Όχι, δεν βρίσκονται όλοι οι μεγάλοι στην ίδια μοίρα, δεν έχουν κάνει το ίδιο ξεκίνημα στη σεζόν. Ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει με 2/2, έχει πάρει κεφάλι απ’την αρχή, αφού πρώτα πήρε και το εισιτήριο για την επιστροφή στους ομίλους του Champions League.

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ είναι στο μία μέσα-μία έξω: έχουν από μία νίκη εντός και ένα 0-0 εκτός, με την Ένωση βέβαια να πέρασε τον Μπριζ και τον Δικέφαλο ακόμα να ζαλίζεται απ’το χαστούκι της Έστερσουντ.

Και ο Παναθηναϊκός με το χειρότερο ξεκίνημα όλων, χωρίς νίκη μετά από δύο ματς, χωρίς βαθμό αφού κουβαλάει -2 απ’ την προηγούμενη σεζόν και έχοντας πουλήσει και τον αρχηγό του, εκτός απ’τον σταρ-ηγέτη Μπεργκ, που αποχώρησε νωρίτερα το καλοκαίρι.

ΜΟΝΟ ΕΝΑ 1-0 ΣΕ OPEN PLAY

Δεν είναι όλοι στην ίδια μοίρα, δεν έχουν τα ίδια προβλήματα αλλά έχουν παρουσιάσει κοινά συμπτώματα στο χορτάρι μετά απ’ αυτές τις δύο πρώτες αγωνιστικές της σεζόν. Με μια πρόταση, δυσκολία στην παραγωγή απέναντι σε καλά οργανωμένες άμυνες.

Σε οκτώ ματς των τεσσάρων μεγάλων το μοναδικό γκολ που άνοιξε το σκορ και μπήκε σε open play ήταν του Τσάβες στην πρεμιέρα. Για όλα τα υπόλοιπα 1-0 χρειάστηκαν πέναλτι (Φορτούνης 2, Αλμέιδα) ή κόρνερ (κεφαλιά Πρίγιοβιτς).

ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΕΨΕ Ο ΤΕΝΝΕΣ

Η δυσκολία ισχύει, ακόμα για τον Ολυμπιακό, που έχει κάνει το 2/2. Παρότι οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν τέσσερα γκολ στην πρεμιέρα απέναντι στην ΑΕΛ, φροντίσαμε να το επισημάνουμε στο κείμενο εκείνης της βραδιάς:

Ο Ολυμπιακός ήταν αναιμικός στο πρώτο ημίχρονο, έπαιζε πολύ απ’ τα άκρα, με κακές σέντρες, δεν είχε κάθετη ανάπτυξη και πήρε κάθετο παιχνίδι και απειλή μόνο απ’τα πόδια του Ανδρούτσου.

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ

Κόντρα στη Λαμία ο μικρός έλειπε, η ομάδα του Τεννέ ήταν καλύτερα οργανωμένη απ’ την ΑΕΛ και ο Ολυμπιακός δυσκολεύθηκε. Οι ερυθρόλευκοι ολοκλήρωσαν το ημίχρονο χωρίς σουτ εντός περιοχής και έκαναν τα δύο τους πρώτα στο 58’. Ο Χάσι έστειλε τον Οφόε χαμηλά στην ανάπτυξη και τον Ζιλέ πιο πάνω στο γήπεδο και ο Ολυμπιακός έβγαινε ξανά πολύ στα άκρα και στις σέντρες.

Καθόλου τυχαία οι καλύτερες φάσεις και των δύο πρώτων αγώνων του Ολυμπιακού στο φετινό πρωτάθλημα ήρθαν με κάθετο παιχνίδι και κόντρα: οι δύο αντεπιθέσεις που έφεραν τα δύο ωραία γκολ με την ΑΕΛ και θύμισαν τον περσινό Ολυμπιακό και η εξαιρετική κάθετη του Ρέτσου(!) που έφερε τον συνδυασμό Φορτούνη-Ανσαριφάρντ και το χαμένο πλασέ του τελευταίου κόντρα στη Λαμία.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΩΝ

Ο Χάσι δεν μπορεί να γκρινιάξει για το ρόστερ: έχει και πολλούς και καλούς, ο πήχης του Ολυμπιακού είναι πιο ψηλά απ’όλους. Ο Αλβανός εννοείται πως έχει δικαιολογίες, αφού μετράει μόνο μερικούς μήνες στον Πειραιά και, το κυριότερο, παρέλαβε μία ομάδα που εδώ και δύο χρόνια δουλεύεται ως ομάδα αντεπιθέσεων.

Δεν είναι εύκολο να γίνει ελκυστικότερη ως ομάδας κατοχής μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ειδικά όταν ταυτόχρονα ενσωματώνει νέους παίκτες και έχει να διεκδικήσει και τον πρώτο τίτλο της σεζόν, μια πρόκριση στους ομίλους του Champions League μέσα από τέσσερα πολύ δυνατά ματς.

ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΚΙ Η ΕΙΚΟΝΑ

Σίγουρα όμως η εικόνα ως ομάδα πρωτοβουλίας απέναντι σε οργανωμένες άμυνες είναι ένα απ’τα ζητούμενα για τη συνέχεια. Και ξέρω, πολλοί θα σκεφτείτε “τα αποτελέσματα μετράνε, να ανοίξει η διαφορά με τις γκέλες των όλων κι ας έρθει η μπάλα αργότερα”. Σωστό και ισχύει.

Αλλά να θυμόμαστε πως στο τέλος της θητείας των τελευταίων προπονητών του Ολυμπιακού η κουβέντα δεν αφορούσε μόνο τα αποτελέσματα, αλλά κυρίως την εικόνα στο χορτάρι και το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Κάποια στιγμή, το πως παίζεις είναι το κομβικό.

Ο Χάσι δεν κρίνεται ακόμα γι’αυτό, έχει χρόνο. Μέχρι τότε, οι αντεπιθέσεις (με συχνότητα και σχέδιο) είναι πάντα ένα πλάνο που φαίνεται ωραίο στο μάτι όταν έχει την κατάληξη που είχε πχ το γκολ του Φορτούνη με την ΑΕΛ.

ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΟΥΤ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Η ΑΕΚ στους Ζωσιμάδες είχε τη μεγαλύτερη δυσκολία απ’ όλους μέχρι τώρα. Η Ένωση ήθελε πολύ το διπλό, αφού θα πήγαινε στη διακοπή σαν τον Ολυμπιακό: με την πρόκριση στους ομίλους και το 2/2 στη Super League.

Επέστρεψε με το 0-0, έναν βαθμό και το απόλυτο μηδέν εντός περιοχής: η ΑΕΚ τελείωσε το παιχνίδι απέναντι στον ΠΑΣ χωρίς να καταφέρει να σουτάρει έστω και μία φορά εντός της αντίπαλης περιοχής. Πέρσι είχε μόνο ένα σουτ σε τρία ματς, αλλά στα Γιάννενα δεν είχε κανένα.

Οπότε ας αφήσουμε τα δύο δοκάρια απ’τα μακρινά σουτ (που μπαίνουν μία φορά στις 20 και δεν είναι ατυχία όταν δεν βρίσκουν δίχτυα), γιατί ο πραγματικά άτυχος ήταν ο ΠΑΣ: κράτησε την ΑΕΚ χωρίς σουτ εντός περιοχής και είχε δύο καθαρές ευκαιρίες, στις δύο κοντινές εκτελέσεις του Γιάκου στο 30’ και στο 60’.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΒΑΡΙΑ, ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ

Η ΑΕΚ ήταν αναμενόμενα κουρασμένη απ’την προσπάθεια της Πέμπτης και η αλήθεια είναι πως το αναγκαίο ροτέισον δεν τη βοήθησε. Η ελαφριά τριάδα του αγώνα με την Μπριζ (Σιμόες-Γαλανόπουλος- Μάνταλος) αντικαταστάθηκε απ’ το “βαρύ σχήμα” Σιμόες-Γιόχανσον-Αϊντάρεβιτς, που δεν βελτιώθηκε πολύ ούτε ο Σουηδός γύρισε στην άμυνα.

Γκάλο-Βινίσιους στα άκρα μπορούσαν θεωρητικά να φρεσκάρουν την ΑΕΚ, αλλά ο Πετράκης ήξερε καλά πως να τους κλείσει, αφού κι αυτός παίζει με τρεις και χωρίς Μάνταλο-Λάζαρο βασικούς η ΑΕΚ δεν μπορούσε να απειλήσει ούτε με αίτηση.

ΝΑ ΒΡΕΙ ΣΧΗΜΑ, ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Με Αραούχο (και όποιον άλλον) ή χωρίς, ο Χιμένεθ θα πρέπει να κοιτάξει αν θα κρατήσει αυτό 3-5- 2 και στη συνέχεια να του βάλει επιθετικούς αυτοματισμούς και να το στελεχώσει με τους κατάλληλους παίκτες.

Μάνταλος-Χριστοδουλόπουλος μοιάζουν απαραίτητοι για να ενώνουν τις πίσω γραμμές με την επίθεση και να τρέχουν την μπάλα, Γαλανόπουλος-Σιμόες είναι το πιο ελαφρύ δίδυμο στον άξονα, ο Λιβάγια θέλει παίκτες να κόβουν στον χώρο όταν έχει την μπάλα.

ΤΡΙΠΛΑ ΤΥΧΕΡΟΣ Ο ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ στάθηκε τριπλά τυχερός. Πρώτον, γιατί μετά το χαστούκι του έτυχε η Κέρκυρα, ο καλύτερος αντίπαλος για να κερδίσει σβηστά και να σηκώσει μανίκια για τη διακοπή. Δεύτερον, γιατί η γεμάτη Τούμπα θα έβγαζε γκρίνια και μουρμούρα, ενώ με άδειες κερκίδες δεν εκδηλώθηκε η δυσαρέσκεια για το ευρωπαϊκό φιάσκο.

