Ο Ολυμπιακός έστειλε τους φίλους του στον... ψυχίατρο, πριν πάρει την πρόκριση για τους ομίλους του Europa League κόντρα στην Αρόουκα.

Στη ρεβάνς με τους Πορτογάλους οι Πειραιώτες μπορεί να πήραν αυτό που ήθελαν, ωστόσο πρόλαβαν και πάλι να φωνάξουν τα αγωνιστικά προβλήματα που τους χαρακτηρίζουν ως ομάδα αυτή τη χρονική περίοδο.

Πέρα από τις όποιες -σημαντικές- ελλείψεις σε ποιοτικό επίπεδο μπορεί να διακρίνει κανείς, είναι ξεκάθαρο ότι σε κάμποσους παίκτες υπάρχει θέμα ψυχολογίας. Για παράδειγμα, είναι άλλο να έχει ένα κακό βράδυ ή ακόμη και παρατεταμένο ντεφορμάρισμα ένας παίκτης σαν τον Φορτούνη και άλλο να τον βλέπεις να μην πετυχαίνει πάσα στα 5-10 μέτρα. Προφανώς και δεν ξέχασε την μπάλα ο Έλληνας διεθνής μεσοεπιθετικός.

Όπως είναι και ξεκάθαρο ότι η επιλογή του Βίκτορ Σάντσεθ να κάνει προετοιμασία με ορίζοντα σεζόν και όχι των παιχνιδιών που είχε να δώσει ο Ολυμπιακός Ιούλιο - Αύγουστο, δημιούργησε την εικόνα μιας ομάδας με ποδοσφαιριστές που είναι σφιγμένοι, χωρίς φρεσκάδα και χωρίς ανάσες σε αυτό το διάστημα της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου.

Βάζοντας στο μίξερ και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει για κοσμογονικές αλλαγές στο ρόστερ, που σαφέστατα επηρεάζει τους παίκτες που βρίσκονται τώρα στον Ολυμπιακό, το αποτέλεσμα είναι αυτό που παρουσίασαν οι Πειραιώτες το βράδυ της Πέμπτης κόντρα στην Αρόουκα, εκνευρίζοντας τον κόσμο τους. Δικαιολογημένα.

Το μήνυμα του κόσμου και ο συγκινητικός Ντε λα Μπέγια

Μετά το γκολ των Πορτογάλων και μέχρι τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα, η δυσαρέσκεια ήταν έντονη από τις κερκίδες του "Γ. Καραϊσκάκης". Με την έναρξη της παράτασης ο κόσμος άλλαξε στάση και στήριξε την ομάδα, καθώς η πρόκριση παρέμενε ανοικτή και ήταν απολύτως αναγκαία. Βοήθησε στην αλλαγή κλίματος τόσο η είσοδος του Ντομίνγκες στο ματς, όσο και αργότερα αυτή του Μανθάτη.

Βοήθησε όμως και η εικόνα του αποκαμωμένου, λαβωμένου Ντε λα Μπέγια που έπαιζε κουτσαίνοντας, αρνούμενος να βγει από τον αγωνιστικό χώρο και να αφήσει την ομάδα του με 10 παίκτες. Με κάτι παραπάνω από ένα μήνα στην ομάδα, ο Ισπανός έκανε κάτι που ούτε πρέπει να περάσει στα ψιλά, ούτε πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο.

Πέρα από την όποια αγωνιστική αξία, είναι εξόχως σημαντικό για έναν παίκτη που φορά τα ερυθρόλευκα να το λέει η ψυχούλα του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στους Πειραιώτες αυτό του Φουστέρ, που κέρδισε τον σεβασμό του κόσμου για την αυταπάρνηση που έδειχνε βάζοντας τη φανέλα πάνω από οτιδήποτε άλλο. Ακόμη και όταν αυτό αφορούσε την ίδια του την υγεία.

Ο Ντε λα Μπέγια μιμήθηκε τον συμπατριώτη του απέναντι στην Αρόουκα. Ξέροντας ότι όσο μένει στο χορτάρι επιβαρύνει την κατάσταση του τραυματισμού του και παρατείνει τον χρόνο απουσίας του από τους αγωνιστικούς χώρους. Συγκινητικός ο Ισπανός και χαρακτηριστική η εικόνα του (σωριάστηκε στο χόρτο) μόλις ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση.

Ο ρόλος του Καμπιάσο

Δεν θα βαρεθώ να το γράφω. Παίκτες σαν τον Καμπιάσο είναι ευλογία για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, ακόμη και στην ηλικία των 36 ετών. Και όχι πρωτίστως για το αγωνιστικό κομμάτι. Αλλά για όλα τα υπόλοιπα που είναι επίσης εξόχως σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδας.

Η παρουσία του Αργεντίνου καθημερινά στις προπονήσεις, στα αποδυτήρια της ομάδας, ο συμβουλευτικός του ρόλος στην πιτσιρικαρία, η εμπειρία του σε διαχείριση καταστάσεων, ο προπονητικός τρόπος που λειτουργεί στον αγωνιστικό χώρο, είναι στοιχεία δυσεύρετα και πολύτιμα. Το κάνει γιατί γουστάρει, γιατί έτσι νιώθει, γιατί είναι ο ορισμός του επαγγελματία. Γιατί η συμπεριφορά του δεν αλλάζει είτε παίζει στην Ρεάλ Μαδρίτης, είτε στην Ίντερ, στην εθνική Αργεντινής ή στον Ολυμπιακό.

