OPINIONS

Στους τίτλους θα κάνουμε λογαριασμό…

Στους τίτλους θα κάνουμε λογαριασμό…
INTIME SPORTS

Ο Μάνος Μίχαλος γράφει για το 2-0 του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού, τον Βασίλη Σπανούλη που ψάχνει το comeback του και τους τίτλους που θα κρίνουν τα πάντα. Ακόμη, δεν έχουμε δει τίποτα...

Δεν λέει και πολλά που έχασε ο Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ και μαζί το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ (πρόπερσι το έσπασε στον πρώτο τελικό).

Ούτε θα σημαίνει πολλά που ο Ολυμπιακός κέρδισε για δεύτερη φορά φέτος τον Παναθηναϊκό, αν δεν το κάνει (και) στους τελικούς του πρωταθλήματος, άλλες τρεις φορές.

Μπορεί να φαίνεται ακραία σαν άποψη, αλλά αυτή νιώθω –και έχει δείξει η ιστορία- πως είναι η πραγματικότητα. Ακόμη δεν έγινε τίποτα συνταρακτικό, μόνο σημαντικά μεν, μικρά δε πράγματα. Και εξηγούμαι αμέσως…

Η νίκη του Ολυμπιακού με 4 πόντους (ξανά) έδωσε στους παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς ανάσες ψυχολογίας, μετά τον αποκλεισμό από τη Σιένα και τη δίκαιη αμφισβήτηση που δέχθηκε η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Και μάλιστα, αυτή η ψυχολογική τόνωση πριν τον τελικό Κυπέλλου, μοιάζει με "δώρο" για τον Σέρβο προπονητή, που αν στράβωνε το ματς με τον ΠΑΟ για το 2ο γύρο, θα έπρεπε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα για να "κατεβάσει" τον Ολυμπιακό στον τελικό παρωδία (για εξωαγωνιστικούς λόγους) που έρχεται τον Μάιο.

Και από την άλλη, ο Παναθηναϊκός που έχει πάντα μια αφ υψηλού νοοτροπία (δεν εννοώ ότι ο Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του δεν σέβονται τους ερυθρόλευκους, αλλά έχουν το πάνω χέρι στην ψυχολογία εδώ και χρόνια, σε όποιο γήπεδο και αν παίζουν), είδε για δεύτερη φορά ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν χάνει εύκολα.

Μπορεί να μην κερδίζει κι εύκολα –τον Παναθηναϊκό-, αλλά σίγουρα δεν χάνει και τώρα που έκανε το "2-0" στα μεταξύ τους παιχνίδια, θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο τους δείκτες αυτοπεποίθησής του.

Συνεπώς, αυτό το παιχνίδι που είδαμε στο ΣΕΦ, ήταν απλώς ένα προεόρτιο όσων θα ακολουθήσουν. Μια πρόβα, μια "γενική" όπως λένε και στο θέατρο, για να διευθετηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες πριν ανέβει η παράσταση.

Γιατί, από εδώ και στο εξής, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα συναντιούνται μόνο για να κρίνουν έναν τίτλο, τη μία το Κύπελλο και τις άλλες πέντε (;) το πρωτάθλημα.

Ωστόσο, δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω κάποια πράγματα, όπως την εκπληκτική εμφάνιση του Γιοτάμ Χαλπερίν (ο οποίος απέναντι στον Παναθηναϊκό βρίσκει… ρόλο), την κούραση των παικτών του Παναθηναϊκού την οποία υπογράμμισε και ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς (και που κανείς δεν ξέρει που θα βγάλει τους πράσινους ενόψει Φάιναλ Φορ και τελικού Κυπέλλου), την απουσία του Ντρου Νίκολας που φάνηκε, την απουσία του Νεστέροβιτς που δεν φάνηκε (ο Μπουρούσης έκανε καλή δουλειά σε άμυνα και ριμπάουντ και ο Γλυνιαδάκης έριξε πολύ «ξύλο») εκτός από τους πόντους μέσα στη ρακέτα, αλλά και την ακόμη μία κακή εμφάνιση του Βασίλη Σπανούλη.

Και σε αυτή θέλω να σταθώ, λίγο περισσότερο. Ο Έλληνας γκαρντ στο πρώτο ματς με τον Παναθηναϊκό είχε την ψυχολογική πίεση της επιστροφής στο ΟΑΚΑ ως αντίπαλος.

Τώρα, μετά τις κακές εμφανίσεις (παρά το πολύ τρέξιμο που έριξε) απέναντι στη Σιένα, έμεινε 11 μέρες εκτός προπόνησης και στο διάστημα που έπαιξε στο ΣΕΦ δεν ήταν καλός.

Προσπάθησε, μερικές φορές παραπάνω κι από όσο έπρεπε (προφανώς θέλει να εξιλεωθεί για τις εμφανίσεις στην Τοσκάνη), αλλά σίγουρα δεν είναι ο Kill Bill που είχε ο Ολυμπιακός από την αρχή της σεζόν.

Όμως, επειδή ο κόσμος έχει μάθει να απαιτεί "εδώ και τώρα" και μπορεί σε κάποιους να μοιάζουν "λίγες" οι εμφανίσεις του το τελευταίο διάστημα, καλό θα είναι πρώτον να περιμένει τα πλέι οφ και δεύτερον να θυμηθεί τι έχει κάνει –και κυρίως τι προσφέρει αγωνιστικά: έναν παίκτη που δημιουργεί και σκοράρει στο ίδιο υψηλότατο επίπεδο, κάτι που δεν είχε χρόνια ο Ολυμπιακός- ως τώρα.

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, πάντως, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύει ότι ξέρει από παίκτες. Δεν τον "καίει" με μεγάλη συμμετοχή, ούτε του κόβει τον τσαμπουκά με το να τον βγάζει αμέσως, όταν δεν παίζει καλά.

Τον άφησε και μάλιστα τον επέλεξε στα κρίσιμα λεπτά. Και έτσι δεν χάνει τον παίκτη του. Και επειδή ο Λαρισαίος είναι κεφάλι αγύριστο και ξερό, θα λιώσει στο γήπεδο για να είναι έτοιμος όταν θα καίει η μπάλα και οι τίτλοι θα κρίνονται.

Ραντεβού τον Μάιο, πλεόν, στον τελικό Κυπέλλου. Όπως είπα και στην αρχή, τίποτα δεν έγινε, τίποτα δεν χάθηκε ούτε για τον έναν, ούτε για τον άλλον. Το λογαριασμό θα τον φέρουν στο τέλος. Ούτε γλυκό δεν έχουμε πάρει ακόμη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