"Κάθε ματς είναι ξεχωριστό". Ουδεμία προσέγγιση δεν είναι ορθότερη από αυτή. Έτσι και με τα "αιώνια" ντέρμπι. Αυτό του Σαββάτου για παράδειγμα θα διεξαχθεί σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες από ο προηγούμενο, ή τα προηγούμενα. Από άποψη στελέχωσης, φόρμας, αλλά και κρισιμότητας.

• Βάσει της βαθμολογίας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ο Παναθηναϊκός θέλει νίκη με διαφορά μεγαλύτερη των έξι πόντων, ενώ αντίστοιχα ο Ολυμπιακός είτε να κερδίσει, είτε να υπερασπιστεί το +6 του ΣΕΦ για να κατακτήσει την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η περίπτωση της διαφοράς ακριβώς των 6 πόντων, που θα ενεργοποιήσει το άλλο tie-breaking κριτήριο: της συνολικής διαφοράς πόντων. Σ' αυτή την περίπτωση ο Ολυμπιακός θα έχει 394 πόντους και ο Παναθηναϊκός 388, οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι τα παιχνίδια που απομένουν (Άρης και Πανελευσινιακός για τον Ολυμπιακό και Πανελευσινιακός-Απόλλων Πατρών για τον Παναθηναϊκό) αποκτούν άλλη βαρύτητα.
• Από εκεί και πέρα το κυρίαρχο στοιχείο που διαφοροποιεί αυτό το ντέρμπι είναι η απουσία του Τζέιμς Γκιστ, του κατεξοχήν παίκτη που ανεβάζει το επίπεδο ενέργειας του Παναθηναϊκού. Του φόργουορντ που παίζει στο "4" και στο "5", αλλάζει στην άμυνα, προσφέρει στα ριμπάουντ, αλλοιώνει φάσεις και παράλληλα στην επίθεση προσφέρει πόντους από hustle plays, αλλά και post παιχνίδι. Εξ ορισμού η απουσία του αλλάζει τα δεδομένα στα ματς-απ, όπως αυτό με τον πιο φορμαρισμένο παίκτη του Ολυμπιακού, του Γιώργου Πρίντεζη.

Το κενό του θα καλύψει ο Αντώνης Φώτσης και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, που είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και στο ΣΕΦ. Ενδεχομένως η λειψανδρία να ενεργοποιήσει και τον Γκάνι Λαβάλ, που είχε μπει στον "πάγο" στην προημιτελική σειρά με την ΤΣΣΚΑ. Ο Λαβάλ ενδεχομένως να δώσει λεπτά ξεκούρασης στον Μπατίστα, από τη στιγμή που ο Μαυροκεφαλίδης θα έχει διπλοβάρδια, καθώς θα πρέπει να αναπληρώσει και τον Φώτση στο "4". Δεν αποκλείεται να δούμε και κοντό σχήμα απέναντι σε μια ομάδα που δεν διακρίνεται για το μέγεθος της, αλλά για την ταχύτητα και την ενέργεια στο παιχνίδι. Εκεί, δηλαδή, που ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν να μεγαλώσει το μέγεθος του απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, τώρα έχει τη δυνατότητα να κινηθεί σε πιο κοντά σχήματα.

• Ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει πάντα ρόλο. Αν και σ' αυτές τις περιπτώσεις το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις: και όταν η μια γράφει κίνητρο, η άλλη γράφει άγχος. Ο Παναθηναϊκός παίζει ένα γερό χαρτί για τον εγχώριο στόχο που του έχει απομένει, ενώ από την άλλη θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από την πρόκριση στο φάιναλ-φορ. Αυτό μένει να το δούμε στο παρκέ, αν και πολλές φορές η συγκεκριμένη παράμετρος αλλάζει ανάλογα με το πως θα ξεκινήσει το παιχνίδι.
  
• Ο Παναθηναϊκός: θα δει τον Σλότερ να παίζει για δεύτερη φορά, μετά την επιστροφή του μες στη βδομάδα απέναντι στον Άρη. Στο Αλεξάνδρειο έπαιξε 20 λεπτά με τον κόουτς Ιβάνοβιτς να του δίνει το χρόνο για να βρει το ρυθμό του. Ο Αμερικανός γκαρντ που είχε κάνει καλή δουλειά στα δύο προηγούμενα ντέρμπι, δεν είναι στο 100% και αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό, που ποντάρει αρκετά σ' αυτόν, όπως έχει αποδειχτεί στην επιθετική του λειτουργία και ειδικότερα στα εντός έδρας παιχνίδια.

Από εκεί και πέρα υπάρχει και ο παράγοντας "Παππάς". Ο ρόλος του 25χρονου γκαρντ είναι εντελώς διαφορετικός τον τελευταίο καιρό. Στο ΣΕΦ για παράδειγμα είχε παίξει μόλις 9 λεπτά, αν και στο ματς του κυπέλλου είχε καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή των τελευταίων λεπτών με προσωπικές ενέργειες.

Σε ότι αφορά την τακτική τους προσέγγιση οι "πράσινοι" αν διατηρήσουν τη λογική τους, θα παίξουν δυναμικά στα pick-n-roll του Βασίλη Σπανούλη, καλώντας τους υπόλοιπους παίκτες να πάρουν αποφάσεις. Τέλος, η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι τώρα ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα που θέλει να πατάει το γκάζι και ο Ολυμπιακός αυτή που επιδιώκει να βάζει το πόδι στο φρένο.

• Ο Ολυμπιακός: θα αγωνιστεί χωρίς τον Λαφαγιέτ, γεγονός που θα δώσει μεγαλύτερο χρόνο στον Κώστα Σλούκα στη θέση "1". Ούτως ή άλλως οι "ερυθρόλευκοι" έχουν μεγάλο rotation στην περιφέρεια και μπορούν να καλύψουν τα κενά, με τον Λοτζέσκι παράδειγμα στο "2", την ώρα που οι Ντάρντεν και Παπαπέτρου έχουν βρει τις ισορροπίες τους στο "3".

Στη σύγκριση των αγώνων του ΣΕΦ και του κυπέλλου υπάρχει και ο Τρεμέλ Ντάρντεν. Ο Αμερικανός φόργουορντ έλειψε στον χαμένο προημιτελικό, αλλά ήταν εξαιρετικός στο ματς του πρωταθλήματος με 13 πόντους. Στη σειρά με την Μπαρτσελόνα έπαιξε λίγο, αλλά είχε σημαντικό ρόλο στον περιορισμό ενός 3αριου με post παιχνίδι, του Βλάντο Γιάνκοβιτς. Ο τελευταίος αποτελεί σταθερό επιθετικό στόχο για το "τριφύλλι" στα πρόσφατα ματς, οπότε να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο και στο φετινό.

Σε ότι αφορά την τακτική ο Ολυμπιακός αρέσκεται να παίζει δύο ειδών άμυνας στα pick-n-roll. Το δυναμικό hedge-out στα όρια της παγίδας και τις αλλαγές. Η λογική λέει ότι θα δούμε κάτι αντίστοιχο και σ' αυτό το ματς. Είναι μια εντελώς διαφορετική λογική σε σχέση με τα προηγούμενα ντέρμπι, στα οποία η τακτική ήταν διαφορετική: α) στοπ στη δημιουργία του Διαμαντίδη (ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να σκοράρει ο ίδιος) β) όχι αμαρκάριστα τρίποντα.

Περισσότερη πράξη και λιγότερη θεωρία το Σάββατο στις 19.00