Ο επιμένων νικά. Εκτός από αυτό ο επιμένων έχει και βασικούς λόγους να δείχνει τέτοια επιμονή. Ο Παναθηναϊκός και ο Νικ Καλάθης εκφράζουν απόλυτα αυτό το τελευταίο. Και έτσι κάπως φτάσαμε να έχει κάνει το "τριφύλλι" την μεταγραφή του καλοκαιριού. Ως τώρα.

Υπάρχουν παραπάνω από ένας λόγοι που καθιστούν ως τέτοια την επιστροφή του διεθνούς γκαρντ στην Ευρώπη και στους "πράσινους". Οι ίδιοι λόγοι που αποδεικνύουν ότι με αυτή την κίνηση ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο.

Με τον Νικ Καλάθη ο Παναθηναϊκός...

Αποκτά έναν παίκτη σε πολύ καλή ηλικία. Ο Καλάθης είναι 26 ετών και δεν έχει καμία σχέση με τον παίκτη-ρόλου που έφυγε από τον Παναθηναϊκό. Πήγε στο Κράσνονταρ και κατέκτησε το Eurocup έχοντας εκπληκτικά νούμερα: 12.9 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 6.6 ασίστ ανά παιχνίδι. Στη συνέχεια πήγε στο ΝΒΑ, παίζοντας σημαντικό ρόλο στους περσινούς Γκρίζλις. Έπαιζε 14.4 λεπτά έχοντας 4.2 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και 1.8 ασίστ. Έφτασε μάλιστα να σκοράρει 12 και 13 πόντους σε συνεχόμενα παιχνίδια απέναντι στους Μπλέιζερς, καλύπτοντας επάξια το κενό του Μάικ Κόνλεϊ. Ίσως μάλιστα η τύχη του στις "Αρκουδες" να ήταν καλύτερη αν δεν είχε κάνει τόσο κακό παιχνίδι στο πρώτο ματς με τους Ουόριορς. Μετά από αυτό το ματς οι "Αρκούδες" είδαν τον Κόνλεϊ να επιστρέφει και να γίνεται ο ιππότης στο άσπρο άλογο που τους οδήγησε στο 1-1. Και κάπου εκεί τον έφαγε η μαρμάγκα.

Αποκτά έναν διεθνή Έλληνα παίκτη. Αυτό είναι και το σημαντικότερο. Έχει τονιστεί πολλάκις η δημιουργία ενός γηγενούς κορμού παικτών σε όλες τις ομάδες. Αυτός είναι ο κοινός παρανομαστής των ομάδων που κάνουν όλα αυτά χρόνια πρωταθλητισμό στο επίπεδο της Euroleague. Για αυτό για παράδειγμα η Μακάμπι με τον τίτλο του 2014 να μοιάζει περισσότερο με φωτοβολίδα. Η Ρεάλ (Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Ρούντι Φερνάντεθ, Σέρχιο Γιουλ, Φελίπε Ρέγες), η Μπαρτσελόνα (Ναβάρο, Αμπρίνες, Σάδα-Ρούμπιο-Βάσκεθ στο παρελθόν, καθώς και ο νατουραλιζέ Όλεσον) κι η ΤΣΣΚΑ (Καούν, Κιριλένκο, Φριτζόν, Βοροντσέβιτς) είναι η απόδειξη. Αν και ο κανόνας επιβεβαιώνεται ακόμη περισσότερο αν δούμε από την ανάποδη: την Εφές και τη Φενέρ που αντιμετωπίζουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης καλών Τούρκων παικτών. Και για να μην ψάχνουμε τόσο μακριά: να σταθούμε στον κορμό των Διαμαντίδη, Φώτση, Σπανούλη, Χατζηβρέττα, Τσαρτσαρή, Ντικούδη, Περπέρογλου που είχε ο Παναθηναϊκός όταν μεσουρανούσε. Μιλάμε για την μισή Εθνική ομάδα.

Οπότε η απόκτηση του Καλάθη, η παρουσία των γερόλυκων Διαμαντίδη-Φώτση, το βήμα μπροστά που έκαναν πέρσι Γιάνκοβιτς-Παππάς και το ταλέντο που έρχεται από πίσω (Χαραλαμπόπουλος, Παπαγιάννης, Μποχωρίδης, Λούντζης, Διαμαντάκος, Κόνιαρης), δείχνουν ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Αποκτά ένα σημείο αναφοράς για το σήμερα. Και το αύριο. Ο Καλάθης δεν είναι ένας παίκτης που μπορεί απλά να πλαισιώσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μπορεί να αποτελέσει και τη διάδοχη κατάσταση όταν ο Διαμαντίδης κάνει ένα βήμα πίσω, ή και πολλά παραπάνω βήματα παίρνοντας την άγουσα για τα αποδυτήρια μια τελευταία φορά. Μην ξεχνάμε ότι είναι ο βασικός πλέι-μέικερ της Εθνικής Ελλάδος. Που είναι και μόλις 26 ετών.

