (13.6 χιλιόμετρα με 7.8%). Ένα γκρουπ 20 αθλητών αποσπάστηκε από το ξεκίνημα, όμως η Astana δεν έδωσε μεγάλη ελευθερία, δείγμα ότι ο Νίμπαλι ήταν καλά και ήθελε να προσθέσει μια ακόμα νίκη στη συλλογή του. Στην ανηφόρα του Τουρμαλέ έφυγαν οι Νιέβε (Sky) και Καντρί (Ag2r) από τους προπορευόμενους, ενώ πίσω στο πελοτόν δεν υπήρξαν εχθροπραξίες. Στην κατηφόρα επιτέθηκε ο Βαλβέρδε μαζί με δυο συναθλητές του, όμως το γκρουπ τους έπιασε λίγο αργότερα. Μόλις ξεκίνησε η τελευταία ανάβαση, ο Νιέβε συνέχισε μόνος του, αλλά κάπου εκεί επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις.
Ο Νίμπαλι ήθελε νίκη και στα Πυρηναία, επιτάχυνε, έφυγε από το γκρουπ των υπόλοιπων φαβορί και δεν κοίταξε ξανά πίσω. Προσπέρασε σαν σταματημένο τον Νιέβε και κάλυψε μόνος του τα υπόλοιπα χιλιόμετρα της ανηφόρας μέχρι την κορυφή του Οτακάμ, προσθέτοντας έτσι έναν ακόμα θρίαμβο στην προσωπική του συλλογή και δίνοντας παράλληλα την τέταρτη νίκη στην Astana. Πίσω, ο Μάικα βγήκε και αυτός με τη σειρά του από το γκρουπ θέλοντας να τερματίσει μέσα στην πρώτη εξάδα για να εξασφαλίσει την πουά φανέλα, ενώ λίγο αργότερα επιτέθηκε ο Πινό. Ο Βαλβέρδε έμεινε, τη στιγμή που Πινό, Περό και Βαν Γκάρντερεν έπιαναν τον Μάικα για να τερματίσουν και οι τέσσερις μαζί. Ο Πολωνός κέρδισε τη φανέλα των βουνών, ενώ οι δυο Γάλλοι έβγαλαν εκτός βάθρου τον Ισπανό, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη και την τρίτη θέση. Δυο 24ωρα πριν το χρονόμετρο, η τριάδα κάτω από τον Νίμπαλι (Πινό, Περό & Βαλβέρδε) βρισκόταν μέσα σε μόλις 15 δευτερόλεπτα!
6. ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ & ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Μετά τα Πυρηναία και πριν το χρονόμετρο μεσολάβησε ένα ετάπ ευθείας με μια μικρή ανηφόρα 4ης κατηγορίας 13 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό στους δρόμους του Μπερζεράκ. Η συνεχής βροχή, σε αρκετά τμήματα της διαδρομής καταρρακτώδης, ταλαιπώρησε για μια ακόμα μέρα τους αθλητές. Η Garmin Sharp σχεδίασε μια σύνθετη στρατηγική στέλνοντας πρώτα τον Σλάγκτερ στο γκρουπ των αποσπασμένων και στη συνέχεια τον Ναβαρντάουσκας στην επίθεση ακριβώς στο ξεκίνημα της μικρής ανηφόρας. Ο Λιθουανός πραγματοποίησε ένα εξαιρετικό ατομικό χρονόμετρο, αντιστάθηκε με επιτυχία στην καταδίωξη του πελοτόν και πήρε τη νίκη, στερώντας από τους σπρίντερ την προτελευταία τους ευκαιρία για ένα μαζικό σπριντ. Και φτάσαμε στην προτελευταία μέρα, εκεί που κρίθηκε το βάθρο, αλλά και η πρώτη δεκάδα της γενικής.
Ο Νίμπαλι έγινε μόλις ο έκτος ποδηλάτης στην ιστορία της επαγγελματικής ποδηλασίας που καταφέρνει να κερδίσει και τους 3 μεγάλους Γύρους (Γαλλία, Ιταλία & Ισπανία) στην καριέρα του, μετά τους Ζακ Ανκετίλ, Φελίτσε Τζιμόντι, Έντι Μερξ, Μπερνάρ Ινό και Αλμπέρτο Κονταδόρ.