Τρίτον γιατί ο Σάχοφ δεν αποβλήθηκε στη φάση του πέναλτι. Το “πέναλτι και κόκκινη” έχει καταργηθεί μόνο για “απλά φάουλ”, με τον παίκτη να προσπαθεί να παίξει την μπάλα. Σπρώξιμο, κράτημα, τράβηγμα και τάκλινγκ χωρίς στόχο την μπάλα σε παίκτη σε προφανή θέση για γκολ είναι και κόκκινη και πέναλτι.

ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Ο Δικέφαλος τη δική του δυσκολία απέναντι σε οργανωμένη άμυνα την έδειξε στην πρεμιέρα, όταν έμεινε στο 0-0 στη Λιβαδειά και στην ουσία τελείωσε τον αγώνα χωρίς ευκαιρία, με κίνδυνο να χάσει και την ισοπαλία στην κόντρα.

Κι ας μην ξεχνάμε πως το πρόβλημα απέναντι στα ταμπούρια είναι ζήτημα που ψάχνει λύση από πέρσι και σίγουρα δεν λύθηκε 100% επειδή τον Ιανουάριο ήρθε ο Πρίγιοβιτς.

ΜΙΝΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει να έχει ένα σωρό ζητήματα και προβλήματα. Το έλεγε με σαφήνεια ο Αντώνης Τσακαλέας στον Sport24 Radio, το έγραψε χθες και ο Κώστας Πετρωτός. Η ομάδα δεν “τσουλάει” και ο ΠΑΟΚ πάει για μίνι προετοιμασία στη διακοπή.

Κι όλα αυτά με νέο προπονητή, με ανάγκη ενσωμάτωσης νέων παικτών που έρχονται για βασικοί (Μαουρίσιο, Ελ Καντουρί, αντικαταστάτης Κλάους), με Τούμπα κλειστή για καιρό, με φευγάτο τεχνικό διευθυντή και χωρίς ηγεσία-ταυτότητα εντός αγωνιστικού χώρου.

Το στραβοπάτημα στην πρεμιέρα και ο αποκλεισμός απ’την Ευρώπη έχουν “αφαιρέσει” κανονάκια απ’ τον ΠΑΟΚ, που υπό όλες αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να επισκευάσει το αεροπλάνο στον αέρα, εν πτήσει.

ΑΠ’ ΤΟ -2 ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ, ΑΠ’ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ

Τελευταίος ο Παναθηναϊκός. Χωρίς νίκη, με δύο ισοπαλίες, ικανές ίσα-ίσα να τον πάνε απ’το -2 στο μηδέν. Ο Σερέτης έχει δίκιο όταν γράφει πως με τον Λεβαδειακό είδαμε τον χειρότερο Παναθηναϊκό επί Ουζουνίδη και όταν επισημαίνει πως υπάρχουν δικαιολογίες, αλλά δεν αρκούν για όλα.

Ο Παναθηναϊκός δεν έφτιαξε τίποτα, είτε έπαιζε με έντεκα, είτε με παίκτη λιγότερο. Δεν φόβισε τον Λεβαδειακό ούτε στο ελάχιστο και οι φιλοξενούμενοι δεν πήραν τη νίκη μόνο και μόνο γιατί οι αντεπιθέσεις τους ήταν ομάδας 8Χ8 και ο Μπράνταο πέταξε έξω τη μοναδική σωστή που έκαναν.

ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΛΑ ΤΖΕΝΓΚΑ

Ο Τσάβες δεν είναι Μπεργκ, η απώλεια του Βιγιαφάνιες είναι τεράστια στο δημιουργικό κομμάτι. Ένταση, πίεση, κίνηση χωρίς μπάλα δεν μπορεί να είναι πάντα αρκετά, πόσο μάλλον όταν τα πόδια είναι βαριά και οι λύσεις λίγες. Φάνηκε και στα Πηγάδια και στη Λεωφόρο.

Ο Ουζουνίδης για πρώτη φορά μίλησε για δικαιολογημένη εικόνα, πιθανότατα γιατί κι αυτός κατάλαβε πως τα κουκιά είναι δύσκολο να βγουν σ’ αυτή τη φάση. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού προσπαθεί να σηκώσει πολυκατοικία αλά Τζένγκα: για να προσθέσει ένα κομμάτι, πρέπει να αφαιρέσει απ’αλλού και έχει και τον Αλαφούζο να του κουνάει που και που το τραπέζι και να χρησιμοποιεί ξανά τον Παναθηναϊκό ως ΜΜΕ.

Το έργο είναι δύσκολο χωρίς Μπεργκ-Βιγιαφάνιες, ο Ζέκα είπε κι αυτός αντίο και οι νέοι θα πρέπει να ενσωματωθούν χωρίς περιθώρια για νέες απώλειες. Κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ινδίες.