Ο Καμπιάσο είχε αντιληφθεί το άγχος του Ιντέγε. Δεν πάει να το πάλευε ο Νιγηριανός, τίποτα δεν του έβγαινε. Μηδέν εις το πηλίκον. Αυτός όμως ήταν ο φορ του Ολυμπιακού κόντρα στην Αρόουκα, με αυτόν έπρεπε να γίνει η δουλειά. Ο Αργεντίνος πριν ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της παράτασης έπιασε τον Ιντέγε και του μίλησε.

Προσπάθησε να τον ηρεμήσει, να του δώσει κουράγιο. Γι' αυτό και μόλις σκόραρε ο Νιγηριανός έφυγε "σφαίρα" στον Καμπιάσο.

Τι... φώναξαν Ρέτσος, Μανθάτης

Τηρουμένων των αναλογιών, στα δικά μου μάτια ο Παναγιώτης Ρέτσος ήταν ο καλύτερος παίκτης του αγώνα. Ντεμπούτο στα 18 του χρόνια, όχι στην κανονική του θέση (στόπερ), σε ένα ματς που έγινε ροντέο και πρόσθεσε τεράστια πίεση στους συμμετέχοντες. Πίεση που φάνηκε να μην μπορούν να διαχειριστούν ποδοσφαιριστές πολύ πιο έμπειροι, πολύ πιο έτοιμοι από τον Ρέτσο. Παίκτες που έχουν στοιχίσει κάμποσα χρήματα στον Ολυμπιακό.

Ο Ρέτσος πάντως δεν έδειξε να μασάει. Γρήγορος, δυνατός για την ηλικία του, αποτελεσματικός με την μπάλα στον χόρτο, διεκδικώντας όλες τις εναέριες μονομαχίες στα ίσα. Και με πολλές πολλές κούρσες. Ούτε φοβήθηκε να ζητήσει την μπάλα, ούτε κώλωσε να πάρει πρωτοβουλίες. Αν έκανε λάθη; Σαφώς. Τα φυσιολογικά της απειρίας και του υπέρμετρου ενθουσιασμού του.

Αλλιώς δεν θα μάθει όμως. Πρέπει να παίζει. Και στην τελική χίλιες φορές να πληρώσει ο Ολυμπιακός τα λάθη του (κάθε) Ρέτσου, παρά του Φιγκέιρας, του Μποτία, του Ντα Κόστα. Χίλιες φορές να πληρώσει τα λάθη του Μανθάτη, παρά του Ερνάνι, του Σεμπά, του Ντουρμάζ.

Τόσο ο Ρέτσος όσο και ο Μανθάτης, ήταν τα πορτοφόλια που βρήκε ο Ολυμπιακός, πέφτοντας από την Ακρόπολη. Ο δεύτερος αντικατέστησε τον Πάρντο στο 99' της παράτασης και πρόλαβε να ξεσηκώσει το "Γ. Καραϊσκάκης" σε 2-3 φάσεις. Έδωσε φρεσκάδα και ταχύτητα, "χόρεψε" τους αντιπάλους του, έδωσε πολύτιμες καλύψεις ανασταλτικά. Και αυτός βέβαια έχει πολλά να μάθει ακόμη, αλλά ρε παιδί μου το 'χει.

Και για να μην βαφτίζουμε ξαφνικά "κολοσσούς" δύο παιδιά που τώρα κάνουν τα αρχικά τους βήματα στην πρώτη ομάδα, ας πούμε ότι τουλάχιστον έστειλαν το εξής απλό μήνυμα: ας μην ψάχνει άλλο ο Ολυμπιακός για ξένους που δεν κάνουν την διαφορά. Δεν χρειάζεται να δίνει χρήματα φέρνοντας ξένους που αδυνατούν να δώσουν το κάτι παραπάνω.

Αυτά που προσφέρουν ποδοσφαιριστές όπως οι Φιγκέιρας, Ντα Κόστα, Μποτία, Σεμπά, μπορεί κάλλιστα να τα πάρει ο Ολυμπιακός από τον Ρέτσο, τον Μανθάτη, τον Τσιμίκα, τον Βούρο, ακόμη και τον Ανδρούτσο. Παιδιά δικά του, από την Ακαδημία (στην οποία ο Ολυμπιακός έχει επενδύσει μεγάλα ποσά την τελευταία εξαετία και του στοιχίζει έως και 3-4 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο!), που έχουν την προοπτική να γίνουν και ακόμη καλύτεροι.

Αλλά αν υποθέσουμε ότι το ταβάνι τους είναι ένας υποστηρικτικός ρόλος, ας είναι. Καλύτεροι να είναι αυτοί οι ρολίστες, παρά ξένοι. Οι ξένοι στον Ολυμπιακό πρέπει απαραιτήτως να κάνουν την διαφορά, να δίνουν το έξτρα. Διαφορετικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Τα κέρδη των Πειραιωτών θα είναι πολλαπλά. Και άμεσα και στο μέλλον. Αυτό είναι το πλέον ουσιαστικό μήνυμα που έστειλαν Ρέτσος και Μανθάτης κόντρα στην Αρόουκα.

Κάπου εδώ, να πω ότι ο... γκαντέμης της υπόθεσης σε αυτή την περίοδο είναι ο Καπίνο. Που συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις και πάει να κάνει συνήθεια τις 2-3 σωτήριες επεμβάσεις σε κάθε ματς.

Είναι φυσιολογικό οι περισσότεροι να εστιάζουν στις ελλείψεις που έχει ο Ολυμπιακός και τα όποια θετικά να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Αλλά τουλάχιστον σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, ο Καπίνο δείχνει έτοιμος να υπερασπιστεί με επιτυχία την εστία των Πειραιωτών.

Photo credits: ACTION IMAGES