Στην δύσκολη διαδρομή των 54 χιλιομέτρων, ο συνήθης ύποπτος Τόνι Μάρτιν (Omega Pharma Quick Step) διέλυσε όπως αναμενόταν τα χρονόμετρα και έκανε μακράν τον καλύτερο χρόνο στον τερματισμό του Περιγκιέ. Ο Γερμανός τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής πήρε έτσι τη δεύτερη νίκη του στη διοργάνωση, όμως το ενδιαφέρον εστιάστηκε στη μεγάλη μάχη για το βάθρο. Ο Ζαν Κριστόφ Περό (Ag2r) πραγματοποίησε μια εξαιρετική διαδρομή και ξεπέρασε τον Πινό, ανεβαίνοντας στη δεύτερη θέση. Από τη μεριά του ο Πινό (FDJ) κρατήθηκε άνετα στο πόντιουμ παίρνοντας την τρίτη θέση και εξασφάλισε την λευκή φανέλα του καλύτερου νέου αθλητή. Το Tour de France είχε να δει δυο Γάλλους στο βάθρο από το μακρινό 1984 και τους Φινιόν και Ινό! Πιο πίσω, ο Αλεχάνδρο Βαλβέρδε (Movistar) έμεινε τέταρτος κάνοντας ένα μέτριο χρονόμετρο και έτσι έχασε την τελευταία του ευκαιρία να τερματίσει στην πρώτη τριάδα του Γύρου Γαλλίας.
Ο Ρομαίν Μπαρντέ (Ag2r) στάθηκε εξαιρετικά άτυχος, αφού έχασε την πέμπτη θέση για μόλις δυο δευτερόλεπτα λόγω ενός σκασμένου ελαστικού στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής, όμως άφησε μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Ο Τίτζεϊ Βαν Γκάρντερεν ήταν τελικά αυτός που μπήκε στην πρώτη πεντάδα, μετά από μια πολύ καλή εμφάνιση, ενώ φανταστικό ήταν το χρονόμετρο που έκανε ο Τσέχος Λέοπολντ Κένιγκ (NetApp Endura), ο οποίος τερμάτισε στην έβδομη θέση. Όγδοη θέση για τον Αϊμάρ Θουμπέλδια που εκμεταλλεύτηκε την πολύ κακή μέρα των Ολλανδών της Belkin και κέρδισε δυο θέσεις, ενώ την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Λόρενς Τεν Νταμ και Μπάουκε Μόλεμα που για μια ακόμη χρονιά ήταν πολύ καλοί και σταθεροί, όμως έφτασαν στο Μπερζεράκ χωρίς καθόλου δυνάμεις. Τέλος, ο θριαμβευτής του φετινού Γύρου Γαλλίας, Βιντσέντσο Νίμπαλι, έκανε τον τέταρτο καλύτερο χρόνο παρά το γεγονός ότι το ετάπ τού ήταν αδιάφορο, τιμώντας έτσι την ίδια τη διοργάνωση.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τελευταίο ετάπ και την παρέλαση των 164 αθλητών που επιβίωσαν μετά από 3 εβδομάδες σκληρού και επίπονου αγώνα. Όπως συνηθίζεται, στη διαδρομή μέχρι το Παρίσι είχαμε σαμπάνιες για την Astana και τον Νίμπαλι, αναμνηστικές φωτογραφίες και "πηγαδάκια" ανάμεσα στους ποδηλάτες, ενώ στο πρώτο πέρασμα από τη γραμμή του τερματισμού, ήταν η ομάδα από το Καζακστάν μαζί με τον "καρχαρία" που πέρασαν τιμητικά μπροστά από το υπόλοιπο πελοτόν. Στη συνέχεια ο 42χρονος Γενς Φόιγκτ της Trek έκανε τη δική του, τελευταία "επίθεση" στην 17η συμμετοχή του (ρεκόρ στην ιστορία του Tour) στον Γύρο Γαλλίας για να εισπράξει το θερμό χειροκρότημα των Γάλλων θεατών στον αποχαιρετισμό του. Η γιορτή πήγε να χαλάσει μετά από μια πτώση του Ζαν Κριστόφ Περό, δεύτερου στη γενική, όμως ευτυχώς δεν τραυματίστηκε και μπόρεσε να συνεχίσει και να επιστρέψει στο πελοτόν που τον περίμενε, υπακούοντας στις παραινέσεις του Νίμπαλι και του Σαβανέλ. Στο μαζικό σπριντ είδαμε μια εντυπωσιακή μονομαχία ανάμεσα στον Κρίστοφ και τον Κίτελ, με τον Γερμανό να κερδίζει στα τελευταία μέτρα και να ισοφαρίζει το ρεκόρ των 4 νικών του Νίμπαλι στη φετινή διοργάνωση. Αμέσως μετά είχαμε τις απονομές στο βάθρο του Champs Elysees και ο 101ος Γύρος Γαλλίας έριξε αυλαία, ανανεώνοντας το μεγάλο ραντεβού για τον επόμενο Ιούλιο.