Αποκτά τον καλύτερο ίσως pass-first πλέι-μέικερ της Ευρώπης. Θα έμπαινε στη λίστα κι ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ, αλλά όχι ο περσινός Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Ο προπέρσινος. Οι point guard που κάνουν πρώτα τους συμπαίκτες τους και μετά τους ίδιους να μοιάζουν καλύτεροι σπανίζουν. Οι περισσότεροι ποιοτικοί δημιουργοί έχουν μεταφερθεί στο "2" (Τεόντοσιτς, Σπανούλης), ενώ οι πρωτοκλασσάτοι Αμερικάνοι είναι περισσότερο scoring guards (Λάνγκφορντ, Πάργκο, Γκάουντλοκ, Ντιλέινι). Οπότε αν δεχτούμε ότι ο Σβεντ που αισίως επανήλθε στην Ευρωλίγκα και ο Σέρχιο Γιουλ δεν είναι "καθαρόαιμοι" πλέι-μέικερ, καταλήγουμε ότι ο Νικ Καλάθη είναι ο κορυφαίος pass-first πλέι-μέικερ της διοργάνωσης, αν λάβουμε υπόψιν μας όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Είναι ένας παίκτης που του αρέσει να πασάρει, που διαβάζει καλά το pick-n-roll, που ξέρει να βρίσκει τον αμαρκάριστο συμπαίκτη, που παράλληλα μπορεί να παίξει άμυνα, να μαζέψει ριμπαουντ και να σκοράρει. Δεν είναι καλός σουτέρ. Σύμφωνοι. Αλλά αν ήταν "φονιάς" μετά από ντρίμπλα, τότε συγγνώμη αλλά δεν είχε επιστρέψει ποτέ από το ΝΒΑ.

Αποκτά έναν εξαιρετικό αμυντικό. Σύμφωνα με τα advanced stats του ΝΒΑ έχει το καλύτερο Defensive Rating στο ΝΒΑ με 92.2! ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΒΑ. Προφανώς και παίζει ρόλο το γεγονός ότι έπαιζε σε μια από τις καλύτερες αμυντικές ομάδες της λίγκας, αλλά αυτό δεν μειώνει τις επιδόσεις του. Που παράλληλα επιβεβαιώνονται και από άλλες προηγμένες στατιστικές: είναι εξαιρετικός σε άμυνα 1on1, αλλά και σε συνθήκες pick-n-roll. Έχει μέγεθος, γρήγορα πόδια και την όρεξη να κυνηγήσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Άλλωστε όλα αυτά είναι γνωστά. Πολύ πριν αρχίσει να κυνηγάει τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο σ' αυτή την περίφημη "box-and-one" άμυνα του Ομπράντοβιτς το 2011, είχε κερδίσει το χρόνο του ως defensive stopper στην ομάδα του Παναθηναϊκού.

Αποκτά έναν παίκτη που ταιριάζει με όλους. Ο Καλάθης λόγω ύψους και αθλητικότητας μπορεί να παίξει με οποιονδήποτε παίκτη. Μπορεί για παράδειγμα να ταιριάξει απόλυτα στην ίδια πεντάδα με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, αλλά και να παίξει στη θέση του, έχοντας αυτός το ρόλο του βασικού δημιουργού. Μπορεί να μαρκάρει τη μπάλα, μπορεί να μαρκάρει και στο πλάι. Είναι παίκτης που τρέχει pick-n-roll, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας παίκτης που έχει μάθει να παίζει μόνο με τη μπάλα. Όλο αυτό κάνει τη ζωή του προπονητή πολύ πιο εύκολη. Με απλά λόγια ο Καλάθης λύνει προβλήματα, δεν δημιουργεί.

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τόσο την επιμονή, όσο και τα πολλά χρήματα που αποφάσισε να δώσει ο Παναθηναϊκός για να τον αποκτήσει. Μπορεί για μια άλλη ομάδα τα 2 εκατομμύρια για τον Καλάθη να φαινόντουσαν πολλά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, ο 26χρονος γκαρντ προσφέρει πολλά περισσότερα. Πράγματα που φαίνονται στο γήπεδο και πράγματα που θα εκτιμηθούν στο μέλλον. Είναι μια διπλή ή τριπλή μεταγραφή από μόνος του. Η παρουσία του ανεβάζει επίπεδο τον Παναθηναϊκό. Το μόνο σίγουρο.