Κάθε κοινός νους μπορεί να σκεφτεί ότι κάποιος που θέλει να χρησιμοποιήσει ένα πιστόλι για να απειλήσει ή ακόμη και για να το χρησιμοποιήσει για εκφοβισμό, δεν εμφανίζεται σε έναν δημόσιο χώρο που υπάρχουν αρκετές κάμερες, τον παρακολουθούν τηλεοπτικά χιλιάδες άνθρωποι και άλλοι 30.000 θεατές βρίσκονται στην εξέδρα.

Μία-δύο απλές σκέψεις μπορούν εύκολα να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ο Ιβάν Σαββίδης, πάνω στον εκνευρισμό του για το γκολ του Βαρέλα που... πήγαινε να ακυρωθεί, έφυγε από τη σουίτα του χωρίς να σκεφτεί τι όφειλε να αφήσει πίσω του.

Το κακό είναι ότι δεν βρέθηκε κανείς άνθρωπος από αυτούς που τον συνοδεύουν ή από όσους τον είδαν μπροστά τους όταν έκανε τη διαδρομή σουίτα-αγωνιστικός χώρος, να του πει: " Πρόεδρε, μην μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και, κυρίως, μην μπαίνεις κουβαλώντας τη ζώνη με το όπλο σου".

Ίσως να το έκρυβε το μπουφάν που φορούσε και απόδειξη είναι τα τηλεοπτικά πλάνα της NOVA την ώρα που έμπαινε στο τερέν.Μία εικόνα χίλιες λέξεις λένε οι Κινέζοι, αλλά στην εποχή μας ποτέ η εικόνα δεν είναι μία και ποτέ η επικοινωνία δεν είχε τόση αξία.

Και οι φωτογραφίες μ ε τον-νόμιμα-οπλοφορούντα Σαββίδη να εισβάλει-ανεπίτρεπτα-στον αγωνιστικό χώρο κάνουν τον γύρο του κόσμου. Από χθες, ο υπογράφων έχει δεχθεί ουκ ολίγα μηνύματα από δημοσιογράφους που βρίσκονται στη Ρωσία, στη Γερμανία, στην Ρουμανία, ακόμη και στην Αίγυπτο.

Είναι ξεκάθαρο ότι η θήκη και η λαβή του πιστολιού έχουν επισκιάσει τα πάντα.Δεν υπάρχει, όμως, κάτι περισσότερο να αναλύσουμε επ' αυτού. Φαντάζομαι ο Ιβάν Σαββίδης με πιο καθαρό μυαλό θα έχει αντιληφθεί ότι πάνω στα νεύρα του δεν σκέφτηκε το απλό: "Βγάζω την ζώνη και την αφήνω στη σουίτα μου".

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΦΕΛΟΣ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ"

Σκεφτείτε όμως το εξής. Αν δεν μπούκαρε στο γήπεδο ο Σαββίδης, κανένα πιστόλι δεν θα μας απασχολούσε τώρα. Προσωπική άποψη εκφράζοντας, ακριβώς αυτό είναι το σημείο που πρέπει να εστιάσουμε αναφορικά με την επόμενη μέρα του ΠΑΟΚ.

Στην εισβολή, όπως την χαρακτηρίζει ο Κομίνης στο Φ.Α., του Σαββίδη στο αγωνιστικό χώρο. Και εξηγούμαι: Ας υποθέσουμε ότι το γκολ τελικά δεν μετρούσε, ότι ο Κομίνης και ο βοηθός Ποντίκης έκαναν πράξη τις δεύτερες (γιατί οι πρώτες ήταν να τρέξουν προς τη σέντρα) σκέψεις να μην μετρήσει το γκολ.

Σ' αυτή την περίπτωση τι ακριβώς θα εξυπηρετούσε τον ΠΑΟΚ το "πάμε να φύγουμε" του Ιβάν Σαββίδη; Τι θα κέρδιζε, στ' αλήθεια; Ο ΠΑΟΚ πέρασε από παρόμοιες διαδικασίες πριν δύο χρόνια όταν πάρθηκε μία απόφαση να μην κατέβει η ομάδα στη ρεβάνς των ημιτελικών του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Προκάλεσε αναταραχή, παρέμβαση της FIFA, υπήρξαν αλλαγές σε επίπεδο κορυφής στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Σαφώς και έχουν διαφοροποιηθεί πράγματα ως προς τους όρους διεξαγωγής των εγχώριων διοργανώσεων, οπότε τι καινούριο θα προσέθετε μία νέα αποχώρηση;