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ
Ο Βιντσέντσο Νίμπαλι ήταν (μαζί με τον Μαρσέλ Κίτελ) ο πολυνίκης του Tour με 4 κερδισμένα ετάπ.
01. Leeds - Harrogate / Marcel Kittel (Giant Shimano)
02. York - Sheffield / Vincenzo Nibali (Astana)
03. Cambridge - London / Marcel Kittel (Giant Shimano)
04. Le Touquet Paris Plage - Lille / Marcel Kittel (Giant Shimano)
05. Ypres - Arenberg Porte du Hainaut / Lars Boom (Belkin)
06. Arras - Reims / Andre Greipel (Lotto Belisol)
07. Epernay - Nancy / Matteo Trentin (Omega Pharma Quick Step)
08. Tomblaine - Gerardmer La Mauselaine / Blel Kadri (Ag2r)
09. Gerardmer - Mulhouse / Tony Martin (Omega Pharma Quick Step)
10. Mulhouse - La Planche des Belles Filles / Vincenzo Nibali (Astana)
11. Besancon - Oyonnax / Tony Gallopin (Lotto Belisol)
12. Bourg en Bresse - Saint Etienne / Alexander Kristoff (Katusha)
13. Saint Etienne - Chamrousse / Vincenzo Nibali (Astana)
14. Grenoble - Risoul / Rafal Majka (Tinkoff Saxo)
15. Tallard - Nimes / Alexander Kristoff (Katusha)
16. Carcassone - Bagneres de Luchon / Michael Rogers (Tinkoff Saxo)
17. Saint Gaudens - Saint Lary Soulan Pla d'Adet / Rafal Majka (Tinkoff Saxo)
18. Pau - Hautacam / Vincenzo Nibali (Astana)
19. Maubourguet - Bergerac / Ramunas Navardauskas (Garmin Sharp)
20. Bergerac - Perigueux / Tony Martin (Omega Pharma Quick Step)
21. Evry –Paris Champs Elysees / Marcel Kittel (Giant Shimano)
Το τελικό βάθρο της γενικής με φόντο την Αψίδα του Θριάμβου. Από αριστερά, Ζαν Κριστόφ Περό (δεύτερος), Βιντσέντσο Νίμπαλι (πρώτος), Τιμπό Πινό (τρίτος).
Τελική γενική κατάταξη (κίτρινη φανέλα):
01. Vincenzo Nibali (Astana) 89:59:06
02. Jean Christophe Peraud (Ag2r) +7:37
03. Thibaut Pinot (FDJ) +8:15
04. Alejandro Valverde (Movistar) +9:40
05. Tejay Van Garderen (BMC) +11:24
06. Romain Bardet (Ag2r) +11:26
07. Leopold Koenig (NetApp Endura) +14:32
08. Haimar Zubeldia (Trek) +17:57
09. Laurens Ten Dam (Belkin) +18:12
10. Bauke Mollema (Belkin) +21:15
Τελική βαθμολογία πόντων (πράσινη φανέλα):
1. Peter Sagan (Cannondale) 431
2. Alexander Kristoff (Katusha) 282
3. Bryan Coquard (Europcar) 271
Τελική βαθμολογία βουνών (πουά φανέλα):
1. Rafal Majka (Tinkoff Saxo) 181
2. Vincenzo Nibali (Astana) 168
3. Joaquim Rodriguez (Katusha) 112
Τελική κατάταξη καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα):
1. Thibaut Pinot (FDJ) 90:07:21
2. Romain Bardet (Ag2r) +3:11
3. Michal Kwiatkowski (Omega Pharma-Quick Step) +01:13:40
Τελική ομαδική κατάταξη:
1. Ag2r-La Mondiale 270:27:02
2. Belkin +34:46
3. Movistar +1:06:10
Οι 4 φανέλες του φετινού Γύρου Γαλλίας. Από αριστερά, Τιμπό Πινό (καλύτερος νέος αθλητής), Βιντσέντσο Νίμπαλι (γενική κατάταξη), Πέτερ Σάγκαν (βαθμολογία πόντων) και Ράφαλ Μάικα (βαθμολογία βουνών).
Πηγές: letour.fr, cyclingnews.com, As, Marca