Κατάθλιψη, εσωτερική πίεση, ψυχικές διαταραχές. Το σύνδρομο Burnout, η επαγγελματική εξουθένωση απειλεί τις ζωές ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται επί γερμανικού εδάφους.

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση.

Το φαινόμενο της ψυχικής κατάρρευσης ή ακόμη και της παραίτησης για ζωή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Ουκ ολίγες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί, οι οποίες παραπέμπουν στη νοσηρή ατμόσφαιρα των ταινιών του αιρετικού Λαρς Φον Τρίερ, όπου τα πάντα περιστρέφονται στο μελαγχολικό σύμπαν του.

Το τραγικό τέλος του Ένκε

Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια η αμαξοστοιχία που κινούνταν με ταχύτητα 160 χιλιομέτρων παρέσυρε τον απελπισμένο Γερμανό τερματοφύλακα, Ρόμπερτ Ένκε. Η κορούλα του Λάρα έχασε τη ζωή της σε ηλικία δύο ετών λόγω καρδιολογικών προβλημάτων, γεγονός που δεν κατάφερε να ξεπεράσει ποτέ ο διεθνής γκολκίπερ. Σε ηλικία μόλις 32 ετών επέλεξε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια.

Τον Μάιο του 2009, η οικογένεια Ένκε κατέβαλε την ύστατη προσπάθεια προκειμένου να επουλωθούν οι πληγές της. Έτσι προχώρησε στην υιοθέσια ένος μικρού κοριτσιού, της Λέιλα. Ο Ένκε, ωστόσο δεν μπορούσε να απαλλαγεί από τους προσωπικούς του δαίμονες. Μάταια, προσπαθούσε να αποκρύψει τα προβλήματα του φοβούμενος μην χάσει την επιμέλεια της υιοθετημένης κόρης του.

Ο άνθρωπος που συντάραξε τους πάντες με την απελπισμένη πράξη του, ζήτησε μέσω ιδιόχειρου σημειώματος συγνώμη από την οικογένεια του αλλά και τον γιατρό που τον παρακολουθούσε προσποιούμενος πως αισθανόταν καλύτερα, κάτι που ήταν απαραίτητο για να πραγματοποιήσει τα σχέδια της αυτοκτονίας του.

Ο Ένκε για πρώτη φορά εμφάνισε συμπτώματα κατάθλιψης το 2003 όταν δεν είχε καταφέρει να βρει θέση στο βασικό σχήμα ης Μπαρτσελόνα. Ήταν η εποχή που έχασε τη θέση του και από την ενδεκάδα της εθνικής Γερμανίας λόγω λοίμωξης στο έντερο. Tότε ζήτησε την αρωγή του γιατρού, Βαλεντίν Μάρκσερ." Παρά την καθημερινή θεραπεία δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε την αυτοκτονία του. Το τελευταίο ραντεβού μας το ανέβαλε. Τώρα ξέρουμε όλοι τον λόγο" δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μάρκσερ...

Η πνευματική κόπωση του Μίλερ

Περίπου 22 μήνες μετά την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ένκε, ήρθε η σειρά ενός ακόμη γκολκίπερ του Αννόβερο να παραδεχθεί δημοσίως πως πάσχει από "πνευματική κόπωση".

Ο έντονος ανταγωνισμός για την θέση του βασικού γκολκίπερ με τον Πολωνό Τζίλερ και η αμείλικτη πίεση για θετικά αποτελέσματα λύγισαν τον Μάρκους Μίλερ. Οι θεράποντες ιατροί διαβεβαίωναν πως ο 29χρονος τερματοφύλακας δεν παρουσίαζε τάσεις αυτοχειρίας εντούτοις οι μνήμες του δραματικούς τέλους του Ένκε ξύπνησαν ξανά.

Ο Μίλερ σε διάστημα ενός έτους δεν πραγματοποίησε καμιά συμμετοχή στην Μπουντεσλίγκα, περιοριζόμενος έπειτα από 7 χρόνια σταθερής παρουσίας στην Καρλσρούη και 183 εμφανίσεις, σε δεύτερο ρόλο.

Όταν το 2006 και ενώ αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας ψηφίστηκε στην διαδικτυακή ψηφοφορία της Μπουντεσλίγκα ως ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην πατρίδα του.

