Δεύτερη συνεχόμενη ήττα με σκορ 4-0 για τον Ολυμπιακό, αφού τη Γκενκ ακολούθησε η Αϊντχόφεν. Σε ζόρικα μονοπάτια μπαίνουν οι Πειραιώτες, ακόμη κι αν μιλάμε για φιλικά προετοιμασίας.

Και το πρόβλημα δεν κρύβεται μέσα στα αποτελέσματα, όσο βαριά κι αν κάθονται στο στομάχι των "ερυθρολεύκων". Εδώ παρατηρείται ένα μοτίβο, ιδιαίτερα ανησυχητικό και το οποίο εγκυμονεί κινδύνους με φόντο όλη την σεζόν, πριν καν αυτή ξεκινήσει επίσημα για τους Πειραιώτες.

ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ

Ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ μέχρι και το 61ο λεπτό του φιλικού με την Έουπεν. Δέχτηκε την ισοφάριση σε εκείνο το σημείο, "λιποθύμησε" στον αγωνιστικό χώρο και στο 84' ήταν πίσω στο σκορ με 1-3 από τους Βέλγους.

Στο φιλικό με τη Γκενκ, οι Πειραιώτες δέχτηκαν γκολ στο 30', ένα δεύτερο τέσσερα λεπτά αργότερα και ακολούθησε δοκάρι για τους Βέλγους στο 42' από τη μικρή περιοχή. Στο 65' και το 76', η Γκενκ πέτυχε δύο ακόμη τέρματα... ξεκούραστα.

Απέναντι στην Αϊντχόφεν, ο Ολυμπιακός μέχρι και που αδικούνταν από το 0-0 με τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα. Μόλις δέχτηκε γκολ στο 68', εξαφανίστηκε από το γήπεδο, με συνέπεια να χάνει με 4-0 στο... 79'!

Υπάρχει μια διόλου αθώα επανάληψη στον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα μόλις ο Ολυμπιακός δέχεται ένα γκολ, που είτε τον βάζει σε μειονεκτική θέση, είτε φέρνει το ματς σε ίσους όρους: καταρρέει.

Οι λόγοι αυτής της ανησυχητικής συνήθειας είναι σημαντικότεροι από την ήττα και την έκταση της. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι θέμα ψυχολογίας; Χαμηλής αυτοπεποίθησης; Αδιαφορίας εξαιτίας της φύσης των αγώνων; Απουσίας χαρακτήρα; Έλλειψης δυνάμεων ή εναλλακτικού πλάνου; Ποιοτικής ανεπάρκειας; Προπονητή; Όλα μαζί;

"...εφόσον οι "ερυθρόλευκοι" εμφανιστούν όπως πρέπει όταν πρέπει, κανείς δεν θα θυμάται καμία Γκενκ. Αρκεί στο Λιμάνι να αξιολογήσουν σωστά, με ψυχραιμία και δίχως υπεκφυγές την ήττα στο "Luminus Arena", ήταν ο τρόπος που έκλεινε το προηγούμενο blog μετά την ήττα από την Γκενκ. Βάζοντας στην θέση της ομάδας την Αϊντχόφεν και του γηπέδου το Sportpark Parkzicht, το συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι το ίδιο.

Η διαφορά έχει να κάνει με το γεγονός ότι καταστάσεις που μπορεί φυσιολογικά να συμβούν σε μια - δύο στραβές μέρες, τείνουν να εξελιχθούν σε κανόνα.

ΠΟΣΟ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ;

Σε σχέση με την αναμέτρηση κόντρα στη Γκενκ, ο Πέδρο Μαρτίνς δοκίμασε μια διαφορετική προσέγγιση. Έφερε την ομάδα του δέκα μέτρα πιο πίσω σε θέση άμυνας. Πίεση ψηλά δεν υπήρχε, ο Ολυμπιακός περίμενε στο ύψος της μεσαίας γραμμής, μαζεμένος, με τις γραμμές του κοντά και τους χώρους σωστά μοιρασμένους.