Αν κανείς σκεφτεί πιο ψύχραιμα, μέχρι το σημείο που έγινε η εισβολή του Σαββίδη ο ΠΑΟΚ είχε πολλά κέρδη από το συγκεκριμένο ντέρμπι. Την καλύτερη κερκίδα εδώ και πολλά χρόνια σε παιχνίδι του (για την ακρίβεια ήταν η ίδια κερκίδα που ζήσαμε και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, με τη διαφορά ότι δεν βρέθηκε ούτε ο ΕΝΑΣ που είχε ρίξει ρολό ταμειακής μηχανής στον Γκαρθία).Επίσης, είχε μία εικόνα ομάδας σοβαρής, που προσπάθησε, πίεσε, έδειξε και ό,τι ήθελε και ό,τι μπορούσε, κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο όπως ήταν η ΑΕΚ.Ακόμη και μία... ιστορική (γιατί θα χανόταν από αυτή ένα πρωτάθλημα που ο ΠΑΟΚ έψαχνε εδώ και 33 χρόνια) αδικία, θα ήταν κάτι που θα μπορούσε να το χρησιμοποιεί απέναντι σε φίλους και εχθρούς. Και θα συσπείρωνε ακόμη περισσότερο ομάδα και κόσμο.

ΑΣ ΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ

Ο Σαββίδης, όμως, πάνω στο θυμό του τα έβαλε όλα αυτά σε δεύτερη μοίρα και έφερε σε δύσκολη θέση την ομάδα του. Αυτή την ομάδα την οποία, ο ίδιος, με την τεράστια επένδυση που έχει κάνει την έχει φέρει στο σημείο να αποτελεί βασική διεκδικήτρια του τίτλου. Το έχω ξαναγράψει και θα το σημειώσω μία φορά ακόμη.

Ο κόσμος δεν τελειώνει για τον ΠΑΟΚ αν ο πάρει ή δεν πάρει φέτος τον τίτλο (ή το νταμπλ). Υπάρχει και αύριο και εφόσον ο Σαββίδης αντιμετωπίσει με απόλυτο σεβασμό την δική του επένδυση στον Δικέφαλο, τότε είναι βέβαιο ότι, όχι ένας, αλλά πολλοί περισσότεροι τίτλοι, θα πάνε στην Τούμπα.

Μετά από αυτό που συνέβη το βράδυ της Κυριακής, είναι μία καλή ευκαιρία ο Σαββίδης να μετρήσει με ακρίβεια που ήταν ο ΠΑΟΚ όταν τον παρέλαβε και που τον πήγε. Θα διαπιστώσει ότι ο σύλλογος έχει μεγαλώσει πολύ, έχει ισχυροποιηθεί σε όλα τα επίπεδα και ότι πρέπει απλά να αποφύγει κινήσεις και επιλογές που πλήττουν την δημόσια εικόνα του. Και η χθεσινή "μπούκα" αδικεί και τον ΠΑΟΚ και τον ίδιο τον Σαββίδη.

Αυτό είναι που πρέπει να έχει στο μυαλό του ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ.Τα τρόπαια και οι διακρίσεις είναι ο μεγάλος στόχος. Όχι όμως ο αυτοσκοπός. Μεγαλύτερη σημασία έχει η διαδρομή, ο τρόπος που επιλέγεις να τα διεκδικείς. Αυτό είναι που κάνει ξεχωριστό κάθε σύλλογο και ο ΠΑΟΚ έχει καταφέρει μέσα από την ιστορία του να αποδείξει πώς γίνεται μία ομάδα να γιγαντώνεται χωρίς πολλούς τίτλους, ακριβώς γιατί επέλεξε έναν περήφανο δρόμο.

Υ.Γ. Για τη φάση του γκολ του Βαρέλα, πιο αναλυτικά απ' όσο το έκανε ο Θέμης Καίσαρης δεν θα μπορούσα να τα γράψω. Το μόνο που θέλω να υπογραμμίσω είναι ότι το χθεσινό μπάχαλο έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Κομίνη. Που άλλαξε και ξανάλλαξε την απόφασή του, ακόμη και μέσα στα αποδυτήρια, ενώ το συζητούσε κανένα πεντάλεπτο με τον βοηθό Ποντίκη. Αναρωτιέμαι ποια θα είναι η τιμωρία του από την ΚΕΔ για την τραγική διαχείριση του αγώνα, όπως αναρωτιέμαι και πώς αντιμετωπίζονται συνολικά οι διαιτητές που δείχνουν αδυναμία να κουμαντάρουν δύσκολες καταστάσεις που συναντούν στα παιχνίδια. Όπως για παράδειγμα, ο Σιδηρόπουλος που στην Τρίπολη... έχασε εντελώς τον κακό χαμό που γινόταν στον αγωνιστικό χώρο μετά το Αστέρας-ΠΑΟΚ και γι' αυτό κλήθηκε σε απολογία μόνο ένας από τους φροντιστές του ΠΑΟΚ.

Photo Credits: Konstantinos Tsakalidis / SOOC