"Αποφάσισα να ενημερώσω το κλαμπ, τους οπαδούς μας και τα μέσα ενημέρωσης για την ασθένεια μου. Βίωσα στο Ανόβερο μια αυξανόμενη, εσωτερική πίεση και ένταση, που άρχισαν να με μπλοκάρουν" ανέφερε ο Μάρκους Μίλερ.

Η ανεπιτυχής απόπειρα αυτοκτονίας του Μπίρμαν

Η θλίψη άπλωσε τα πλοκάμια της σε έναν ακόμη Γερμανό γκολκίπερ, το βράδυ της 20 Οκτωβρίου του 2009. Το ποδόσφαιρο είχε πάψει να αποτελεί το καταφύγιο του Αντρέας Μπίρμαν και οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί είχαν προκαλέσει ένα ετοιμόρροπο σύμπαν.

Ο 31χρονος άσος είχε αποφασίσει να παραιτηθεί από τη ζωή. Θα εγκατέλειπε την μητέρα του που έπασχε από καρκίνο, την σύζυγο του και τα δυο του παιδιά. Η απόπειρα αυτοκτονίας του Μπίρμαν είχε αποτύχει και το δωμάτιο του νοσοκομείου που νοσηλευόταν γέμιζε από ανθρώπους της καθημερινότητας του.

Μερικές ημέρες μετά, στις 10 Νοεμβρίου του 2009, ο Μπίρμαν άκουγε στην τηλεόραση για την αυτοκτονία του τερματοφύλακα του Ανόβερο, Ρόμπερτ Ένκε ! "Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να διαχειριστώ τους συνεχείς τραυματισμούς μου. Προσπάθησα αρχικά να βρω την ευτυχία στο πόκερ.

Οι τραυματισμοί μου άφηναν αρκετό ελεύθερο χρόνο και έτσι μαζί με έναν συμπαίκτη μου στην Ζανκτ Πάουλι(Έμπερς) άρχισα να παίζω όσο πιο συχνά μπορούσα. Θα μπορούσα να εθιστώ στον τζόγο αν συνέχιζα έτσι" δήλωσε ο Μπίρμαν.

Στον γερμανικό σύλλογο φοβήθηκαν πιθανή επιδείνωση στην κατάσταση της υγείας του Μπίρμαν και ακύρωσαν το συμβόλαιο του. Χρειάστηκε ιατρική βοήθεια για να καταφέρει πριν από μερικούς μήνες να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο φορώντας τη φανέλα της Σπαντάου.

Η τραγωδία του Έρχαρντ

Ο Γκούιντο Έρχαρντ δυστυχώς είχε την κατάληξη του Ρόμπερτ Ένκε.Στις 21 Φεβρουαρίου του 2002, ο 33χρονος τότε πρώην ποδοσφαιριστής της Μόναχο 1860 έπεσε κάτω από την υπερταχεία στην πόλη Όφενμπαχ. Ο Έρχαρντ δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει την απώλεια του πατέρα του.

Η κατάσταση της ψυχικής υγείας του επιβαρύνθηκε από τον χαμό της δίχρονης κόρης του. Είχε επιχειρήσει να δώσει τέλος στη ζωή του, το 2000, όταν τον εγκατέλειψε η συμβία του. Ένας μέτριος επιθετικός, άτεχνος, καλός στο ψηλό παιχνίδι αγωνίστηκε, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, στους Κίκερς Όφενμπαχ.

Το 1991 βρέθηκε στην Μόναχο 1860 όπου απόλαυσε τις καλύτερες ποδοσφαιρικές ημέρες του για περίπου μια τετραετία. «Η κοπέλα μου με εγκατέλειψε, ήμουν μόνος χωρίς ομάδα, χωρίς τίποτα» έλεγε σε μια εξομολόγηση του έπειτα από την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας. Το 1998 ο Έρχαρντ αποκάλυψε στον φυσιοθεραπευτή της Μάιντς ότι «πλέον δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά».

Ζούσε μία κόλαση. Αποφάσισε να εισαχθεί στο ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας του Μανχάιμ όπου παρέμεινε για εφτά μήνες. Σε ηλικία 31 ετών, το 1999, αποχωρούσε από την ενεργό δράση μένοντας μόνος.

