Οι παροικούντες του Ρέντη δεν γνώρισαν χθες τον Παναγιώτη Ρέτσο. Καμιά δεκαριά χρόνια τριγυρίζει στα πόδια τους. Ήταν δεν ήταν 9 χρόνων όταν πέρασε για πρώτη φορά το κατώφλι του αθλητικού κέντρου και περπάτησε όλα τα σκαλιά μέχρι να βρεθεί στην πρώτη ομάδα.

Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι όσοι τον ζουν καθημερινά, στοιχηματίζουν τα... σπίτια τους πως αν αυτό το παιδί δεν καβαλήσει ξαφνικά το καλάμι, αν δεν «χάσει» το μυαλό του, θα κάνει μεγαλύτερη καριέρα και από τον Κώστα Μανωλά!

Μεταξύ μας και για τον Μανωλά, όταν το πήρε πάνω του ο Μαρινάκης και τον έφερε στον Ολυμπιακό, με σκοπό ίσως και να τη «σπάσει» σε εκείνους που τον άφησαν να φύγει από την ΑΕΚ, ελάχιστοι περίμεναν ότι θα έχει αυτή την αλματώδη εξέλιξη. Οι περισσότεροι –τότε- έλεγαν ότι είναι μια λάθος επένδυση από τη διοίκηση, η οποία, όμως, πολύ γρήγορα αποδείχθηκε «λίρα εκατό» και χτύπησε απανωτά limit up.

Για το ταλέντο, την ωριμότητα και την πάστα του Ρέτσου, όσοι μιλούν, δεν μιλούν τυχαία. Ξέρουν καλά και τα προτερήματα, αλλά και τις αδυναμίες του. Μία από αυτές είναι η επιπολαιότητα, αλλά και ο άκρατος ενθουσιασμός που μπαίνει στις φάσεις. Κάπως έτσι «έσπασε» το κεφάλι του στον αγώνα με τον Ηρακλή (ρωγμώδες κάταγμα πάνω από το φρύδι μετά από εναέρια σύγκρουση), κάπως έτσι χθες στη Νέα Σμύρνη πήρε την πρώτη κίτρινη (καθυστερημένη αντίδραση και άγαρμπο φάουλ), κάπως έτσι φλέρταρε με τη δεύτερη (σ.σ. και σωστά δεν την είδε, καθώς βρήκε με το χέρι τον Φούντα, αλλά χωρίς καμία πρόθεση, ενώ είχε τη μπάλα μπροστά του...), κάπως έτσι αποβλήθηκε τελικά (για επικίνδυνο παιχνίδι).

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Παιδί είναι, θα κάνει λάθη. Και μην ακούσω την κλισεδούρα που πολλοί χρησιμοποιούν ότι «ταλέντα στα 18 βρίσκουμε μόνο στην Ελλάδα». Όχι κύριοι. Το παιδί αυτό μέχρι πριν από μερικούς μήνες έπαιζε στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού και παίζει ακόμη όταν δεν είναι στα πλάνα της πρώτης ομάδας.

Είναι άλλο να παίζεις με... συμμαθητές σου και άλλο μέσα σε λίγους μήνες να τα βάζεις με πολύ πιο έμπειρους και πιο μεγάλους σε ηλικία αντιπάλους. Σε τελική ανάλυση για τον Ρέτσο και κάθε αθλητή της ίδιας κλάσης, δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε η σωματοδομή. Για να μην ξεχνιόμαστε...

Αυτό το παιδί, λοιπόν, με το περίσσιο ταλέντο που ξεχειλίζει από θράσος, ενθουσιασμό και διάθεση να ξεχωρίσει, καλείται να μεγαλώσει απότομα. Ο βαθμός δυσκολίας; Τεράστιος. Δεν παίζει σε οποιαδήποτε ομάδα. Παίζει στον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Και στην άμυνά του που ένα λάθος μπορεί να κόψει... καριέρες! Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Πάουλο Μπέντο τον εμπιστεύεται παντού! Όπου υπάρχει... τρύπα, την καλύπτει ο Ρέτσος. Δεν το λες και μικρό πράγμα...

ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΥ, ΑΛΛΑ...

Μεταξύ μας, μαγκιά του Πορτογάλου που δεν μασάει. Με τον Ρέτσο, τον Μανθάτη, τον Ανδρούτσο (σ.σ. έχουν παίξει ήδη σε επίσημα-ευρωπαϊκά ματς), τον Νικολάου και τους άλλους, όχι απλά «χτίζει» τον ελληνικό κορμό του Ολυμπιακού, αλλά κρατάει στην τσίτα κι όλους τους υπόλοιπους. Όποιος δεν δουλεύει όπως πρέπει, δεν μπορεί να νιώθει ήσυχος. Όλο και κάποιος... Ρέτσος θα βρεθεί για να αρπάξει την ευκαιρία και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Η απορία-ένστασή μου, ωστόσο, έχει να κάνει με τις συνεχείς εναλλαγές θέσεων που καλείται να αντεπεξέλθει αυτό το παιδί, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για έναν στόπερ, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί κι ως αμυντικός μέσος. Ως τέτοιος προωθήθηκε από την Ακαδημία, ως τέτοιος χρησιμοποιήθηκε στα φιλικά προετοιμασίας. Μέχρι και το σκαρί του «φωνάζει» πως δεν είναι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός μπακ.