Οι πλάγιοι χαφ έρχονταν πιο κοντά στους μπακ και τους κεντρικούς μέσους, ο Φορτούνης αντίθετα προσπαθούσε να μείνει στο πλευρό του Γκερέρο. Και ενώ το σύνολο λειτουργούσε ικανοποιητικά, έρχονταν ατομικά λάθη από αυτά που λέμε "ούτε επίτηδες δεν γίνεται". Και σε αυτές τις περιπτώσεις πόσο να επέμβει ο προπονητής; Να μπει να παίξει;

Η καλύτερη φάση της Αϊντχόφεν στο πρώτο μέρος έρχεται από πάσα του... Φορτούνη! Έτσι είχε δεχτεί το γκολ ο Ολυμπιακός από τη Σιντ Τρούιντεν, με τον Ανδρούτσο να κάνει το ίδιο λάθος. Η δεύτερη καλή στιγμή της ολλανδικής ομάδας, ήρθε από στρώσιμο του... Βούκοβιτς στον Μάλεν.

Στο 1-0 των Ολλανδών, ο Ποντένσε θεώρησε "σωστό" ρίσκο να σώσει ένα πλάγιο άουτ δίνοντας τη μπάλα στον Περέιρο, που σέντραρε στον σκόρερ Ντε Γιονγκ! Ασχολίαστο.

Στο 3-0 ο Ζβάαμπ βολτάρει μόνος στη μικρή περιοχή του Ολυμπιακού σε στημένη φάση. Στο 4-0, η αντίδραση του Σισέ είναι εξοργιστική. Ο Σενεγαλέζος για δεύτερο σερί φιλικό υποπίπτει σε αχαρακτήριστη γκάφα.

Στα φιλικά με Έουπεν, Σιντ Τρούιντεν, Γκενκ και Αϊντχόφεν υπάρχουν μια σειρά από ατομικά λάθη που μοιάζουν ανεξήγητα. Ή τουλάχιστον από αυτά που καταδικάζουν μια ομάδα, χωρίς ο προπονητής να μπορεί να τα προβλέψει και να τα αποτρέψει.

Για όσους διαβάζουν πίσω από τις γραμμές, η ατάκα του Μαρτίνς "υπάρχουν κάποιοι που όντως δουλεύουν πολύ καλά και δεν είναι δυνατόν να μένουν στο τέλος τα λάθη που έκαναν άλλοι παίκτες", μετά το 0-4 από την Αϊντχόφεν έχει συγκεκριμένους αποδέκτες.

ΟΡΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΑ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΗ ΛΟΥΚΕΡΝΗ

Ακόμη κι αν ο Ολυμπιακός δείξει ένα διαφορετικό -προς το καλύτερο- πρόσωπο στα φιλικά που ακολουθούν, είναι ξεκάθαρο πως τα παιχνίδια με τη Λουκέρνη για τον 3ο προκριματικό γύρο του Europa League αποκτούν οριακό χαρακτήρα.

Και είναι αυτά που μπορούν όχι μόνο να φτιάξουν την ψυχολογία εντός κι εκτός των τειχών της ομάδας, αλλά και να καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό -όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται- τον τροπο που θα κυλήσει ολόκληρη η σεζόν για τους Πειραιώτες. Αν διαφωνεί κανείς, ας φέρει στο μυαλό του τι μπορεί να συμβεί στο κακό σενάριο.

Οι επικείμενες μεταγραφικές αφίξεις στο ενδιάμεσο, με πρώτη και καλύτερη αυτή του Γουίλιαν Αράο, μπορεί να φέρουν έξτρα ποιότητα και λύσεις στα χέρια του προπονητή. Όμως αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι.

Δύο πειστικές εμφανίσεις και μια πιθανή πρόκριση επί της ελβετικής ομάδας, είναι ο ιδανικός και μάλλον ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσει ο Ολυμπιακός σταθερότητα και ηρεμία, κερδίζοντας χρόνο. Σε διαφορετική περίπτωση, το σoκ θα είναι τεράστιο, η πίεση άλλη τόση και οι συνέπειες απρόβλεπτες.

Photo credits: eurokinissi