Τον Οκτώβριο του 2000 ο Έρχαρντ ταξίδεψε στη γενέτειρα του, το Κλίγκενσταϊν, νοίκιασε ένα δωμάτιο σε ξενοδοχείο και απομονώθηκε. Το ίδιο βράδυ ανέμειξε αλκοόλ, υπνωτικά και δημιούργησε ένα κοκτέιλ θανάτου. " Ήθελα να πεθάνω εκεί που γεννήθηκα" είπε έπειτα από την οριακή επιβίωση του.

Τα Χριστούγεννα του 2001 αποφάσισε να νοσηλευθεί και πάλι στην κλινική ψυχικής υγείας. Σχεδόν δύο μήνες μετά έπεφτε στις ράγες του τρένου στο Όφενμπαχ…

"Επιστροφή στη ζωή" για τον Ντάισλερ

Ο Σεμπάστιαν Ντάισλερ διέθετε σπάνιο ποδοσφαιρικό ταλέντο, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να το διαχειριστεί άρτια. Ο ψυχικός του κόσμος είχε διαταραχθεί από τα παιδικά του χρόνια.

Οι συχνοί τραυματισμοί του, τον τσάκισαν. Τον Ιανουάριο του 2007 ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 27 ετών. Ο πρώην σταρ της Μπάγερν Μονάχου αποσύρθηκε και από τη δημόσια ζωή.

Οι φήμες που τον ήθελαν να γίνεται συγγραφέας επιβεβαιώθηκαν το 2009. Μάλιστα εξέδωσε βιβλίο με την αυτοβιογραφία του. Ο τίτλος του έργου: “Επιστροφή στη ζωή“. Για να κατανοήσει κανείς την περίπλοκη ψυχοσύνθεση του Ντάισλερ, ο οποίος για σχεδόν ένα χρόνο νοσηλεύθηκε σε κλινική για κατάθλιψη, θα πρέπει να διατρέξει τα παιδικά του χρόνια.

" Πολλοί από τους λόγους που δεν τα κατάφερα βρίσκονται σε εκείνη την εποχή" λέει στην πιο ειλικρινή εξομολόγηση της ζωής του.

"Στην πόλη μου τη Λέραχ πάντα ήμουν ο μικρότερος σε μέγεθος. Ήμουν 14 ετών και δεν είχα ξεπεράσει το 155 σε ύψος. Έπαιζα όμως ποδόσφαιρο καλύτερα από όλους. Τις περισσότερες φορές όλα τα παιδιά με κορόιδευαν για το ύψος μου.

Ήταν πολύ δύσκολη εποχή. Σήμερα μπορεί να αισθάνομαι ευγνώμων για εκείνες τις ημέρες γιατί έμαθα να διαχειρίζομαι καταστάσεις αλλά τότε είχε προβλήματα. Οι γονείς μου είχαν και αυτοί πολλά προβλήματα μεταξύ τους, όπως και τα περισσότερα ζευγάρια. Το σπίτι μου δεν ήταν ο κατάλληλος τόπος για να αναπτυχθώ. Ήθελαν να με μετατρέψουν στον Μπέκαμ της Γερμανίας αλλά δεν ήμουν αυτός.

Μετά το τέλος των παιχνιδιών υπέγραφα αυτόγραφα αλλά όλοι με ρωτούσαν, τι αμάξι οδηγάς, πόσα χρήματα κερδίζεις. Με ενοχλούσε πολύ. Ήμουν χαρούμενος που μπορούσα να έχω ένα καλό αμάξι, να υποστηρίζω την οικογένεια μου αλλά δεν άντεχα να ακούω συνέχεια τα ίδια.

Συχνά θυμάμαι εκείνη την ημέρα στο λεωφορείο της Χέρτα. Με τους πιτσιρικάδες με τις σχολικές τσάντες στους ώμους. Και τι δεν θα έδινα να ανταλλάζαμε θέσεις".

Το "σύνδρομο ολοκληρωτικής εξάντλησης" του Ράνγκνικ

Ιδιαίτερη αίσθηση είχε προκαλέσει η αιφνιδιαστική παραίτηση του Ραλφ Ράνγκνικ από τον πάγκο της Σάλκε τον περασμένο Σεπτέμβριο.