Κατανοώ πλήρως ότι ο κόουτς κάτι πολύ καλό βλέπει πάνω του και δεν διστάζει να τον χρησιμοποιεί ακόμη και σε μία θέση που δεν γνωρίζει, ακόμη και με ανάποδο πόδι βρε αδερφέ. Και ο μικρός, παρότι δεν... βολεύεται, το παλεύει. Ό,τι πει ο κόουτς! Επαγγελματίας από τα 18 του. Μέχρι και γκολάρα πήγε να βάλει στη Νέα Σμύρνη από τη συστημένη σέντρα του Ελιουνούσι, Για μερικά εκατοστά η μπάλα δεν κούνησε το δίχτυ, στο εναέριο βολέ που επιχείρησε στα μισά του β’ ημιχρόνου.

Όσο παίζει θα μαθαίνει. Και στο ματς με τον «Γηραίο» έμαθε όταν έφυγε με φορείο και ζαλισμένος από την «κουτουλιά» με τον Κούρο. Και από το παιχνίδι με τη Βέροια που τον «χόρεψε» ο Καπετάνος και του την «είπε» κιόλας (σ.σ. μικροπρέπεια από τον έμπειρο φορ) και χθες που αντίκρισε την πρώτη του κόκκινη σε αυτό το επίπεδο.

Σκέφτομαι, ωστόσο, μήπως ο Ρέτσος υπάρχει κίνδυνος μέσα από αυτό το αδιάκοπο και άκρως απαιτητικό «ψήσιμο», να καεί. Αυτό θα συμβεί κυρίως λόγω του ότι έχει γίνει... πασπαρτού στην άμυνα του Ολυμπιακού. Μια άμυνα που ελάχιστοι απ’ όσους πέρασαν, έμειναν στα απυρόβλητο. Τους υπόλοιπους, τους περνάμε όλοι μας γενεές δεκατέσσερις με την παραμικρή αφορμή. Κι αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τον Ντα Κόστα, τον Μποτία κι όσους άλλους πέρασαν τα τελευταία χρόνια στη μετά-Μέλμπεργκ εποχή.

Ο Ρέτσος θα παίξει μπάλα σε υψηλό επίπεδο, δεν το συζητάμε. Το πόσο υψηλό, θα το καθορίσει μόνος του. Από τη δουλειά και το πόσο θα κρατήσει το μυαλό μέσα στο κεφάλι. Ένας παλιός και σπουδαίος αμυντικός που πέρασε από τον Ολυμπιακό -πριν από χρόνια- έλεγε «τα πόδια στο έδαφος και το κεφάλι ψηλά». Ο Παναγιώτης θα το κάνει, το λένε όσοι έχουν προλάβει να τον ζήσουν από την καλή και την ανάποδη.

Για να πετύχει το ψήσιμο, όμως, θέλει τρόπο. Σωστή... θερμοκρασία και στο σωστό χρόνο, αλλιώς, η συνταγή δεν θα πετύχει. Και κάτι ακόμη. Από τη στιγμή που έχει μπει ήδη στα μπλοκάκια ξένων σκάουτερ δύσκολα θα μείνει για χρόνια στον Πειραιά. Όλο και κάποιος από τους μεγάλους μνηστήρες, εκεί έξω, θα τον κάνει δικό του. Αυτή είναι η πιο πιθανή προοπτική...

Μέχρι τότε, όμως, ο Ολυμπιακός πρέπει να τον διαχειριστεί ανάλογα. Με γνώμονα το πώς θα αξιοποιήσει το ταλέντο του και χωρίς βιασύνη. Βέβαια, στο ματς με τον Πανιώνιο υπήρχαν δεδομένα προβλήματα. Οι απουσίες του Ντε λα Μπέγια και του Τσιμίκα. Των δύο αριστερών μπακ δηλαδή που διαθέτει το ρόστερ. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι ο Ρέτσος πρέπει να εξελιχθεί σε παιδί για όλες τις δουλειές στην αμυντική τετράδα των πρωταθλητών.

Η εμπειρία δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, αλλά με... ρέγουλα. Σε τελική ανάλυση, ο πιτσιρικάς στόπερ είναι και παίζοντας εκεί θα βγάλει το ψωμί –μάλλον και το παντεσπάνι- του. Το ζητούμενο είναι να βγει από το... φούρνο όπως πρέπει κι όχι μια ώρα αρχύτερα, επειδή σε μια τέτοια περίπτωση θα μείνει... άψητος.