" Μετά από πολλή σκέψη, κατέληξα στην απόφαση πως χρειάζομαι ένα διάλειμμα. Μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πάρω μια τέτοια απόφαση, αλλά το επίπεδο ενέργειάς μου δεν είναι αρκετά υψηλό για να πετύχω και να βοηθήσω την ομάδα.

Κάνω αυτό το βήμα προς όφελος της ομάδας, στην οποία εύχομαι κάθε επιτυχία στο υπόλοιπο της σεζόν", τόνισε χαρακτηριστικά ο 53χρονος προπονητής. Το "σύνδρομο ολοκληρωτικής εξάντλησης" ανάγκασε τον Ράνγκνικ να αποχωρήσει προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα.

Η κατάθλιψη του Σίμουνιτς

Ο Γιόζιπ Σίμουνιτς καταφτάνοντας το καλοκαίρι του 1998 στο λιμάνι του Αμβούργου από την πρωτεύουσα της Αυστραλίας, την Καμπέρα, ένιωθε να τον κυριεύει ένας ανεξέλεγκτος φόβος.

Για περίπου μια δεκαετία, μέχρι την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ένκε, οι «δαίμονες» της κατάθλιψης του Σίμουνιτς εγκλωβίζονταν στη μυστικοπάθεια. Ο Σίμουνιτς «έθαβε» το ένοχο μυστικό του φοβούμενος πως πιθανή παραδοχή του θα είχε παρενέργειες στην καριέρα του.

Τον Νοέμβριο του 2009, σε μια συνέντευξη του στην γερμανική εφημερίδα «Bild» έγινε ο πρώτος εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που παραδέχθηκε ότι έπασχε από κατάθλιψη .

"Ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου. Τα πρώτα χρόνια που αγωνίστηκα στην Γερμανία. Υπήρχε μια εποχή που δεν μπόρεσα να κοιμηθώ για εφτά συνεχόμενες ημέρες! Ήθελα να σταματήσω το ποδόσφαιρο μιας και ήμουν εξαντλημένος τόσο ψυχικά όσο και σωματικά" αποκάλυπτε μια εβδομάδα μετά την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ένκε ο Γιόζιπ Σίμουνιτς.

"Θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι οι αθλητές είναι άνθρωποι από σάρκα και αίμα, όπως ο οποιοσδήποτε άλλος. Έχουμε και εμείς αδυναμίες".

Στον παρανοϊκό κόσμο του Μπρένο

Πριν από περίπου δύο μήνες το σπίτι του Μπρένο στο προάστιο του Μονάχου, Γκρούνβαλντ κάηκε ολοσχερώς και ο αμυντικός της Μπάγερν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Ο Βραζιλιάνος δεν τραυματίστηκε ωστόσο αντιμετώπισε αναπνευστικά προβλήματα.

Το περίεργο της ιστορίας είναι πως ο 21χρόνος άσος εισήχθη μετά από πιέσεις της Μπάγερν, σε ψυχιατρική κλινική! Όπως γράφτηκε στον γερμανικό Τύπο, ο Μπρένο σκεφτόταν να αποσυρθεί από την ενεργό δράση λόγω αλλεπάλληλων τραυματισμών στο γόνατο.

Ύστερα από προκαταρτική έρευνα, ο εισαγγελέας Τόμας Στάινκράους Κοχ δήλωσε πως ο Μπρένο είναι ύποπτος εμπρησμού!!!

Η τρέλα του Σίμακ

Ο Γιαν Σίμακ το 2004 άφησε άναυδους του παράγοντες του Αννόβερο, λέγοντας τους: " Θα αφήσω τον αστείο κόσμο του ποδοσφαίρου. Πάσχω από κατάθλιψη και πρέπει να αλλάξω την ζωή μου". Είχε αποφασίσει να γυρίσει σελίδα στη ζωή του ανοίγοντας μία παμπ στο Τάμπορ της Βοημία, απ’όπου κατάγεται.

Σύντομα, ανακάλεσε την απόφαση του και συνέχισε να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο. Πλέον ανήκει στο έμψυχο δυναμικό της Καρλ Τζάις Γιένα.